Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: zakup towaru przez Podatnika następuje od osoby fizycznej z Luksemburga nieprowadzącej działalności gospodarczej i niemającej nr identyfikacyjnego VAT UE. Następnie towar jest sprzedany bezpośrednio firmie niemieckiej posiadającej nr identyfikacyjny VAT UE. Pytanie Podatnika: czy powyższą transakcję należy traktować jako trójstronną i zastosować stawkę 0%? Wnioskodawca zaprezentował własne stanowisko w sprawie: zdaniem podatnika powyższą transakcję należy traktować jako trójstronną i uznać stawkę VAT zerową.

Spełniając wymogi formalne wniosku o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Wnioskodawca oświadczył, że w stosunku do niego nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, kontrola skarbowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Działając w oparciu o art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa w zakresie zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze uznaje stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, wskazując co następuje:

Przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której spełnione są łącznie następujące warunki, określone w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.):

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,
2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT przez procedurę uproszczoną rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
3. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
4. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
5. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Zgodnie z art. 136 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106, następujące informacje:

1. adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy Artykułu 28c(E) Szóstej dyrektywy";
2. stwierdzenie, że podatnik z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
3. numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
4. numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Ponadto zgodnie z art. 138 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik wymieniony w art. 15, do którego ma zastosowanie procedura uproszczona, jest obowiązany, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3, gdy jest drugim w kolejności podatnikiem, podać w prowadzonej ewidencji ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, obowiązanej do rozliczenia VAT z tytułu tej transakcji).

Powyższe oznacza, że w składanej deklaracji podatkowej VAT-7 Podatnik wykazuje odpowiednio dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru (bez podatku od towarów i usług gdyż w procedurze uproszczonej nie wykazuje się z tego tytułu podatku) od pierwszego w kolejności podatnika. W deklaracji nie wykazuje się dostawy towarów na rzecz ostatniego w kolejności podatnika, gdyż ta dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (jest opodatkowana w państwie zakończenia wysyłki lub transportu).

Jak wynika z powyższego, ze względu na fakt, iż zakup towaru następuje od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, powyższej transakcji nie można zakwalifikować do transakcji trójstronnej i zastosować procedury uproszczonej, gdyż nie został spełniony warunek o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT.

Ponadto zdaniem Podatnika powyższą transakcję należy uznać za trójstronną i opodatkować stawką 0%. Tut. Organ podatkowy zauważa, iż nawet w wypadku uznania danej transakcji za trójstronną, dostawa powyższa i tak by nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia interpretacji.

Stosownie do przepisów art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze, za pośrednictwem tut. organu podatkowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.