INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania przez Wnioskodawcę podwyższenia obrotu z tytułu sprzedaży usług świadczonych przez pośrednika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania obrotu z tytułu sprzedaży usług świadczonych przez pośrednika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego w ramach zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności realizuje zadania w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Gmina jako organizator publicznego transportu zbiorowego planuje na podstawie zawartego porozumienia pomiędzy Gminą A a Gminą B, zlecić w swoim imieniu i na swoją rzecz świadczenie usług przewozowych w ramach miejskiego autobusowego transportu oraz Gminy B.

Wyłoniony w drodze postępowania przetargowego operator (przewoźnik), będzie sprzedawał bilety uprawniające do korzystania z miejskiego autobusowego transportu zbiorowego (dalej: bilety uprawniające do korzystania z komunikacji). Wpływy ze sprzedaży będą stanowić w 100% dochód Gminy A. Zgodnie z projektem należność za bilety pasażerowie będą wpłacali operatorowi w pojeździe lub w przypadku biletów okresowych w siedzibie operatora. Operator w przypadku sprzedaży biletów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie ewidencjonował obrót na swoich kasach rejestrujących, zainstalowanych w autobusach i siedzibie. Sprzedaż będzie dokonywana w imieniu i na rzecz Gminy. Na biletach (paragonach fiskalnych) będzie widniała nazwa i NIP operatora oraz wartość brutto biletu, stawka i wysokość podatku VAT. W sytuacji, gdy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej zażąda wystawienia faktury VAT, operator na podstawie udzielonego przez Gminę pełnomocnictwa w tym zakresie, wystawi fakturę VAT w imieniu Gminy.

Należność ze sprzedanych biletów operator będzie gromadził na swoim rachunku bankowym i na podstawie raportów dekadowych ze sprzedaży, będzie ją przekazywał w terminie do 5, 15, 25 dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy wskazany przez Gminę. Za czynność sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Gminy W operator będzie otrzymywał wynagrodzenie.

Wyłoniony w drodze postępowania przetargowego operator, będzie posiadał status podatnika VAT czynnego zaopatrzonego w kasy rejestrujące pozwalające na sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z komunikacji pasażerom.

Operator w związku z ewidencjonowaniem na swoich kasach rejestrujących sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji dokonywanej w imieniu i na rzecz Gminy, będzie sporządzał, dla potrzeb określenia osiąganego w imieniu i na rzecz Gminy obrotu, raporty fiskalne, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 2012, poz. 1338 ze zm.)

Gmina na podstawie sporządzanych przez operatora raportów fiskalnych, całą wartość sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji dokonywanej przez operatora w jej imieniu i na jej rzecz, będzie ewidencjonować w rejestrze sprzedaży Gminy i będzie wykazywać w deklaracji VAT-7 Gminy.

Gmina nie prowadzi ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu własnych kas rejestrujących. Gmina nie rozpoczęła ewidencjonowania wykonywanych czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Gmina korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Wykonywane bowiem przez Gminę wszystkie czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej mieszczą się w załączniku do powołanego rozporządzenia, obejmującym czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy operator na swojej kasie rejestrującej będzie ewidencjonować sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z komunikacji w imieniu i na rzecz Gminy, wysokość osiąganego przez Gminę obrotu i zapłatę przez Gminę podatku VAT, Gmina powinna określić na podstawie sporządzanych przez operatora raportów fiskalnych, o których – mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym operator na swojej kasie rejestrującej będzie ewidencjonował sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z komunikacji w imieniu i na rzecz Gminy. Gmina wartość sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji, dokonywanej przez operatora w jej imieniu i na jej rzecz będzie ewidencjonować w rejestrze sprzedaży Gminy i będzie wykazywać w swoich deklaracjach VAT podlegający opodatkowaniu VAT obrót i wysokość podatku VAT.

Uznając przyjęte przez Wnioskodawcę stanowisko w odpowiedzi na pytanie Nr 1 operator może na swojej kasie rejestrującej ewidencjonować sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z komunikacji w imieniu i na rzecz Gminy, ze wszystkimi konsekwencjami dotyczącymi prowadzenia ewidencji na kasach rejestrujących, w tym podawania na paragonie danych dotyczących pośrednika w analizowanym przypadku danych operatora.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczania osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Z kolei przepis § 7 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

1. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
2. sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu, jak również prowadzić bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przekazu danych do archiwizowania w przypadku stosowania kas z elektronicznym zapisem kopii.
   
   

W obowiązującym dla Gminy opisie zdarzenia przyszłego, wysokość osiąganego przez nią obrotu i zapłata przez nią podatku VAT w zakresie ewidencjonowanej na kasach rejestrujących operatora sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji dokonywana przez operatora w imieniu i na rzecz Gminy, będzie wynikała z danych zawartych w sporządzanych przez operatora raportach fiskalnych.

Uwzględniając zatem powołane wyżej przepisy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Gmina powinna określić wysokość osiąganego obrotu podlegający zapłacie podatek VAT w zakresie sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na podstawie sporządzanych przez operatora raportów fiskalnych, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy).

Podstawę opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ust. 1 ustawy).

Z powyższego wynika zatem, że podatnicy podatku od towarów i usług dokumentują dokonaną sprzedaż następującymi sposobami:

• wystawiając faktury VAT,
• ewidencjonując obrót na kasie rejestrującej.
  
  

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego w ramach zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności realizuje zadania w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Gmina jako organizator publicznego transportu zbiorowego planuje na podstawie zawartego porozumienia pomiędzy nią a inną gminą, zlecić w swoim imieniu i na swoją rzecz świadczenie usług przewozowych w ramach miejskiego autobusowego transportu. Wyłoniony w drodze postępowania przetargowego operator (przewoźnik), będzie sprzedawał bilety uprawniające do korzystania z miejskiego autobusowego transportu zbiorowego. Wpływy ze sprzedaży będą stanowić w 100% dochód Gminy (Wnioskodawcy). Zgodnie z projektem należność za bilety pasażerowie będą wpłacali operatorowi w pojeździe lub w przypadku biletów okresowych w siedzibie operatora. Operator w przypadku sprzedaży biletów na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej będzie ewidencjonował obrót na swoich kasach rejestrujących, zainstalowanych w autobusach i siedzibie. Sprzedaż będzie dokonywana w imieniu i na rzecz Gminy. Na biletach (paragonach fiskalnych) będzie widniała nazwa i NIP operatora oraz wartość brutto biletu, stawka i wysokość podatku VAT. W sytuacji gdy osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej zażąda wystawienia faktury VAT, operator na podstawie udzielonego przez Gminę pełnomocnictwa w tym zakresie, wystawi fakturę VAT w imieniu Gminy.

Należność ze sprzedanych biletów operator będzie gromadził na swoim rachunku bankowym i na podstawie raportów dekadowych ze sprzedaży, będzie ją przekazywał w terminie do 5, 15, 25 dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy wskazany przez Gminę. Za czynność sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Gminy A operator będzie otrzymywał wynagrodzenie.

Wyłoniony w drodze postępowania przetargowego operator, będzie posiadał status podatnika VAT czynnego zaopatrzonego w kasy rejestrujące pozwalające na sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z komunikacji pasażerom.

Operator w związku z ewidencjonowaniem na swoich kasach rejestrujących sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji dokonywanej w imieniu i na rzecz Gminy, będzie sporządzał, dla potrzeb określenia osiąganego w imieniu i na rzecz Gminy obrotu, raporty fiskalne, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Gmina na podstawie sporządzanych przez operatora raportów fiskalnych, całą wartość sprzedaży biletów uprawniających do korzystania z komunikacji dokonywanej przez operatora w jej imieniu i na jej rzecz, będzie ewidencjonować w rejestrze sprzedaży Gminy i będzie wykazywać w deklaracji VAT-7 Gminy.

Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest upoważniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie (art. 758 § 2 Kodeksu cywilnego).

Zatem kodeks wprowadza dwa rodzaje agencji: agencję pośredniczą (jeżeli przedmiotem usług jest pośredniczenie przy zawieraniu umów) oraz agencję przedstawicielską (jeżeli przedmiotem usług jest dokonywanie przez agenta czynności prawnych w imieniu dającego zlecenie). Generalnie zaś umowa agencyjna jest umową o świadczenie usług.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż agent działający w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy jest w świetle ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Według § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas: dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Stosownie do § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z kolei w § 7 ust. 7 rozporządzenia postanowiono, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Na mocy art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższe przepisy ustanawiają wyjątek od zasady, nakazując ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników przez podatników obowiązanych do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących własnej sprzedaży. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania na własnej kasie obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem pośrednik, który obok sprzedaży usług zleceniodawcy będzie dokonywał sprzedaży usług własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, będzie miał również obowiązek ewidencjonowania na kasie obrót z tytułu sprzedaży usług zleceniodawcy.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Wyżej powołane przepisy art. 111 ust. 3a pkt 1 i ust. 3b wprowadzone zostały do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2011 r.

Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z § 2 pkt 11 rozporządzenia, paragon fiskalny to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Natomiast raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy), w myśl § 2 pkt 18 rozporządzenia, to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że u pośrednika (przewoźnika-operatora) powstał obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, to będzie on zobowiązany do ewidencjonowania na kasie obok własnych transakcji również sprzedaż usług zleceniodawcy (Gminy).

Jednakże obrót z tytułu sprzedaży usług zleceniodawcy (Gminy) nie będzie stanowił obrotu pośrednika. Zatem pośrednik (przewoźnik-operator) będzie miał prawo pomniejszyć obrót oraz kwotę podatku należnego o wartość sprzedaży na rzecz zleceniodawcy (Gminy), tj. o obrót z tytułu sprzedaży w imieniu i na rzecz Gminy biletów uprawniających do korzystania z miejskiego autobusowego transportu zbiorowego.

W przedmiotowej sprawie raport fiskalny zawierający sumaryczne dane o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres jest dokumentem przynależnym do pośrednika (przewoźnika-operatora), który może służyć mu m.in. do udokumentowania obniżenia obrotu.

Jednakże z uwagi na fakt, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Stosownie do art. 351¹ ustawy Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli Gmina będzie dysponować dokumentami fiskalnymi w postaci raportów (dobowych, miesięcznych, okresowych lub rozliczeniowych), z których będzie wynikać wysokość obrotu osiągniętego przez pośrednika (przewoźnika-operatora) z tytułu sprzedaży w imieniu i na rzecz Gminy biletów uprawniających do korzystania z komunikacji oraz kwoty podatku należnego, to na ich podstawie Gmina będzie mogła wykazać wartość obrotu oraz kwotę podatku należnego w deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie:

• obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług przy zastosowaniu kas rejestrujących przez przewoźnika,
• zwolnienia przedmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług przy zastosowaniu kas rejestrujących,
• udokumentowania sprzedaży usług fakturą VAT wystawioną w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy

zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne z dnia 23 kwietnia 2012 r. Nr ILPP2/443-105/12-2/EN, ILPP2/443-105/12-3/EN i ILPP2/443-105/12-4/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.