INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2012r. (data wpływu 18 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ulgi na złe długi jest:

• prawidłowe w kwestii skuteczności doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 dłużnikowi przez Wnioskodawcę (pytanie nr 1 i nr 2)
• nieprawidłowe w kwestii przesłania przez Wnioskodawcę dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w jednym zawiadomieniu, zastosowania potwierdzenia z urzędu skarbowego o rejestracji dłużnika jako czynnego podatnika VAT oraz sposobu liczenia okresu przekroczenia terminu płatności wierzytelności (pytanie nr 3, nr 4 i nr 5)
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ulgi na złe długi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 września 2012r. znak: IBPP2/443-589/12/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zapytanie dotyczy ulgi na złe długi. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi sposób skutecznego doręczenia zawiadomienia dłużnika o rozpoczęciu procedury - zapisany jako warunek zastosowania procedury określonej w art. 89a ust. 2 punkt 6. Wprawdzie w art. 89b ust. 5 zostało zapisane, że do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach, jednak odnosi się to wprost wyłącznie do ust. 1 art. 89b, a więc nie do art. 89a.

W sytuacji Wnioskodawcy mamy przypadek, że po wysłaniu dłużnikowi zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a - poczta odesłała Wnioskodawcy na drugi dzień informację, że adresat wyprowadził się. Na wniosek Wnioskodawcy, by pozostawili awizo przez kolejnych 14 dni, poinformowano Wnioskodawcę, że to jest to tryb dla pism urzędowych (Sąd, Urząd Skarbowy, ZUS), a dla korespondencji nieurzędowej nie można go zastosować. Ponieważ w KRS i Urzędzie Skarbowym dłużnik nie zmienił danych dotyczących siedziby - można by założyć, że doręczenie jest prawidłowe.

Wprawdzie w art. 89b ust. 5 wprost wpisano zasadę z Ordynacji podatkowej dla doręczenia oświadczenia dłużnikowi - jednak wyłącznie oświadczenia, o którym mowa w art. 89b ust. 1 - a takiej zasady nie wpisano w art. 89a. Budzi to wątpliwość Wnioskodawcy, czy celowo wyłączono w art. 89a zasadę doręczenia z Ordynacji, czy jest to pomyłka legislacyjna...

Drugą wątpliwość budzi tryb stosowania ulgi na złe długi wobec potwierdzonych zobowiązań, które z czasem wchodzą w możliwość stosowania ulgi. Chodzi o sytuację, gdy dłużnik ma przeterminowane płatności przykładowo z 4 faktur. Z tego dwie są przeterminowane ponad 180 dni, a dwie odpowiednio 150 dni i 120 dni. Czy Wnioskodawca może jednym zawiadomieniem poinformować dłużnika o zastosowaniu procedury do wszystkich 4 faktur naraz, ale stosować ulgę dopiero dla poszczególnych faktur, gdy będą przeterminowane ponad 180 dni, czy powiadomienie z art. 89a ust. 2 pkt 6 stosuje dla każdej faktury osobno i dopiero w terminie, gdy faktura przeterminowana jest ponad 180 dni... Czy każdorazowo Wnioskodawca musi potwierdzać w urzędzie skarbowym, że podatnik jest zarejestrowany jako czynny, czy jeżeli przy pierwszym zapytaniu Wnioskodawca otrzyma takie potwierdzenie, to może z niego korzystać przy stosowaniu ulgi dla kolejnych faktur w kolejnych następujących po sobie okresach...

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe zawiadomienie zostało wysłane na adres siedziby firmy. Przed wysłaniem wezwania do dłużnika Wnioskodawca sprawdził jego adres siedziby w rejestrze KRS oraz otrzymał informację z Urzędu Skarbowego, że dana firma mieści się pod tym adresem i jest nadal czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wysłanie dłużnikowi informacji, o której mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 uważa się za doręczone zgodnie z zasadami doręczeń określonymi w ordynacji podatkowej...
2. Czy opisanej sytuacji zwrot z poczty listu poleconego z informacją, że "adresat wyprowadził się spełnia wymóg skutecznego doręczenia, skoro dłużnik nie dopełnił obowiązku zmiany adresu w urzędowych rejestrach (Urząd Skarbowy, KRS)...
3. Czy w opisanym stanie faktycznym, jeżeli Wnioskodawca posiada 4 przeterminowane faktury z czego 2 są przeterminowane do 180 dni, a dwie ponad 180 dni - może dłużnika poinformować jednym pismem - z art. 89a ust. 2 pkt 6 - dla wszystkich tych faktur, czy informację tą dla dłużnika musi kierować wyłącznie dla tych przeterminowanych powyżej 180 dni w dacie informacji, a każda następna faktura, która przekroczy okres 180 przeterminowania wymaga odrębnej informacji dla dłużnika...
4. Czy w opisanym stanie faktycznym, jeżeli Wnioskodawca posiada 4 przeterminowane faktury z czego 2 są przeterminowane do 180 dni, a dwie ponad 180 dni - może zastosować potwierdzenie z urzędu skarbowego rejestracji dłużnika jako czynnego podatnika VAT - dla wszystkich tych faktur, czy potwierdzenie takie musi posiadać każdorazowo przed zastosowaniem ulgi dla poszczególnych faktur, po upływie 180 dni...
5. Czy okres przeterminowania 180 dni liczony jest na dzień złożenia korekty deklaracji przez wierzyciela, czy musi być spełniony już na dzień wysłania informacji dla dłużnika z art. 89a ust. 2 pkt 6...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wysyłanie dłużnikowi informacji, o której mowa w art. 89a ust 2 pkt 6 uważa się za doręczone zgodnie z zasadami doręczeń określonymi w ordynacji podatkowej. Jeżeli taki tryb został przewidziany dla informacji o dokonaniu korekty w art. 89b, to nie można by było znaleźć uzasadnienia do wyłączenia tej zasady przy informacji dłużnika zawartej w art. 89a. Brak szczególnego zapisu w tym zakresie w art. 89a jest ewidentnym błędem ustawodawcy. Gdyby do art. 89a nie można było stosować przepisów o doręczeniu z ordynacji podatkowej - nie ma innych przepisów, które można by tu zastosować, co poddawałoby pod wątpliwość istotę wprowadzenia tej ulgi.

Ad. 2. W opisanej sytuacji zwrot z poczty listu poleconego z informacją, że "adresat wyprowadził się" spełnia wymóg skutecznego doręczenia, skoro dłużnik nie dopełnił obowiązku zmiany adresu w urzędowych rejestrach (Urząd Skarbowy, KRS) - co przewidują przepisy ordynacji podatkowej.

Ad. 3. W opisanym stanie faktycznym, jeżeli Wnioskodawca posiada 4 przeterminowane faktury z czego 2 są przeterminowane do 180 dni, a dwie ponad 180 dni – Wnioskodawca może dłużnika poinformować jednym pismem - z art. 89a ust. 2 pkt 6 - dla wszystkich tych faktur. Następnie po przeterminowaniu się poszczególnej faktury powyżej 180 dni może stosować ulgę przewidzianą w art. 89a, po czym każdorazowo po jej zastosowaniu Wnioskodawca indywidualnie informuje dłużnika i naczelnika urzędu skarbowego o zastosowaniu ulgi dla poszczególnych faktur. Informacji dla dłużnika z art. 89a ust. 2 pkt 6 Wnioskodawca nie musi kierować wyłącznie dla tych przeterminowanych powyżej 180 dni w dacie informacji - informacja może dotyczyć wszystkich przeterminowanych, a faktyczne zastosowanie ulgi dla poszczególnych faktur wymaga przeterminowania ponad 180 dni w dacie zastosowania ulgi.

Ad. 4. W opisanym stanie faktycznym, jeżeli Wnioskodawca posiada 4 przeterminowane faktury z czego 2 są przeterminowane do 180 dni, a dwie ponad 180 dni – Wnioskodawca może zastosować potwierdzenie z urzędu skarbowego rejestracji dłużnika jako czynnego podatnika VAT - dla wszystkich tych faktur i Wnioskodawca nie musi potwierdzeń takich posiadać każdorazowo przed zastosowaniem ulgi dla poszczególnych faktur, po upływie 180 dni.

Ad. 5. Okres przeterminowania 180 dni liczony jest na dzień złożenia korekty deklaracji przez wierzyciela dla skutecznego zastosowania ulgi z art. 89a. Nie musi być spełniony już na dzień wysłania informacji dla dłużnika z art. 89a ust. 2 pkt 6. Oznacza to, że już w 181 dniu przeterminowania faktury Wnioskodawca może złożyć korektę deklaracji z zastosowaniem ulgi na złe długi. Wcześniej może wysłać informację do dłużnika i uzyskać potwierdzenie z urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w kwestii skuteczności doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 dłużnikowi przez Wnioskodawcę (pytanie nr 1 i nr 2)
• nieprawidłowe w kwestii przesłania przez Wnioskodawcę dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w jednym zawiadomieniu, zastosowania potwierdzenia z urzędu skarbowego o rejestracji dłużnika jako czynnego podatnika VAT oraz sposobu liczenia okresu przekroczenia terminu płatności wierzytelności (pytanie nr 3, nr 4 i nr 5)
  
  

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl art. 89a ust. 1a tej ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ww. ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Jak wynika z treści wniosku, wątpliwości Wnioskodawcy, odnoszą się m.in. do uznania za skuteczne zawiadomienia dłużnika o rozpoczęciu procedury z art. 89a ustawy o VAT, gdy zostało ono zwrócone z informacją poczty, iż adresat wyprowadził się.

Dokonując rozstrzygnięcia w powyższej kwestii należy przede wszystkim stwierdzić, iż do przewidzianego przepisem art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zawiadomienia dłużnika przez wierzyciela o zamiarze skorygowania podatku należnego w przypadku tzw. „ulgi na złe długi”, mają zastosowanie przepisy ustawy Ordynacja podatkowa o doręczeniach. Potwierdza to przede wszystkim przepis art. 89b ust. 5 ustawy o VAT przewidujący, iż do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach. Z kolei art. 89b ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia. Z brzmienia wynika zatem jednoznacznie, iż do zawiadomienia o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniu.

Słusznie zatem uznał Wnioskodawca, iż wysyłanie dłużnikowi informacji, o której mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 uważa się za doręczone zgodnie z zasadami doręczeń określonymi Ordynacji podatkowej. Nie mniej jednak, w świetle przywołanych wyżej przepisów, a w szczególności art. 89b ust. 5 i ust. 1 ustawy o VAT, za bezzasadne należy uznać stwierdzenie Wnioskodawcy, iż brak szczególnego zapisu w tym zakresie w art. 89a jest ewidentnym błędem ustawodawcy. Ustawodawca bowiem w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, w przywołanych wyżej przepisach art. 89b ust. 1 i ust. 5 ustawy o VAT, rozstrzygnął, iż do zawiadomienia o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniu. Konieczność umieszczenia zatem odrębnej regulacji w tym zakresie w treści samego art. 89a należy uznać za zbędną.

Zgodnie z art. 148 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. Pisma mogą być również doręczane:

1. w siedzibie organu podatkowego;
2. w miejscu pracy adresata - osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji;
   
   

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 148 § 3).

W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu, zgodnie z art. 149 ww. ustawy, pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.

Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.
   
   

Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 150 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Natomiast osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej – na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej – pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności – osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

W art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa postanowiono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Z opisu sprawy wynika, iż po wysłaniu przez Wnioskodawcę dłużnikowi zawiadomienia o którym mowa w art. 89a ustawy o VAT, poczta odesłała go Wnioskodawcy na drugi dzień z informacją, że adresat wyprowadził się. W KRS i Urzędzie Skarbowym dłużnik nie zmienił danych dotyczących siedziby.

Możliwość skorzystania z tzw. „ulgi na złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Jednym z warunków do skorzystania z ww. ulgi jest obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy próba doręczenia zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego na adres siedziby dłużnika (osoby prawnej), zgodny z aktualnym odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego, a następnie otrzymanie tej korespondencji przez Wnioskodawcę z informacją od poczty, iż adresat wyprowadził się, odbyła się zgodnie z art. 151 i art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa, to tym samym został spełniony warunek zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej doręczenia dłużnikowi zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 punkt 6 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi również tryb stosowania ulgi na złe długi wobec potwierdzonych zobowiązań, które z czasem wchodzą w możliwość stosowania ulgi.

We wniosku wskazano sytuację, gdy dłużnik ma przeterminowane płatności przykładowo z 4 faktur. Z tego dwie są przeterminowane ponad 180 dni, a dwie odpowiednio 150 dni i 120 dni.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy może jednym zawiadomieniem poinformować dłużnika o zastosowaniu procedury do wszystkich 4 faktur naraz, ale stosować ulgę dopiero dla poszczególnych faktur, gdy będą przeterminowane ponad 180 dni, czy powiadomienie z art. 89a ust. 2 pkt 6 stosuje dla każdej faktury osobno i dopiero w terminie, gdy faktura przeterminowana jest ponad 180 dni. Ponadto czy każdorazowo Wnioskodawca musi potwierdzać w urzędzie skarbowym, że dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, czy jeżeli przy pierwszym zapytaniu Wnioskodawca otrzyma takie potwierdzenie, to może z niego korzystać przy stosowaniu ulgi dla kolejnych faktur w kolejnych następujących po sobie okresach.

Powołane wyżej przepisy art. 89a ustawy o VAT dopuszczają możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Procedura przewidziana tym przepisem nie dotyczy jednakże dowolnej wierzytelności lecz tylko takiej, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Jednocześnie ustawodawca sformułował definicję takich wierzytelności. W myśl art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną.

Z powyższego wynika zatem, że podstawowym warunkiem, którego spełnienie warunkuje rozpoczęcie przez wierzyciela procedury przewidzianej w art. 89a ustawy o VAT, jest fakt aby wierzytelność, w momencie rozpoczęcia procedury była wierzytelnością nieściągalną. Nie ulega wątpliwości, iż jedną z pierwszych czynności przy rozpoczęciu procedury z art. 89a jest zawiadomienie dłużnika o zamiarze zastosowania tej procedury. Skoro zaś procedura dotyczyć może wyłącznie wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona, zatem niewątpliwie należy przyjąć, że na moment sporządzenia takiego zawiadomienia, wierzytelność której ono dotyczy musi być bezwzględnie uznana za nieściągalną. Tym samym za nieprawidłową należy uznać sytuację wysłania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT odnoszącego się do wierzytelności, która na dzień wysłania tego zawiadomienia nie byłaby wierzytelnością nieściągalną.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, iż aby można było skorzystać z ulgi na złe długi muszą zostać spełnione określone warunki m.in. musi zostać uprawdopodobniona nieściągalność długu czyli wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Warunek ten uprawniający Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi na złe długi pojawia się więc po upłynięciu terminu 180 dni i wtedy dopiero wierzyciel może zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie uprawdopodobnienia nieściągalności długu, bowiem wtedy dopiero zaistniała przesłanka o nieściągalności wierzytelności. Zatem Wnioskodawca rozpoczynając tryb postępowania w zakresie skorzystania z ulgi na złe długi winien poinformować dłużnika każdorazowo w przypadku wierzytelności, których termin płatności przekroczył 180 dni od upływu terminu ich płatności.

W zakresie zastosowania potwierdzenia z urzędu skarbowego rejestracji dłużnika jako czynnego podatnika VAT stwierdzić należy, iż również w tym przypadku Wnioskodawca winien każdorazowo zwracać się do urzędu skarbowego o ww. potwierdzenie w przypadku wierzytelności w których minął termin płatności 180 dni, gdyż jedynie w przypadku tych wierzytelności, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, zaistniała uprawdopodobniona nieściągalność wierzytelności, która jest przesłanką do skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi na złe długi. Zatem Wnioskodawca dokonując kolejnych czynności w kierunku dokonania korekty deklaracji winien kierować się warunkiem uprawniającym do skorzystania z ulgi na złe długi, zawartym a art. 89a ust. 1a.

Natomiast odnośnie wyliczenia okresu przeterminowania wierzytelności stwierdzić należy iż, w tym przypadku Wnioskodawca winien wysłać informacje dłużnikowi tylko w przypadku wierzytelności o przekroczonym terminie płatności wskazanego w art. 89a ust. 1a. jak wynika bowiem z powyższych przepisów Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji jedynie w przypadku spełnienia określonych warunków. Zatem warunek o uprawdopodobnieniu nieściągalności wierzytelności (wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze) winien być spełniony przy wysłaniu informacji do dłużnika o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Dopiero w takim przypadku Wnioskodawca po spełnieniu pozostałych warunków do skorzystania z ulgi na złe długi może dokonać korekty deklaracji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kwestii, których dotyczą pytania oznaczone we wniosku jako nr 3, 4 i 5 należało uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• prawidłowe w kwestii skuteczności doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 dłużnikowi przez Wnioskodawcę (pytanie nr 1 i nr 2)

• nieprawidłowe w kwestii przesłania przez Wnioskodawcę dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w jednym zawiadomieniu, zastosowania potwierdzenia z urzędu skarbowego o rejestracji dłużnika jako czynnego podatnika VAT oraz sposobu liczenia okresu przekroczenia terminu płatności wierzytelności (pytanie nr 3, nr 4 i nr 5).
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.