D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1, art. 207 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zmianami), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 29 czerwca 2006 roku Spółki XX na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie numer 421000-PA-9102-16/06/TS z dnia 23 czerwca 2006 roku, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie

zmienia

postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie numer 421000-PA-9102-16/06/TS z dnia 23 czerwca 2006 roku, w ten sposób, że uznaje stanowisko przedstawione we wniosku jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Spółka XX, zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie z wnioskiem z dnia 23 marca 2006 roku o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedmiotem wniosku było pytanie, o wyjaśnienie wymogów związanych z dostawą wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, o których mowa w § 8 i § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 97, poz. 966 ze zmianami) ze składu podatkowego na jednostki pływające, zawijające do polskich portów. Podatnik we wniosku wskazał, że dostawy na jednostki pływające bandery kraju Unii Europejskiej i siedziby armatora w Unii Europejskiej oraz bandery kraju z poza Unii Europejskiej i siedziby armatora w Unii Europejskiej, aby korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego, winny odbywać się po spełnieniu wymogów § 8 ust. 4 pkt 1 do 6 oraz § 13 ust. 1 pkt 5 do 7 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego i złożeniu oświadczenia podpisanego przez kapitana jednostki pływającej. Również dotyczy to bandery kraju z poza Unii Europejskiej i siedziby armatora z poza Unii Europejskiej z tym, iż dostawa jest dokonana za dokumentem celnym SAD wystawionym przez uprawnionego sprzedawcę, przyjętym i podpisanym przez kapitana jednostki pływającej.

Rozpatrując wniosek podatnika Naczelnik Urzędu Celnego w Szczecinie wydał interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawartą w postanowieniu numer 421000-PA-9102-16/06/TS z dnia 23 czerwca 2006 roku. Przedmiotem powyższego postanowienia była interpretacja przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Postanowieniem tym, organ pierwszej instancji uznał, że stanowisko Spółki, zawarte we wniosku z dnia 23 marca 2006 roku jest nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie Strona pismem z dnia 29 czerwca 2006 roku wniosła zażalenie. Zażalenie to wniesione zostało z zachowaniem 7 - dniowego terminu, jaki dla wniesienia zażalenia przewiduje art. 236 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Strona w uzasadnieniu zażalenia podkreśla, że w postanowieniu Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie numer 421000-PA-9102-16/06/TS z dnia 23 czerwca 2006 roku brak jest stanowiska odnośnie dostaw na statki znajdujące się w polskim porcie olejów smarowych dostarczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z § 13 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Strona stoi na stanowisku, że dostawa taka winna odbywać się analogicznie do opisanej w postanowieniu Naczelnika Urzędu Celnego, a odnoszącej się do olejów przeznaczonych do celów żeglugi zawartych w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnienia od podatku akcyzowego.

Naczelnik Urzędu Celnego w Szczecinie, nie zgadzając się z zarzutami podniesionymi przez Stronę, przekazał przedmiotowe zażalenie wraz z całością akt sprawy w trybie art. 227 § 1 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, do Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie będącego organem odwoławczym.

Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym sprawy uznał, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Mając powyższe na względzie, co znalazło swój wyraz w sentencji niniejszego postanowienia, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z zasadą dwuinstancyjności organ odwoławczy obowiązany jest ponownie rozpoznać i rozstrzygnąć sprawę rozstrzygniętą orzeczeniem organu pierwszej instancji, od której wniesiono zażalenie. Organ odwoławczy nie ogranicza się, zatem tylko i wyłącznie do kontroli orzeczenia organu pierwszej instancji, ale zobowiązany jest również ponownie rozstrzygnąć sprawę. Zażalenie przenosi, bowiem na organ odwoławczy kompetencje do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, która została już rozstrzygnięta na poziomie pierwszej instancji.

Organ odwoławczy, stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązany jest zmienić lub uchylić w drodze decyzji postanowienie wydane przez organ pierwszej instancji, zawierające w swej treści interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie. Po wszechstronnej i szczegółowej analizie treści wniosku podatnika, wydanej przez Naczelnika Urzędu Celnego w Szczecinie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oraz zażalenia, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie postanowił zmienić postanowienie numer 421000-PA-9102-16/06/TS z dnia 23 czerwca 2006 roku. Podejmując takie rozstrzygnięcie, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie wziął pod uwagę, co następuje.

Uregulowana w przepisach art. 14a, art. 14b i art. 14c ustawy Ordynacja podatkowa, instytucja interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest instytucją prawa podatkowego, mającą na celu zagwarantowanie podatnikom pewności poruszania się w sferze przepisów prawa podatkowego. Zwłaszcza, że przepisy prawa podatkowego, obowiązującego w Polsce systemu podatkowego, zasadniczo przewidują ustalanie należności podatkowych na zasadzie samoobliczenia podatkowego. Technika samoobliczenia powoduje, że ryzyko związane z właściwym ustaleniem zobowiązania podatkowego, a w konsekwencji ustaleniem stanu faktycznego i dokonaniem odpowiedniej interpretacji przepisów prawa podatkowego, spoczywa na podatniku. Ewentualna rola organów podatkowych sprowadza się do kontroli prawidłowości działań podatników. Ryzyko to jest tym większe, im przepisy będące przedmiotem interpretacji przez podatnika, są bardziej niejasne i skomplikowane. Ustawodawca zdając sobie sprawę z zawiłości prawa podatkowego składającego się na polski system podatkowy, zdecydował się dla równowagi wprowadzić do tego systemu instytucję interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Instytucja ta oparta jest o zasadę skargowości, co oznacza, że może zostać zastosowana tylko i wyłącznie na wniosek podatnika. Zgodnie z dyspozycją art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa, stosownie do swojej właściwości na wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z dyspozycją art. 14a § 4 wyżej cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, następuje w drodze postanowienia. Zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 ustawy, interpretacja taka nie jest wiążąca dla podatnika. Niemniej jednak, jeżeli podatnik zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia tego postanowienia, w przypadku gdy decyzja określająca lub ustalająca to zobowiązanie byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja ta jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. I co ważne, na postanowienie zawierające w swej treści interpretację przysługuje zażalenie. Tym samym, podatnik nie zgadzając się z treścią interpretacji udzielonej przez organ pierwszej instancji, składając zażalenie, może spowodować, że jego treść będzie przedmiotem kontroli organu odwoławczego. W przypadku gdy organ drugiej instancji uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie zmienia lub uchyla to postanowienie. Natomiast w przypadku, gdy organ odwoławczy uzna, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, a ocena stanowiska pytającego zawarta w tym postanowieniu jest prawidłowa, wydaje postanowienie w przedmiocie utrzymania w mocy postanowienia organu pierwszej instancji.

Dlatego też, Dyrektor Izby Celnej wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z dyspozycją § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jednolity w Dz.U. z 2006 roku Nr 72, poz. 500 ze zmianą), zwalnia się od akcyzy sprzedaż olejów napędowych, olejów opałowych lub olejów smarowych oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.18-02.50 oraz objętych kodem CN 2710 19 81, wykorzystywanych do celów żeglugi (włączając rejsy rybackie), dokonywaną ze składu podatkowego na terytorium kraju uprawnionemu nabywcy lub dokonywaną przez podmiot, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, oraz energię elektryczną wytwarzaną na pokładzie statku. Przy czy, stosownie do dyspozycji § 8 ust. 1a w przypadku olejów napędowych oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.15, objętych kodami CN 2710 19 41, 2710 19 45 lub 2710 19 49, i olejów opałowych, z których 30 % lub więcej objętościowo destyluje przy 350 °C oraz których gęstość w temperaturze 15 °C jest niższa od 890 kg/m3, bez względu na symbol PKWiU, sklasyfikowanych w pozycji CN 2710, zwolnienie dotyczy wyłącznie sprzedaży wyrobów oznaczonych i zabarwionych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 66 ust. 2 ustawy. Zwrócić również należy uwagę, że zgodnie z dyspozycją § 8 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się każde użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, do celów innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych. Zgodnie natomiast z treścią § 8 ust. 3 uprawnionym nabywcą, o którym mowa w ust. 1, jest podmiot dokonujący zakupu olejów napędowych, olejów opałowych lub olejów smarowych oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.18-02.50 oraz objętych kodem CN 2710 19 81, wykorzystywanych do celów żeglugi, który:
1) posiada jednostkę lub jednostki pływające i złoży oświadczenie, że nabywane wyroby zostaną zużyte na własne potrzeby do celów objętych zwolnieniem lub
2) dokonuje odsprzedaży tych wyrobów podmiotom, o których mowa w pkt 1, lub zużywa je na własne potrzeby do celów, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z dyspozycją § 8 ust. 4 w przypadku sprzedaży wyrobów, o których mowa w ust. 1, ze składu podatkowemu podmiotowi dokonującemu ich odsprzedaży podmiotowi posiadającemu jednostkę lub jednostki pływające, zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że:
1) podmiot dokonujący odsprzedaży dołączy do zamówienia złożonego sprzedawcy oświadczenie stwierdzające, że zakupione wyroby zostaną odsprzedane lub zużyte na cele, o których mowa w ust. 1;
2) podmiot, o którym mowa w pkt 1, posiada zaświadczenie, o którym mowa w art. 27 ust. 3 ustawy, wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego, potwierdzające zamówienie na odbiór wyrobów, o których mowa w ust. 1, z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; właściwy naczelnik urzędu celnego potwierdza zamówienie po przedstawieniu przez podmiot zaświadczeń właściwych organów podatkowych o niezaleganiu z płatnością podatku od towarów i usług oraz akcyzy;
3) sprzedaż podmiotowi, o którym mowa w pkt 1, nastąpi z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy, na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego i po złożeniu przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy;
4) podmiot, o którym mowa w pkt 1, potwierdzi na trzeciej karcie administracyjnego dokumentu towarzyszącego otrzymanie wyrobów, o których mowa w ust. 1, i zwróci ją niezwłocznie prowadzącemu skład podatkowy, od którego nabył wyroby akcyzowe zharmonizowane;
5) podmiot, o którym mowa w pkt 1, prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu przeznaczenia zwolnionych wyrobów, o których mowa w ust. 1;
6) podmiot posiadający jednostkę lub jednostki pływające, nabywający wyroby, o których mowa w ust. 1, od podmiotu, o którym mowa w pkt 1, złoży oświadczenie, że nabywane wyroby zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia;
7) prowadzący skład podatkowy oraz uprawniony nabywca, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, przekaże do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, miesięczne zestawienia otrzymanych oświadczeń; oświadczenia zawierające informacje, o których mowa w ust. 7 i 8, będą dostępne u podatnika w celu kontroli.

Przy czym, stosownie do dyspozycji § 8 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku dokonywania sprzedaży wyrobów, o których mowa w ust. 1, ze składu podatkowego lub przez podmiot dokonujący ich sprzedaży, do zbiorników innych niż na stałe zamocowane w jednostce pływającej, zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą jest podmiot zużywający wyroby, o których mowa w ust. 1, do napędu jednostki lub jednostek pływających o długości całkowitej do 15 m i w celu zapewnienia ciągłego prowadzenia działalności gospodarczej zachodzi potrzeba korzystania przez podmioty posiadające takie jednostki z tych wyrobów, zawartych w zbiornikach innych niż na stałe zamocowane w jednostce pływającej;
2) wydanie wyrobów, o których mowa w ust. 1, przez skład podatkowy lub podmiot dokonujący odsprzedaży nastąpi po przedstawieniu przez podmiot, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, upoważnienia właściwego naczelnika urzędu celnego do tankowania wyrobów, o których mowa w ust. 1, do zbiorników innych niż na stałe zamocowane w jednostce pływającej.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, powinno zawierać co najmniej:
1) nazwę i adres podmiotu składającego oświadczenie oraz jego NIP;
2) ilość zamawianych wyrobów, o których mowa w ust.1;
3) określenie celów, na które zostaną przeznaczone zakupione wyroby;
4) datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.

Wynika to bezpośrednio z dyspozycji § 8 ust. 7 rozporządzenia. Ponadto stosownie do treści § 8 ust. 8, oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, ust. 4 pkt 6, oprócz danych określonych w ust. 7, powinno dodatkowo zawierać określenie liczby posiadanych przez podmiot jednostek pływających oraz danych o przeciętnym zużyciu wyrobów, o których mowa w ust. 1, przez te jednostki. Ponadto, jak wynika z treści § 8 ust. 9, oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, ust. 4 pkt 6, może być również złożone w dokumencie, w szczególności na kwicie bunkrowym, sporządzonym w związku z dostawą wyrobów, o których mowa w ust. 1, na jednostkę pływającą. W takim wypadku dokument, dokument, o którym mowa w ust. 9, powinien zawierać co najmniej:
1) numer dokumentu;
2) datę dostawy;
3) miejsce dostawy;
4) nazwę zaopatrywanej jednostki pływającej;
5) dane identyfikacyjne środka transportu, którym dokonano dostawy;
6) rodzaj dostarczanych wyrobów;
7) ilość dostarczanych wyrobów;
8) podpis osoby dostarczającej wyroby w imieniu dostawcy;
9) podpis osoby przyjmującej wyroby w imieniu podmiotu posiadającego jednostkę pływającą.

Wynika to z treści § 8 ust. 10 rozporządzenia. Przy czym, zgodnie z dyspozycją § 8 ust. 11, jeżeli oświadczenie zostało złożone w dokumencie, o którym mowa w ust. 9, nie stosuje się przepisu ust. 8.

Jeżeli chodzi natomiast o przepis § 13 rozporządzenia, to przewiduje on w ust. 1 zwolnienie od akcyzy:
1) wazeliny, parafiny, wosków pochodzenia naftowego i pozostałych wosków oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.31 objętych kodami CN: 2712 10, 2712 20 00, 2712 90 31, 2712 90 33, 2712 90 39 i 2712 90 90;
2) koksu naftowego; bitumu naftowego; inne pozostałości olejów z ropy naftowej oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.32 oraz kodem CN 2713;
3) bitumu i asfaltu naturalnego, asfaltytu i skał asfaltowych oznaczonych symbolem PKWiU 14.50.10-00.00 oraz kodem CN 2714;
4) mieszanek bitumicznych opartych na naturalnym asfalcie lub naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, smole mineralnej, paku smołowym oznaczone symbolem PKWiU 26.82.13 oraz kodem CN 2715 00 00;
5) sprzedaży olejów smarowych, oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.18 i kodem CN 2710 19 71 - 2710 19 99, przeznaczonych do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników;
6) sprzedaży olejów napędowych oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.15 oraz kodami CN 2710 19 41, 2710 19 45, 2710 19 49, wykorzystywanych na cele olejów elektroizolacyjnych - transformatorowych oraz olejów procesowych - technologicznych;
7) sprzedaży olejów smarowych:
a) w części odpowiadającej 40 % stawki podatku akcyzowego dla tych wyrobów, w okresie od dnia 1 lutego 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r., w przypadku ich wytworzenia z udziałem minimum 10 % baz olejowych rafinowanych wodorem, uzyskanych z regeneracji olejów odpadowych - przepracowanych;
b) w części odpowiadającej 25 % stawki podatku akcyzowego dla tych wyrobów, w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., w przypadku ich wytworzenia z udziałem minimum 10 % baz olejowych rafinowanych wodorem, uzyskanych z regeneracji olejów odpadowych - przepracowanych.

Przy czym, zwrócić należy uwagę, że stosownie do dyspozycji § 13 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 1-4, mają zastosowanie pod warunkiem, że:
1) wyroby akcyzowe zostaną zużyte do innych celów niż napędowe lub opałowe lub do produkcji paliw silnikowych lub olejów opałowych;
2) podmiot uprawniony do zwolnienia nabywający wyroby akcyzowe dołączy do zamówienia złożonego sprzedawcy oświadczenie stwierdzające, że zakupione wyroby zostaną zużyte do celów, o których mowa w pkt 1.

Ponadto zwolnienia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, co wynika z dyspozycji § 13 ust. 2a, mają zastosowanie pod warunkiem sprzedaży tych wyrobów dokonywanej ze składu podatkowego na terytorium kraju uprawnionemu nabywcy lub dokonywanej przez podmiot, o którym mowa w ust. 2b pkt 2. Uprawnionym nabywcą, zgodnie z dyspozycją § 13 ust. 2b, jest podmiot dokonujący zakupu wyrobów, który:
1) zużywa wyroby do celów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, i złoży oświadczenie stwierdzające, że wyroby zostaną zużyte do celów objętych zwolnieniem;
2) dokonuje odsprzedaży wyrobów podmiotom, o których mowa w pkt 1.

Ponadto stosownie do treści § 13 ust. 2c, w przypadku sprzedaży wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, ze składu podatkowego na terytorium kraju podmiotowi dokonującemu ich odsprzedaży, zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że:
1) podmiot dokonujący odsprzedaży wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, dołączy do zamówienia złożonego sprzedawcy oświadczenie stwierdzające, że zakupione wyroby zostaną odsprzedane lub zużyte do celów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6;
2) podmiot, o którym mowa w pkt 1, posiada zaświadczenie, o którym mowa w art. 27 ust. 3 ustawy, wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego, potwierdzające zamówienie na odbiór wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; właściwy naczelnik urzędu celnego potwierdza zamówienie po przedstawieniu przez podmiot zaświadczeń właściwych organów podatkowych o niezaleganiu z płatnością podatku od towarów i usług oraz akcyzy;
3) sprzedaż wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, podmiotowi, o którym mowa w pkt 1, nastąpi z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy, na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego i po złożeniu przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy;
4) podmiot, o którym mowa w pkt 1, potwierdzi na trzeciej karcie administracyjnego dokumentu towarzyszącego otrzymanie wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, i zwróci ją niezwłocznie prowadzącemu skład podatkowy, z którego nabył wyroby akcyzowe zharmonizowane;
5) podmiot, o którym mowa w pkt 1, prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu przeznaczenia zwolnionych wyrobów;
6) podmiot wykorzystujący wyroby do celów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, nabywający wyroby od podmiotu, o którym mowa w pkt 1, złoży oświadczenie, że nabywane wyroby zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia.

Zgodnie natomiast z treścią § 13 ust. 2e, oświadczenie, o którym mowa w ust. 2b pkt 1 i ust. 2c pkt 1 i 6, powinno zawierać co najmniej:
1) nazwę i adres podmiotu składającego oświadczenie oraz jego NIP;
2) ilość zamawianych wyrobów, o których mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 5 lub 6;
3) określenie celów, na które zostaną przeznaczone lub odsprzedane zakupione wyroby;
4) datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.

Istotne jest również zwrócenie uwagi, że zgodnie z dyspozycją § 13 ust. 3 rozporządzenia, zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do podlegających opodatkowaniu ubytków lub niedoborów wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałych w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 ze zmianami).

Zatem mając powyższe na uwadze o sposobie realizacji zwolnienia od akcyzy przedmiotowych wyrobów nie decyduje bandera statku, czy też kraj, w którym znajduje się siedziba armatora. Inaczej się ma rzecz w przypadku kiedy trasa rejsu statku na który realizowana jest dostawa wyrobów zakończy się w krajach trzecich. W takich wypadkach należy stosować przepis § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz.U. Nr 94, poz. 902 ze zmianami). Zgodnie z brzmieniem § 10 ust. 1 rozporządzenia, towary wspólnotowe przeznaczone na zaopatrzenie statków znajdujących się w polskim porcie i wykorzystywanych w ruchu międzynarodowym do krajów trzecich:
1) zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej i pływających pod polską banderą lub
2) zarejestrowanych za granicą i pływających pod obcą banderą- należy zgłosić do procedury wywozu na dokumencie SAD.

Przy wprowadzeniu na statek towarów, o których mowa wyżej, należy przedstawić organowi celnemu specyfikację towarów lub inny dokument umożliwiający ich identyfikację, a także pisemne oświadczenie kapitana statku, że towary zostaną wykorzystane lub zużyte na jego pokładzie oraz że:
1) statek płynie bezpośrednio do portu przeznaczenia położonego w kraju trzecim albo
2) w trakcie rejsu do portu przeznaczenia położonego w kraju trzecim statek zawinie do innego lub innych portów zlokalizowanych na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej, zwanej dalej "Wspólnotą", ale ostatni z tych portów opuści w ciągu 30 dni od dnia dokonania zaopatrzenia.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że stosownie do dyspozycji § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 roku w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania (Dz.U. Nr 89, poz. 849 ze zmianami), w przypadku eksportu ze składu podatkowego połączonego z przewozem przez terytorium Wspólnoty Europejskiej w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, w administracyjnym dokumencie towarzyszącym jako miejsce przeznaczenia należy podać graniczny urząd celny państwa członkowskiego, z którego wyroby akcyzowe zharmonizowane zostaną wyprowadzone poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej. Ponadto zgodnie z dyspozycją § 13 ust. 2 cytowanego wyzej rozporządzenia, w przypadku gdy eksportowane wyroby akcyzowe zharmonizowane są przemieszczane ze składu podatkowego na terytorium kraju do polskiego granicznego urzędu celnego, administracyjny dokument towarzyszący jest wypełniany w sposób, o którym mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia.

Mając powyższe na względzie, uznając zażalenie na postanowienie za uzasadnione, Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie rozstrzygnął, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

P O U C Z E N I E

Zgodnie z dyspozycją art. 221 ustawy Ordynacja podatkowa, od niniejszej decyzji służy Stronie odwołanie do Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie w terminie 14 dni licząc od dnia następnego po dniu doręczenia decyzji.

Jednocześnie informuję, że odwołanie od decyzji powinno zawierać zarzut przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa).

Jednocześnie informuję, że odwołanie od decyzji powinno zawierać zarzut przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa).