Wnioskiem z 12.09.2006 r. (data wpływu 20.12.2006 r.), uzupełnionym pismem z 16.01.2007 r. (data wpływu: 23.01.2007 r.), Przedsiębiorstwo zwróciło się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka powstała w związku z prywatyzacją bezpośrednią przedsiębiorstwa państwowego w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30.08.1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r., Nr 171, poz. 1397 z późn. zm.) – akt notarialny z dnia 29.12.2005 r., repetytorium A nr 5605/2006.

Spółka sporządziła bilans otwarcia, w którym ujęto:
1. aktywa trwałe w wartości rynkowej wynikającej z wyceny przez rzeczoznawcę,
2. aktywa obrotowe w wartości wynikającej z bilansu zamknięcia przedsiębiorstwa państwowego plus wpłata udziałowca pokrywająca jego udziały,
3. kapitał własny w wysokości objętych udziałów zgodnie z umową spółki,
4. zobowiązania i rezerwy na zobowiązania wynikające z bilansu zamknięcia państwowego przedsiębiorstwa powiększone o naliczone rezerwy,
5. ujemna wartość firmy.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Podatnik wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy łączna podatkowa wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w Spółce, gdzie nie wystąpiła dodatnia wartość firmy stanowić będzie różnicę pomiędzy wartością nominalną wydanych udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi?

Ponadto Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie poprawności wyliczenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 g ust 10 pkt 2 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym, w razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Przepis art. 4a pkt 2 w/w ustawy, stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3. Łączna wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustalona w wysokości x. Kwota ta stanowi różnicę pomiędzy wartością nominalną wydanych udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 16g ust. 10 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.- w razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
1) suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Wartość początkowa firmy (art. 16g ust. 2 tej ustawy) to dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Jak wynika z powyższych przepisów, wystąpienie wartości firmy lub jej brak determinuje zasady ustalenia wartości początkowej nabytych w ramach przedsiębiorstwa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W treści stanu faktycznego Wnioskodawca nie wskazał wartości nominalnej wydanych udziałów a jedynie stwierdził, iż w Spóce nie wystąpiła dodatnia wartość firmy. Skoro nie wystąpiła dodatnia wartość firmy, to dla ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ma zastosowanie pkt 2 w/w przepisu (art. 16g ust. 10), tj.:
Łączna wartość środków trwałych Cena nabycia przedsiębiorstwa wartość rynkowa pozostałychoraz wartości niematerialnych i prawnych = (lub wartość nominalna - składników majątkowych(w przypadku niewystąpienia udziałów) nie będących śr. trw. ani WNiP dodatniej wartości firmy)

W przypadku otrzymania przedsiębiorstwa w formie aportu, ceną nabycia jest nominalna wartość wydanych udziałów. Natomiast wartość pozostałych składników majątkowych (zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r.), to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, nie będące środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy czym wartość ta powinna być ustalona według wartości rynkowej – art. 16g ust 2 ustawy z 15 lutego 1992 r.)

Reasumując, łączną początkową wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w formie aportu, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy, należy ustalić jako różnicę pomiędzy wartością nominalną udziałów a wartością rynkową pozostałych składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, pomniejszoną o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia przedsiębiorstwa.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Końcowo nadmienia się, iż urząd skarbowy nie jest organem właściwym do rozstrzygania kwestii z zakresu ustawy o rachunkowości, bowiem stosownie do art. 14a ust. 1 Ordynacji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego jest zobowiązany do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu sposobu zastosowania prawa podatkowego. Ustawa o rachunkowości nie jest ustawą podatkową, w związku z tym, tut. organ podatkowy nie jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi co do poprawności wyliczeń podanych we wniosku przez Podatnika.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.