DECYZJA

Na podstawie art.14b § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t.Dz.U. z 2005r. Nr 8,poz.60 ze zm.) w związku z art. 4 ust.2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.Nr 217, poz.1590) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20.06.2005r. Nr PP/443/37/05 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług, uznając stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 31.03.2005r. zwrócono się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pile o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535 ze zm.).

Wątpliwości wnioskodawcy dotyczyły wystawiania (od dnia 1 maja 2004r.) dotychczasowym użytkownikom faktur VAT, dokumentujących nabycie użytkowania wieczystego, co uprawniałoby nabywców do odliczenia podatku naliczonego określonego w tych fakturach.

Zdaniem pytającego „użytkownicy wieczyści, którzy nabyli użytkowanie nie powinni posiadać uprawnień do odliczania podatku VAT, gdyż przy ustalaniu tej opłaty nie doliczono im do opłaty stanowiącej podstawę opodatkowania, podatku VAT”.

Dokonując interpretacji w przedmiotowej sprawie Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 20.06.2005r. nr PP/443/37/05 uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazując, iż w sytuacji gdy pomiędzy Gminą a użytkownikiem wieczystym została zawarta umowa, w której strony określiły cenę, bez wskazania, że jest to wartość netto, do której należy doliczyć VAT, to uznać należy, że jest to cena zawierająca w sobie ten podatek. Tym samym, naliczona opłata za użytkowanie wieczyste zawiera w sobie podatek od towarów i usług, a obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na jednostce oddającej grunt w użytkowanie wieczyste.Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego zaznaczył, wskazując na art.106 ustawy o podatku od towarów i usług, iż podatnicy, o których mowa w art.15 ustawy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży. Stwierdził przy tym, że jedynie w przypadku, gdy sprzedaż towaru lub usługi dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej obowiązek wystawienia faktury VAT nie występuje – z zastrzeżeniem art.106 ust.4 ustawy VAT.Jednocześnie w uzasadnieniu postanowienia zaznaczono, że o tym czy nabywca towaru lub usługi skorzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art.86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, decyduje sam podatnik prowadzący działalność gospodarczą.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia z uwzględnieniem stanowiska Ministra Finansów wyrażonego w piśmie z dnia 27 marca 2007r. nr PT10-812-167/2007/MR/429 w związku z uchwałą NSA z dnia 8 stycznia 2007r. sygn. akt I FPS I/06 stwierdza, iż opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535 ze zm.) ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.
Należy bowiem zauważyć, że w sytuacji gdy ustanowienie praw wieczystego użytkowania miało miejsce przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 marca 2004r. tj. przed tym dniem dokonano wpisu użytkowania wieczystego w księdze wieczystej, w momencie ustanowienia wieczystego użytkowania czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U.Nr 11, poz.50 ze zm.). Zatem opłaty dotyczące ww. czynności realizowane zarówno przed jak i po dniu 1 maja 2004r. nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wejście w życie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w stosunku do ustanowionych praw wieczystego użytkowania przed dniem 1 maja 2004r. (wobec których dokonano wpisu w księdze wieczystej) pozostaje neutralne dla sposobu opodatkowania. Skoro ustanowienie użytkowania wieczystego miało miejsce w czasie gdy czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (przed 1.05.2004r.), to opłaty wnoszone na poczet uiszczenia należności za ustanowienie nie będą również objęte opodatkowaniem tym podatkiem oraz obowiązkiem dokumentowania fakturą VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zauważa, że powyższa zasada nie będzie miała zastosowania wobec praw użytkowania wieczystego ustanowionych po dniu 30 kwietnia 2004r. – czynności te, jako objęte, co do zasady, katalogiem art.5 ustawy z dnia 11 marca 2004r., będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych – niezależnie od okoliczności, czy czynność ta wypełniać będzie dostawę czy też świadczenie usług.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej nadmienia, że w sytuacji, gdy pytający na okoliczność pobieranych opłat z tytułu praw wieczystego użytkowania ustanowionych przed 1 maja 2004r. wystawiał faktury VAT, w których deklarował podatek należny, ma prawo, zgodnie z § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. (Dz.U.Nr 95, poz.798 ze zm.), do dokonania korekty tych dokumentów na zasadach i w trybie przewidzianym w powołanym przepisie.

Dodatkowo należy zauważyć, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego stanowi odrębną kwestię i uregulowane zostało w art.86 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał niewłaściwej oceny prawnej w wydanym postanowieniu z dnia 20.06.2005r. nr PP/443/37/05. Taki stan obliguje organ drugiej instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art.14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, z którego wynika, iż organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia lub uchyla postanowienie naczelnika urzędu skarbowego z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.