P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony, z dnia 23.03.2007r. (wpływ do tut. Urzędu 26.03.2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy wydatki na reklamę produktów leczniczych stanowią w pełni odliczalne koszty uzyskania przychodów, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego, będącego producentem najwyższej jakości innowacyjnych produktów leczniczych. W chwili obecnej, działalność Spółki w Polsce obejmuje, między innymi, dystrybucję produktów leczniczych wytwarzanych przez Spółkę oraz przez zagraniczne podmioty z Grupy.
W celu zwiększania sprzedaży produktów leczniczych dystrybuowanych przez Spółkę, na podstawie odpowiedniej umowy, Spółka nabywa od podmiotu z Grupy usługi, w ramach których podejmowane są czynności, które na gruncie przepisów art. 52 ust. l i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533 ze zm.), uznawane są za reklamę produktów leczniczych.W zamian za świadczenie w/w usług, Spółka płaci świadczącemu wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o koszty poniesione przez świadczącego usługę w danym okresie rozliczeniowym w związku z ich wykonywaniem. Większość czynności wykonywanych na podstawie powyższej umowy skierowana jest do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze.W zakresie usług reklamowych nabywanych przez Spółkę, świadczący usługi wykonuje w szczególności następujące czynności: różne działania reklamowe adresowane do środowiska lekarskiego dotycząceproduktów Grupy - dystrybucja ulotek, mailing, zamieszczanie reklamproduktów w czasopismach fachowych, rozprowadzanie broszur dotyczącychproduktów, sponsorowanie artykułów prasowych i reprintów związanych zpromowanymi produktami, umieszczanie wkładek reklamowych w czasopismachfachowych, przekazywanie upominków / gadżetów opatrzonych logo firmy lubproduktu; organizowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recepti osób zaopatrujących w produkty lecznicze podczas których promowane są (np. wformie prezentacji) produkty Grupy. W związku z w/w organizacją spotkańświadczący usługę ponosi w szczególności koszty wynajmu sali i poczęstunku; dostarczanie bezpłatnych próbek produktów leczniczych Grupy osobomuprawnionym do wystawiania recept w celach reklamowych; organizowanie oraz sponsorowanie przez świadczącego usługę konferencji, zjazdów,sympozjów, seminariów, kongresów naukowych i szkoleń organizowanych dlalekarzy i osób zajmujących się dystrybucją produktów leczniczych. W związku zorganizacją spotkań świadczący usługę ponosi w szczególności koszty wynajmu salikonferencyjnej, wyżywienia i noclegu uczestników imprezy.
Wymienione powyżej czynności dokonywane są z uwzględnieniem wymogów zawartych w artykułach 53-64 Prawa farmaceutycznego.W świetle powyższego stanu faktycznego, Spółka zwróciła się o potwierdzenie, że na podstawie art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie usług w zakresie reklamy produktów leczniczych w rozumieniu art. 52 ust. 1 Prawa farmaceutycznego (w ramach których świadczący usługę podejmuje wyżej opisane czynności), stanowią dla Spółki w pełni odliczalne koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.Spółka stoi na stanowisku, iż koszty ponoszone przez nią w związku z nabyciem usług w zakresie reklamy produktów leczniczych, w ramach których świadczący usługę wykonuje w/w czynności, pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami generowanymi przez Spółkę w Polsce.
Spółka wskazuje, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji reklamy. Tym samym, zdaniem Spółki, konieczne jest odwołanie się do słownikowej definicji reklamy, jak również do definicji zawartej w przepisach szczególnych (w omawianym przypadku - do przepisów Prawa farmaceutycznego). W tym miejscu, Spółka powołuje się na treść pisma Departamentu Podatków Bezpośrednich Ministerstwa Finansów z dnia 7 maja 2002 r. sygn. PB3/24/GM-8214-8/02, w którym Ministerstwo Finansów stwierdziło, iż (...) ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji reklamy. Tym samym należy posługiwać się pojęciem reklamy w znaczeniu nadanym przez słownik języka polskiego oraz unormowaniami zawartymi w przepisach szczególnych.
W ocenie Spółki istotę czynności podejmowanych przez świadczącego usługę stanowi reklama produktów sprzedawanych przez Spółkę w Polsce, poprzez podejmowanie szeregu działań reklamowych skierowanych do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w te produkty. Zdaniem Spółki, czynności te wypełniają ogólnie przyjętą, słownikową definicję reklamy, zgodnie z którą, za reklamę uznaje się rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi - <„Słownik języka polskiego PWN">.
Ponadto, zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, że w przedmiotowym przypadku usługi nabywane przez nią dotyczą produktów leczniczych, konieczne jest odniesienie się do definicji reklamy zawartej w art. 52 ust. l i ust. 2 Prawa farmaceutycznego. Zgodnie z art. 52 ust. l Prawa farmaceutycznego reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego mająca na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. Jednocześnie, art. 52 ust. 2 zawiera przykładowe (nie mające wyczerpującego, zamkniętego charakteru) wyliczenie czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego. Wyliczenie to obejmuje:reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości;reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania receptoraz osób prowadzących zaopatrzenie w te produkty;odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept i osób prowadzącychzaopatrzenie w produkty lecznicze przez przedstawicieli handlowych i medycznych;dostarczanie próbek produktów leczniczych;sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept iosób zaopatrujących w produkty lecznicze;sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych dowystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze.Biorąc pod uwagę, iż czynności wykonywane w ramach świadczenia w/w usług reklamowych spełniają słownikową definicję reklamy, jak również definicję zawartą w przepisach Prawa farmaceutycznego, w ocenie Spółki, czynności te powinny być traktowane jako reklama dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Konsekwentnie, zdaniem Spółki, przesłanka do kwalifikacji wydatków związanych z nabyciem usług w zakresie wykonywania w/w czynności na rzecz Spółki jako w pełni odliczanych kosztów uzyskania przychodu, polegająca na istnieniu związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi kosztami a osiąganymi przychodami, przewidziana w art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, została spełniona.Spółka zwraca również uwagę na fakt, iż art. 16 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od dnia l stycznia 2007 r.) w żadnym miejscu nie wyłączał z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez podatników na zakup usług reklamowych.Tym samym, w ocenie Spółki, oba warunki umożliwiające zaliczenie kosztów ponoszonych przez Spółkę na zakup usług w zakresie reklamy produktów leczniczych do kosztów uzyskania przychodów, są w omawianym przypadku spełnione.Spółka dodatkowo wskazuje, że prawidłowość takiego rozumowania potwierdza także treść uzasadnienia do projektu ustawy, który dokonał zmian w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia l stycznia 2007 r. (projekt ustawy przekazany do Sejmu przez Prezesa Rady Ministrów - druk 773). W uzasadnieniu stwierdzono bowiem, iż zrezygnowano z dotychczasowego rozróżnienia reklamy publicznej i niepublicznej. Projekt zakłada likwidację limitu wydatków na reklamę niepubliczną zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Spółka podkreśla, że w wyniku zaproponowanych zmian wydatki na reklamę zaliczane będą do kosztów podatkowych w pełnej wysokości bez względu na charakter reklamy.Dla potwierdzenia poprawności swojego stanowiska Spółka w treści wniosku przywołuje szereg pism i postanowień m.in. Pismo Departamentu Podatków Bezpośrednich Ministerstwa Finansów z 7 maja 2002r. sygn. PB3/24/GM-8214-8/02, informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 31.12.2004r. sygn. PD-005U-785/04/WD, postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 21 marca 2005r. sygn. 1472/ROP1/423-30/05/AW oraz z dnia 13 lutego 2007r. Nr 1472/ROP1/423-404/06/KM.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stanowisko Strony, Naczelnik tutejszego Urzędu stwierdza, co następuje:

Stosownie do art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz.U. z 2000 r Nr 54, poz. 654 ze zm) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie między tym wydatkiem a osiąganymi przychodami związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ ma powstanie, zwiększenie lub zachowanie źródła przychodu. Ponadto, zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegają jedynie te wydatki, które spełniają w/w warunek i jednocześnie nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Od 1 stycznia 2007r. zmianie uległ art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W/w przepis w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2006r. stanowił, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Począwszy od 1 stycznia 2007r. w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z powyższego wynika zatem, że w związku z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rezygnowano z rozróżniania dla celów podatkowych reklamy na publiczną i niepubliczną. Tym samym oznacza to, że począwszy od 1 stycznia 2007r. wszelkie wydatki ponoszone na reklamę mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłankę wskazaną w art.15 ust.1 w/w ustawy, tzn. poniesione zostały w celu zachowania, zabezpieczenia lub osiągnięcia przychodu.Należy przy tym podkreślić, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji działań reklamowych. Z tego też względu należy posługiwać się pojęciem reklamy w znaczeniu nadanym przez słownik języka polskiego oraz unormowaniami zawartymi w przepisach szczególnych. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka należy do Grupy i prowadzi działalność w zakresie dystrybucji produktów leczniczych, zarówno własnych, jak i wytwarzanych przez inne podmioty należące do Grupy. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka podejmuje różnego rodzaju działania zmierzające do zwiększenia liczby sprzedawanych przez nią produktów. Działania te, jak wynika z wniosku Strony, stanowią reklamę produktu leczniczego w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo farmaceutyczne. Z tego też względu, do działalności prowadzonej przez Spółkę w zakresie obrotu produktami leczniczymi mają zastosowanie przepisy szczególne, tj. ustawa z dnia 6 września 2001r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004r. Nr 53, poz. 533 ze zm.). Powyższa ustawa w art. 52 ust. 1 i 2 określa definicję i katalog czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego. Zgodnie z art.52 ust.1 ustawy Prawo farmaceutyczne, reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mające na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.Z kolei ust.2 cyt. art.52 zawiera przykładowy katalog wydatków, które mieszczą się w cytowanej powyżej definicji „reklamy produktu leczniczego”, natomiast ust. 3 w/w artykułu czynności, których nie uznaje się za reklamę produktu leczniczego.W zakresie działalności reklamowej ustawa Prawo farmaceutyczne przewiduje również szereg ograniczeń, które zostały wymienione w art. 53-64 tej ustawy. Przykładowo w art. 58 ust. 1 zawarto zakaz kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. Jednak zgodnie z art. 58 ust. 3 powyższy zakaz nie dotyczy dawania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej kwoty 100 zł, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.W świetle powyższego należy stwierdzić, że działania wymienione w piśmie Spółki zmierzają do zwiększenia liczby sprzedawanych przez nią produktów leczniczych, a zatem odpowiadają definicji reklamy produktu leczniczego zawartej w art. 52 ust. 1 ustawy – Prawo farmaceutyczne i mogą być uznane za taką reklamę, o ile prowadzone są w uwzględnieniem ograniczeń określonych w tej ustawie. Dodatkowo, przedmiotowe wydatki związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i nie zostały wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tym samym wydatki te spełniają wymogi określone w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie wydatków faktycznie poniesionych z tego tytułu. Reasumując powyższe, stanowisko Strony przedstawione we wniosku, uznające, iż wydatki poniesione przez Spółkę na zakup usług w zakresie reklamy produktów leczniczych w rozumieniu art. 52 ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, świadczonych z uwzględnieniem wymogów zawartych w artykułach 53-64 Prawa farmaceutycznego, stanowią dla Spółki w pełni odliczalne koszty uzyskania przychodów, jest prawidłowe.Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu zauważa, iż z uwagi na fakt, iż jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Strona należy do Grupy i nabywa usługi związane z reklamą oferowanych przez nią produktów leczniczych od innych podmiotów z tej Grupy, przy kwalifikowaniu przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów Spółka winna również mieć na uwadze przepisy art.11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (o ile pomiędzy Spółką a podmiotem świadczącym usługi na jej rzecz zachodzą powiązania określone w tym przepisie).
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak we wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.