POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o. o., z miesiąca grudnia 2006r żądającego udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Spółka przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny:

Spółka planuje dokonać zakupu komputerów oraz zainstalowanie darmowego oprogramowania z tzw. otwartą licencją GNU GPL np. Open Office lub Linux, Oprogramowanie to jest powszechne i nieodpłatnie dostępne poprzez serwer internetowy lub jako dodatek do czasopisma. Z korzystaniem z tak nabytego programu nie są związane żadne opłaty licencyjne (program z otwartą licencją) Powszechny i nieodpłatny dostęp do programu powoduje niemożność jego wyceny Zdaniem Spółki pobranie nieodpłatnie udostępnionych w sieci internetowej programów użytkowych nie jest nieodpłatnym świadczeniem podlegającym opodatkowaniu. Programy komputerowe nie są udostępniane w sieci internetowej na podstawie umowy o charakterze zobowiązaniowym, ponieważ z korzystaniem z nich nie są związane opłaty licencyjne.

Z dyspozycji art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia "nieodpłatne świadczenie". Natomiast w kodeksie cywilnym pojęcie to zdefiniowano następująco - świadczenie stanowi przedmiot każdego zobowiązania, określa bowiem rodzaj zachowania (działania lub zaniechania), do którego zobowiązany jest jeden podmiot (dłużnik) w stosunku do innego podmiotu (wierzyciela).

W tym kontekście o istnieniu świadczenia może być mowa tylko wówczas, gdy między określonymi podmiotami doszło do powstania zobowiązaniowej więzi prawnej. Świadczenie ma więc o tyle skonkretyzowany podmiotowo charakter, iż z jednej strony występuje podmiot, który może domagać się jego realizacji, z drugiej zaś strony podmiot, który zrealizować dane świadczenie powinien.

W przypadku programów komputerowych, udostępnianych nieodpłatnieza pośrednictwem Internetu poprzez publiczne udostępnienie, z możliwością korzystania z nich przez wszystkie zainteresowane podmioty nie można mówić, że podmiot udostępniający program wykonuje nieodpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu, ponieważ nie znany jest krąg adresatów tego oprogramowania.

Pytanie Podatnika:

Czy w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. pobranie nieodpłatnie udostępnionych w sieci internetowej programów użytkowych nie jest nieodpłatnym świadczeniem podlegającym opodatkowaniu?

Stanowisko Podatnika: Zdaniem Spółki korzystanie z udostępnionych nieodpłatnie w Internecie programów komputerowych przez zainteresowanych użytkowników nie skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowegow Radomiu wyjaśnia co następuje:

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności:

wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych otrzymanych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określa się wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia

Brzmienie art. art. 12 ust. 1 pkt 2, ust. 5 i 6 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uległo zmianie po nowelizacji ustawy.- ustawą z dnia 16 listopada 2006r.(Dz. U. Nr 217, poz. 1588)

Należy zauważyć, iż przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinien być rozpatrywany łącznie z postanowieniami art. 12 ust. 6 tej ustawy, który określa, w jaki sposób ustalana jest wartość świadczenia stanowiącego przychódz tytułu nieodpłatnych świadczeń w zależności od przypadku może to m.. in. być:

- cena stosowana wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia,

- cena rynkowa stosowana przy udostępnianiu praw tego samego rodzaju,z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia – w innych niż wskazane w art. 12 ust. 6 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przypadkach.

W sytuacji nieodpłatnie otrzymanych praw, przychód określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie prawami tego samego rodzaju, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Przepisy podatkowe określające wartość przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnie otrzymanych świadczeń nie przewidują sytuacji, gdy wskazane świadczenie jestz założenia bezpłatne dla wszystkich zainteresowanych podmiotów. W art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostały określone te przypadki,w których istnieje możliwość porównania wartości nieodpłatnego świadczenia z innymi odpłatnymi świadczeniami dokonywanymi przez podatnika. Możliwość ustalenia wartości „porównywalnych” świadczeń wskazanego rodzaju w przypadku bezpłatnych programów komputerowych, które są dostępne dla wszystkich na jednakowych (nieodpłatnych) zasadach, nie może być przeprowadzona, a tym samym brak jest podstaw do ustalenia wartości przychodu.

W przypadku, gdy określone świadczenia (m. in. przekazanie praw) są z założenia bezpłatne dla wszystkich podatników, a nie jednostkowym przypadkiem stosowanym w stosunku do indywidualnego podmiotu, to wówczas nie należy ustalać w związku z zaistnieniem takiego zdarzenia przychodów podatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie oznacza to jednak, iż przy ewentualnym określaniu skutków podatkowych związanych z korzystaniem z takiego oprogramowania komputerowego nie należy badać całokształtu okoliczności z nim związanych. Każdy przypadek wymaga zatem indywidualnej analizy.

Reasumując postanowiono jak w sentencji.