DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z 28 kwietnia 2006r., Nr PP-I-005/484/TŁ/05, którą zmieniono z urzędu postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z 19 października 2005r., Nr PP/443-133-1-GK/05 udzielające co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług-

postanawia utrzymać zaskarżoną decyzję w mocy.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 8 września 2005r., uzupełnionym pismami z dnia 21.09.2005r. oraz z 17.10.2005r., Spółka zwróciła się do organu podatkowego pierwszej instancji z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów podatkowych w swojej indywidualnej sprawie. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę wynikało, iż dokonuje ona zakupu automatów do gier hazardowych od kontrahentów posiadających siedzibę na terytorium kraju członkowskiego innym niż terytorium kraju. Automaty wykorzystywane są do działalności opodatkowanej podatkiem od gier. Jednostka zadała pytanie, czy przedmiotowe nabycie będzie podlegać przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jako wewnątrzwspólnotowe nabycie. W jej opinii czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu wydał postanowienie z dnia 19.10.2005r., Nr PP/443-133-1-GK/05, w którym potwierdził stanowisko Spółki.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu decyzją z dnia 28 kwietnia 2006r., Nr PP-005/484/TŁ/05, zmienił z urzędu powyższe postanowienie organu I instancji uznając, iż przyjęte w nim rozstrzygnięcie jest nieprawidłowe. Zdaniem organu II instancji, Spółka zakupując automaty do gier hazardowych od kontrahentów mających siedzibę w innym państwie członkowskim, działa jako podatnik, a w/w transakcja winna być opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Od powyższej decyzji Spółka złożyła odwołanie.

Jej zdaniem zaskarżona decyzja narusza przepisy art. 5 ust. 1 pkt 6 i art. 6 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędne ustalenie zakresu opodatkowania. Ponadto wskazuje na naruszenie przepisu art. 9 ust 1 i 2 lit.b w związku z art. 15 ust. 1 i 2 powyższej ustawy, poprzez uznanie Spółki za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów służących wyłącznie do wykonywania działalności wyłączonej z opodatkowania w/w podatkiem. Jednostka wywodzi, iż z tytułu nabycia automatów nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, skoro automaty te nie służą działalności opodatkowanej tym podatkiem. Dodatkowo wskazuje, iż interpretacja organu odwoławczego zawarta w zaskarżonej decyzji narusza zasady neutralności podatku od towarów i usług.

W wyniku rozpatrzenia odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zważył, co następuje:

Przepis art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, iż jej przepisów nie stosuje się do działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Działalność powyższą reguluje ustawa z dnia 29 lipca 1992r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 4, poz. 27 ze zm.). Jednakże nie każda czynność w w/w zakresie będzie objęta powyższym wyłączeniem.

Nabycie towaru w celu prowadzenia działalności w zakresie gier i zakładów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od gier. Ustawa o grach i zakładach wzajemnych reguluje bowiem jedynie warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych. Natomiast przedmiotowa czynność nabycia automatów do gry podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4. ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie sposób zatem zgodzić się z opinią Odwołującej, iż w przedmiotowej sprawie organ podatkowy II instancji błędnie określił zakres opodatkowania.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumie się, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz. Przepis ten znajduje zastosowanie, gdy nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei podatnikami w/w podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W rozumieniu art. 15 ust. 2 omawianej ustawy- działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy oraz obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem organu odwoławczego prowadzenie działalności w zakresie gier mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, a Spółka tym samym, nabywając od unijnych kontrahentów towary, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, mimo iż sama działalność w zakresie gier i zakładów podlega przepisom innej ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, iż uznanie, że Odwołująca nie działała jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, spowoduje, że przedmiotowa transakcja nie zostanie opodatkowana zarówno w kraju siedziby dostawcy, jak i w Polsce, co byłoby sprzeczne z zasadami przyjętymi w VI Dyrektywie oraz ustawie o podatku od towarów i usług. Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika możliwość braku opodatkowania towarów, nawet jeśli wykorzystywane są do działalności w zakresie gier i zakładów. Organ odwoławczy uznaje zatem, iż zarzut naruszenia przepisów art. 9 ust 1 i 2 lit. b w związku z art. 15 ust. 1 i 2 w/w ustawy jest bezzasadny.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż podatek należny związany z nabyciem przedmiotowych automatów do gry nie stanowi podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu takie rozstrzygnięcie nie narusza zasady neutralności podatku od towarów i usług. W tym bowiem przypadku Spółka jako ostateczny nabywca ponosi ciężar tego podatku.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Na podstawie art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn.zm.) na decyzję przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, którą wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji.