Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) uznał stanowisko wnioskodawcy zajęte we wniosku z dnia 20.12.2006 r. (data wpływu 28.12.2006 r. uzupełnionym dnia 19.02.2007 r.) o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie ponoszenia wydatków przez zakład pracy chronionej na prowadzenie zakładowej przychodni rehabilitacyjnej w części dotyczącej braku możliwości finansowania ze środków z ZFRON, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów - za prawidłowe.

W dniu 28.12.2006 r. w trybie art. 14a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm. ) Spółdzielnia Inwalidów złożyła wniosek o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia posiada status zakładu pracy chronionej. Zgodnie z ustawą z 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. nr 123 poz. 776 z późn. zm.) oraz Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 31.12.1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1999 r. nr 3 poz.22 z późn. zm.) tworzony przez Spółdzielnię zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych przeznaczony jest m.in. na „podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną oraz poradnictwo i usługi rehabilitacyjne, w tym koszty tworzenia, modernizacji, remontu i utrzymania, a także odtworzenia utraconej albo zniszczonej na skutek zdarzeń losowych bazy rehabilitacyjnej (w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii), socjalnej (a w szczególności internatów, hoteli, stołówek) i wypoczynkowej” (§ 22 pkt 4).

Wydatki i koszty związane z opieką nad pracownikami niepełnosprawnymi, zgodnie z wyżej cytowanym przepisem, pokrywane są z zakładowego funduszu rehabilitacji, pozostałe zaś wliczone są w ogólne koszty Spółdzielni.

W związku z powyższym Spółdzielnia pyta czy ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na prowadzenie zakładowej przychodni rehabilitacyjnej w części braku możliwości finansowania ze środków z ZFRON.

Zdaniem Spółdzielni – koszty prowadzenia zakładowej przychodni rehabilitacyjnej w części dotyczącej wydatków i kosztów związanych z brakiem możliwości finansowania z ZFRON można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza co następuje:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) wg stanu prawnego na 31.12.2006 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.Od 01.01.2007 r. za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów za wyjątkiem kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe przepisy wskazują, że za koszty uzyskania przychodów uważa się wszystkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów, w tym również poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów w przyszłości. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego (bezpośredniego bądź pośredniego) pomiędzy dokonanym wydatkiem a powstaniem lub zwiększeniem przychodu.

Należy pamiętać, że poniesiony wydatek nie może być zakwalifikowany do art. 16 ust. 1 ww. ustawy, który zawiera katalog enumeratywny kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Stosownie do przepisu art. 28 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rechabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776 z późn. zm.) zakład pracy chronionej ma obowiązek prowadzenia doraźnej i specjalistycznej opieki medycznej, poradnictwa i usług rehabilitacyjnych.

Wydatki związane z utrzymaniem i prowadzeniem zakładowej przychodni rehabilitacyjnej maja związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i pośrednio z osiąganymi przez niego przychodami. Natomiast warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest zamierzony cel jego poniesienia, a mianowicie osiągnięcie przychodu. Jednak wystarczającym jest, by poniesienie tych kosztów miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Zatem odpowiednio udokumentowane wydatki dotyczące prowadzenia zakładowej przychodni rehabilitacyjnej w części dotyczącej wydatków i kosztów finansowanych ze środków spoza ZFRON (z wyjątkiem wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie – Dz. U. nr 96, poz. 873) jako nakłady związane działalnością gospodarczą podatnika oraz pośrednio osiągniętymi przez niego przychodami, spełniają przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

W świetle powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe i postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stosownie do art. 14b § 1 interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta.

Wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu zmiany lub uchylenia zgodnie z art. 14b § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie zgodnie z zapisem art. 222 wyżej cyt. ustawy – Ordynacja podatkowa winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.