POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 2 lutego 2006 r., uzupełnionego pismem z dnia 14 lutego 2006 r. (data wpływu: 17.02.2006 r.) i pismem z dnia 28 lutego 2006 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy problematyki zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wartość wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona oraz wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana.

Według opisu stanu faktycznego w styczniu 2003 r. zostały potrącone: wierzytelność Wnioskodawcy do kontrahenta z tytułu odsetek z wierzytelnością kontrahenta o zapłatę cenyza dostarczony Wnioskodawcy towar. Takie uregulowanie wzajemnych zobowiązań skutkowało, zdaniem Spółki, zaliczeniem do przychodów podatkowych kwoty zapłaconych odsetekna podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.). W czerwcu 2003 r. kontrahent został postawiony w stan upadłości, zaś Syndyk skorzystał z przyznanego mu przez przepisy prawa upadłościowego uprawnienia do żądania uznania czynności prawnej sprzedaży towaru na rzecz Wnioskodawcy, dokonanej przez upadłego przed ogłoszeniem upadłości, za bezskutecznąw stosunku do masy upadłości. Postępowanie w tej sprawie zakończyło się wydaniem przez sąd wyroku orzekającego bezskuteczność czynności kupna-sprzedaży i obowiązek zapłaty cenybądź zwrotu towaru przez Wnioskodawcę. W wykonaniu wyroku towar został zwrócony. W efekcie takiego orzeczenia musiało dojść do zniweczenia skutków potrącenia dokonanego w styczniu2003 r., ponieważ jedna z potrącanych wówczas wierzytelności – wierzytelność kontrahentado Wnioskodawcy o zapłatę ceny – niejako przestała istnieć. W takiej sytuacji Spółka zgłosiła swą wierzytelność odsetkową do masy upadłości, dokonała odpisu aktualizującego wartość tej wierzytelności i zaliczyła ten odpis do kosztów uzyskania przychodów.
Na tle takiego stanu faktycznego Spółka formułuje stanowisko, że wierzytelność odsetkowa, o której mowa w wyżej opisanym stanie faktycznym mogła być w sytuacji uprawdopodobnieniajej nieściągalności zaliczona do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpis aktualizujący. Uzasadnieniem dla zastosowania dyspozycji przewidującego to przepisu art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy PDOP jest w opinii Podatnika okoliczność, że należność była uprzednio uwzględniona przez niego w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy PDOP, co wiązało się z czynnością potrącenia dokonaną w styczniu 2003 r. We wniosku niniejszym Wnioskodawca przedstawia równocześnie pogląd co do sposobu postępowania na wypadek ukończenia postępowania upadłościowego bez zaspokojenia jego należności. Swoje stanowisko formułuje następująco: „(...) w sprawie spisywania wierzytelności jako nieściągalnej wnioskodawca:
– zaliczy do swoich kosztów uzyskania przychodów dokonany odpis (art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy) i jednocześnie
– równowartość spisywanej wierzytelności zaliczy do przychodów na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy”.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego potwierdza stanowisko Podatnika.
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 26a nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona, na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1. W myśl zaś ust. 2a pkt 1 lit. a nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26aw szczególności jeżeli została ogłoszona upadłość obejmująca likwidację majątku dłużnika.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności,które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2. W ust. 2 pkt 2 lit. c zostało natomiast przewidziane, że za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się m.in.te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem sąduo ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku.
Jeżeli wierzytelność została uwzględniona w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpis aktualizujący na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy PDOP, a następnie zaistniały przesłankido jej ostatecznego odpisania z wykorzystaniem art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy PDOP, to wówczas znajduje zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy PDOP, w myśl którego do przychodów zalicza się wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 26a oraz pkt 25 ustawy PDOP znajdują zastosowanie pod warunkiem uprzedniego zaliczenia odpisywanych wierzytelności do przychodów należnychna podstawie art. 12 ust. 3 ustawy PDOP. Zgodnie z dyspozycją wymienionego przepisuza przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Wnioskodawcy przysługiwała wierzytelność o zapłatę odsetek, stąd też nie było podstaw prawnych do tego by na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy PDOP zaliczyć ją do przychodów należnych. Niemniej jednak, z uwagi na dokonane w styczniu 2003 r. potrącenie tej wierzytelnościz inną wierzytelnością przysługującą kontrahentowi przeciwko Wnioskodawcy, jej wartość stała się przychodem podatkowym Wnioskodawcy na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy PDOP.
W związku z powyższym, zdaniem tut. Organu, w opisanym stanie faktycznym zaistniała przesłanka warunkująca stosowanie dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 25 i 26a ustawy PDOP,czyli przesłanka uprzedniego zaliczenia wierzytelności do przychodów podatkowych.
W konkretnym przypadku istotne jest to, że przedmiotowa wierzytelność była uprzednio opodatkowana jako przychód podatkowy, bez znaczenia natomiast jest okoliczność,iż do opodatkowania doszło dopiero z uwagi na „zaspokojenie” lub raczej „umorzenie” tej wierzytelności w drodze potrącenia jej z inną wierzytelnością, a nie jeszcze w dacie, kiedy była tylko „wierzytelnością należną”.
Dopuszczalne wobec tego było zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy PDOPw odniesieniu do wierzytelności Wnioskodawcy, która z uwagi na zniweczenie skutków potracenia przez czynność procesową Syndyka na nowo stała się wierzytelnością należną. W związku zaśz ogłoszeniem upadłości kontrahenta obejmującej likwidację jego majątku, ziściła się sformułowana w hipotezie tego przepisu przesłanka uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelnościna podstawie art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a ustawy PDOP. Mając powyższe na uwadze Naczelniktut. Organu podziela stanowisko Podatnika o dopuszczalności zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu aktualizującego wartość wierzytelności przysługującej niejako na nowo Wnioskodawcy w stosunku do upadłego.
Zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy PDOP postanowienie sąduo ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku jest podstawądla uznania wierzytelności za nieściągalną. Z kolei udokumentowanie nieściągalności wierzytelności w sposób, o którym mowa wyżej, daje podstawę do ostatecznego zaliczeniajej wartości do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy PDOP.
W zapytaniu skierowanym do tut. Organu Wnioskodawca napisał, że w wypadku ukończenia postępowania upadłościowego „(...) zaliczy do swoich kosztów uzyskania przychodów dokonany odpis (art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy i jednocześnie równowartość spisywanej wierzytelności zaliczy do przychodów na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy (...)”. Biorąc pod uwagę,że w zacytowanym fragmencie Spółka pisze o odpisie aktualizującym, ale podaje podstawę prawną dla wierzytelności, której nieściągalność została już udokumentowana, Naczelnik tut. Urzędu traktuje, że Spółka chciała zastosować postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy PDOP,a tylko przez pomyłkę napisała o odpisie aktualizującym.
Potwierdza się stanowisko Podatnika, zgodnie z którym w wypadku ukończenia postępowania upadłościowego znajdzie zastosowanie przepis art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy PDOP, co nastąpi jako konsekwencja uprzedniego skorzystania przez Spółkę z dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy PDOP. W myśl tego przepisu do przychodów podatkowych zalicza się wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu orzeka jak w sentencji postanowienia.

Powyższa interpretacja:
– dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
– nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego – w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.