Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-321/12-2/GG
z 6 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów jego uzyskania przy zamianie jednostek uprawnień do emisji dwutlenku węgla na jednostki redukcji emisji dwutlenku węgla - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów jego uzyskania przy zamianie jednostek uprawnień do emisji dwutlenku węgla na jednostki redukcji emisji dwutlenku węgla.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka zajmuje się m. in produkcją ciepła. W procesie produkcji emitowany jest do środowiska dwutlenek węgla. Na pokrycie emisji, Spółka otrzymała na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów ,,W sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla’’ z dnia 1 lipca 2008 r. uprawniania do emisji dwutlenku węgla zwane EUA na lata 2008 – 2009 uprawniające do rozliczenia 22.233 ton emisji gazów cieplarnianych. Podział ten został publicznie ogłoszony w Dzienniku Ustaw w dniu 14 listopada 2009 r. Natomiast EUA wpłynęły na rachunek Spółki dopiero w kwietniu 2009 r. Spółka zamierza zawrzeć umowę zamiany w 2012 r. 4.400 jednostek uprawnień EUA na CER z podmiotem, z terenu Unii Europejskiej zarejestrowanym dla celów VAT. Kontrahent niemiecki wystawi Spółce fakturę bez VAT za sprzedaż CER w cenie około 6 euro a Spółka obciąży kontrahenta niemieckiego fakturą za sprzedaż 4.400 EUA w cenie około 7 euro za 1 emisję (ceny te zmieniają się zależnie od notowań giełdowych). Na okoliczność tej transakcji Spółka wystawi fakturę wewnętrzną na nabycie usług wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powstanie przychód podatkowy z tytułu zbycia tych uprawnień i jednocześnie koszt podatkowy z tytułu nabycia tych uprawnień w roku 2012 ? Czy dopiero koszt podatkowy powstanie w momencie umorzenia jednostek CER, a nastąpi to w kwietniu 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu określenia skutków podatkowych umowy zamiany należy przeanalizować treść umowy zawartej pomiędzy stronami w kontekście przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 53 ze zm.) - dalej k. c. i ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z pózn. zm.) – dalej u. p. d. o. p.

Kwestie dotyczące umów zamiany zostały uregulowane w przepisach art. 603-604 k.c. Zgodnie z tymi przepisami przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy, w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy. Do zamiany stosuje się przepisy o sprzedaży.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji umowy zamiany, dlatego też należy w tym względzie kierować się ww. regulacjami k. c. i rozliczyć skutki tej operacji na takich zasadach, jakie obowiązują wobec transakcji odpłatnego zbycia. Zatem, zamiana jednostek uprawnień stanowić będzie dla Spółki formę odpłatnego ich zbycia oraz nabycia. Zarówno opisane wyżej odpłatne zbycie, jak i nabycie, trzeba będzie pod względem skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych, rozpatrywać rozdzielnie.

Stosownie zaś do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnym, produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawodawca precyzyjnie określa także moment powstania przychodów podatkowych związanych z działalnością gospodarczą. Reguła ogólna zawarta w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c – 3e, dzień ( m.in.) zbycia prawa majątkowego jednak nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Biorąc powyższe pod uwagę - w ocenie Spółki - należy stwierdzić, iż za datę powstania przychodu ze zbycia uprawnień do emisji zanieczyszczeń do powietrza, mających charakter praw majątkowych należy uznać dzień zbycia prawa majątkowego jednak nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności w myśl zasady wyrażonej w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według Spółki wydatki związane z nabyciem jednostek redukcji emisji CER będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów według zasad odnoszących się do kosztów pośrednich, tj. w roku 2012 z datą powstania przychodu.

Jak zapisano w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli celem jego poniesienia jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz jeśli nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Poza wydatkami bezpośrednio związanymi z danym źródłem przychodów, do kosztów podatkowych mogą zostać zakwalifikowane także koszty, których nie da się powiązać z konkretnymi przychodami, natomiast są one związane z działalnością podatnika, i ich poniesienie warunkuje prawidłowe jej prowadzenie. Właściwa kwalifikacja kosztów, ma wpływ na ustalenie momentu ich rozliczenia. Mianowicie, koszty bezpośrednie są potrącalne w roku podatkowym, w którym został osiągnięty odpowiadający im przychód (art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pozostałe koszty – co do zasady w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przy tym, zgodnie z art. 5 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za moment poniesienia kosztu, należy uznać dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, czyli w praktyce datę otrzymania faktury od kontrahenta.

Jak wyżej wskazano, specyfika kosztów pośrednich opiera się na założeniu, że ich wpływ na wielkość osiągniętych przychodów nie jest możliwy do zidentyfikowania. Kosztami takim, są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja ciepła, z czym nierozerwalnie związana jest emisja dwutlenku węgla, a w konsekwencji konieczność posiadania odpowiednich uprawnień. Prawa do emisji mają kluczowe znaczenie dla prowadzenia działalności przez Spółkę, gdyż stanowią niezbędny warunek umożliwiający produkcję energii.

Biorąc pod uwagę profil działalności Spółki oraz prawne uwarunkowania prowadzenia tej działalności, posiadanie uprawnień do emisji lub jednostek redukcji emisji, których ilość pokrywa zapotrzebowanie Spółki jest warunkiem prawidłowego funkcjonowania Spółki. Tak więc nabycie praw uprawniających do emisji (jednostek redukujących emisję) jest koniecznym elementem prowadzenia działalności Spółki. Związane z tym wydatki służą zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki, pozostają w związku z prowadzoną działalnością i jako takie mają charakter ogólnego kosztu działalności. Taka kwalifikacja poniesionych przez Spółkę kosztów, związanych z nabyciem uprawnień EUA oraz jednostek redukcji emisji CER lub ERU oznacza, że powinny one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie ujęcia kosztu w księgach rachunkowych (tj. dacie otrzymania faktury przez Spółkę), czyli w roku 2012, a nie dopiero z chwilą umorzenia jednostek CER, a nastąpi to w roku 2013.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów z dnia 17 lutego 2010 r., IPPB5/423-836/09-2/A, czy z dnia 29 grudnia 2009 r., ILPB3/423-872/09-3/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, iż w obwieszczeniu marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.