Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-60/13/PS
z 10 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzonymi projektami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzonymi projektami.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca produkuje i wydaje edukacyjne programy komputerowe, a ponadto jest dostawcą systemów szkoleniowych i treści edukacyjnych, opartych na technologiach informacyjnych, dla klientów indywidualnych, instytucji oświatowych oraz przedsiębiorstw. W toku swojej działalności, Spółka ponosić będzie różnego rodzaju koszty pośrednio i bezpośrednio związane z prowadzeniem projektów, których część z różnych powodów prawdopodobnie nie będzie mogła zostać sprzedana lub użyta w inny sposób (innymi słowy, koszty te w sposób bezpośredni nie będą wiązać się z powstaniem konkretnych przychodów po stronie Spółki). Jednym z tych powodów może być szybki postęp technologiczny, który sprawia, że niektóre projekty tracą przydatność komercyjną jeszcze przed ich ukończeniem. Koszty tych projektów będą ujmowane jako wartość produkcji w toku, na którą składać się będą koszty opracowania oraz koszty wydziałowe (dalej łącznie: „koszty niedochodowych projektów”). Koszty opracowania będą obejmowały koszty wytworzenia związane z konkretnymi projektami, które realizowane będą na zlecenie lub na własne ryzyko. Do kosztów bezpośrednich zaliczane będą wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami za czas przepracowany przy realizacji konkretnych projektów, koszty materiałów, usług zewnętrznych, licencji oraz pozostałe koszty bezpośrednio związane z określonymi projektami. Koszty wynagrodzeń działów związanych z opracowaniem projektu ustalane będą według liczby przepracowanych godzin i stawek godzinowych, odpowiadających odpowiedniemu stanowisku lub grupie stanowisk. Koszty wydziałowe obejmować będą koszty funkcjonowania działów związanych z opracowaniem projektów realizowanych na zlecenie lub na własne ryzyko, w części niezwiązanej bezpośrednio z konkretnymi projektami, jak również koszty polegające na konserwacji narzędzi używanych przy opracowywaniu pozostałych projektów (tzw. projekty kosztowe). Typowe koszty wydziałowe związane będą z wynagrodzeniami pracowników wraz z narzutami w części nieprzypisanej do konkretnych projektów, amortyzacją środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych używanych w działach opracowania projektów (w szczególności urządzeń specjalistycznych, z wyjątkiem urządzeń rozliczanych poprzez działalność pomocniczą), materiałami, usługami obcymi, licencjami i z innymi kosztami związanymi z funkcjonowaniem działów opracowania projektów oraz z kosztami działalności pomocniczej przypadającymi na działy opracowania projektów. Po zakończeniu miesiąca ustalony zostanie udział kosztów wydziałowych w realizowanych projektach. Kryterium rozliczeniowe stanowić będzie liczba godzin bezpośrednio przepracowanych na konkretnych projektach lub inny uzasadniony wskaźnik udziału projektu w kosztach wydziałowych. Na podstawie raportu pochodzącego z ewidencji systemu wspierania projektów zostanie ustalony czas pracy przypisany do poszczególnych projektów, a następnie zostanie wyliczony udział procentowy każdego projektu w sumie wszystkich projektów (z wyłączeniem projektów kosztowych). Suma kosztów wydziałowych zostanie policzona pomiędzy projekty zgodnie z wyliczonymi udziałami.

Dodatkowo, prawdopodobnie dojdzie do sytuacji, w których niektóre projekty prowadzone przez Spółkę będą bezpośrednio związane z powstaniem konkretnych przychodów po stronie Spółki, lecz kwoty tych przychodów będą niższe od kwot związanych z nimi kosztów (dalej: „koszty projektów sprzedanych ze stratą”).

W momencie podejmowania decyzji o rozpoczęciu każdego z ww. projektów Spółka będzie mogła racjonalnie oczekiwać uzyskania adekwatnych przychodów z tego tytułu, co Spółka będzie w stanie wykazać w oparciu o posiadane dowody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwe jest:

1. Zaliczenie kwoty kosztów niedochodowych projektów dotyczących zdarzenia przyszłego do kosztów uzyskania przychodów?
2. Zaliczenie kwoty kosztów projektów sprzedanych ze stratą dotyczących zdarzenia przyszłego do kosztów uzyskania przychodów w pełnej kwocie? (tj. uwzględniającej również nadwyżkę kosztów nad związanymi z nimi przychodami).

W ocenie Spółki zarówno kwota kosztów niedochodowych projektów dotyczących zdarzenia przyszłego oraz kwota kosztów projektów sprzedanych ze stratą dotyczących zdarzenia przyszłego będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości (tj. uwzględniającej również nadwyżkę kosztów nad związanymi z nimi przychodami).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Innymi słowy, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, stanowią koszty uzyskania przychodów, o ile są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia (tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podlegającymi opodatkowaniu), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oprogramowania i jego sprzedaż na rzecz klientów. W przyszłości mogą się zdarzać sytuacje, w których Spółka rozpocznie prace nad projektami, które ze względów ekonomicznych zostaną przerwane, a tym samym nie będą skutkować pojawieniem się żadnego przychodu po stronie Spółki. Dodatkowo mogą się zdarzyć sytuacje, w których projekty prowadzone przez Spółkę będą bezpośrednio związane z powstaniem konkretnych przychodów po stronie Spółki, lecz kwoty tych przychodów będą niższe od kwot związanych z nimi kosztów.

W odniesieniu do kosztów niedochodowych projektów, zdaniem Spółki nie powinno budzić wątpliwości, że będą one racjonalne i celowe oraz że zostaną przez Spółkę poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Spółka konsekwentnie stoi na stanowisku, że kwota kosztów niedochodowych projektów dotyczących zdarzenia przyszłego będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wiążących interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji z dnia 1 kwietnia 2010 r. (znak: ITPB3/423-1/10/PS), dotyczącej zbliżonego stanu faktycznego, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził, że: „(...) wydatki ponoszone na budowę systemu informatycznego skierowanego dla konkretnego odbiorcy, będące konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W momencie ponoszenia przedmiotowych wydatków na wytworzenie systemu informatycznego podatnik dysponował bowiem wiedzą, iż uzyska przychody z jego sprzedaży (...). Istniał zatem widoczny cel ponoszenia tych wydatków, które miały go bezpośrednio realizować. Pamiętać należy jednak, iż warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków jest ich racjonalność, a więc adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego wydatki na system informatyczny, którego budowa nie została zakończona, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, bowiem są ściśle zwiane z prowadzoną działalnością Spółki, z jej profilem, służące zachowaniu źródła przychodu, mające zapewnić Spółce istnienie i zysk z prowadzonej działalności, uznać należy za prawidłowe”.

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż stanowisko organów podatkowych jest korzystne dla podatników również w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wytworzenie oprogramowania mającego służyć celom własnej działalności. Takie stanowisko zostało wyrażone np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2011 r. (znak: IPPB5/423-500/11-2/RS): „(...) wydatki na tworzenie/budowę systemu komputerowego czy też innego narzędzia informatycznego poniesione do momentu podjęcia przez Spółkę decyzji o zaprzestaniu budowy, będące konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, skoro w momencie ponoszenia przedmiotowych wydatków podatnik dysponował wiedzą, iż wydatki te przyczynią się do uzyskiwania przychodów, a z przyczyn niezależnych od niego musiał odstąpić od realizacji danego projektu. Reasumując (...) stwierdzić należy, iż (...) Spółka w przypadku podjęcia decyzji o zaprzestaniu tworzenia/budowy systemu komputerowego czy też innego narzędzia informatycznego, który po uruchomieniu stanowiłby w Spółce wartość niematerialną i prawną, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość nakładów poniesionych do dnia podjęcia ww. decyzji”.

Tym samym, w ocenie Spółki kwota kosztów niedochodowych projektów dotyczących zdarzenia przyszłego będzie mogła zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów. W odniesieniu do kosztów projektów sprzedanych ze stratą, zdaniem Spółki nie powinno budzić wątpliwości, że będą one racjonalne i celowe oraz że zostaną przez Spółkę poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Konsekwentnie, Spółka stoi na stanowisku, że kwota kosztów projektów sprzedanych ze stratą dotyczących zdarzenia przyszłego będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w pełnej kwocie (tj. uwzględniającej również nadwyżkę kosztów nad związanymi z nimi przychodami). Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wiążących interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji z dnia 6 lipca 2010 r. (znak: ILPB3/423-317/10-4/KS) organ potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika: „(...) koszty usługi świadczonej na rzecz klienta, które poniesie Spółka, będą znacznie wyższe niż cena, za którą Spółka sprzeda tę usługę (czyli jednostkowo rozpatrując transakcję, Spółka sprzeda rozważaną usługę ze stratą). Z podatkowego punktu widzenia sprzedaż jednostkowa usługi poniżej kosztów jej świadczenia nie narusza obowiązujących przepisów - o ile taki rabat na daną usługę znajduje ekonomiczne uzasadnienie.(...) w przypadku kosztów związanych ze sprzedażą usługi w zakresie akcji promocyjnej, koszty te będą ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje ograniczeń możliwości uznania poniesionych kosztów za koszty uzyskania przychodów z tej przyczyny, że podatnik uzyskuje przychody ze sprzedaży usługi w ramach akcji promocyjnej. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do traktowania wszystkich kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usługi sprzedawanej w ramach akcji promocyjnej, jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych”.

Tym samym, w ocenie Spółki, kwota kosztów projektów sprzedanych ze stratą dotyczących zdarzenia przyszłego, będzie mogła zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w pełnej kwocie (tj. uwzględniającej również nadwyżkę kosztów nad związanymi z nimi przychodami).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Obowiązek racjonalnego ponoszenia wydatków wywodzi się ze sformułowania „w celu uzyskania przychodu”. Wydatek celowy powinien być wydatkiem racjonalnym, gospodarczo uzasadnionym. Racjonalność wydatków należy oceniać z punktu widzenia ich adekwatności do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej przez podatnika działalności oraz konieczności ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca produkuje i wydaje edukacyjne programy komputerowe, a ponadto jest dostawcą systemów szkoleniowych i treści edukacyjnych, opartych na technologiach informacyjnych, dla klientów indywidualnych, instytucji oświatowych oraz przedsiębiorstw. W toku swojej działalności, Spółka ponosić będzie różnego rodzaju koszty pośrednio i bezpośrednio związane z prowadzeniem projektów, których część z różnych powodów prawdopodobnie nie będzie mogła zostać sprzedana lub użyta w inny sposób (innymi słowy, koszty te w sposób bezpośredni nie będą wiązać się z powstaniem konkretnych przychodów po stronie Spółki). Jednym z tych powodów może być szybki postęp technologiczny, który sprawia, że niektóre projekty tracą przydatność komercyjną jeszcze przed ich ukończeniem. W momencie podejmowania decyzji o rozpoczęciu każdego z projektów Spółka będzie mogła racjonalnie oczekiwać uzyskania adekwatnych przychodów z tego tytułu, co Spółka będzie w stanie wykazać w oparciu o posiadane dowody.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków zarówno bezpośrednio związanych z przedmiotowymi projektami jak i wydatków związanych z nimi pośrednio, w przypadku kiedy nie będą one mogły zostać następnie sprzedane lub użyte w inny sposób.

W związku powyższym, należy zauważyć, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Działalność gospodarcza, co do zasady, nastawiona jest na zysk, czyli osiąganie dochodu. Skutki podejmowanych nietrafionych decyzji gospodarczych nie mogą w każdym przypadku być przerzucane na Skarb Państwa poprzez obniżanie podstawy opodatkowania, dlatego każda podejmowana decyzja inwestycyjna winna być odpowiednio uzasadniona i udokumentowana.

W związku z tym, należy podkreślić, że aby można było zaliczyć ponoszone wydatki do kosztów uzyskania przychodów Spółka musi udowodnić i udokumentować, że były one celowe z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej (Spółka winna udowodnić, iż w momencie ponoszenia wydatków celem ich było osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów). Wnioskodawca musi również wykazać, że w momencie ponoszenia wydatków związanych z przedmiotowymi projektami nie znane mu były okoliczności, które obecnie spowodowały brak możliwości uzyskania w związku z nimi przychodów czy też spowodowały powstanie ekonomicznej straty na sprzedaży oraz, że jego działanie było na tyle staranne i racjonalne, że nie można mu przypisać zaniechań i zaniedbań prowadzących w efekcie do powstania straty ekonomicznej z tytułu tych projektów.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Organ podatkowy nie ma obowiązku ani usprawnień dokonywania jakichkolwiek ustaleń faktycznych, mających na celu potwierdzenie wiarygodności czy prawidłowości przedstawionych przez wnioskodawcę faktów. Organ wydający interpretację porusza się więc tylko w pewnych granicach, które wyznaczają przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące interpretacji indywidualnych. Przepisy te pomijają całkowicie przepisy o postępowaniu dowodowym, zawarte w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej, co wynika wprost z unormowania zawartego w art. 14h tej ustawy.

Ocena całokształtu okoliczności doprowadzających do „niemożliwości” wykorzystania projektów informatycznych, o których pisze Spółka we wniosku, jest możliwa po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, które jak wyżej wskazano nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z projektami informatycznymi. Z jednej strony mamy do czynienia z sytuacją, w której przed ukończeniem projektów stracą one przydatność ekonomiczną i nie zostaną sprzedane oraz z sytuacją, w której część z nich zostanie sprzedana ze stratą (koszty przewyższą przychody).

W związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, podatkowe skutki ponoszenia wydatków związanych z prowadzonymi projektami informatycznymi, które nie zostaną ukończone i sprzedane lub zostaną sprzedane ze stratą, należy odnieść do ogólnej zasady wynikającej z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zastosowania zasady związku przyczynowego ponoszonych wydatków z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów oraz braku wyłączenia z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wykazano powyżej z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Obowiązkiem podatników, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów) zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując, wydatki związane z prowadzonymi projektami informatycznymi, w przypadku braku uzyskania następnie przychodów z ich sprzedaży bądź uzyskania straty na ich sprzedaży, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, o ile wykaże związek tych nakładów z osiąganymi przychodami, lub też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W konsekwencji, stanowisko Spółki, w świetle którego zarówno kwota kosztów niedochodowych projektów dotyczących zdarzenia przyszłego oraz kwota kosztów projektów sprzedanych ze stratą dotyczących zdarzenia przyszłego będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości (tj. uwzględniającej również nadwyżkę kosztów nad związanymi z nimi przychodami), uznać należy co do zasady za prawidłowe.

Zastrzec należy również, że w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym oraz sformułowanym pytaniem jak również stanowiskiem podatnika, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest kwestia związana z możliwością zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Tutejszy organ nie odniósł się więc do kwestii związanej z potrącalnością tych wydatków, a więc nie dokonał oceny ich pod względem bezpośredniego, czy też pośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej rozstrzygnięć organów podatkowych stwierdzić należy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.