INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.04.2008r. (data wpływu 14.04.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania zasądzonych na rzecz byłych pracowników lub uzgodnionych w ugodzie sądowej lub pozasądowej odszkodowań za niezgodne z prawem lub nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę oraz kosztów prowadzenia sporu przed sądem za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zatrudnia osoby fizyczne, zawierając z nimi umowy o pracę. Spółka posiada wyodrębniony departament kadrowo-płacowy, którego pracownicy są odpowiedzialni za prawidłowe rozwiązywanie z pracownikami umów o pracę. Niemniej zdarzają się przypadki, gdy sąd pracy, na skutek złożenia przez pracownika pozwu przeciwko Spółce, nie podziela jej stanowiska co do prawidłowości rozwiązania z danym pracownikiem stosunku pracy. Najczęściej dotyczy to pojęcia „uzasadnionej przyczyny”, jaka jest konieczna dla rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę. W części przypadków sąd przyznaje Spółce rację, niemniej zdarzają się sytuacje, w których na rzecz pracownika zasądzone zostaje prawomocnie odszkodowanie za niezgodne z prawem lub nieuzasadnione rozwiązanie stosunku pracy, jak również zasądzony zostaje na rzecz byłego pracownika zwrot kosztów prowadzenia sporu przed sądem.

Zdarzają się również przypadki, w których Spółka i pracownik osiągają przed wydaniem wyroku porozumienie zawierają przed sądem lub poza nim ugodę w w/w zakresie, co pozwała Spółce obniżyć koszty pokrycia roszczeń pracownika i własne koszty udziału w postępowaniu sądowym. W związku z powyższym występują trzy stany faktyczne, w których przedmiotowe należności:

1. Zasądzone są wyrokiem sadu
2. Ujęte są w ugodzie sądowej
3. Ujęte są w ugodzie pozasądowej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione przez Spółkę koszty w wysokości odpowiadającej kwocie zasądzonych na rzecz byłych pracowników lub uzgodnionych w ugodzie sądowej lub pozasądowej odszkodowań za niezgodne z prawem lub nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę oraz kosztów prowadzenia sporu przed sądem stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty...

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źr6dła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W art. 16 ust. 1 updop ustawodawca zawarł natomiast zamknięty katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów nawet pomimo istnienia takiego związku. Zdaniem Spółki odszkodowania ustalone w ugodzie albo zasądzone na rzecz byłych pracowników z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę jak również zasądzone na rzecz byłych pracowników koszty prowadzenia sporu przed sądem nie zostały ujęte w treści art. 16 updop, zatem wydatki te, jako świadczenia pozostające w ścisłym związku ze stosunkiem pracy jaki łączył Spółkę z osobami, na rzecz których wypłaty tych odszkodowań dokonano, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie: a) ich wypłaty - w odniesieniu do kwoty zasądzonego lub ustalonego w ugodzie odszkodowania (art. 16 ust. 1 pkt 57 updop)

1. ich zarachowania w księgach rachunkowych — w odniesieniu do kwot zasądzonych na rzecz byłych pracowników kosztów prowadzenia sporu przed sądem (art. 15 ust. 4d i 4e updop).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 1 wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy. Jako, że przepisy omawianej ustawy nie przewidują bezpośredniego wyłączenia kosztów odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę oraz kosztów procesowych z kosztów uzyskania przychodu, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu będzie miało określenie, czy powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi koszty związane z rozwiązywaniem z pracownikami umów o pracę. Art. 44. ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) określa, iż pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy. Uprawnienia pracownika w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę uregulowane zostało w art. 45 ustawy Kodeks pracy, zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia określonego przez sąd.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż celem poniesionych przez Spółkę kosztów -zasądzonych na rzecz byłych pracowników lub uzgodnionych w ugodzie sądowej lub pozasądowej odszkodowań za niezgodne z prawem lub nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę oraz kosztów prowadzenia sporu przed sądem - nie jest uzyskanie przychodu, ani zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż istotą sporu jest zasadność roszczenia i wysokość odszkodowania przyznanego niepracującym już w Spółce pracownikom za rozwiązanie z nimi umowy o pracę. Wydatki te zatem nie stanowią na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.