INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. F., przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2008r. (data wpływu 14 stycznia 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia (data wpływu 16 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia/odzyskania podatku VAT zapłaconego przez przedstawiciela fiskalnego oraz w zakresie dokumentowania transakcji dostawy towarów dla odbiorców w Belgii i w pozostałych krajach Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej rozliczenia/odzyskania podatku VAT zapłaconego przez przedstawiciela fiskalnego oraz w zakresie dokumentowania transakcji dostawy towarów dla odbiorców w Belgii i w pozostałych krajach Unii Europejskiej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 kwietnia 2008r. (data wpływu 16 kwietnia 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 kwietnia 2008r. znak: IBPP2/443-37/08/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca dokonuje importu towarów handlowych z Chin, które następnie sprzedaje do odbiorców mających siedziby w różnych krajach Unii Europejskiej. Spółka planuje wprowadzenie zmian w zakresie dostaw – towary będą transportowane drogą morską do portu w Belgii. W Belgii będzie następowało dopuszczenie towarów do obrotu na terenie UE – spedytor lub przedstawiciel fiskalny dokona odprawy celnej i odprowadzi do właściwego urzędu w imieniu Spółki należne opłaty – podatek VAT i ewentualne cło. Spółka na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez spedytora/przedstawiciela fiskalnego dokona wpłaty podatku i innych obciążeń do spedytora/przedstawiciela fiskalnego. Towar nie będzie przywożony do magazynów Spółki w Polsce, ponieważ na podstawie umowy o świadczenie usługi składowania i wydawania z kontrahentem belgijskim, będzie transportowany bezpośrednio z Belgii do odbiorców na terenie Unii Europejskiej. Towar będzie dostarczany do odbiorców transportem Spółki bądź wynajętym, a jego koszty w zależności od warunków dostawy poniesie Spółka bądź odbiorca towaru.

W piśmie z dnia 7 kwietnia 2008r., uzupełniającym opis zdarzenia przyszłego Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że towar będzie transportowany z Chin do portu Antwerpia w Belgii przez spedytora. W porcie następuje dopuszczenie towaru na obszar UE, następnie spedytor przewozi towar do magazynu kontrahenta belgijskiego. Koszty dostawy przez spedytora pokrywa Spółka. Wnioskodawca na terenie Belgii poza kontrahentem, z którym ma podpisaną umowę o świadczenie usługi składowania, ma także innych odbiorców.

Z pisma wynika także, że Spółka nie dokonuje transakcji, o której mowa w przepisie art. 135 ust. 1 pkt 2, a w przypadku realizowanych dostaw na terenie UE nie będą spełnione przesłanki określone w art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. a) i lit. b) oraz art. 135 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka będzie realizować sprzedaż do kontrahentów w innych krajach UE np. do Włoch w ten sposób, że Spółka wystawi fakturę sprzedaży na kontrahenta włoskiego, a dostawa towaru zostanie zrealizowana bezpośrednio z magazynu belgijskiego do Włoch transportem Spółki bądź wynajętym, a jego koszty w zależności od warunków dostawy poniesie Spółka bądź odbiorca towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jak rozliczyć/odzyskać VAT zapłacony przez przedstawiciela fiskalnego...
2. W jaki sposób i z jaką stawką VAT należy wystawiać fakturę VAT dla odbiorcy w Belgii i pozostałych krajów UE...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy kierując się rozwiązaniami przyjętymi w art. 86 ust. 8 ustawy o VAT oraz art. 22 ust. 4 podatek VAT zapłacony na podstawie wystawionej przez przedstawiciela fiskalnego noty obciążeniowej i kopii dokumentów odprawy w Belgii Spółka planuje rozliczyć w miesięcznej deklaracji podatkowej VAT-7 jako podatek naliczony. Natomiast dostawę pomiędzy Spółką a belgijskim odbiorcą potraktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce, czyli sprzedaż na podstawie faktury uproszczonej.W przypadku kiedy Spółka dostarczy towar bezpośrednio z Belgii do odbiorcy, który ma siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej niż Belgia – np. we Włoszech sprzedaż nie będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lecz sprzedaż towarów dla której podatnikiem jest ich nabywca. Wniosek taki został wysnuty z faktu, iż w transakcji występują trzy podmioty i Spółka zamierza zakwalifikować tę dostawę jako „dostawę łańcuchową” i w oparciu o art. 22 i art. 17 ustawy o VAT zamierza potraktować transakcję jako dostawę towarów dla której podatnikiem jest ich nabywca. Spółka wystawi fakturę uproszczoną z informacją dla odbiorcy, że jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

W myśl art. 36 ust. 1 i 2 cyt. ustawy – w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju.

Natomiast – w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium kraju.

W przypadku więc, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, iż nie wystąpiła żadna z czynności wymienionych w cyt. wyżej art. 5 ustawy.

Jak wynika z wniosku, dopuszczenie do obrotu na obszar Unii Europejskiej nastąpi w Belgii (port Antwerpia). Odprawy celnej w imieniu Wnioskodawcy dokona spedytor lub przedstawiciel podatkowy. Towar nie będzie przywożony do Polski.
Powyższe oznacza, iż import zostanie dokonany na terytorium Belgii.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.W przypadku importu kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 – 7, suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego (art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Wskazać należy także na przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, który określa, że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ponieważ z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że nie dojdzie do importu towarów na terytorium kraju, zatem w świetle ww. przepisów zapłacony podatek z tytułu importu towarów dokonanego na terytorium kraju członkowskiego innego niż terytorium kraju nie będzie podlegał odliczeniu jako podatek naliczony w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro w przedmiotowej sytuacji nie dojdzie do importu towarów na terenie kraju, a Wnioskodawca nie będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających import towarów na terenie kraju, zatem przepis art. 86 ust. 8 również nie znajdzie zastosowania. Zatem brak jest podstaw do rozliczenia tego podatku w deklaracji podatkowej VAT-7.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy o VAT, ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że jej przepisy mają zastosowanie wyłącznie do opodatkowania tym podatkiem i nie powinny być stosowane - nawet przez analogię - do spraw dotyczących opodatkowania innymi podatkami czy też obciążenia innymi daninami publicznoprawnymi. Fakt, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług podatek od wartości dodanej nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług (podatek VAT) świadczy definicja ustawowa podatku od wartości dodanej zawarta w cyt. ustawie w art. 2 pkt 11. Zgodnie z przywołanym przepisem przez podatek od wartości dodanej należy rozumieć podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą. Tak więc podatek od wartości dodanej to podatek, który jest nakładany w którymkolwiek państwie członkowskim poza Polską. Ponadto w myśl art. 5 ust. 1 ilekroć przywołana ustawa posługuje się pojęciem „podatku” należy przez to rozumieć podatek od towarów i usług, obowiązujący na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Podatek VAT jest podatkiem terytorialnym, wobec czego jest on naliczany od transakcji, które mają miejsce, bądź traktowane są jako mające miejsce, na ściśle określonym terytorium. W przypadku gdy wykonanie danej czynności opodatkowanej będzie miało miejsce poza określonym terytorium, czynność ta nie będzie, co do zasady, podlegać opodatkowaniu w danym kraju.

Jak wyżej wskazano, przepis art. 5 ust. 1 ustawy o podatku VAT stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem, aby mówić o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów musi być spełniony warunek wywozu towarów z terytorium kraju.

Z kolei w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, warunkiem opodatkowania jest, aby miała ona miejsce – zgodnie z przepisami o miejscu świadczenia przy dostawie towarów - na terytorium kraju.W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Przepis art. 22 ust. 2 ustawy o VAT określa, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodnił, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadajacy siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135 – 138.

Przepisy art. 20 i art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ.U. UE.L. 06.347.1 ze zm.) stanowią, iż:

• „wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów” oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
• w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub nabywcę lub też osobę trzecią, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym znajdują się towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny tut. organ stwierdza, że w opisanym zdarzeniu przyszłym miejscem dostawy towarów nie jest terytorium Polski, zatem dostawa ta pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Dostawę towarów dokonaną pomiędzy Spółką a belgijskimi odbiorcami na terenie Belgii lub też odbiorcami mającymi siedzibę w innych krajach członkowskich należy więc traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy także wyjaśnić, iż powołany przez Wnioskodawcę art. 17 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w sprawie, ponieważ żadna ze wskazanych w tym przepisie sytuacji w stanie przedstawionym we wniosku nie występuje. W przedmiotowej sprawie nie znajduje również zastosowania przepis art. 22 ust. 2 ustawy o VAT.

Natomiast wskazać należy na przepis art. 194 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w myśl którego w przypadku gdy podlegająca opodatkowaniu dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane przez podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest odbiorca towarów lub usługobiorca.

Zatem w przypadku dostawy towarów na rzecz odbiorców na terenie Belgii oraz dostawy towarów z Belgii do odbiorców mających siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, miejsce opodatkowania podatkiem od wartości dodanej winno zostać określone zgodnie z art. 22 ustawy o VAT oraz przy uwzględnieniu przepisów o podatku od wartości dodanej obowiązujących w tych państwach członkowskich.

Kwestia wystawiania faktur przez podatników została uregulowana w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do ust. 2 ww. artykuł stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.Szczególne zasady wystawiania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zgodnie z przepisem § 9 ww. rozporządzenia faktura winna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonywanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto0;
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto lub wykonywanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonywanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
    
    

Ww. przepis na podstawie § 27 ust. 1 rozporządzenia stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

W myśl ust. 2 § 27 ww. rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.Przepis § 27 ust. 3 rozporządzenia zawiera zapis, że faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że dostawa towarów, uprzednio zaimportowanych do portu w Antwerpii, dokonana na rzecz odbiorców towarów w Belgii, jak i w innych krajach Unii Europejskiej winna zostać udokumentowana fakturą VAT wystawioną zgodnie z powołanym powyżej przepisem § 27 rozporządzenia Ministra Finansów, o ile Wnioskodawca nie jest dla tych czynności zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej w kraju w którym ma miejsce dana dostawa. W sytuacji rejestracji do podatku od wartości dodanej na terenie kraju na którym dana transakcja winna być opodatkowana, Wnioskodawca wystawia fakturę zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju tej rejestracji.

Zauważa się, że w ustawie o podatku od towarów i usług oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy brak jest zapisów stanowiących o możliwości dokumentowania transakcji sprzedaży towarów lub świadczenia usług fakturą uproszczoną.

Zatem w tej kwestii stanowisko Wnioskodawcy również należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.