Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-919/12-4/MG
z 30 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego przez wierzyciela – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego przez wierzyciela.

Pismem z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W miesiącu maju i lipcu 2009 r. Wnioskodawca wykonywał usługi transportowe na rzecz Firmy Handlowo – Usługowej, również podatnika VAT czynnego i Zainteresowany wystawił faktury, które zgodnie z obowiązkiem podatkowym zostały wykazane odpowiednio w rejestrach sprzedaży w miesiącu czerwcu i sierpniu 2009 r. i uwzględnione w deklaracji VAT-7. Dłużnik, mimo wielokrotnych wezwań oraz posiadania prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego oraz skierowania do postępowania egzekucyjnego nie uregulował w terminie 180 dni od upływu terminu płatności należności, a egzekucja komornicza jest każdorazowo umarzana. W dniu 20 stycznia 2011 r. Wnioskodawca wysłał listem poleconym „za zwrotnym potwierdzeniem odbioru” do dłużnika zawiadomienie o zamiarze dokonania korekty podatku należnego od niezapłaconych należności. Mimo trzykrotnego awizowania w dniu 24 stycznia 2011 r., w dniu 31 stycznia 2011 r. i w dniu 8 lutego 2011 r., dłużnik przesyłki nie odebrał i list wrócił na adres Zainteresowanego. W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca nie dokonał korekty podatku należnego sądząc, że nie nastąpiło skuteczne zawiadomienie dłużnika, gdyż tak jak mówi wprost art. 89a ust. 3 korektę podatku należnego można dokonać „w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin płatności określony w art. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia (…). Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Takiego potwierdzenia Wnioskodawca nie posiada. Biorąc po uwagę zapis art. 89b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zapis art. 150 Ordynacji podatkowej o doręczeniach, Wnioskodawca może uważać, że nieodebranie przez dłużnika poprawnie wysłanej przesyłki i wielokrotnie awizowanej jest jednak dokonaniem doręczenia, a jako podatnik, na podstawie art. 81 Ordynacji podatkowej Wnioskodawca może skorygować uprzednio złożoną deklarację. Dłużnik nadal zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT, gdyż nie wywiązał się z obowiązku aktualizacji danych identyfikacyjnych.

Wnioskodawca informuje również, że transakcje z dłużnikiem są przedmiotem kontroli Drugiego Urzędu Skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy w związku z postępowaniem kontrolnym prowadzonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego dla dłużnika.

W dniu złożenia wniosku (tj. 26 listopada 2012 r.) toczy się postępowanie kontrolne w stosunku do dłużnika, prowadzone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, w której uczestniczy Wnioskodawca poprzez kontrolę „krzyżową” prowadzoną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, sprawdzającą transakcje z ww. dłużnikiem.

Sprawa będąca przedmiotem wniosku o interpretację nie jest rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postępowaniu organu podatkowego i organu kontroli skarbowej.

Nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona w świetle art. 89a ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Świadczenie usług transportowych było dokonywane na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji.

Nadal dłużnik nie dokonał formalności wyrejestrowania i nadal figuruje jako podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia, że dłużnik jest nadal czynnym podatnikiem VAT. Jako wierzyciel, Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wierzytelności nie zostały zbyte. Między Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 81 Ordynacji podatkowej Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego z tytułu zastosowania tzw. „ulgi za złe długi” od należności nieściągalnej poprzez złożenie korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2011 r. tj. miesiąc, w którym Wnioskodawca otrzymał informację o nieodebraniu, mimo trzykrotnego awizowania, przez dłużnika przesyłki poleconej „za potwierdzeniem odbioru”, wysłanej na adres działalności dłużnika?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc po zapis art. 81 i art. 150 Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca uważa, że może dokonać korekty podatku należnego zgodnie z art. 89a, gdyż uważa, że spełnił wszystkie warunku do zastosowania tzw. „ulgi za złe długi”:

1. świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, nie będące w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty i nadal są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym została wystawiona (korekta byłaby uwzględniona w deklaracji za luty 2011 r.),
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, a dłużnik w ciągu 14 dni od zawiadomienia nie uregulował należności.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W ustawie o podatku od towarów i usług została rozwiązana kwestia dotycząca możliwości rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, którą regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. , poz. 1342), do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle art. 23 ust 2 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu nadanym ustawą o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W miesiącu maju i lipcu 2009 r. Wnioskodawca wykonywał usługi transportowe na rzecz Firmy Handlowo – Usługowej, również podatnika VAT czynnego i Zainteresowany wystawił faktury, które zgodnie z obowiązkiem podatkowym zostały wykazane odpowiednio w rejestrach sprzedaży w miesiącu czerwcu i sierpniu 2009 r. i uwzględnione w deklaracji VAT-7. Dłużnik, mimo wielokrotnych wezwań oraz posiadania prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego oraz skierowania do postępowania egzekucyjnego nie uregulował w terminie 180 dni od upływu terminu płatności należności, a egzekucja komornicza jest każdorazowo umarzana. W dniu 20 stycznia 2011 r. Wnioskodawca wysłał listem poleconym „za zwrotnym potwierdzeniem odbioru” do dłużnika zawiadomienie o zamiarze dokonania korekty podatku należnego od niezapłaconych należności. Mimo trzykrotnego awizowania w dniu 24 stycznia 2011 r., w dniu 31 stycznia 2011 r. i w dniu 8 lutego 2011 r., dłużnik przesyłki nie odebrał i list wrócił na adres Zainteresowanego. W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca nie dokonał korekty podatku należnego sądząc, że nie nastąpiło skuteczne zawiadomienie dłużnika, gdyż tak jak mówi wprost art. 89a ust. 3 korektę podatku należnego można dokonać „w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin płatności określony w art. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia (…). Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Takiego potwierdzenia Wnioskodawca nie posiada. Biorąc po uwagę zapis art. 89b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zapis art. 150 Ordynacji podatkowej o doręczeniach, Wnioskodawca może uważać, że nieodebranie przez dłużnika poprawnie wysłanej przesyłki i wielokrotnie awizowanej jest jednak dokonaniem doręczenia, a jako podatnik, na podstawie art. 81 Ordynacji podatkowej Wnioskodawca może skorygować uprzednio złożoną deklarację. Dłużnik nadal zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT. Nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona w świetle art. 89a ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Świadczenie usług transportowych było dokonywane na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji. Wierzytelności nie zostały zbyte. Między Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca informuje również, że transakcje z dłużnikiem są przedmiotem kontroli Urzędu Skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy w związku z postępowaniem kontrolnym prowadzonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego dla dłużnika. W dniu złożenia wniosku (tj. 26 listopada 2012 r.) toczyło się postępowanie kontrolne w stosunku do dłużnika, prowadzone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, w której uczestniczy Wnioskodawca poprzez kontrolę „krzyżową” prowadzoną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, sprawdzającą transakcje z ww. dłużnikiem. Sprawa będąca przedmiotem wniosku o interpretację nie jest rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postępowaniu organu podatkowego i organu kontroli skarbowej.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług są dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

W myśl art. 89a ust. 6 ustawy, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy wskazać należy, iż dopuszczają one możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który został naliczony w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Jednocześnie ustawodawca, dla potrzeb podatku od towarów i usług, zawarł swoją własną definicję wierzytelności nieściągalnych. I tak, w myśl art. 89a ust. 1a ustawy, wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze. Upływ tego terminu jest wystarczającą przesłanką, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług.

Wobec tego wierzyciel zamierzający dokonać korekty podatku należnego wykazanego w deklaracji podatkowej jako obrót opodatkowany, po upływie 180 dni od terminu płatności za zrealizowaną dostawę lub świadczoną usługę ma prawo, po spełnieniu warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, dokonania korekty podatku należnego wynikającego z uprawdopodobnionej wierzytelności nieściągalnej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak spełnienia któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Na mocy cyt. art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych można dokonać w terminie 2 lat od daty wystawienia faktury, dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

W analizowanej sprawie nieuregulowane przez kontrahenta – dłużnika faktury wystawione zostały przez Wnioskodawcę w 2009, a zatem dla faktur wystawionych w roku 2009 (licząc od końca roku w którym zostały wystawione) upłynął już okres dwóch lat. W związku z tym Wnioskodawca nie może dokonać korekty podatku należnego wynikającego z faktur wystawionych kontrahentowi – dłużnikowi w roku 2009, dokumentujących wierzytelności, gdyż nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ww. przepisie art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy.

W świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie znajduje bowiem uzasadnienia stwierdzenie Wnioskodawcy, że „od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku w którym została wystawiona (korekta byłaby uwzględniona w deklaracji za luty 2011 r.)…”. Bowiem należy dokonać rozróżnienia daty wystawienia faktury od daty korekty podatku należnego).

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji w myśl § 2 ww. artykułu, następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyny korekty.

Zgodnie z art. 81b § 1 powyższej ustawy uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
• kontroli podatkowej,
• postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
  
  

Podkreślić należy, że przepisy dotyczące korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych nie przewidują wyłączenia z ogólnego uprawnienia do dokonania korekty deklaracji podatkowej.

W niniejszej sprawie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca spełnił przesłanki uprawniające do dokonania korekty podatku należnego, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1-4 i pkt 6 ustawy. Natomiast na dzień złożenia wniosku nie jest spełniona przesłanka, o której mowa w art. 89a ust 2 pkt 5 ustawy, tj. od końca roku w którym została wystawiona przedmiotowa faktura upłynęły 2 lata.

W konsekwencji mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne w kontekście zaprezentowanego we wniosku opisu stanu faktycznego korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Jednocześnie uprawnienie to nie może zostać zrealizowane (przywrócone) poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za ten okres w trybie art. 81 Ordynacji podatkowej.

Bowiem przepis art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, wprowadza ograniczenie czasowe na dokonanie ww. korekty. Jak wynika z tego przepisu, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jednakże prawo to przysługuje się m. in. w przypadku, gdy od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Tym samym, w sytuacji, gdy od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona, podatnik nie może skorygować podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Reasumując, Wnioskodawca nie może dokonać korekty podatku należnego z tytułu zastosowania tzw. „ulgi za złe długi” od należności nieściągalnej poprzez złożenie korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2011 r. tj. miesiąc, w którym Wnioskodawca otrzymał informację o nieodebraniu, mimo trzykrotnego awizowania, przez dłużnika przesyłki poleconej „za potwierdzeniem odbioru”, wysłanej na adres działalności dłużnika, ponieważ od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Jednocześnie uprawnienie to nie może zostać zrealizowane (przywrócone) poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za ten okres w trybie art. 81 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.