INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.06.2008r. (data wpływu 30.07.2008r.), uzupełnionym w dniu 10.10.2008r. na wezwanie z dnia 25.09.2008r., znak IPPP1/443-1448/08-2/GD (doręczone w dniu 01.10.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.07.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 10.10.2008r. na wezwanie z dnia 25.09.2008r., znak IPPP1/443-1448/08-2/GD (doręczone w dniu 01.10.2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Nieodpłatne przekazanie nebulizatorow pacjentom.

Spółka jest producentem leku V. Aplikacja tego leku przez pacjenta wymaga użycia specjalistycznego urządzenia - nebulizatora.

V jest lekiem ratującym pacjentom życie, a więc pozbawienie ich możliwości aplikowania leku za pomocą nebulizatora pozostawiałoby ich praktycznie bez możliwości leczenia. Stosownie do uzyskanych informacji, miesięczna kuracja lekiem V jest bardzo kosztowna dla objętej nią pacjenta.

Mając na uwadze ten fakt, tj. aby nie obciążać pacjentów dodatkowymi kosztami związanymi z leczeniem, Spółka rozważa przekazanie nebulizatora (stanowiącego własność Spółki) choremu nieodpłatnie na czas leczenia. W praktyce, w ramach planowanego przez Spółkę rozwiązania, zakup leku V przez pacjenta będzie uprawniał go do nieodpłatnego korzystania z nebulizatora. Takie przekazanie skutkować będzie także zwiększeniem przychodów Spółki poprzez zachęcenie potencjalnych pacjentów do skorzystania z kuracji lekiem V.

Celem kontrolowania zapotrzebowania na nebulizatory oraz ich odpowiedniego używania przez pacjentów, Spółka zamierza zawrzeć z lekarzami umowy o współpracy (dalej: „Umowy”). Celem Umów, które mają zostać zawarte, jest udostępnianie ich chorym leczącym się lekiem V (poszczególne Umowy zawierane są w celu nieodpłatnego przekazywania nebulizatorów chorym za pośrednictwem lekarzy). Zgodnie z brzmieniem Umów, Spółka jako właściciel nebulizatorów przekaże je lekarzom w celu dalszego udostępnienia tych urządzeń poszczególnym pacjentom. Spółka pragnie jednak wskazać, że w okresie trwania Umów, nebulizatory pozostaną jej własnością, a ich udostępnienie pacjentowi zostanie dokonane wyłącznie na okres leczenia lekiem V (po zakończeniu kuracji pacjent będzie zobowiązany do zwrotu nebulizatora).

Nieodpłatne przekazanie strzykawek do centrum diagnostycznego

Spółka planuje zawrzeć umowę o współpracy (dalej: „Umowa”) z podmiotem prowadzącym badania diagnostyczne (dalej ”centrum diagnostyczne”).

W celu prowadzenia badań, centrum diagnostyczne nabywa od Spółki środki kontrastowe oraz odczynniki. Planowana Umowa przewiduje, że w celu prowadzenia badań diagnostycznych przez centrum diagnostyczne przy wykorzystaniu nabytych od Spółki środków kontrastowych oraz odczynników, Spółka przekaże nieodpłatnie na rzecz centrum diagnostycznego jednogłowicowe urządzenie — automatyczny wstrzykiwacz kontrastu do badań tomografii komputerowej (dalej: „strzykawka”).

W świetle Umowy, która zostanie zawarta z centrum diagnostycznym:

• Spółka zobowiązana będzie przekazać centrum diagnostycznemu strzykawkę na okres 3 lat, liczony od dnia instalacji do ostatniego dnia obowiązywania Umowy;
• przez cały okres obowiązywania Umowy, strzykawka pozostawać będzie własnością Spółki;
• po zakończeniu obowiązywania Umowy, strzykawka zostanie zwrócona Spółce;
• Spółka przekazuje strzykawkę nieodpłatnie (tj. centrum diagnostyczne nie płaci za jej używanie w czasie trwania Umowy);
• w okresie obowiązywania umowy centrum diagnostyczne zobowiązuje się kupować odczynniki po określonych cenach i w określonej ilości
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż w świetle opisanego zdarzenia przyszłego (nieodpłatne przekazanie nebulizatorów na rzecz pacjentów za pośrednictwem lekarzy oraz strzykawki na rzecz centrum diagnostycznego), na podstawie Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 04.54.535 z dnia 2004.04.05., dalej: „ustawa VAT”):

(1) Nieodpłatne przekazanie pacjentom nebulizatorów oraz nieodpłatne udostępnienie centrum diagnostycznemu strzykawki nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy VAT (z uwagi na fakt, iż zarówno pacjenci, jak i centrum diagnostyczne nie będą - na skutek dokonanego przez Spółkę przekazania — uprawnieni do rozporządzenia otrzymanymi urządzeniami jak właściciele);

(2) Nieodpłatne przekazanie pacjentom nebulizatorów oraz nieodpłatne udostępnienie centrum diagnostycznemu strzykawki nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT (z uwagi na fakt, że planowane przez Spółkę przekazanie urządzeń jest związane z działalnością gospodarczą/przedsiębiorstwem prowadzonym przez Spółkę);

(3) Spółka zachowuje prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia przekazywanych towarów (z uwagi na fakt, iż dokonany przez Spółkę zakup nebulizatorów oraz strzykawki jest związany ze sprzedażą Spółki opodatkowaną VAT, tj. sprzedażą leku V oraz sprzedażą środków kontrastowych oraz odczynników).

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stan prawny ustawa o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium RP.

Jednocześnie stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy VAT, dla potrzeb opodatkowania podatkiem VAT, odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT stanowi przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT jak odpłatne świadczenie usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stan prawny - przepisy prawa wspólnotowego.

Zasady dotyczące przedmiotu i zakresu opodatkowania na poziomie wspólnotowym są określone w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa”).

Zgodnie z przepisami Dyrektywy opodatkowaniu VAT podlega m.in. dostawa towarów wykonywana za wynagrodzeniem na terytorium kraju przez podatnika występującego w takim charakterze, przy czym termin „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 Dyrektywy za dostawę za wynagrodzeniem uznaje się również wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa dla celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu albo nieodpłatne zbycie tych towarów bądź ogólnie ich wykorzystanie do celów innych niż działalność gospodarcza jeżeli w stosunku do tych towarów lub ich części podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego.

Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

W opinii Spółki:

• Nieodpłatne przekazanie pacjentom nebulizatorów oraz nieodpłatne udostępnienie centrum diagnostycznemu strzykawki nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy VAT (z uwagi na fakt, iż zarówno pacjenci, jak i centrum diagnostyczne nie będą - na skutek dokonanego przez Spółkę przekazania — uprawnieni do rozporządzania otrzymanymi urządzeniami jak właściciele);
• Nieodpłatne przekazanie pacjentom nebulizatorów oraz nieodpłatne udostępnienie centrum diagnostycznemu strzykawki nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT (z uwagi na fakt, że planowane przez Spółkę przekazanie urządzeń jest związane z działalnością gospodarczą/przedsiębiorstwem prowadzonym przez Spółkę);
• Spółka zachowuje prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia przekazywanych towarów (z uwagi na fakt, iż dokonany przez Spółkę zakup nebulizatorów oraz strzykawki jest związany ze sprzedażą Spółki opodatkowaną VAT, tj. sprzedażą leku V oraz sprzedażą środków kontrastowych oraz odczynników).
  
  

Konsekwencje podatkowe na gruncie art. 7 ust 2 ustawy VAT.

W opinii Spółki, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę:(1) nebulizatorów, z których korzystać będą pacjenci oraz (2) strzykawki, której używać będzie centrum diagnostyczne - nie może być uznane za nieodpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Jak wskazano powyżej, zarówno przekazywane pacjentom (za pośrednictwem lekarzy) nebulizatory, jak i udostępniona centrum diagnostycznemu strzykawka, przez cały okres trwania Umów (nebulizatory) oraz Umowy (strzykawka) stanowić będą własność Spółki, tj. po przekazaniu omawianych urządzeń wskazanym podmiotem Spółka będzie nadal uprawniona do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. W obydwu analizowanych przypadkach, przekazane nieodpłatnie urządzenia (nebulizatory i strzykawka) zostaną— po zakończeniu omawianych umów — zwrócone ich właścicielowi, tj. Spółce. W konsekwencji, wskutek przekazania opisywanych urządzeń pacjentom oraz centrum diagnostycznemu, podmiotem uprawionym do rozporządzania nimi jak właściciel pozostanie Spółka (w trakcie trwania Umów oraz Umowy zarówno pacjenci, jak i centrum diagnostyczne nie będą uprawnieni do dysponowania omawianymi urządzeniami jak właściciele, takie uprawnienie istnieć będzie jedynie po stronie Spółki). Spółka pragnie w tym miejscu wskazać, że nie można uznać, iż na skutek Umów oraz Umowy wyzbywa się ona władztwa nad rzeczą (tj. nebulizatorami oraz strzykawką).

Możliwość używania omawianych towarów przez pacjentów oraz centrum diagnostyczne ograniczona jest wyłącznie do wykonywania czynności związanych ze sprzedażą towarów oferowanych przez Spółkę, tj.:

1. w przypadku nebulizatorów — czynności związanych z aplikacją nabytego od Spółki leku V;
2. w przypadku strzykawki — czynności związanych z badaniami diagnostycznymi przy użyciu nabytych od Spółki środków kontrastowych i współczynników;
   
   

oraz ma służyć tylko i wyłącznie zwiększeniu sprzedaży Spółki (np. pacjenci oraz centrum diagnostyczne nie mogą przekazywać wyposażenia innym podmiotom; nie są uprawnione do dokonywania żadnych zmian w przekazanych im urządzeniach). Zarówno pacjenci, jak i centrum diagnostyczne nie traktują wydawanych im urządzeń jako „prezentu” czy „podarunku”, ale jako konieczny - w aktualnej sytuacji rynkowej - element dostawy produktów Spółki.

Ponadto, z uwagi na zwrotny charakter dokonanego przekazania, nie można przyjąć, że przekazane urządzenia stanowią „prezent” („podarunek”) otrzymany od Spółki.

Ponadto, w opinii Spółki, ewentualne zastosowanie art. 7 ust. 2 ustawy VAT (tj. uznanie, że nastąpiła nieodpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT) powinno być wykluczone w związku z faktem, iż udostępnienie omawianych urządzeń przez Spółkę jest bezsprzecznie związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, a udostępniane urządzenia nie stanowią ani dla pacjentów ani dla centrum diagnostycznego wartości konsumpcyjnej. Zdaniem Spółki, na gruncie art. 7 ust. 2 ustawy VAT opodatkowanie nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem powinno być ograniczone (poza ograniczeniami dotyczącymi prezentów o małej wartości i próbek) do przekazań, które mają dla ich odbiorcy wartość konsumpcyjną.

Taka interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy VAT (opartego bezpośrednio na art. 5 (6) VI Dyrektywy) znajduje poparcie w praktyce innych państw Członkowskich UE. W szczególności jest uzasadniona na gruncie regulacji VAT obowiązujących w Niemczech, które implementując przepis art. 16 Dyrektywy zawierają regulację analogiczną do art. 7 ust. 2 ustawy VAT:

”Art. 3 ustęp 1 b UstG (niemieckie> ustawy o VAT):

Z odpłatną dostawą zostaje zrównane:

1. Zużycie towarów przez przedsiębiorcę z przedsiębiorstwa na cele nie związane z przedsiębiorstwem,
2. Nieodpłatne przekazanie towarów przez przedsiębiorcę na prywatne, osobiste cele o ile nie jest to drobny upominek,
3. każde inne bezpłatne przekazanie towarów, za wyjątkiem prezentów o niewielkiej wartości i próbek na cele przedsiębiorstwa.
   
   

Zakłada się, że towary te, bądź ich części uprawniały do odliczenia podatku w całości lub w części.”

tj. nie zawierającą wprost ograniczenia opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów do towarów mających dla odbiorcy wartość konsumpcyjną. Zgodnie z pismem Federalnego Ministra Finansów z dnia 10.07.2000r. - IV D1 — S 7109 — 5/00 BstBl 2000 I, różnego rodzaju pomoce w sprzedaży, które są przekazywane przez producenta sprzedawcom detalicznym a które „nie prowadzą u odbiorcy do (prywatnego) wzbogacenia” nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę zgodne jest z obowiązującą linią orzecznictwa organów skarbowych, które w wydawanych interpretacjach stwierdzają, że:

• „Z brzmienia art. 7 ust. 1 i 2 można wnioskować, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa o rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. Powyższe twierdzenie uzasadnia analiza słownikowej definicji użytego w treści art. 7 ust. 2 wyrazu „przekazanie”. Otóż „przekazywać” oznacza dawać coś komuś do dalszego dysponowania, z kolei dysponować” to rozporządzać czymś wg własnego uznania (Popularny słownik języka polskiego, Wydawnictwo W, 2000r.) Z powyższego zestawienia wynika, że pod pojęciem „przekazanie” należy rozumieć wydanie czegoś komuś do dalszego rozporządzania wg własnego uznania. Mając na uwadze treść przepisów art. 7 ust. 1 i 2, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a także słownikową definicję wyrazu „przekazanie”, Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje, że nieodpłatne przekazanie towarów wyłącznie do używania zgodnie z umową bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.” (Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, sygnatura 1472/RPP1/443-535/06/SZU)
• „(. . .) jednym z istotnych elementów pozwalających uznać daną czynność za dostawę towaru jest przeniesienie na drugą stronę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że towary przekazywane są w celach ekspozycji i promocji ich sprzedaży, przy czym kontrahent nie posiada prawa do rozporządzania towarem bez zgody Spółki (...)” (Łódzki Urząd Skarbowy, sygnatura ll-2/443-272/04/JM).
• „(...) wypożyczenie szaf kosmetycznych następuje w celu właściwej ekspozycji handlowej i podniesienia wielkości sprzedaży wyrobów Podatnika i pozostają one własnością Spółki zaś kontrahent nie jest uprawniony do rozporządzania tym towarem jak właściciel. Zatem brak jest przesłanek do uznania przekazania przez Podatnika wyposażenia swemu sprzedawcy za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 przywoływanej ustawy. (...) Ponadto, celem wypożyczenia jest zaprezentowanie i wyeksponowanie oferty sprzedawanych przez Podatnika towarów, co prowadzi do zwiększenia obrotów, zatem występuje ścisły związek z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą, polegającą na konfekcjonowaniu i sprzedaży wyrobów kosmetycznych. Oznacza to, że wyposażenia do bezpłatnego korzystania nie można traktować jako odpłatnego świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług. (...) W związku z powyższym, wypożyczenie wyposażenia w postaci szaf kosmetycznych do bezpłatnego korzystania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.” (Urząd Skarbowy w Słupsku, sygnatura - PIII/2/443-70/05).
• „Natomiast odnośnie tablic wystawowych przedstawiających logo firmy należy stwierdzić, że przekazanie takie nie podlega opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów (w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż tablice podlegają zwrotowi). Celem tych działań jest bowiem reklama i informacja o firmie, która w efekcie ma przyczynić się do zwiększenia obrotów. Bezpłatne przekazanie - udostępnienie na czas nieokreślony (na czas trwania współpracy) tablic wystawowych ma cel informacyjny. Jest to więc cel związany z prowadzonym przedsiębiorstwem, a nie darowizny czy przekazanie towarów bez wynagrodzenia, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy podatkowej. Ponadto, przedmiotowych tablic nie można rozpatrywać również w kategorii prezentów, gdyż w wyniku ich przekazania trudno dopatrzyć się przysporzenia majątkowego dla jego odbiorcy. (Urząd Skarbowy w Wieluniu, sygnatura III-443/20/05).
  
  

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, w świetle przytoczonego zdarzenia przyszłego oraz brzmienia przepisów ustawy VAT, czynności nieodpłatnego przekazania urządzeń (nebulizatorów oraz strzykawki) na rzecz pacjentów i centrum diagnostycznego nie stanowią nieodpłatnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT.

Konsekwencje na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy VAT.

W opinii Spółki, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę: 1) nebulizatorów, z których korzystać będą pacjenci oraz (2) strzykawki, której używać będzie centrum diagnostyczne - nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega: - nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a - podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższego przepisu opodatkowanie powinno nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy łącznie spełnione są obie powyższe przesłanki:

(i)świadczenie usług następuje na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a

(ii) podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów.

W konsekwencji, w przypadku, jeżeli świadczenie usług następuje na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nieodpłatne świadczenie usług nie powinno podlegać opodatkowaniu, nawet, jeżeli podatnik uprawniony jest do odliczania podatku naliczonego z tytułu nabycia tych usług. Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie z redakcją art. 8 ust. 2 ustawy VAT jednoznaczne jest, że w celu uznawania danej czynności za nieodpłatne świadczenia usług podlegające opodatkowaniu VAT, niezbędne jest łączne spełnienie obu przesłanek określonych w tym przepisie. Taka teza znajduje przede wszystkim uzasadnienie w literalnej interpretacji przepisu art. 8 ust. 2 ustawy VAT. Zgodnie z brzmieniem przepisu opodatkowaniu podlega: „.nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego <…>”.

Zastosowanie spójnika współrzędnego „a” w przedmiotowym artykule jednoznacznie rozstrzyga o tym, że zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu w celu opodatkowania danej transakcji jako nieodpłatnego świadczenia konieczne jest zarówno uznanie danej czynności za czynność, która nie jest związana z prowadzonym przedsiębiorstwem jak i istnienia uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Uzasadnienie dla takiej interpretacji wynika także z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS) wyrażonego jednoznacznie w wyroku w sprawie J F (wyrok ETS w sprawie J F S G Co. KG vs. F Nt (C-258/95)). Zgodnie z konkluzją przedstawioną przez ETS w tym orzeczeniu art. 6 ust. 2 VI Dyrektywy w sprawie VAT, tj. przepis na którym oparty jest regulacja art. 8 ust 2 ustawy VAT, może mieć zastosowania tylko w przypadku jeżeli nieodpłatne świadczenie następuje na cele inne niż cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Spółka pragnie wskazać, że w analizowanym przypadku, związek wykonywanych usług z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem jest bezsprzeczny. Co więcej, związek ten ma charakter bezpośredni, tj. czynność przekazania urządzeń na rzecz pacjentów oraz centrum diagnostycznego jest bezpośrednio związana z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem (tj. okoliczność wydania przedmiotowych urządzeń jest wprost proporcjonalnie skorelowana z wielkością sprzedaży realizowanej przez Spółkę). Czasowe przekazanie urządzeń na rzecz pacjentów (udostępnienie nebulizatorów za pośrednictwem lekarzy) oraz na rzecz centrum diagnostycznego (strzykawka) ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Spółki.

W przypadku przekazania lekarzom nebulizatorów, które następnie udostępniane są pacjentom, okoliczność nieodpłatnego wydania przez Spółkę omawianych urządzeń jest bezpośrednio związana ze sprzedażą przez Spółkę leku V (nieodpłatne przekazanie urządzenia stanowi integralny element działalności przedsiębiorstwa Spółki). Spółka przekazuje pacjentom omawiane urządzenia w celu zachęcenia ich do nabywania jej produktu, a tym samym — do zwiększenia sprzedaży leku V. W przypadku bowiem, gdyby Spółka nie dokonywała sprzedaży leku V (aplikowanego za pomocą nebulizatora), okoliczność przekazania tego urządzenia nie miałaby uzasadnienia ekonomicznego. W konsekwencji, fakt świadczenia przez Spółkę usług na rzecz pacjentów poprzez udostępnienie im nieodpłatnie opisywanego sprzętu dowodzi niezaprzeczalnego związku opisywanego przekazania z działalnością gospodarczą (przedsiębiorstwem) prowadzoną przez Spółkę. Analogicznie, opisywany wyżej związek nieodpłatnego świadczenia usług z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem dotyczy udostępnienia strzykawki centrum diagnostycznemu. W celu dokonywania badań, centrum diagnostyczne nabywa odczynniki oraz środki kontrastowe produkowane przez Spółkę. Wykorzystanie w badaniach odczynników oraz środków kontrastowych wymaga jednak użycia strzykawki będącej własnością Spółki. W konsekwencji przekazując, nieodpłatnie strzykawkę Spółka umożliwia centrum diagnostycznemu prowadzenie badań przy użyciu odczynników oraz środków kontrastowych nabywanych od Spółki a tym samym — prowadzi do realizacji celu polegającego na zwiększeniu sprzedaży omawianych towarów. Co więcej, w świetle Umowy, centrum diagnostyczne zobowiązane będzie co miesiąc nabywać od Spółki środki kontrastowe oraz odczynniki w ilości umówionej przez strony Umowy. Tym samym, nieodpłatne przekazanie strzykawki przez Spółkę ma na celu zapewnienie nieprzerwanej sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, a w konsekwencji — służy realizacji celów przedsiębiorstwa w postaci zwiększenia sprzedaży.

Podsumowując powyższe, związek nieodpłatnego świadczenia usług przez Spółkę (w postaci czasowego przekazania urządzeń na rzecz pacjentów i diagnostycznego) z prowadzoną działalnością gospodarczą (przedsiębiorstwem) nie ulega wątpliwości. Tym samym, w opinii Spółki, nie można uznać, że spełniona jest pierwsza z przesłanek określonych w art. 8 ust. 2 ustawy VAT, a w konsekwencji - że przekazanie omawianych urządzeń zgodnie z Umowami oraz Umową może podlegać opodatkowaniu VAT.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę zgodne jest z linią orzecznictwa tutejszego urzędu skarbowego: „Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa wart. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...). Tak więc, w rozumieniu powołanego przepisu, wydanie rzeczy bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi również będzie świadczeniem usług. Jednak zgodnie z treścią art. 8 ust 2, nieodpłatna usługa podlega opodatkowaniu tylko, jeśli nie ma związku z działalnością przedsiębiorstwa. Przekazanie sprzętu i materiałów niezbędnych do wykonania postanowień umowy ma taki związek, nie podlega więc opodatkowaniu”. (Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, sygnatura 1472/RPPI/443-535/06/SZU).

Odliczenie podatku naliczonego.

Jednocześnie Spółka wnosi o potwierdzenie, że przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów (nebulizatorów oraz strzykawki), które następnie są przekazywane do pacjentów oraz centrum diagnostycznego.

Powyższe zakupy są bowiem związane ze sprzedażą opodatkowaną Spółki tj. ze sprzedażą leku V oraz odczynników i środków kontrastowych. Istnienie związku pomiędzy zakupem omawianych wyżej urządzeń a sprzedażą towarów Spółki, która jest czynnością opodatkowaną VAT, na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy VAT, uprawnia więc Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów przekazywanych w ramach Umów oraz Umowy.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów skarbowych:

• „(…) dostawą towarów, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, będzie również czynność przekazania przez Podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jednakże tylko wówczas, gdy przekazanie to nastąpi na cele inne niż związane z prowadzonym przez Podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast działania reklamowe jako ściśle związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT (...). A zatem nabyte towary są wykorzystywane bezpośrednio do wykonania czynności nieopodatkowanej (nieodpłatne przekazanie towarów), która to jednak czynność -jak wynika z treści złożonego wniosku - służy działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanej przez Podatnika. (...)
  
  

(…) Celem zakupu tych towarów jest wprawdzie ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom (czynność niepodlegająca opodatkowana podatkiem VAT), jednakże czynność ta jest nierozerwalnie związana z wykonywaniem przez Podatnika czynności opodatkowanych (wypromowanie podtrzymanie pozycji Spółki, reklama prowadzonej działalności gospodarczej). Mając powyższe na uwadze tut. Organ podatkowy stwierdza zatem, iż odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Podatnika przedmiotowych towarów powinno nastąpić zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.” (Pomorski Urząd Skarbowy, sygnatura PV/443-426/IV/2005/JW).

Ponadto interpretacja, zgodnie z którą Spółka nie miałaby możliwości odliczenia VAT naliczonego na zakupach urządzeń, które związane są z jej sprzedażą opodatkowaną (tj. sprzedażą produktów Spółki) stanowiłoby naruszenie podstawowej dla europejskiego systemu VAT zasady neutralności VAT, zgodnie z którą wartość podatku VAT zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do działalności opodatkowanej nie może stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Spółka zmuszona byłaby do traktowania kosztowo podatku VAT naliczonego przy nabyciu omawianych urządzeń, które to zakupy są związane z jej sprzedażą opodatkowaną (tj. sprzedażą leku V oraz środków kontrastowych i odczynników).

Europejski Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie w swoich orzeczeniach podkreślał zasadę neutralności VAT. W szczególności należy podkreślić, że:

• Zgodnie z orzeczeniem C-50/87 (pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Francuską): „system odliczeń wynikający z art. 17 do 20 VI Dyrektywy ma na celu zdjęcie z podatnika ciężaru związanego z ekonomicznym kosztem podatku, jaki podatnik musi zapłacić w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej a wszelkie ewentualne ograniczania prawa do odliczeń przyznanego podatnikom powinny być wprowadzone ze względu na konieczność ujednolicenia obciążeń tym podatkiem, w podobny sposób we wszystkich państwach członkowskich, na podstawie wspólnych regulacji wiążących te państwa. Jeżeli w prawie wspólnotowym nie ma regulacji, która pozwalałaby na ograniczenie prawa podatników do odliczenia to prawo do odliczenia powinno być w pełni respektowane”
• W uzasadnieniu wyroku C-37/95 (pomiędzy Państwem belgijskim a G C T N) Trybunał Stwierdził, iż „prawo do odliczenia zostało wprowadzone aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie, w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system VAT konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza niezależnie od jej celu i efektu pod warunkiem, że sama podlega VAT jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.
  
  

Zgodnie z wyrokiem C-268/83 (pomiędzy D. R i B.A. R-v D a M van F): system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego z obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, że wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”.

• Zgodnie z uzasadnieniem wyroku C-165/86 (pomiędzy L „l” CV a S v F): „system odliczeń powinien być stosowany w taki sposób, by jego zakres możliwie w największym stopniu odpowiadał działalności gospodarczej podatnika”.
  
  

Wobec powyższego, w opinii Spółki, z uwagi na fakt, że dokonywane przez nią zakupy (nebulizatory oraz strzykawka) są, związane ze sprzedażą opodatkowaną Spółki tj. ze sprzedażą leku V oraz odczynników i środków kontrastowych, Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie opisywanych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 przedmiotowej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel ( prawo do wyzbycia się, obciążania, zmiany).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy o VAT objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń nie ujętych w tych klasyfikacjach.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę opisów zdarzeń przyszłych wynika, że Spółka w ramach zawieranych Umów zamierza udostępnić pacjentom (za pośrednictwem lekarzy) nebulizatory oraz centrum diagnostycznemu strzykawkę. Przez cały okres trwania Umów (nebulizatory) oraz Umowy (strzykawka) stanowić będą własność Spółki, tj. po przekazaniu omawianych urządzeń wskazanym podmiotem Spółka będzie nadal uprawniona do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Po zakończeniu umów nebulizatory oraz strzykawka zostaną zwrócone Spółce. W konsekwencji, wskutek przekazania opisywanych urządzeń pacjentom oraz centrum diagnostycznemu, podmiotem uprawionym do rozporządzania nimi jak właściciel pozostanie Spółka (w trakcie trwania Umów oraz Umowy zarówno pacjenci, jak i centrum diagnostyczne nie będą uprawnieni do dysponowania omawianymi urządzeniami jak właściciele, takie uprawnienie istnieć będzie jedynie po stronie Spółki). W ocenie Spółki nie można uznać, iż na skutek Umów oraz Umowy wyzbywa się ona władztwa nad rzeczą (tj. nebulizatorami oraz strzykawką).

Odnosząc powyższe do przedstawionych przez Wnioskodawcę zdarzeń przyszłych stwierdzić należy, że nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z dostawą towarów (nebulizatory oraz strzykawka), gdyż Spółka w dalszym ciągu pozostaje ich właścicielem.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem usług.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści powyższego przepisu wynika generalna zasada, zgodnie z którą usługa podlega opodatkowaniu, jeżeli ma charakter odpłatny. Odpłatność musi być związana ze świadczoną usługą, musi być konsekwencją świadczenia.

Od powyższej reguły ustawodawca przewidział wyjątki określone w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 przedmiotowej ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca w pewnych sytuacjach nieodpłatne świadczenie usług traktuje na równi z odpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznaje się za odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z wyżej powołanego przepisu:

• nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.
  
  

Przez świadczenie usług, które nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Warunki określone w powyższym przepisie muszą być spełnione łącznie. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnego świadczenia usług jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7 - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przepis art. 86 ust. 1 wyraża podstawowe prawo podatnika, jakim jest możliwość odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z zapisem tego artykułu w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Wskazany przepis jednocześnie wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni ( wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany ), bądź pośredni.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest przejawem neutralności podatku od towarów i usług. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na zachwianie zasady neutralności podatku i dlatego mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę opisów zdarzeń przyszłych wynika, że Spółka w ramach zawieranych Umów zamierza nieodpłatnie udostępnić pacjentom (za pośrednictwem lekarzy) nebulizatory oraz centrum diagnostycznemu strzykawkę. Przez cały okres trwania Umów (nebulizatory) oraz Umowy (strzykawka) stanowić będą własność Spółki, tj. po przekazaniu omawianych urządzeń wskazanym podmiotem Spółka będzie nadal uprawniona do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Po zakończeniu umów nebulizatory oraz strzykawka zostaną zwrócone Spółce. Możliwość używania omawianych towarów przez pacjentów oraz centrum diagnostyczne ograniczona jest wyłącznie do wykonywania czynności związanych ze sprzedażą towarów oferowanych przez Spółkę, tj.:

1. w przypadku nebulizatorów — czynności związanych z aplikacją nabytego od Spółki leku V;
2. w przypadku strzykawki — czynności związanych z badaniami diagnostycznymi przy użyciu nabytych od Spółki środków kontrastowych i współczynników.
   
   

W przypadku przekazania lekarzom nebulizatorów, które następnie udostępniane są pacjentom, okoliczność nieodpłatnego wydania przez Spółkę omawianych urządzeń jest bezpośrednio związana ze sprzedażą przez Spółkę leku V (nieodpłatne przekazanie urządzenia stanowi integralny element działalności przedsiębiorstwa Spółki). Spółka przekazuje pacjentom omawiane urządzenia w celu zachęcenia ich do nabywania jej produktu, a tym samym — do zwiększenia sprzedaży leku V. W przypadku bowiem, gdyby Spółka nie dokonywała sprzedaży leku V (aplikowanego za pomocą nebulizatora), okoliczność przekazania tego urządzenia nie miałaby uzasadnienia ekonomicznego. W konsekwencji, fakt świadczenia przez Spółkę usług na rzecz pacjentów poprzez udostępnienie im nieodpłatnie opisywanego sprzętu dowodzi związku opisywanego przekazania z działalnością gospodarczą (przedsiębiorstwem) prowadzonym przez Spółkę. Związek nieodpłatnego świadczenia usług z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem dotyczy także udostępnienia strzykawki centrum diagnostycznemu. W celu dokonywania badań, centrum diagnostyczne nabywa odczynniki oraz środki kontrastowe produkowane przez Spółkę. Wykorzystanie w badaniach odczynników oraz środków kontrastowych wymaga jednak użycia strzykawki będącej własnością Spółki. W konsekwencji przekazując, nieodpłatnie strzykawkę Spółka umożliwia centrum diagnostycznemu prowadzenie badań przy użyciu odczynników oraz środków kontrastowych nabywanych od Spółki a tym samym — prowadzi do realizacji celu polegającego na zwiększeniu sprzedaży omawianych towarów. Co więcej, w świetle Umowy, centrum diagnostyczne zobowiązane będzie co miesiąc nabywać od Spółki środki kontrastowe oraz odczynniki w ilości umówionej przez strony Umowy. Tym samym, nieodpłatne przekazanie strzykawki przez Spółkę ma na celu zapewnienie nieprzerwanej sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, a w konsekwencji — służy realizacji celów przedsiębiorstwa w postaci zwiększenia sprzedaży.

Nabycie nebulizatorów oraz strzykawki jest związane ze sprzedażą opodatkowaną Spółki tj. ze sprzedażą leku V oraz odczynników i środków kontrastowych.

Biorąc pod uwagę przestawione opisy zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pacjentów (nebulizator) oraz centrum diagnostycznego (strzykawka) ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

Z uwagi na związek nabytych przez Spółkę nebulizatorów i strzykawki ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy - Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przedmiotowych urządzeń.

Powyższe oznacza, że pomimo spełnienia jednej z przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 ustawy dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowych urządzeń, nie została spełniona druga z przesłanek, warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, ponieważ nieodpłatne świadczenie usług jest związane są z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Biorąc powyższe pod uwagę, nieodpłatne udostępnienie przez Spółkę urządzeń (nebulizatory oraz strzykawka) jako świadczenie usług nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując:

• w przedstawionych przez Wnioskodawcę opisach zdarzeń przyszłych mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług;

• z uwagi na związek przedmiotowego świadczenia usług z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu nebulizatorów oraz strzykawki;

• z uwagi na związek nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz pacjentów i stacji diagnostycznej z przedsiębiorstwem prowadzonym przez Spółkę - przedmiotowe świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.