POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 04.08.2006r., (data wpływu do tutejszego Urzędu 16.08.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w zakresie w jakim wniosek dotyczy podatku od towarów i usługpostanawiauznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią wniosku, Spółka w celu zwiększenia sprzedaży wyposaża punkty sprzedaży w stojaki i regały, na których umieszczone jest logo Spółki. Dzięki lepszej ekspozycji produkty Wnioskodawcy są dobrze widoczne, co skutkuje wzrostem ich sprzedaży. Wyposażenie do ekspozycji jest udostępniane w ramach umowy określającej warunki współpracy i sprzedaży produktów Spółki. Stojaki i regały są wykorzystywane przez Klienta tylko do prezentowania wyrobów Spółki, a koszt używania wyposażenia przez Klienta wliczony jest w cenę sprzedawanych produktów. Całe wyposażenie pozostaje własnością Podatnika, który prowadzi ewidencję wydań i zwrotów regałów i stojaków. W przypadku zaprzestania współpracy ze Spółką, Klient ma obowiązek zwrócić wyposażenie.Wątpliwości Podatnika dotyczą konieczności naliczenia podatku należnego w związku z przekazaniem opisanego wyposażenia, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie tych regałów i stojaków. Zdaniem Wnioskodawcy, regały i stojaki są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu. Strona uważa, iż regały i stojaki zaopatrzone w jej logo przyczyniają się do zwiększenia sprzedaży towarów, a więc służą czynnościom opodatkowanym.

Natomiast w kwestii braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu udostępniania wyposażenia, swoje stanowisko Strona argumentuje faktem, iż Klient nigdy nie staje się właścicielem udostępnianego wyposażenia i nie może w dowolny sposób z niego korzystać, lecz jedynie w ramach i na warunkach określonych w umowie o współpracy. Po zakończeniu umowy regały i stojaki są zwracane i nadal wykorzystywane przez Podatnika w działalności. Ponadto umowa nie może być, zdaniem Spółki, uznana za nieodpłatną, ponieważ koszt udostępnienia Klientowi regałów i stojaków jest wkalkulowany w cenę sprzedawanych mu towarów, a więc podlega opodatkowaniu.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei wg przepisu art. 7 ust. 2, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności: 1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...); 2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Z brzmienia art. 7 ust. 1 i 2 można wnioskować, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. Powyższe twierdzenie uzasadnia analiza słownikowej definicji użytego w treści art. 7 ust. 2 wyrazu „przekazanie”. Otóż „przekazywać” oznacza dawać coś komuś do dalszego dysponowania, z kolei „dysponować” to rozporządzać czymś wg własnego uznania (Popularny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Wilga, 2000r.) Z powyższego zestawienia wynika, że pod pojęciem „przekazanie” należy rozumieć wydanie czegoś komuś do dalszego rozporządzania wg własnego uznania.Mając na uwadze treść przepisów art. 7 ust. 1 i 2, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a także słownikową definicję wyrazu „przekazanie”, Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje, że nieodpłatne przekazanie towarów wyłącznie do używania zgodnie z umową, bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...). Tak więc, w rozumieniu powołanego przepisu, wydanie rzeczy bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi, również będzie świadczeniem usług. Jednak zgodnie z treścią art. 8 ust. 2, nieodpłatna usługa podlega opodatkowaniu tylko, jeśli nie ma związku z działalnością przedsiębiorstwa. Przekazanie sprzętu i materiałów niezbędnych do wykonania postanowień umowy ma taki związek, nie podlega więc opodatkowaniu.Zgodnie z treścią z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabyte regały i stojaki, przekazywane następnie w celu wyeksponowania towarów Spółki w punktach sprzedaży, są zatem wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wobec powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje na zasadach ogólnych, o ile żaden przepis szczególny nie pozbawia Podatnika tego prawa.Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku, z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, art. 14b, art. 14c Ordynacji podatkowej. Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej /Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm./).