INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 06 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remonty silnika w spychaczu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 października 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remonty silnika w spychaczu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wykonuje na rzecz Spółki S.A. usługi w zakresie odbioru odpadów powęglowych, oraz obsługuje place magazynowe przy pomocy ciężkiego sprzętu takiego jak: spychacze, ładowarki, żurawie samojezdne i wózki widłowe, których jest właścicielem. Ww. maszyny są zaewidencjonowane jako środki trwałe w Spółce. Wartość księgowa netto niektórych środków wynosi 0 ponieważ zostały całkowicie zamortyzowane.

W związku z powyższym Spółka jest zmuszona do przeprowadzenia remontów kapitalnych, obejmujących całość maszyny, jak również częściowe remonty obejmujące tylko podzespoły tych maszyn. Podczas tych remontów nie dokonuj się ulepszeń ani modernizacji. Koszty takich remontów są bardzo wysokie i często przekraczają wartość księgową netto.

Dotychczas koszty takich remontów Spółka rozliczała przez okres 1 roku, nie dłużej niż 3 lata.

W miesiącu wrześniu 2008 r. Spółka otrzymała fakturę za remont silnika w spychaczu. Wartość tego remontu przekracza wartość netto ww. środka trwałego. Natomiast w październiku Spółka planuje zlecić kontrahentowi przeprowadzenie generalnego remontu spychacza, koszt takiego remontu może wynieść około 150.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione z tego tytułu koszty na remonty mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie otrzymania faktur stwierdzających powyższe wydatki... (Załącznik: kserokopia faktury za remont silnika w spychaczu)

Zdaniem Spółki poniesiony koszt można zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w danym roku obrotowym tj. z chwilą otrzymania faktury.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) określonej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Jak wskazuje Spółka w przedstawionym stanie faktycznym ponoszone przez nią wydatki nie powodują ulepszenia, ani modernizacji środków trwałych, jednakże wydatki te ponoszone są na remonty maszyn.

Wydatków na remonty nie można uznać za koszty bezpośrednio związane z przychodami. Wobec powyższego zastosowanie będą miały przepisy z art. 15 ust. 4d ustawy o pdop zgodnie z którym, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż skoro dotychczas ponoszone wydatki na remonty Spółka rozliczała przez okres 1 roku, nie dłużej niż 3 lata to znaczy, że mogła je przypisać do konkretnego okresu, które dotyczą. Zatem ww. wydatki na remonty, które przekraczają rok podatkowy, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Tym samym Spółka powinna je zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu którego dotyczą. Zasada ta wynika z powołanego wcześniej art. 15 ust. 4d ustawy o pdop.

Natomiast wydatki na remonty nie przekraczające roku podatkowego, jako pośrednio związane z przychodem mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o pdop za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zatem ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że stosownie do postanowień art. 16g ust. 13 ustawy o pdop, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W takim wypadku wydatki te nie mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, tylko rozliczane są poprzez odpisy amortyzacyjne.

Ponadto nadmienia się, że interpretacja załączonych dokumentów nie może być przedmiotem postępowania określonego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej

w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Właściwym dla tego trybem jest postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.