INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na świadczenie przez spółkę „powiązaną” (dominującą) tzw. usług konsolidacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2008 r. wpłynął do tut. organu wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na świadczenie przez spółkę „powiązaną” tzw. usług konsolidacyjnych usługi dotyczące restrukturyzacji i integracji poszczególnych Spółek Parterowych w ramach Grupy A.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Kopalnia, działająca jako Spółka Akcyjna, w dniu 27 czerwca 2005 roku wraz z innymi spółkami grupy podpisała „Umowę ramową o świadczenie usług restrukturyzacyjnych i integracji spółek parterowych w ramach grupy A". Zgodnie z § 1 umowy ramowej z dnia27 czerwca 2005 roku jej przedmiotem było świadczenie usług konsolidacyjnych przez A S.A. (dalej: „A") na rzecz spółek parterowych, w tym Wnioskodawcy – Kopalni, oraz nabywanie towarów i usług integrujących na rzecz wszystkich spółek przez A.

Usługami konsolidacyjnymi w myśl umownej definicji są usługi dotyczące restrukturyzacji i integracji poszczególnych spółek parterowych w ramach Grupy A w związku z realizacją celów wymienionych w preambule.

Usługi będą polegać na planowaniu, koordynacji i nadzorze nad wdrożeniem Projektu integracji, obejmują zarządzanie realizacją poszczególnych zadań projektowych w kolejnych etapach, w szczególności planowanie, realizację i wdrożenie, a także weryfikację efektów i przeprowadzenie ewentualnych zmian.

Zgodnie z umowną definicją przez Projekt integracji należy rozumieć zespół działań restrukturyzacyjnych i integracyjnych, zmierzających do wprowadzenia jednolitych standardów działania i spójnych struktur organizacyjnych uwzględniających specyfikę sektora i lokalizację spółek Grupy A i zapewniających wykorzystanie efektu synergii dla maksymalizacji efektywności. Zadaniami projektowymi są zagadnienia w wyznaczonych obszarach Projektu integracji.

Natomiast w preambule przedmiotowej umowy zostało wyraźnie wskazane, że celem zawarcia umowy jest zwiększenie rentowności spółek parterowych (zatem również Kopalni), obniżenie kosztów operacyjnych, obniżenie kosztów finansowych, poprawienie konkurencyjności i podwyższenie efektywności Grupy A. Grupa A zamierza prowadzić działania zmierzające do restrukturyzacji i integracji spółek parterowych; działania mają na celu wprowadzenie jednolitych standardów i spójnych struktur organizacyjnych spółek parterowych przy uwzględnieniu specyfiki sektora.

Za wykonywanie wyżej wymienionych usług A będzie należeć się wynagrodzenie, wyliczone według zasad ustalonych w umowie – tj. zostanie skalkulowane jako koszty poniesione przez A powiększone o marżę w wysokości 3,58%. Koszty usług konsolidacyjnych będą dzielone w częściach równych pomiędzy wszystkie spółki parterowe, przy czym w przypadku, gdy Spółki będą osiągać zróżnicowane korzyści ze świadczonych usług, wynagrodzenie zostanie ustalone stosownie do struktury alokacji korzyści. Faktury za świadczone usługi, będą wystawiane co miesiąc zgodnie z wyżej przedstawionymi zasadami.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę w latach 2005-2007, w związku z wykonywaniem na jej rzecz, na podstawie przedstawionej umowy usług konsolidacyjnych, są kosztami uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia ...

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego i sformułowanego pytania Spółka stwierdziła, że w powyższej sprawie nie ma przeszkód do uznania, że wydatki związane z usługami konsolidacyjnymi stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

Wydatki poniesione przez Spółkę związane ze świadczeniem na jej rzecz usług konsolidacyjnych nie można zakwalifikować do żadnej z kategorii wymienionych w art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych(Dz. U. 2000. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: „updop"), a więc kategorii bezwzględnie wyłączającej sposobność uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Skoro tak, to zestawiając powyższe z treścią art. 15 ust. 1 updop, potencjalne zaliczenie przedmiotowego ekspensu do kosztów uzyskania przychodu uwarunkowane jest spełnieniem przesłanek przewidzianych tym przepisem. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, aby dany wydatek poniesiony przez podatnika został uznany za koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Doprecyzowanie mówiące o zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów znalazło się w treści art. 15 ust. 1 updop dopiero od 1 stycznia 2007 roku. Oznacza to, że zgodnie z ugruntowanym i najbardziej rozpowszechnionym poglądem warunkującym zaliczenie danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu jest to, aby mógł on być powiązany z działalnością podatnika, by istniał bezpośredni bądź choćby potencjalny związek pomiędzy wydatkiem a uzyskanym przychodem.

Spółka podniosła, powołując się na wyrok NSA z dnia 13 marca 1998 roku – sygn. Akt SA/Lu 230/97, że kosztem uzyskania przychodu jest zatem każdy racjonalny i gospodarczo uzasadniony wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, którego celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Art. 15 ust. 1 updop posługuje się spójnikiem „lub" (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 roku), czyli alternatywnie wystarczające jest spełnienie jednego ze wskazanych celów: 1. osiągnięcie przychodów (także potencjalne, o czym było wspomniane wcześniej); 2. zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, by można było przyjąć, że ów wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Jednak w związku z tym, że umowa obowiązywała od 2005 roku zasadnym będzie wykazanie tylko, że wydatki na usługi konsolidacyjne zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, gdyż tylko taka przesłanka znajdowała się w art. 15 ust. 1 updop przed 1 stycznia 2007 roku.

Zdaniem Spółki, w zakresie faktur, po tej dacie taka konstatacja jest również możliwa po wykazaniu drugiej z przesłanek, choć sądy administracyjne w tym względzie prezentowały powyższe stanowisko już przed wprowadzeniem zmian do art. 15 ust. 1 updop. Zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych passus „w celu osiągnięcia przychodów" należy rozumieć, w ten sposób, że poniesiony wydatek jest niezbędny dla osiągnięcia przychodów albo co najmniej będzie kreował potencjalną możliwość wygenerowania przychodów.

W tym zakresie Kopalnia wskazała na treść wyroku NSA z dnia 14 sierpnia 2003 roku - sygn. akt SA/Bd 1627/03, w którym stwierdzono, że „Wyrażenie «w celu osiągnięcia przychodu» oznacza, że wydatek musi być poniesiony w taki sposób, by racjonalnie działający przedsiębiorca mógł w związku z nim spodziewać się z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia przychodu." oraz z dnia 13 marca 1998 roku sygn. akt SA/Lu 230/97: „Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.". Warte podkreślenia jest, że powyższe orzeczenie już w 1998 roku wskazywało na możliwość uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków, które służyły oprócz bezpośredniego uzyskania przychodów także zmierzających do zabezpieczenia i zachowania jego źródła. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że już przed datą 1 stycznia 2007 roku spełnienie tegoż warunku było wystarczające do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Tym samym, przekładając wszystkie wyżej poczynione uwagi na temat sposobności uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu do sytuacji Spółki należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na usługi konsolidacyjne mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Otóż poniesione wydatki na usługi konsolidacyjne można bez wątpliwości powiązać z działalnością gospodarczą Spółki, dalej w żaden sposób nie można podważyć racjonalności i zasadności gospodarczej tychże wydatków, a co więcej celem ponoszonych wydatków jest potencjalne zwiększenie przychodów oraz zmniejszenie kosztów działalności Spółki.

Jak zostało zapisane w umowie ramowej z dnia 27 czerwca 2005 roku, celem przedsięwzięcia jest w pierwszej kolejności przeprowadzenie restrukturyzacji i integracji Spółek znajdujących się w Grupie A. Restrukturyzacja w swojej istocie ma na celu takie zmodernizowanie i przekształcenie wszelkich aspektów działalności Spółki, aby mogła ona się rozwijać, sprostać wymaganiom rynku a co za tym idzie osiągać większe przychody.

Efekty takie zostają osiągnięte poprzez zracjonalizowanie wydatków, jednolite procedury i system zarządzania, co pozwoli między innymi na oszczędności w postaci mniejszej liczby pracowników administracyjnych. Oczywiście skutkuje to zwiększeniem rentowności Spółki (kolejny cel i założenie do którego spółki parterowe poprzez przedmiotowe usługi zmierzają), czyli niczym innym jak zwiększeniem różnicy pomiędzy wydatkami i przychodami. Wszystko to oczywiście zmierza w celu poprawy konkurencyjności, czyli osiągnięcia nowych rynków zbytu oraz zwiększenia efektywności, czyli zwiększenia produkcji co łącznie równa się zwiększeniu przychodów. Powyższe konstatacje pozwalają na przyjęcie, że wydatki związane z realizacją usług konsolidacyjnych stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów. Podkreślić należy, że gdyby powyższe usługi zostały zakupione u podmiotów zewnętrznych, nie byłoby wątpliwości co do powstania kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Spółki tożsame zasady powinny obowiązywać przy zakupie usług od podmiotu znajdującego się w Grupie A.

Oczywiście poniesione wydatki są kosztami pośrednio związanymi z uzyskanymi przychodami, niemniej jednak w końcowym efekcie wpływają na ich wysokość. Tym samym zostaje spełniony warunek celowości poniesienia wydatków, który nie wymaga bezpośredniości wystąpienia przychodu, ale dotyczy celowości odnoszącej się do potencjalnego osiągnięcia przychodu. Natomiast decyzję co do tego czy dane działanie (wydatek z nim związany) jest celowy należy do podatnika. W niniejszym przypadku bezwzględnie należy uznać, że poniesienie wydatków na usługi konsolidacyjne ma merytoryczne i gospodarcze uzasadnienie.

Dlatego też zdaniem Spółki koszty poniesione na usługi konsolidacyjne powinny zostać ujęte w momencie ich poniesienia w myśl art. 15 ust. 4d updop. Przemawia za tym również fakt, że określone w umowie usługi pomimo, iż wykonywane są w sposób ciągły, to faktura na ich udokumentowanie będzie wystawiana za każdy miesiąc w wysokości odpowiadającej wartości świadczonych usług w danym miesiącu.

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na początku należy wskazać, iż stanowisko Spółki uznaje się za prawidłowe, mimo niepełnego uzasadnienia prawnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) w stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2007 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Z powyższego wynika, że za koszt uzyskania przychodów mogą być uznane tylko takie wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i jednocześnie nie zostały wyszczególnione w art. 16 ust. 1 ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z wyjaśnień Spółki wynika, że usługi konsolidacyjne, które świadczone będą przez spółkę dominującą dotyczą restrukturyzacji i integracji poszczególnych spółek parterowych, które polegają m.in. na planowaniu, koordynacji i nadzorze nad wdrożeniem Projektu integracji, obejmują zarządzanie realizacją poszczególnych zadań projektowych w kolejnych etapach, w szczególności planowanie, realizację i wdrożenie, a także weryfikację efektów.

Projekt integracji zakłada zespół działań restrukturyzacyjnych i integracyjnych, zmierzających do wprowadzenia jednolitych standardów działania i spójnych struktur organizacyjnych uwzględniających specyfikę sektora i lokalizację spółek Grupy A i zapewniających wykorzystanie efektu synergii dla maksymalizacji efektywności. W konsekwencji celem zawarcia umowy jest zwiększenie rentowności spółek parterowych (zatem również Kopalni), obniżenie kosztów operacyjnych, obniżenie kosztów finansowych, poprawienie konkurencyjności i podwyższenie efektywności Grupy A. Grupa A zamierza prowadzić działania zmierzające do restrukturyzacji i integracji spółek parterowych; działania mają na celu wprowadzenie jednolitych standardów i spójnych struktur organizacyjnych spółek parterowych przy uwzględnieniu specyfiki sektora.

Wnioskodawca wskazuje, iż ww. wydatki mają ekonomiczne uzasadnienie z punktu widzenia prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej, tzn. poniesienie tych wydatków może przyczynić się do powstania lub zwiększenia przychodów Spółki oraz minimalizacji ponoszonych kosztów działalności.

Reasumując, w odniesieniu do okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić można, że wynagrodzenie płacone spółce A S.A. za świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi może stanowić, co do zasady, koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W celu określenia momentu rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów należy odwołać się do przepisów zawartych w art. 15 ust. 4 - 4e ustawy. Wynika z nich, iż moment rozpoznania kosztów uzyskania przychodów zależy od tego, czy wydatek jest kosztem bezpośrednio związanym z konkretnym przychodem, czy też dany wydatek jest kosztem innym niż bezpośrednio związanym z danym przychodem.

Powołane przepisy nie definiują pojęcia "koszty bezpośrednio związane z przychodami" oraz "koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami". Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy jednak rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

W związku z powyższym odnosząc się do wskazanych przez Spółkę we wniosku wydatków, zdaniem tut. organu są to wydatki, które należy zaliczyć do kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. W ujęciu podatkowym bowiem koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są związane z całokształtem działalności podatnika, z funkcjonowaniem firmy, jednak nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym roku (okresie) wystąpi przychód uzasadniający potrącenie tych kosztów.

Kwestię potrącalności kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (tzw. kosztów pośrednich), reguluje od 1 stycznia 2007 r. przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Odpowiednio zatem do postanowień ust. 4e ww. artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., za dzień poniesienia opisanych we wniosku kosztów uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Spółka powinna zaliczyć kwotę wynikającą z poszczególnych, miesięcznych faktur wystawianych przez spółkę „dominującą” w dniu jego poniesienia, czyli w dniu na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.

Podkreślić jednocześnie należy, na co nie wskazał Wnioskodawca, że z treści art. 15 ust. 4 omawianej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 roku, wynika, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Zestawienie ogólnej zasady potrącania kosztów podatkowych (art. 15 ust. 1) z zasadami szczególnymi (art. 15 ust. 4) nie budzi wątpliwości co do tego, że jeśli chodzi o koszty pozostające w bezpośrednim związku z przychodami, które podlegają opodatkowaniu, to kosztami tymi są albo koszty faktycznie poniesione, albo tylko zarachowane (zaksięgowane), jeśli pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo–skutkowym z faktycznie otrzymanymi lub należnymi przychodami danego roku podatkowego.

Natomiast w przypadku kosztów, które pozostają jedynie w pośrednim związku z przychodami, stosować należy natomiast zasadę ogólną, tj. potrącać w roku, w którym zostały faktycznie poniesione. Innymi słowy do tej kategorii kosztów nie ma zastosowania zasada, o której mowa w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto zauważyć należy, że na Spółce spoczywa obowiązek właściwego udokumentowania wydatków w sposób umożliwiający wykazanie jego związku z przychodem. W tym celu Spółka powinna gromadzić dokumentację dotyczącą wykonanych na jej rzecz usług, potwierdzającą faktyczne wykonanie usługi, w formie m. in.: umowy o świadczenie usług, sprawozdań, raportów, opinii, analiz ekonomicznych, zawierających przykładowo informacje na temat podjętych czynności, zakresu wykonanych usług, wniosków z przeprowadzonych analiz, rekomendacji dotyczących działań, wiadomości e-mail, faktur ze specyfikacjami dotyczącymi wykonanych poszczególnych usług. Wymóg taki wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Tymi odrębnymi przepisami są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), która w art. 20 ust. 1 i 2 stwierdza, że do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym, a podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej. Kwestia właściwego dokumentowania wydatków dotyczy bowiem w sposób szczególny usług niematerialnych.

Sposób ustalania wysokości wynagrodzenia za świadczone usługi generalnie pozostaje w zakresie stron umowy. W przypadku ustalania zasad i wysokości wynagrodzenia za świadczone usługi wsparcia obowiązuje zasada swobody zawierania umów na podstawie art. 353¹ Kodeksu Cywilnego (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.). Kwestia sposobu ustalania wysokości wynagrodzenia za świadczone usługi pozostaje więc w gestii Spółki.

Jednakże w związku z występowaniem w przedmiotowym stanie faktycznym powiązań pomiędzy Spółką zależną a spółką świadczącą na jej rzecz usługi, należy mieć na uwadze przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, jeżeli w wyniku powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Innymi słowy, ujęcie w całości do kosztów uzyskania przychodów ww. wynagrodzenia wypłacanego na rzecz spółki dominującej, będącej podmiotem, o którym mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwe jest pod warunkiem, że jego wysokość, ustalona została na warunkach rynkowych, tj. takich, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niezależne.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, w ocenie organu podatkowego poniesione od 2005 do 2007 roku wydatki związane z wykonywaniem na jej rzecz tzw. usług konsolidacyjnych stanowią, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne co zasady i co do wielkości, koszty pośrednio pozostające w związku przyczynowo–skutkowym z przychodami, powinny zatem stanowić koszt uzyskania przychodu na zasadach opisanych powyżej.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.