INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.01.2009 r. (data wpływu 19.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. Strony zawierające umowy pożyczki.

Spółka z o.o. (zwana dalej „Spółką”) jest spółką z siedzibą w Polsce, należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej specjalizującej się w działalności połowowej (rybołówstwo morskie). W celu pozyskania środków finansowych na rozwój działalności i zakup statków rybackich, Spółka zaciągnęła pożyczkę od M. (zwana dalej „Pierwotną Pożyczką:”). W tym celu Spółka zawarła stosowną umowę pożyczki z M. (zwana dalej „Pierwotną Umową Pożyczki”). W przyszłości Spółka planuje uzyskiwanie dalszych pożyczek od podmiotów zagranicznych z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej lub w celach inwestycyjnych (zwane dalej „Nowymi Pożyczkami”). W tym celu Spółka planuje zawarcie stosownych nowych umów pożyczki z zagranicznymi podmiotami (zwane dalej „Nowymi Umowami Pożyczki”). Pierwotna Pożyczka wraz z Nowymi Pożyczkami zwane są dalej łącznie „Pożyczką”. Pierwotna Umowa Pożyczki wraz z Nowymi Umowami Pożyczki zwane są dalej łącznie „Umową Pożyczki”. M. jest podatnikiem zarejestrowanym w Islandii oraz posiada swoją siedzibę na terytorium Islandii. Nowe Umowy Pożyczki będą zawierane z podmiotami zarejestrowanymi poza terytorium Polski oraz posiadającymi swoje siedziby poza terytorium Polski. Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym w Polsce i posiada swoją siedzibę w Polsce. M. nie jest udziałowcem Spółki. Również Nowe Umowy Pożyczek będą zawierane z podmiotami, które nie posiadają udziałów w Spółce

2. Cel zaciągnięcia Pożyczki

Spółka wykorzystała środki finansowe pochodzące z otrzymanej Pierwotnej Pożyczki na zakup statków rybackich. Środki finansowe pochodzące z Nowych Pożyczek, które mają być zawarte w przyszłości, Spółka wykorzysta na bieżącą działalność gospodarczą lub działalność inwestycyjną.

3. Miejsce zawarcia Umowy Pożyczki oraz lokalizacja środków

Umowa Pożyczki została zawarta/zostanie zawarta poza granicami Polski. Grupa kapitałowa przyjęła procedurę wcześniejszego podpisywania umów w formie pisemnej, zanim może nastąpić transfer środków finansowych (tj. transfer pieniędzy nie może mieć miejsca przed podpisaniem dokumentu stanowiącego podstawę prawną do przelewu pieniędzy).

W momencie zawarcia Pierwotnej Umowy Pożyczki środki finansowe przeznaczone na wypłatę kwoty Pierwotnej Pożyczki znajdowały się poza terytorium Polski. Co więcej, środki z Pierwotnej Pożyczki zostały przeznaczone bezpośrednio na zaspokojenie zagranicznych zobowiązań Spółki z tytułu zakupu statków rybackich względem sprzedających, będących zagranicznymi podmiotami. W celu przyspieszenia procedury i zminimalizowania kosztów opłat bankowych, przyjęto procedurę uregulowania tych zobowiązań bezpośrednio przez M. w imieniu Spółki (brak było ekonomicznego uzasadnienia dla przelewu tych środków na rachunek bankowy w Polsce oraz ich ponownego przelewu za granicę). W związku z tym środki finansowe pochodzące z Pierwotnej Pożyczki nie zostały i nigdy nie zostaną przetransferowane do Polski. Nowe Umowy Pożyczki będą także zawierane poza terytorium Polski. Środki finansowe przeznaczone na wypłaty kwot pożyczek będą w momencie zawarcia stosownej Nowej Umowy Pożyczki, znajdowały się poza terytorium Polski. Wynika to z przyjętej procedury, zgodnie z którą przelew pieniędzy może mieć miejsce dopiero po podpisaniu dokumentu stanowiącego podstawę prawną do tego przelewu. W związku z tym, środki pieniężne pochodzące z Nowych Pożyczek będą przelewane na wskazany przez Spółkę rachunek bankowy w Polsce dopiero po zawarciu Nowych Umów Pożyczek.

Co więcej, w wielu przypadkach środki finansowe nigdy nie będą transferowane do Polski, ponieważ podmioty zagraniczne, udzielające Spółce Nowych Pożyczek, będą bezpośrednio w imieniu Spółki regulowały jej zobowiązania. Procedura taka znajduje swoje uzasadnienie ekonomiczne z uwagi na charakter działalności Spółki, ponieważ większość jej wydatków związanych jest z zakupami od zagranicznych podmiotów (statki znajdują się na łowiskach poza granicami Polski).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z opisanym stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, Spółka zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie, iż zgodnie z treścią art. 1 ust. 4 Ustawy o PCC, Umowa Pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, w przypadkach gdy umowa jest zawierana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki finansowe będące przedmiotem tej umowy, w momencie jej zawarcia, również znajdują się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki Umowa Pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, gdy umowa jest zawierana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a środki finansowe, będące przedmiotem tej umowy, w momencie jej zawarcia również znajdują się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC, podatkowi podlegają wymienione w tym ustępie czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki. Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ust. 4 Ustawy o PCC, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

W omawianym przypadku rzeczy (środki finansowe), będące przedmiotem Pożyczki, w momencie zawarcia Umowy Pożyczki znajdują się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stąd też, zgodnie ze wskazaną powyżej treścią art. 1 ust. 4 Ustawy o PCC, w sytuacji, gdy rzeczy będące przedmiotem umowy cywilnoprawnej znajdują się w czasie dokonania czynności cywilnoprawnej (zawarcia umowy) za granicą aby dana umowa podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, muszą być spełnione łącznie oba warunki, tj.:

1. nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
2. czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W przedmiotowym przypadku drugi z powyższych warunków nie jest spełniony, gdyż Umowa Pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Pierwotna Umowa Pożyczki została zawarta na terytorium Islandii oraz Nowe Umowy Pożyczki będą zawierane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).

Zatem zdaniem Spółki, zgodnie z treścią art. 1 ust. 4 Ustawy o PCC, przedmiotowa Umowa Pożyczki nic będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Tożsame stanowisko dotyczące podatkowego traktowania umów pożyczek zajęły także urzędy i izby skarbowe w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Tytułem przykładu należy wskazać:

• Pismo z dnia 3 października 2008 roku (IPPB2/436-273/08-4/MZ), w którym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: „(…) Dla powstania obowiązku podatkowego w PCC istotne jest to, aby w momencie zawarcia umowy przedmiot w postaci środków pieniężnych znajdował się na terenie kraju, a w przypadku gdy pieniądze znajdują się za granicą, aby nabywca miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP i jednocześnie czynność dokonana została na terytorium Polski.
  
  

Należy zauważyć, iż dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych obydwa warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Jeżeli zostanie spełniony tylko jeden z nich, nie powstanie obowiązek podatkowy.

W świetle przedstawionych przez Spółkę sytuacji w dniu zawarcia umów pożyczek pieniądze będą znajdowały się za granicą i umowy zostaną zawarte za granica tym samym opisana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC, bowiem nie wystąpiła żadna z przesłanek zawartych w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”. Wnioskodawca podkreśla, iż stanowisko Spółki zostało potwierdzone także w wielu innych wcześniejszych rozstrzygnięciach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz Naczelników Urzędów Skarbowych w Warszawie, np. pismo Nr IPPB2/436-176/08-2/MZ z 12 sierpnia 2008 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, pismo nr IPPB2/436-159/08-2/AS z 5 sierpnia 2008 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, pismo nr IPPB2/436-160/08-4/AS z 5 sierpnia 2008 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, pismo Nr IPPB2/436-213/08-3/MZ z 15 stycznia 2008 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, pismo Nr 1472/SPC/436-34/07/SJ z 5 lipca 2007 r. wydane przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

• Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (nr ITPB2/436-96/08/RS) z 12 listopada 2008 roku.

• Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (nr ILPB2/415-195/07-2/AJ) z 28 grudnia 2007 roku.
  
  

Interpretacje przywoływanych przepisów Ustawy o PCC w analogicznych sprawach prezentowały identyczne stanowisko organów podatkowych także w poprzednich latach. W szczególności przywołać należy pismo nr 1433/NL/LM/R-7/06/JK Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów z dnia 29 marca 2006 roku, pismo nr 1471/DC/436/41/05/HB Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 7 listopada 2005 roku czy też pismo nr PM/436/2/06 Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu z dnia 21 czerwca 2006 roku.

Odnosząc się do przedstawionych powyżej interpretacji przepisów prawa podatkowego prezentujących stanowisko organów podatkowych, Spółka pragnie podkreślić, że stanowią one potwierdzenie tezy przedstawionej przez Spółkę. Ponadto należy zaznaczyć, że stanowisko organów podatkowych w tym zakresie jest mocno ugruntowane.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka pragnie jeszcze raz podkreślić, iż jej zdaniem, przedmiotowe Umowy Pożyczek nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.