INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03 marca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup świadczeń medycznych dla pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup świadczeń medycznych dla pracowników (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar podpisać z jedną z wiodących firm medycznych umowę o świadczenie usług medycznych dla swoich pracowników.

Wybrany przez Wnioskodawcę pakiet usług obejmuje świadczenia związane z medycyną pracy i podstawową profilaktyką, dostosowaną do warunków pracy w Spółce (wstępne i okresowe badania związane z dopuszczeniem pracownika do pracy na danym stanowisku, zgodnie z art. 229 Kodeksu pracy) jak również opiekę medyczną w zakresie ogólnej profilaktyki zdrowotnej oraz leczenia podstawowych schorzeń i dolegliwości, niezwiązaną z rodzajem wykonywanej pracy. Jest to pakiet podstawowy (zawiera świadczenia z zakresu medycyny pracy i konsultacje medyczne sześciu podstawowych lekarzy specjalistów), który opłacany będzie miesięcznie w postaci zryczałtowanego wynagrodzenia.

W wybranym przez Wnioskodawcę abonamencie pracownik nie musi skorzystać ze świadczeń nim objętych. Pracodawca nie ma natomiast żadnych możliwości sprawdzenia czy pracownik skorzystał ze świadczeń i w jakim zakresie z uwagi na ochronę tajemnicy lekarskiej oraz ochronę dóbr osobistych pracownika, do których zalicza się niewątpliwie prawo do prywatności w zakresie leczenia. Ponadto, cena abonamentu jest kwotą zryczałtowaną, i nie jest uzależniona od ilości zrealizowanych czy też niezrealizowanych wizyt lekarskich przez pracownika. Nie można więc obliczyć przychodu każdego pracownika z osobna.

Wnioskodawca ma zamiar zaliczyć wydatki poniesione z tytułu ww. usług medycznych do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.00.54.654 j.t).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone na wykupienie świadczeń medycznych dla pracowników będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy". Kosztami są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wykupienie przez pracodawcę abonamentu medycznego, w wyniku którego pracownicy objęci zostaną specjalistyczną opieką medyczną jest w sposób oczywisty przejawem dbałości o dobro pracowników, przy czym w odpowiedniej części (tj. w zakresie wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej z uwagi na warunki pracy) wynika z ustawowego obowiązku pracodawcy. Wykupienie świadczeń medycznych, poza zakresem badań obowiązkowych, będzie miało wpływ na poprawę ich stanu zdrowia przez ułatwienie dostępu do świadczeń medycznych oraz uniknięcia czasochłonności związanej z korzystaniem z opieki w ramach publicznej służby zdrowia, dzięki czemu może ulec ograniczeniu absencja w pracy, co natomiast w dalszej kolejności przełoży się na efektywność funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W związku z powyższym wydatki takie w oczywisty sposób wiązać się będą w sposób pośredni z przychodami z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje:

• decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2007 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego, sygn. 1401/BP-II/4210-35/07/JM - „Wydatki ponoszone przez spółkę na zapewnienie pracownikom opieki medycznej, będzie miało wpływ na poprawę stanu zdrowia pracowników, dzięki czemu ograniczeniu uległaby absencja w pracy z powodu choroby, co przedłożyłoby się na efektywność wykonywanej pracy. Zatem, ponoszone przez nią wydatki, są związane w sposób pośredni z uzyskanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej i stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT."
• pismo interpretacyjne Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zambrowie z dnia 1 czerwca 2007 r., sygn. DFI/415-1/07/IS - „Zgodnie z przepisami ustawy o PIT obowiązującymi od 1 stycznia 2007 r., wydatki związane z finansowaniem przez pracodawcę świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników, bez względu na to czy ma obowiązek ich ponoszenia, stanowią koszty uzyskania przychodu pracodawcy."
• pismo interpretacyjne Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sieradzu z dnia 13 sierpnia 2007 r., sygn. US l/415/20/07/SŁ - „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Koszty ryczałtu ponoszonego przez pracodawcę z tytułu zakupu wyłącznie na rzecz pracowników i członków zarządu pakietu usług medycznych innych niż usługi objęte medycyną pracy stanowią więc koszty uzyskania przychodu."
• pismo interpretacyjne Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Praga z dnia 17 sierpnia 2007 r., sygn. 1434/PP/423-28/07/KK - „Od 01.01.2007 r. w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT brak jest wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych na finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Oznacza to, że wydatki także ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów. Wykupienie dla pracowników świadczeń medycznych będzie miało wpływ na poprawę ich stanu zdrowia, dzięki czemu może ulec ograniczeniu absencja w pracy, co przełoży się na efektywność wykonywanych zadań. Zatem, ponoszone z tego tytułu wydatki, są związane w sposób pośredni z uzyskanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej."
  
  

Jak wynika z powyższych interpretacji, zdaniem Spółki, za kosztowym charakterem wskazanych wydatków przemawiać będzie także fakt uchylenia z dniem 1 stycznia 2007 r. art. 16 ust. 1 pkt 65 updop, w wyniku czego wydatki pracodawcy na świadczenia medyczne na rzecz pracowników wyłączone zostały z listy wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, iż od tej daty wydatki takie niewątpliwie mają charakter kosztów uzyskania przychodów dla ponoszonego je podatnika. Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki ponoszone na wykupienie świadczeń medycznych dla pracowników będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika oraz nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Przepisy prawa pracy, w tym przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) nakładają na pracodawcę wymóg przeprowadzania na własny koszt badań określonych w art. 229 Kodeksu Pracy. Pracodawca poza świadczeniami z zakresu badań profilaktycznych obowiązany jest sfinansować koszt profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, ze względu na warunki pracy.

Według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006 r. koszty związane z finansowaniem przez pracodawcę świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników nie były kosztami uzyskania przychodów z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązywały pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw (art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Od dnia 01 stycznia 2007 r., w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych na finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów.

W przypadku wydatków ponoszonych na rzecz pracowników, nie oznacza to ich automatycznej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów. Nie powinno się bowiem zapominać o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkujących zaliczenie poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

Niewątpliwie, wydatki ponoszone przez Spółkę na zapewnienie pracownikom opieki medycznej, będą miały wpływ na efektywność wykonywanej pracy. Zatem, wydatki te uznać należy za związane w sposób pośredni z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, co umożliwia ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.