INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.) oraz pismem z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.), o udzielenie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi. Pismem z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.) oraz pismem z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.) uzupełniono wniosek w zakresie kodu CN wyrobów będących przedmiotem zapytania, własnego stanowiska w sprawie opisanego zdarzenia przyszłego oraz doprecyzowania pytania przyporządkowanego do zdarzenia przyszłego jak również informacji, że Wnioskodawca nie prowadzi składu podatkowego ani działalności jako zarejestrowany handlowiec.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wystąpić o zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego, prowadzić działalność w charakterze zarejestrowanego handlowca oraz podmiotu pośredniczącego.

Spółka nie jest w stanie określić, czy podejmie działalność w okresie trzech, dwóch, czy też pięciu miesięcy. Zainteresowany twierdzi, że dla tego stanu faktycznego kody CN nie mają znaczenia, ale z ostrożności wskazał, iż są to wyroby o kodach:

• CN - 2710 11 - Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów, inne niż oleje odpadowe
  
• CN - 2710 11 - oleje lekkie i preparaty,
  
• CN - 2710 19 - pozostałe,
  
• CN - 2710 19 11 - oleje średnie,
  
• CN - 2710 19 31 - oleje ciężkie,
  
• CN - 2710 19 31 - oleje napędowe,
  
• CN - 2710 19 31 - do przeprowadzania procesu specyficznego,
  
• CN - 2710 19 35 - do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji CN 2710 19 31,
  
• CN -2710 19 41 - do innych celów,
  
• CN - 2710 19 41 - o zawartości siarki nieprzekraczającej 0,05 % masy,
  
• CN - 2710 19 41 20 - parafinowe oleje napędowe będące produktem syntezy i/lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym, w formie czystej (powszechnie nazywane „biodieslem”); mieszanki, zawierające wagowo ponad 20 % monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych oraz/lub parafinowych olejów napędowych będących produktem syntezy i/lub hydrorafinacji o pochodzeniu niekopalnym (powszechnie nazywanych „biodieslem”),
  
• CN - 2710 19 41 90 - pozostałe,
  
• CN - 3824 90 91 - monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych, zawierające objętościowo 96,5% lub więcej estrów (FAMAE).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nie podjęcie działalności, czy też nie wykonywanie czynności objętych zezwoleniem przez okres dłuższy niż trzy miesiące - po uprzednim zawiadomieniu naczelnika właściwego urzędu celnego powoduje obligatoryjne cofnięcie zezwolenia, czy też wystarczającym jest zgłoszenie powiadomienia w wyżej wymienionym terminie, a następnie - w razie takiej konieczności ponawianie takiego powiadomienia co trzy miesiące...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”, dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-4 i 6 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie natomiast z ustępem 11 pkt 1 tego przepisu, właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie wyprowadzenia, jeżeli po uzyskaniu zezwolenia, w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu nie budzi wątpliwości, że jeżeli podmiot, któremu wydano zezwolenie zaprzestanie działalności objętej zezwoleniem na okres przekraczający trzy miesiące powinien uprzednio (to jest przed upływem tych trzech miesięcy) zawiadamiać właściwego naczelnika urzędu celnego o takim fakcie. Zdaniem podatnika, podobnie należy traktować sytuację, w której podatnik, pomimo uzyskania zezwolenie nie podjął stosownej działalności. Wówczas podatnik powinien przed upływem trzech miesięcy zawiadomić naczelnika o tym, że nie podjął jeszcze działalności. W taki sposób podatnik może zawiadamiać właściwego naczelnika wielokrotnie, pod warunkiem zachowania terminu do złożenia takiego zawiadomienia.

Jeżeli podatnik w ciągu kolejnych trzech miesięcy od poprzedniego zawiadomienia nie podjął lub nadal nie kontynuuje działalności, wówczas nie ma podstaw do cofnięcia zezwolenia na wyprowadzanie. Podobnie kształtuje się sytuacja związana z zezwoleniem na prowadzenie działalności w charakterze zarejestrowanego handlowca oraz w charakterze podmiotu pośredniczącego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym, tj. zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą oraz zwolnienia od akcyzy określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy, podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Stosownie do art. 54 ust. 11 pkt 1 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie wyprowadzenia, jeżeli po uzyskaniu zezwolenia, w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego.

Zgodnie z art. 2 pkt 23 ustawy, podmiot pośredniczący to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, inny niż podmiot prowadzący skład podatkowy, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie działalności polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego, a w przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 32 ust. 1, pochodzących również z importu.

W myśl art. 56 ust. 12 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego.

Stosownie do art. 2 pkt 13 ustawy, zarejestrowany handlowiec to podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 57 ust. 11 ustawy, do odmowy wydania, cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec stosuje się odpowiednio art. 52.

W myśl art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec, jeżeli po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego;

W opisie zdarzenia przyszłego Zainteresowany wskazał, iż zamierza wystąpić o zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego, prowadzić działalność w charakterze zarejestrowanego handlowca oraz podmiotu pośredniczącego.

Spółka nie jest w stanie określić, czy podejmie działalność w okresie trzech, dwóch, czy też pięciu miesięcy.

Wątpliwość Zainteresowanego budzi fakt, czy w opisanej sytuacji nie wykonywanie czynności objętych zezwoleniem przez okres dłuższy niż trzy miesiące - po uprzednim zawiadomieniu naczelnika właściwego urzędu celnego - powoduje obligatoryjne cofnięcie zezwolenia i czy należy takie zawiadomienie składać ponownie co trzy miesiące.

Reasumując jeżeli, w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podejmie działalności lub ją przerwie na czas dłuższy niż 3 miesiące i powiadomi o tym fakcie właściwego naczelnika urzędu celnego, to niepodjęcie działalności lub jej przerwanie nie może być podstawą do cofnięcia przedmiotowego zezwolenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.