2018.09.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.404.2018.1.MJ
z 4 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 06 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1 lipca 2009 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, opodatkowując uzyskiwane dochody podatkiem liniowym. W celu rozliczeń podatkowych działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest On również czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 12 marca 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód marki Infiniti QX70S. Umowa leasingu została zawarta na okres 47 miesięcy, tj. do 28 lutego 2018 r. W okresie trwania umowy leasingowej samochód ten wykorzystywany był przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do postanowień umowy leasingu, w związku z upływem okresu, na jaki została zawarta umowa oraz uregulowaniem wszystkich rat leasingowych, Wnioskodawca miał prawo nabycia własności leasingowanego samochodu za uzgodnioną z góry w umowie leasingu opłatą.

Z powyższego prawa skorzystał, dokonując wykupu przedmiotu leasingu w dniu 27 lutego 2018 r. Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu, na fakturze wystawionej przez firmę leasingową widniały dane, pod którymi Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą.

Przedmiotowe nabycie miało jednak charakter prywatny, tzn. samochód ten po jego wykupieniu nie został wprowadzony przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych Jego działalności gospodarczej, jak i poniesiona tytułem nabycia opłata nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Po nabyciu samochodu, z uwagi na jego wykorzystywanie do celów prywatnych, wszelkie koszty dotyczące przedmiotowego samochodu, w tym wydatki eksploatacyjne, nie były i nie są zaliczane do kosztów podatkowych.

W przyszłości prawdopodobne jest zbycie przedmiotowego samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ewentualna sprzedaż w przyszłości nabytego samochodu będzie skutkowała powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej czy też na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy wykupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód nie został zaliczony do składników majątku działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak i - z uwagi na jego prywatne wykorzystywanie - nie są zaliczane do kosztów podatkowych wydatki związane z jego eksploatacją, to przychód ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz przychód opodatkowany na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodu jest wymieniona w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z powyższego wynika, że warunkiem uzyskania przychodu ze sprzedaży składnika mienia do źródła, jakim jest działalność gospodarcza, jest konieczność uznania danego składnika za środek trwały. Podkreślić należy, że przedmiotowy samochód był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w ramach umowy leasingu, kiedy to - jako leasingobiorca – Wnioskodawca korzystał w tym okresie z obcego środka trwałego. Samochód ten nie był zaliczony do majątku firmy. Po zakończeniu umowy leasingowej samochód został nabyty przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów osobistych. Z tego względu nie może zostać uznany za środek trwały czy składnik majątku Jego działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawne, należy stwierdzić, że - z uwagi na fakt, że wykupiony przez Wnioskodawcę samochód będący uprzednio przedmiotem umowy leasingu operacyjnego - jest wykorzystywany w celach prywatnych i z tego względu nie został zaliczony do składników majątku działalności Wnioskodawcy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku, gdy zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, w przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie powstanie.

Powyższe stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w obecnej praktyce podatkowej, np.:

interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 czerwca 2018 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.251.2018.1.DB;

interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.154.2018.3.EJ;

interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2018 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.116.2018.3.MJ;

interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.461.2017.2.EJ;

interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.354.2017.1. AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) - zwana dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej - jeżeli sprzedaż ta nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie bowiem do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu jako przychody z działalności gospodarczej, nawet jeżeli składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, opodatkowując uzyskiwane dochody podatkiem liniowym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 12 marca 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód marki Infiniti QX70S. W okresie trwania umowy leasingowej samochód ten wykorzystywany był przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonał wykupu przedmiotu leasingu w dniu 27 lutego 2018 r. Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu, na fakturze wystawionej przez firmę leasingową widniały dane, pod którymi Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiotowe nabycie miało jednak charakter prywatny, tzn. samochód ten po jego wykupieniu nie został wprowadzony przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych Jego działalności gospodarczej, jak i poniesiona tytułem nabycia opłata nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Po nabyciu samochodu, z uwagi na jego wykorzystywanie do celów prywatnych, wszelkie koszty dotyczące przedmiotowego samochodu, w tym wydatki eksploatacyjne, nie były i nie są zaliczane do kosztów podatkowych. W przyszłości prawdopodobne jest zbycie przedmiotowego samochodu.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy zakupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie będzie przez podatnika wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.

Skutki podatkowe sprzedaży tego samochodu należy rozważyć pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji sprzedaż wskazanego we wniosku samochodu będzie skutkowała powstaniem przychodu z tego źródła, jeżeli nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym będzie jego nabycie. Natomiast obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin