Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.461.2017.2.EJ
z 13 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2017 r. (data wpływu za pomocą platformy ePUAP 5 grudnia 2017 r., identyfikator poświadczenia ePUAP – …), uzupełnionym pismem z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu za pomocą platformy ePUAP 31 stycznia 2018 r., identyfikator poświadczenia ePUAP – …), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu będącego uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 stycznia 2018 r., Nr 0113-KDIPT1-3.4012.864.2017.1.JSO, Nr 0113-KDIPT2-1.4011.461.2017.1.EJ, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 18 stycznia 2018 r. (data doręczenia 24 stycznia 2018 r., identyfikator poświadczenia ePUAP – …). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.), nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 31 stycznia 2018 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – …).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzący działalność gospodarczą, zawarł w 2013 r. umowę leasingu, której przedmiotem jest samochód Honda Accord CU1, wykorzystywany w działalności gospodarczej …. Comiesięczne raty leasingowe są ujmowane w kosztach działalności gospodarczej na podstawie otrzymywanych faktur zakupu w kwocie netto, powiększonej o kwotę podatku VAT niepodlegającą odliczeniu (50%). Zgodnie z warunkami umowy leasingu, leasingobiorcy po jej zakończeniu przysługuje prawo do wykupu pojazdu. Ze względu na to, że Wnioskodawca nie planuje w najbliższej przyszłości wykorzystywać auta będącego przedmiotem ww. umowy leasingu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zamierza wykupić auto jako osoba fizyczna (a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). Tym samym auto nie zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

W piśmie z dnia 31 stycznia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 stycznia 2009 r., opodatkowaną na zasadach ogólnych - opłaca podatek liniowy w wysokości 19%. W celu rozliczeń podatkowych działalności gospodarczej prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca zawarł w dniu 25 marca 2013 r. umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego, trwającą do dnia 25 marca 2018 r. Zgodnie z zawartą umową, po uiszczeniu opłaty Nr 60 Wnioskodawca zamierza wykupić samochód Hondę Accord CU1, a następnie po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie, sprzedać ten samochód.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczonego na cele prywatne (bez ujmowania w ewidencji środków trwałych) po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, sprzedaż będzie objęta podatkiem dochodowym oraz podatkiem VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej podatku od towarów i usług, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednym ze źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), jest odpłatne zbycie innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Jednakże, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, czyli do działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zatem odnosząc wyżej powołane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia stwierdza się, że skoro wykupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy. W sytuacji, gdy zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy nie powstanie.

Stanowisko to potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Po 574/13, oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 1028/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodów jest wymieniona w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach, której zawarł umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu Honda Accord CU1. Zgodnie z warunkami ww. umowy leasingu, leasingobiorcy po jej zakończeniu przysługuje prawo do wykupu pojazdu. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmiotowy samochód, a następnie po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie, sprzedać ten samochód. Honda Accord CU1od momentu wykupu z firmy leasingowej nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczona do składników majątku tej działalności.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie zakupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód, o którym mowa w przedmiotowym wniosku, nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku tej działalności, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód ze sprzedaży samochodu nie powstanie, gdy zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie sześciu miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego wykup z firmy leasingowej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wyjaśnić należy, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca przywołał nieaktualne brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Powyższe nie ma jednak wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.