Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-828/12-2/MW
z 4 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.09.2012 r. (data wpływu 21.09.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

• w części dotyczącej kosztów przejazdów ponoszonych przez Spółkę na rzecz podwykonawców – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej kosztów przejazdów i noclegów ponoszonych przez Spółkę na rzecz wykonawców – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21.09.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi inżynierskie w zakresie automatyzacji procesów w zakładach przemysłowych, oczyszczalniach ścieków, systemów wodociągowych oraz wszelkich innych zastosowań systemów automatyki w przemyśle. Zakres świadczonych usług to projektowanie, dostawa, montaż i uruchomienia aparatury kontrolno-pomiarowej, wykonywanie instalacji, wdrożenia oprogramowania, szkolenia obsługi.

Wyżej wymienione czynności świadczone są na rzecz podmiotów krajowych oraz sporadycznie na rzecz kontrahentów zagranicznych (podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty lub na terytorium państw trzecich). Spółka przy realizacji usług korzysta z pracy własnych pracowników, osób zatrudnionych na umowę o dzieło (wykonawców) oraz firm podwykonawców.

Umowy z podwykonawcami zawierają klauzulę, że koszty związane z dojazdem podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Wnioskodawcę czynności (w szczególności bilety komunikacji autobusowej, kolejowej lub lotniczej), opłacane będą przez Wnioskodawcę i nie będą refakturowane na podwykonawców. Również w umowach o dzieło zawarty jest zapis mówiący, że koszty przejazdów oraz noclegów finansowane będą przez Wnioskodawcę i nie będą obciążać wykonawców.

Przedstawiony sposób rozliczania podyktowany jest koniecznością sprawnej realizacji świadczonych usług. Wnioskodawca odpowiada przed zamawiającym za terminowe wykonanie zleconej usługi i jest organizatorem całości prac, więc dokonując rezerwacji na konkretne terminy przejazdów czy noclegów ma możliwość efektywnego rozplanowania prowadzonych działań. Ponadto dokonując zakupu większej liczby biletów czy noclegów Wnioskodawca może uzyskać rabaty, jakie nie byłyby dostępne przy pojedynczych transakcjach, a tym samym w ostatecznym rozrachunku ponosi niższe koszty zakupu usług obcych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z przejazdami podwykonawców stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
   
2. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z przejazdami oraz noclegami wykonawców (umowy o dzieło) stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z przejazdami podwykonawców oraz przejazdami i noclegami wykonawców stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.” Przedmiotowe koszty nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ich ponoszenie przez Wnioskodawcę ma związek z osiąganymi przychodami, ponieważ następuje w celu realizacji zleconych usług. Ww. koszty są jednym z elementów kalkulacji kosztów realizacji danego projektu (takim samym jak koszty zakupu materiałów, koszty wynagrodzeń czy koszty podróży służbowych pracowników Wnioskodawcy). Konsekwentnie koszty te przekładają się na wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę od podmiotów zlecających wykonanie usług. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że spełniony jest wymóg wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub
  

• poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.
  
  
  

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi inżynierskie w zakresie automatyzacji procesów w zakładach przemysłowych, oczyszczalniach ścieków, systemów wodociągowych oraz wszelkich innych zastosowań systemów automatyki w przemyśle. Zakres świadczonych usług to projektowanie, dostawa, montaż i uruchomienia aparatury kontrolno-pomiarowej, wykonywanie instalacji, wdrożenia oprogramowania, szkolenia obsługi. Spółka przy realizacji usług korzysta z pracy własnych pracowników, osób zatrudnionych na umowę o dzieło (wykonawców) oraz firm podwykonawców.

Umowy z podwykonawcami zawierają klauzulę, że koszty związane z dojazdem podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Wnioskodawcę czynności (w szczególności bilety komunikacji autobusowej, kolejowej lub lotniczej) opłacane będą przez Wnioskodawcę i nie będą refakturowane na podwykonawców. Również w umowach o działo zawarty jest zapis mówiący, że koszty przejazdów oraz noclegów finansowane będą przez Wnioskodawcę i nie będą obciążać wykonawców.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na przejazdy podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Spółkę czynności nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z przedstawionych informacji wynika, iż Spółka zawarła umowy z podwykonawcami, w których zaznaczono, iż koszty związane z dojazdem podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Wnioskodawcę czynności (w szczególności bilety komunikacji autobusowej, kolejowej lub lotniczej) opłacane będą przez Wnioskodawcę i nie będą refakturowane na podwykonawców.

W świetle powyższych wyjaśnień, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki na rzecz podwykonawców, niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy. Ponadto, zgodnie z art. 627 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone w związku z zawartą umową o dzieło nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, jeżeli w zawartej umowie o dzieło strony określiły nie tylko wysokość wynagrodzenia za wykonaną pracę, ale także postanowienia dotyczące finansowania przez Wnioskodawcę kosztów związanych z wykonywaniem dzieła (koszty przejazdów i noclegów wykonawców) to wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę na mocy zawartej umowy o dzieło (w szczególności dotyczące przejazdów i noclegów wykonawców) stanowią koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na przejazdy podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Wnioskodawcę czynności (w szczególności bilety komunikacji autobusowej, kolejowej lub lotniczej) oraz wydatków na noclegi i przejazdy wykonawców (w ramach zawartej umowy o dzieło) należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.