INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 stycznia 2010 r. (data wpływu do Organu 12 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od nieruchomości– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2010 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka posiada status zakładu pracy chronionej w rozumieniu ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zgodnie z art. 31 ust. 1 pkt 1 lit a ustawy powołanej powyżej w zw. z art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych Spółka jako zakład pracy chronionej jest zwolniona z podatku od nieruchomości zajętych na prowadzenie tego zakładu, a znajdujących się w miejscu prowadzonej działalności.

Jednakże zgodnie z przepisami art. 31 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy Spółka środki pochodzące ze zwolnienia przekazuje na:

• Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w wysokości 10% kwoty zwolnionej,
• Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w wysokości 90% kwoty zwolnionej.
  
  

Zatem wskutek ustawowego zwolnienia Spółka nie wpłaca podatku od nieruchomości na rzecz Gminy, ale równowartość kwoty podatku wpłaca na rachunki funduszy jak wyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczony w Spółce podatek od nieruchomości zgodnie z powołanymi w opisie stanu faktycznego przepisami stanowi w dacie naliczenia koszt uzyskania przychodu Spółki na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ...

Zdaniem Spółki, jest ona zobowiązana do naliczania podatku od nieruchomości i wydatkowania wyliczonej kwoty - wprawdzie nie w formie podatku na rzecz własnej gminy - lecz poprzez wpłaty na wyodrębnione rachunki funduszy:

• Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz
• Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
  
  

Wpłacone kwoty nie pozostają w swobodnej dyspozycji Spółki, ale zostają przeznaczone na cele ściśle oznaczone przepisami ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (zwanej dalej ustawą o rehabilitacji). Odnośnie środków zgromadzonych na Zakładowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych rodzaj celów, na jakie można przeznaczyć te środki określa § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Określony w powołanym przepisie katalog wydatków jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że środki zgromadzone na tym funduszu nie mogą być przeznaczone na inne cele. Istotnym jest, że cele te są ściśle związane z pracownikami - osobami niepełnosprawnymi i obejmują rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą tych osób.

Żadne inne gospodarcze wykorzystanie przez Spółkę tych środków nie jest możliwe w świetle obowiązujących przepisów. Zgodnie z przepisem art. 33 ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o rehabilitacji określona część środków zgromadzonych na ZFRON przeznaczona jest wyłącznie na indywidualne programy rehabilitacji i pomoc indywidualną. Zatem wydatki te są ściśle związane z potrzebami danego niepełnosprawnego pracownika i nie stanowią kosztu dla Spółki. Natomiast środki wpłacone na PFRON pozostają wyłącznie w gestii tego państwowego funduszu celowego i przeznaczone są na zadania określone ustawą. Środki te nigdy nie staną się kosztem uzyskania przychodu w Spółce. Powyższe jednoznacznie wskazuje, że Spółka nie ma wpływu na swobodne dysponowanie kwotami wpłaconymi z tytułu zwolnionego podatku od nieruchomości. Jednakże Spółka ponosi ciężar tego podatku poprzez obowiązkowe wpłaty na zasadach wynikających z obowiązujących przepisów - jak w opisanym stanie faktycznym.

Niewątpliwie poniesiony koszt z tytułu naliczonego podatku od nieruchomości, którego kwota jest wpłacona na fundusze stanowi w momencie naliczenia koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów podatku dochodowego od osób prawnych, bowiem:

• koszt ten jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródeł przychodów, jako że nieruchomość, której dotyczy podatek jest wykorzystywana w działalności Spółki, na tej nieruchomości prowadzone jest przedsiębiorstwo Spółki,
• również zachodzi druga z przesłanek, o których mowa w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie koszt ten nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów, jako że nie jest wymieniony w przepisie art. 16 ust. 1 tej ustawy.
  
  

Reasumując należy stwierdzić, że Spółka z własnych środków finansowych pokrywa koszty z tytułu podatku od nieruchomości, koszty te spełniają warunki do uznania je za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast gdyby przyjąć za słuszne odmienne stanowisko Spółka znajdzie się w mniej korzystnym położeniu niż inny podmiot, który jest uprawniony do zaliczania tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Prowadzący Zakład Pracy Chronionej jest zwolniony z podatku od nieruchomości - na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Takim przepisem jest art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r.

Nr 121, poz. 844 ze. zm.), który stanowi, iż zwalnia się od podatku od nieruchomości prowadzących zakłady pracy chronionej lub zakłady aktywności zawodowej - w zakresie przedmiotów opodatkowania zgłoszonych wojewodzie, jeżeli zgłoszenie zostało potwierdzone decyzją w sprawie przyznania statusu zakładu pracy chronionej lub zakładu aktywności zawodowej albo zaświadczeniem - zajętych na prowadzenie tego zakładu, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania znajdujących się w posiadaniu zależnym podmiotów niebędących prowadzącymi zakłady pracy chronionej lub zakłady aktywności zawodowej.

Prowadzący Zakład Pracy Chronionej na mocy art. 31 ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 ze zm.), 10% środków pochodzących ze zwolnienia z podatków przekazuje na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Pozostała część środków pochodzących ze zwolnienia z podatków stosownie do art. 31 ust. 3 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, przekazywana jest natomiast na Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Zakłady Pracy Chronionej są obowiązane tworzyć Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON) i są jego dysponentami. Ogólne zasady tworzenia i przeznaczania środków Funduszu określa art. 33 ww. ustawy.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Na mocy powołanej regulacji, Spółka ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na powstanie przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Odnosząc się do kwestii wydatku związanego z podatkiem od nieruchomości, należy stwierdzić, iż podatek ten nie został wymieniony przez ustawodawcę w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie, z uwagi na przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, Spółka jest zwolniona z tego podatku, ale nie może pozostawić do własnej dyspozycji wartości tego podatku, tylko musi tą wartością zasilić ZFRON i PFRON.

Zatem to nie podatek od nieruchomości jest przekazywany na ZFRON i PFRON lecz środki pochodzące ze zwolnienia podatkowego. Kwota obliczonego podatku jest istotna tylko do ustalenia wysokości przekazywanej wpłaty.

Z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie wynika, iż odpisy i wpłaty na ZFRON i PFRON mogą obciążać koszty działalności, zatem odpisy te nie mogą być kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych.

Dopiero wydatki poniesione ze środków ZFRON, z wyjątkiem określonych odpowiednio w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą kosztami uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.