INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.03.2010 r. (data wpływu 29.03.2010 r.) oraz piśmie z dnia 26.05.2010 r. (data nadania 27.05.2010 r., data wpływu 31.05.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-189/10-2/AS, IPPB1/415-288/10-2/AG, IPPP1/443-365/10-2/ISZ z dnia 18.05.2010 r. (data nadania 19.05.2010 r., data doręczenia 21.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

1. Spółka w związku ze współpracą z sieciami handlowymi wystawia miesięcznie bardzo dużo faktur korygujących (w niektórych miesiącach do 1500). Są to korekty związane ze zwrotem towarów handlowych, reklamacjami jakościowymi, ilościowymi (dostarczona ilość towarów niezgodna z zamówieniem). Korekty faktur wystawiane są na podstawie dowodów zwrotu, reklamacji, protokołów niezgodności lub zniszczenia, otrzymywanych od sieci handlowych. Dotychczas Spółka rozlicza podatek VAT dopiero po otrzymaniu podpisanej kopii faktury korygującej.
2. Spółka planuje zatrudnienie pracowników obcokrajowców (o znaczeniu strategicznym dla Spółki ze względu na posiadane kontakty handlowe i plany otworzenia oddziałów Spółki), w związku z tym zamierza wynająć mieszkania przeznaczone na cele mieszkaniowe w przyszłości zatrudnionych pracowników. Zagwarantowanie hotelu pracowniczego, mieszkania przez Spółkę zostało postawione przez pracowników jako warunek konieczny do podpisania umowy o prace. Planuje się, że jeden pokój będzie przeznaczony dla jednego pracownika, wspólny dostęp do pomieszczeń sanitarnych i kuchni.
3. Spółka planuje zatrudnienie pracowników obcokrajowców (o znaczeniu strategicznym dla Spółki ze względu na posiadane kontakty handlowe i plany otworzenia oddziałów Spółki), w związku z tym zamierza wynająć mieszkania przeznaczone na cele mieszkaniowe w przyszłości zatrudnionych pracowników. Zagwarantowanie hotelu pracowniczego, mieszkania przez Spółkę zostało postawione przez pracowników jako warunek konieczny do podpisania umowy o pracę. Planuje się, że jeden pokój będzie przeznaczony dla jednego pracownika, wspólny dostęp do pomieszczeń sanitarnych i kuchni. Umowa najmu będzie podpisana na Spółkę.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z tym, iż korekty faktur wystawiane są na podstawie dokumentów reklamacji, zwrotu towarów, protokołów niezgodności, a dostarczenie faktur korygujących odbywało się będzie za pomocą listu poleconego (kilka faktur w jednej przesyłce) oraz w wypadku jednego z supermarketów przy pomocy wysyłki elektronicznej, Spółka będzie mogła rozliczać podatek VAT zawarty w fakturach korygujących w miesiącu ich wystawienia pomimo nie otrzymania jeszcze podpisanych ich kopii...
2. Czy konieczne będzie ustalenie wartości zajmowanej części mieszkania przez poszczególnych pracowników i doliczenie go do wynagrodzenia pracownika celem naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych i czy prawidłowe będzie ustalenie tej wartości jak dla celów odprowadzenia składek ZUS, czyli w wysokości czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych na danym terenie, a w miastach – w danej dzielnicy (art. 18 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.), proporcjonalnie dla wszystkich pracowników zamieszkujących w danym mieszkaniu (§ 1 i § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.), jeśli umowa najmu będzie podpisana ze Spółka...
3. Czy Spółka będzie mogła uznać za koszty podatkowe wszelkie koszty poniesione w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe, wynikające z zawartych w przyszłości umów najmu lokali, poza kosztami jakie zostałyby doliczone do wynagrodzeń pracowników, a obliczone zgodnie z przepisami obowiązującymi do obliczenia składek ZUS, czyli w wysokości czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych na danym terenie, a w miastach - w danej dzielnicy (art. 18 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.).
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek odnośnie pytania Nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług oraz pytania Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony w odrębnych interpretacjach.

Zdaniem Wnioskodawcy wysokość wszystkich wynikających z umowy najmu opłat ponoszonych przez Spółkę, poza wartościami doliczanymi pracownikowi do podstawy wynagrodzenia (jako świadczenia pieniężne w naturze obliczonymi jak na potrzeby odprowadzenia składek ZUS) w związku z najmem lokali mieszkalnych (zamieszkiwanych przez kilku pracowników) z przeznaczeniem na hotele - mieszkania dla pracowników, będzie stanowiła jej koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe za prawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych enumeratywnie w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy wskazać, iż na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Koszty ponoszone przez podatnika należy przy tym ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania przedmiotowych wydatków Spółki do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku.

Zgodnie z opisanymi we wniosku zdarzeniami przyszłymi Spółka planuje zatrudnienie pracowników obcokrajowców (o znaczeniu strategicznym dla Spółki ze względu na posiadane kontakty handlowe i plany otworzenia oddziałów Spółki), w związku z tym zamierza wynająć mieszkania przeznaczone na cele mieszkaniowe w przyszłości zatrudnionych pracowników. Zagwarantowanie hotelu pracowniczego, mieszkania przez Spółkę zostało postawione przez pracowników jako warunek konieczny do podpisania umowy o prace. Planuje się, że jeden pokój będzie przeznaczony dla jednego pracownika, wspólny dostęp do pomieszczeń sanitarnych i kuchni.

W związku z tym Spółka zamierza wynająć mieszkania przeznaczone na cele mieszkaniowe dla pracowników zatrudnionych w przyszłości. Zagwarantowanie hotelu pracowniczego, mieszkania przez Spółkę zostało postawione przez pracowników jako warunek konieczny do podpisania umowy o pracę. Planuje się, że jeden pokój będzie przeznaczony dla jednego pracownika, ze wspólnym dostępem do pomieszczeń sanitarnych i kuchni. Umowa najmu będzie podpisana na Spółkę.

Odnosząc przywołane przepisy prawa do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki poniesione w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe, jeśli nie noszą znamion reprezentacji i są zwyczajowo przyjęte, to jako wydatki nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Spółka będzie mogła uznać za koszty podatkowe wszelkie koszty poniesione w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe, wynikające z zawartych w przyszłości umów najmu lokali, o ile nie będą one stanowiły kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zostaną prawidłowo udokumentowane.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych w związku z najmem lokali mieszkalnych dla pracowników obcokrajowców na cele mieszkaniowe należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na to, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

1. podatku dochodowego od osób prawnych,
2. podatku dochodowego od osób fizycznych,
3. podatku od towarów i usług,

został opłacony w dniu 24.03.2010 r. w wysokości 225 zł (3 x 75 zł), a należna opłata - stosownie do art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej - wynosi 120 zł (3 x 40 zł), powstała nadpłata zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, przekazem pocztowym na wskazany przez Spółkę adres.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.