INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009r. (data wpływu 27 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2010r. (data wpływu 18 stycznia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobu o kodzie CN 3823 19 90 90, nie będącego węglowodorem, wykorzystywanego do celów grzewczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobu o kodzie CN 3823 19 90 90, nie będącego węglowodorem, wykorzystywanego do celów opałowych.

Na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 7 stycznia 2010r. znak: IBPP3/443-815/09/DG wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku. Pismem z dnia 15 stycznia 2010r. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca sprowadza z UE produkt „Destylaty kwasów tłuszczowych” (taryfa celna 3823 19 90) i sprzedaje go do celów grzewczych na terenie Polski. Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku Białej z dnia 04.09.2009r. wydała Wnioskodawcy interpretacje indywidualną nr IBPP3/443/478/09/DG, iż produkt ten nie jest wyrobem energetycznym, nie ma obowiązku pobierania oświadczeń od klientów, odprowadzania akcyzy i sporządzania comiesięcznych zestawień do urzędu celnego. W chwili obecnej część klientów Wnioskodawcy ma zapotrzebowanie na ten produkt, jednakże o polepszonych parametrach palnych. W związku z tym Wnioskodawca planuje uruchomić produkcję polegającą na dodaniu do „Destylatów kwasów tłuszczowych” związków polepszających, obniżających temperaturę zapłonu, a także polepszające inne parametry fizykochemiczne polegające na usprawnieniu smarowości układów grzewczych.

Wg koncepcji Wnioskodawcy rozważane są dwie metody produkcji:

1. do „Destylatów kwasów tłuszczowych” ma być dodawany alkohol – FRAKOL (CN 2905 19 00 99) w ilościach nie przekraczających 30% objętości.
2. do „Destylatów kwasów tłuszczowych” ma być dodany przedestylowany olej fuzlowy (nr taryfy celnej 3824 90 97) lub/i „Mieszanina estrów i kwasów karboksylowych” (taryfa celna 3824 90 97), w wielkościach nie przekraczających 35% objętości.
   
   

Wymienione procesy technologiczne polegające na zmieszaniu „Destylatów kwasów tłuszczowych” z ww. produktami nie powodują reakcji chemicznych prowadzących do powstania nowych związków, a są jedynie wzajemnym rozpuszczaniem się 2 lub 3 substancji.

Wnioskodawca ponadto wskazuje, że:

• produkty Frakol (CN 2905 19 00 99) oraz Olej fuzlowy (CN 3824 90 97) będą zakupywane od producentów tych produktów tj. Frakol (CN 2905 19 00 99) od zakładów A. w T., a Olej fuzlowy (CN 3824 90 97) będzie sprowadzany z Niemiec. Ich mieszanie z Destylatami kwasów tłuszczowych (CN 3823 19 90) zamierza Wnioskodawca wykonywać we własnym zakresie.
• Frakol wg Wnioskodawcy posiada kod CN 2905 19 00 99) i nie będzie węglowodorem.
• Olej fuzlowy (CN 3824 90 97) i Mieszanina estrów i kwasów karboksylowych (CN 3824 90 97) nie są węglowodorami.
• Wnioskodawca nie posiada informacji na temat kodu CN produktu powstałego z Frakolu z Destylatami kwasów tłuszczowych. Wskazuje jednocześnie, iż wg jego oceny nowy produkt powstały ze zmieszania Frakolu (CN 2905 19 00 99) z Destylatami kwasów tłuszczowych (CN 3823 19 90) posiadać będzie kod CN 3823 19 90 i nie będzie węglowodorem. Wnioskodawca nie posiada WIT-u dla nowopowstałego produktu.
• Wnioskodawca nie posiada informacji na temat kodu CN produktu powstałego ze zmieszania Oleju fuzlowego i/lub Mieszaniny estrów kwasów karboksylowych z Destylatami kwasów tłuszczowych, Wskazuje jednocześnie, iż wg jego oceny nowy produkt powstały ze zmieszania Oleju fuzlowego (CN 3824 90 97) i/lub Mieszaniny estrów i kwasów karboksylowych (CN 3824 90 97) z destylatami kwasów tłuszczowych (CN 3823 19 90) posiadać będzie kod CN 3823 19 90 90 i nie będzie węglowodorem. Wnioskodawca nie posiada WIT-u dla nowopowstałego produktu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wymienione procesy technologiczne są produkcją wyrobów energetycznych...
2. Czy ww. produkcja podlega nadzorowi urzędu celnego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione procesy technologiczne polegające na zmieszaniu „Destylatów kwasów tłuszczowych” z ww. produktami nie powodują reakcji chemicznych prowadzących do powstania nowych związków, a są jedynie wzajemnym rozpuszczaniem się 2 lub 3 substancji. W związku z powyższym, że produkcja w pkt 1 składa się wyłącznie z produktów nie będących wyrobami energetycznymi, a udział w nowym produkcie „Destylatów kwasów tłuszczowych” jest na poziomie 70% objętościowo, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana potencjalna produkcja nie jest produkcją wyrobów energetycznych, zatem nie podlega nadzorowi celnemu w procesie produkcji, a produkt końcowy nadal klasyfikować należy jako „Destylaty kwasów tłuszczowych, czyli nowo powstały produkt nie jest wyrobem energetycznym.

Produkcja opisana w pkt 2 składa się z surowca 65% objętościowo produktu „Destylatów kwasów tłuszczowych” niebędącego wyrobem energetycznym, a pozostałe surowce o łącznym udziale 35% objętościowo tj. przedestylowane oleje fuzlowe i/lub „Mieszaniny estrów i kwasów karboksylowych” sklasyfikowane pod kodem 3824 90 97 w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz.U. z 2009r. Nr 3, pzo. 11 – art. 86 ust. 1 pkt 8 nie są również wyrobami energetycznymi), ponieważ zostaną zużyte do celów produkcyjnych, a nie opałowych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że produkt końcowy ze względu na udział w nim 65% objętościowo „Destylatów kwasów tłuszczowych” należy nadal klasyfikować jako „ Destylatów kwasów tłuszczowych” z taryfą celną 3823 19 90, co oznacza, że produkt końcowy nie jest wyrobem energetycznym, a zatem opisana potencjalna produkcja nie jest produkcją wyrobów energetycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że ww. planowane metody produkcyjne nie podlegają nadzorowi celnemu, gdyż w rozumieniu ustawy nie jest to produkcja wyrobów energetycznych, mimo, że przeznaczeniem końcowych produktów będą cele grzewcze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Równocześnie podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu. Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

W myśl powyższego w niniejszej interpretacji indywidualnej oceniono stanowisko Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i wskazaną klasyfikację CN wyrobu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym zalicza się wyroby:

• objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
• objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
• objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
• oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
• objęte pozycją CN 3403;
• objęte pozycją CN 3811;
• objęte pozycją CN 3817;
• oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
• pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
• pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
  
  

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych (art. 86 ust. 2 ustawy). Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy (art. 86 ust. 3 ustawy).

W związku z tym wyroby energetyczne produkowane z przeznaczeniem jako komponent paliw silnikowych należy uznać za paliwa silnikowe.

Natomiast te same wyroby przeznaczone jako komponent paliw opałowych należy traktować jako paliwa opałowe.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że będzie produkował wyrób nie będący węglowodorem, klasyfikowany do kodu CN 3823 19 90 i wykorzystywany do celów grzewczych.

Proces produkcji ww. gotowego wyrobu o kodzie CN 3823 19 90 polega na:

• dodaniu do „Destylatów kwasów tłuszczowych” o kodzie CN 3823 19 90 frakolu o kodzie CN 2905 19 00 99 w ilościach nie przekraczających 30% objętości, lub
• dodaniu do „Destylatów kwasów tłuszczowych” o kodzie CN 3823 19 90 oleju fuzlowego o kodzie CN 3824 90 97 lub/i „mieszaniny estrów i kwasów karboksylowych” o kodzie CN 3824 90 97, w wielkościach nie przekraczających 35% objętości.
  
  

Z wniosku wynika również, że wyroby w postaci frakolu (CN 2505 19 00 99) oraz oleju fuzlowego i Mieszanin estrów i kwasów karboksylowych (CN 3824 90 97) nie są wykorzystywane jako samoistne paliwa przeznaczone do celów grzewczych (nie są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych), a stanowią one tylko półprodukt (składnik) gotowego wyrobu o kodzie CN 3823 19 90.

Mając powyższe na względzie, zauważyć należy, iż produkowany przez Wnioskodawcę gotowy wyrób przeznaczony do celów grzewczych, nie będący węglowodorem i klasyfikowany wg Wnioskodawcy do kodu CN 3823 19 90 nie jest wyrobem energetycznym, przez co nie jest wyrobem akcyzowym, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy, a tym samym paliwem opałowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Zatem wykorzystywane do produkcji gotowego wyrobu frakol (CN 2905 19 00 99), oleje fuzlowe i/lub Mieszaniny estrów i kwasów karboksylowych o kodzie CN 3824 90 97 nie będą wykorzystywane w rozumieniu ustawy do produkcji wyrobów energetycznych (olejów opałowych).

Stosownie do powyższego, stwierdzić należy, iż produkowany przez Wnioskodawcę gotowy wyrób nie będący węglowodorem, zaklasyfikowany przez Wnioskodawcę do kodu CN 3823 19 90 nie jest wyrobem energetycznym w rozumieniu art. 86 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy o podatku akcyzowym. Zatem przedstawione procesy produkcyjne prowadzące do powstania wyrobu nie zaklasyfikowanego do wyrobów energetycznych nie są produkcją wyrobu energetycznego (paliwa opałowego) w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, zatem nie będą podlegały szczególnemu nadzorowi podatkowemu, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz.U. Nr 65, poz. 598 ze zm.)

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, iż interpretacja odnosi się do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym w przypadku wskazania przez Wnioskodawcę niewłaściwych kodów CN dla wyrobów będących przedmiotem wniosku niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała