INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2010r. (data wpływu 18 stycznia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

• nieprawidłowe - w zakresie stawek akcyzy stosowanych dla wyrobów energetycznych,
• prawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania informacji o której mowa w art. 21 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów akcyzowych opodatkowanych na mocy art. 89 ust. 2 ww. ustawy stawką w wysokości 0 zł.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku składania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacji o wytwarzanych oraz magazynowanych w składzie podatkowym wyrobach energetycznych, niewymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, które nie są przeznaczone do celów opałowych, ani napędowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest producentem wyrobów o charakterze karbo- i petrochemicznym, wykorzystywanych w chemii organicznej. Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie zakupów, produkcji i sprzedaży dotyczy przede wszystkim wyrobów akcyzowych. Czynności odbywają się w składzie podatkowym, a wyroby objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Podstawowe surowce wykorzystywane w spółce to benzol (CN 270710) i frakcja benzenowa (CN 2707 10 90). Służą one do produkcji wyrobów akcyzowych, w tym przede wszystkim:

1. benzenu CN 2902 20 00,
2. toluenu CN 2902 30 00,
3. solwentnafty CN 2707 50 90,
4. frakcji ksylenowej CN 2902 44 00,
5. frakcji heksanowej CN 2710 11 90,
6. frakcji KI CN 2707 50,
7. frakcji naftalenowej CN 2707 40 00.
   
   

Wskazane powyżej wyroby nie są przez Spółkę sprzedawane z przeznaczeniem do celów opałowych, ani napędowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, czy też opałowych. Odbiorcy tych wyrobów nie wykorzystują ich również jako surowców do produkcji paliw. Wyjątek stanowi frakcja naftalenowa. Jeden z odbiorców frakcji naftalenowej deklaruje, że jest on wykorzystywana do produkcji paliw opałowych (sprzedaż w procedurze zawieszenia poboru akcyzy), przez innego odbiorcę frakcja naftalenowa jest wykorzystywana do celów opałowych (sprzedaż poza procedurą, z zapłaconą akcyzą).

Spółka dokonuje wprawdzie sprzedaży jednego z wyrobów - frakcji naftalenowej CN 2707 40 00, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do odbiorcy, który deklaruje, że jest on wykorzystywany jako surowiec do produkcji paliw opałowych. Produkcja tego wyrobu nie odbywa się jednak z przeznaczeniem na cele opałowe bądź paliwowe, ani jako dodatek lub domieszka do paliw, a poza jednym wskazanym przypadkiem, odbiorcy tego produktu nie prowadzą działalności w zakresie produkcji paliw. Od grudnia 2009 roku jeden z odbiorców frakcji naftalenowej dokonuje nabycia od Spółki tego wyrobu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z przeznaczeniem do celów opałowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzanie, że nie jest zobowiązana składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacji o wytwarzanych oraz magazynowanych w jej składzie podatkowym wyrobach energetycznych, niewymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1 -13 ustawy o podatku akcyzowym, które nie są przeznaczone do celów opałowych, ani napędowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nowa ustawa o podatku akcyzowym, obowiązująca od dnia 1 marca 2009r., wprowadziła istotne zmiany w zakresie opodatkowania i obrotu wyrobami energetycznymi. Przede wszystkim wyroby energetyczne zostały zdefiniowane w art. 86 ustawy, przy czym wyodrębnionych zostało szereg kategorii tych wyrobów.

Podstawową kategorię wyrobów energetycznych stanowią paliwa silnikowe i paliwa opałowe zdefiniowane w art. 86 ust. 2 i 3 ustawy, dla których ustawodawca określił stawki akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy. Zasadniczo stawki akcyzy w przypadku wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy mają zastosowanie bez względu na przeznaczenie tych wyrobów.

Kolejną kategorią wyrobów są „pozostałe paliwa silnikowe" oraz „pozostałe paliwa opałowe", które zostały zdefiniowane w art. 86 ust. 1 pkt 9 i 10. Stawki dla takich wyrobów zostały określone w art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy. Opodatkowanie pozostałych paliw uzależnione jest więc w praktyce od przeznaczenia danego wyrobu. Pozostałym paliwem silnikowym czy też pozostałym paliwem opałowym może więc być zarówno wyrób energetyczny wymieniony wprost w art. 86 ust. 1 pkt 1-8 inny niż te, dla których ustawodawca określił stawki akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, jak również inne wyroby nie wymienione w przepisach ustawy ale przeznaczone do celów opałowych lub napędowych lub jako dodatki do takich paliw.

Trzecią kategorią wyrobów energetycznych są wyroby, dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1, a które zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy. W rezultacie na podstawie przepisów krajowych, jak i przepisów wspólnotowych produkcja i przemieszczanie tych wyrobów pomiędzy państwami członkowskim podlega kontroli (wyroby te muszą być produkowane w składzie podatkowym). Co do zasady, na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy wyroby te podlegają zerowej stawce akcyzy. Zerowa stawka akcyzy, ma więc zastosowanie do tych wyrobów energetycznych w sytuacji, gdy są one wykorzystywane w celach innych niż opałowe lub napędowe.

Ostatnią kategorię wyrobów energetycznych stanowią wyroby wymienione w art. 86 ust. 1 ustawy, dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1 oraz nie zostały one wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Ta kategoria wyrobów energetycznych nie podlega więc kontroli i nadzorowi zarówno w przypadku produkcji, jak i przemieszczania na terenie kraju, jak i pomiędzy państwami członkowskimi. Wyroby te mogą jednak podlegać opodatkowaniu akcyzą oraz kontroli nad produkcją i przemieszczaniem w sytuacji, gdy są one przeznaczone do celów opałowych, napędowych lub jako dodatki lub domieszki do takich paliw. Wtedy jednakże będą one klasyfikowane odpowiednio do kategorii pozostałych paliw silnikowych czy pozostałych paliw opałowych.

Jak rozumie Wnioskodawca, wprowadzenie takiego podziału miało z jednej strony zapewnić nadzór oraz kontrolę nad produkcją i przemieszczaniem paliw silnikowych i opałowych (w tym pozostałych paliw). Z drugiej zaś strony rozwiązanie to miało na celu obniżkę kosztów działalności przedsiębiorców w zakresie wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero (wyjątek stanowią tu wyroby opodatkowane stawką zero wymienione w załączniku nr 2, które podlegają kontroli i nadzorowi na zasadach analogicznych jak paliwa). Obniżka kosztów oraz uproszczenie działalności w zakresie wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero wynikać ma z faktu, że ustawodawca w całości zniósł obowiązek zbierania i gromadzenia oświadczeń o przeznaczeniu tych wyrobów. Natomiast w odniesieniu do wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero, nie wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy uproszczenie działalności polega na odstąpieniu od kontroli nad ich produkcją i przemieszczaniem. Jak wskazał ustawodawca w uzasadnieniu do projektu ustawy, z uwagi na swoje właściwości wyroby takie nie rodzą istotnego ryzyka związanego z możliwością przeznaczenia ich do celów opałowych lub napędowych. W dotychczas obowiązującej ustawie, tego typu wyroby były opodatkowane stawkami właściwymi dla paliw, ale zwolnione z podatku na podstawie odpowiedniego rozporządzenia Ministra Finansów.

Warto nadmienić, że wprowadzenie zerowej stawki akcyzy stanowi realizację wymogów prawa wspólnotowego, w szczególności art. 2 ust. 4 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE L 2003.282.51 ze zm., dalej: Dyrektywa Energetyczna), który wskazuje, że z zakresu opodatkowania zharmonizowaną akcyzą wyłączone są wyroby przeznaczone do celów innych niż opałowe lub napędowe, lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Jednocześnie, na mocy art. 20 Dyrektywy Energetycznej prawo wspólnotowe obejmuje szereg takich wyrobów - niezależnie od ich przeznaczenia - systemem kontroli i nadzoru, na podstawie którego podlegają one procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Wprowadzone rozwiązanie stanowi istotne uproszczenie w porównaniu z istniejącym dotychczas systemem, gdzie wyroby energetyczne nieprzeznaczone do celów opałowych ani napędowych były na podstawie szeregu przepisów podustawowych objęte zwolnieniami od akcyzy, uzależnionymi jednak od stosowania uciążliwych formalności (zastosowanie zwolnienia wymagało m.in. zbierania oświadczeń od nabywców o przeznaczeniu wyrobu).

W związku z wprowadzeniem nowych przepisów pojawiają się jednak pewne wątpliwości, co do ich rozumienia, o których wyjaśnienie Spółka zwraca się niniejszym wnioskiem, przedstawiając jednocześnie swoje stanowisko.

Zgodnie z art. 21 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, podatnik ma obowiązek składać (według ustalonego wzoru) do naczelnika urzędu celnego informacje o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego, deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy oraz informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 32, poz. 227, dalej: rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji), ustawodawca nie przewidział jednak wzoru informacji odnoszącego się do wyrobów energetycznych niebędących paliwami silnikowymi, ani też opałowymi. Dlatego też, jak rozumie Spółka, intencją ustawodawcy było wyłączenie obowiązku składania tego typu informacji dla wyrobów energetycznych objętych zerową stawką akcyzy, analogicznie jak w przypadku wyłączenia ich z obowiązku wykazywania ich w deklaracji dla podatku akcyzowego.

Stanowisko powyższe jest również uzasadnione z uwagi na intencje ustawodawcy związane z wprowadzaniem ustawy o podatku akcyzowym. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy (druk sejmowy nr 1183 z dnia 6 września 2008 r. s. 16 uzasadnienia), wprowadzenie wymogu składania informacji podatkowych w sytuacji, gdy u podatnika nie powstaje zobowiązanie podatkowe, zostało podyktowane koniecznością sprawowania kontroli podatkowej. Jednakże, w przypadku wyrobów innych niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1 -13 ustawy o podatku akcyzowym, tj. takich, które co do zasady podlegają zerowej stawce akcyzy, ryzyko nadużyć jest na tyle nikłe, że ustawodawca zrezygnował z wprowadzania takiego obowiązku (potwierdza to samo wprowadzenie bezwarunkowej stawki zero). Wyroby energetyczne, o których mowa powyżej, są bowiem ewidencjonowane na ogólnych zasadach w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot posiadający zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego. W rezultacie obowiązek prowadzenia ewidencji wszystkich wyrobów akcyzowych daje organom podatkowym wystarczające możliwości weryfikacji obrotu tymi wyrobami. W konsekwencji brak jest uzasadnienia dodatkowego przedstawiania tych samych informacji w formie informacji składanych co miesiąc do właściwego naczelnika urzędu celnego.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż za nieprawidłowe należy uznać uwzględnianie ilości wyrobów energetycznych opodatkowanych stawką zero w informacjach właściwych dla paliw silnikowych lub paliw opałowych, czy też olejów smarowych (odpowiednio INF-D, INF-I lub INF-K). Brak możliwości uwzględniania wyrobów energetycznych w tych informacjach wynika właśnie z faktu, iż wyroby te nie są przeznaczone ani do celów opałowych, ani do celów napędowych. Nie są one również klasyfikowane ani przeznaczone do smarowania jako oleje smarowe. W rezultacie, nie są one paliwami silnikowymi lub opałowymi, nie są one również z pewnością olejami smarowymi, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 11 nowej ustawy akcyzowej. Tylko takie wyroby zdaniem Spółki można uwzględniać w informacjach INF-D, INF-I, czy INF-K. Brak możliwości uwzględniania wyrobów energetycznych nieprzeznaczonych do celów paliwowych lub opałowych w informacjach dla paliw silnikowych lub opałowych jest szczególnie widoczny w sytuacji uwzględnienia ilości wyrobów energetycznych wydanych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Zadeklarowanie w informacji INF-D lub INF-I, że wyroby energetyczne zostały wydane ze składu podatkowego jako paliwo silnikowe lub paliwo opałowe mogłoby rodzić ryzyko po stronie Spółki, a także wątpliwości po stronie organów podatkowych czy podatnik był uprawniony do stosowania zerowej stawki akcyzy dla tych wyrobów (zadeklarował bowiem ich wyprowadzenie w informacji dla paliw). W efekcie uwzględnianie w tych informacjach wyrobów energetycznych nieprzeznaczonych do celów opałowych lub napędowych zaburzyłoby cały system kontroli i nadzoru nad prawidłowym wykorzystywaniem wyrobów akcyzowym. W konsekwencji, uwzględnianie wyrobów energetycznych nieprzeznaczonych do celów opałowych lub napędowych w tych informacjach jest nieuzasadnione i niedopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów akcyzowych.

Spółka pragnie przy tym wskazać, że analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w dniu 9 listopada 2009r., IBPP3/443-646/09/PK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie stawek akcyzy stosowanych dla wyrobów energetycznych,
• prawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania informacji o której mowa w art. 21 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów akc
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

Wyrobami energetycznymi są wyroby wymienione w art. 86 ust. 1 ww. ustawy. Benzen (CN 2902 20 00), toluen (CN 2902 30 00) oraz frakcja ksylenowa (CN 2902 44 00) są na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wyrobami energetycznymi bez względu na przeznaczenie ww. wyrobów. Natomiast solwentnafty (CN 2707 50 90), frakcja KI (CN 2707 50), frakcja naftalenowa (CN 2707 40 00) oraz frakcji heksanowa (CN 2710 11 90) na mocy art. 86 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy są także wyrobami energetycznymi bez względu na przeznaczenie ww. wyrobów.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych (art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 89 ust. 1 ww. ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 - 1565,00 zł/1.000 litrów;
3. wyrobów powstałych ze zmieszania benzyn, o których mowa w pkt 2, z biokomponentami, zawierających powyżej 2% biokomponentów, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - stawka akcyzy określona w pkt 2, obniżona o 1,565 zł od każdego litra biokomponentów dodanych do tych benzyn, z tym że kwota należnej akcyzy nie może być niższa niż 10,00 zł/1.000 litrów;
4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1.822,00 zł/1.000 litrów;
5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1.401,00 zł/1.000 litrów;
6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 - 1.048,00 zł/1.000 litrów;
7. wyrobów powstałych ze zmieszania olejów napędowych, o których mowa w pkt 6, z biokomponentami, zawierających powyżej 2% biokomponentów, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - stawka akcyzy określona w pkt 6, obniżona o 1,048 zł od każdego litra biokomponentów dodanych do tych olejów napędowych, z tym że kwota należnej akcyzy nie może być niższa niż 10,00 zł/1.000 litrów;
8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 10,00 zł/1.000 litrów;
9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1.000 litrów;
10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:
    1. z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1.000 litrów,
    2. pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1.000 kilogramów;
11. olejów smarowych o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1.180,00 zł/1.000 litrów;
12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
    1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:
       • skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,
       • w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),
    2. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:
       • biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
       • wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł;
13. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
14. pozostałych paliw silnikowych - 1.822,00 zł/1.000 litrów;
15. pozostałych paliw opałowych:
    1. w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15 °C jest:
       • niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1.000 litrów,
       • równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1.000 kilogramów,
    2. gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).
    
    

Stosownie do art. 89 ust. 2 ww. ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

W art. 89 ust. 1 ww. ustawy zostały określone stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne. Stawki określone w tym przepisie, w stosunku do niektórych wyrobów energetycznych odwołują się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) (art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ww. ustawy), inne zaś do definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych (art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 cyt. ustawy), określonych odpowiednio w ust. 2 lub ust. 3 art. 86 ustawy o podatku akcyzowym. Określona w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym stawka 0 zł ma zastosowanie jedynie do wyrobów energetycznych innych, niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Wyroby niewymienione według kodów CN w ust. 1 pkt 1-13 ww. artykułu są wyrobami o różnych stawkach – 0 lub stawka z ust. 1 pkt 14 i 15 ww. artykułu.

Benzen CN 2902 20 00, toluen CN 2902 30 00, solwentnafty CN 2707 50 90, frakcja ksylenowa CN 2902 44 00, frakcja heksanowa CN 2710 11 90, frakcja KI CN 2707 50, frakcja naftalenowa CN 2707 40 00, są wyrobami energetycznymi (w rozumieniu art. 86 ust. 1 tej ustawy), które mogą mieć różną stawkę akcyzy, w zależności od przeznaczenia. Jeżeli są one przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, to zgodnie z art. 89 ust. 2 ww. ustawy, określona dla nich stawka akcyzy wynosi 0 zł. W przypadku przeznaczenia ww. wyrobów do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych zastosowanie znajdzie stawka o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy. Natomiast w przypadku przeznaczenia ww. wyrobów do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych zastosowanie znajdą stawki o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku akcyzowym.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że stawki określone w art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 ww. ustawy mają zastosowanie do pozostałych paliw silnikowych oraz pozostałych paliw opałowych o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ww. ustawy, a stawki określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 mają zastosowanie do wyrobów określonych w art. 86 ust. 2 i 3 ww. ustawy. Należy bowiem zauważyć, że wyroby wymienione we wniosku z grupy 2902, 2707, 2710 zostały wymienione w art. 86 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy i mogą mieć do nich zastosowanie stawki z art. 89 ust. 1 pkt 14 i 15 cyt. ustawy oraz art. 89 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 6 ww. ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, do 25. dnia następnego miesiąca po miesięcznym okresie rozliczeniowym, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacje o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym, według ustalonego wzoru, zawierające dane, o których mowa w art. 53 ust. 5.

Stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 lutego 2009r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego, deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy oraz informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym określono wzory informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym (INF-A-INF-D, INF-F, INF-I-INF-K), o których mowa w art. 21 ust. 6 ustawy.

Benzen CN 2902 20 00, toluen CN 2902 30 00, solwentnafty CN 2707 50 90, frakcja ksylenowa CN 2902 44 00, frakcja heksanowa CN 2710 11 90, frakcja KI CN 2707 50 są sprzedawane przez Wnioskodawcę na cele inne niż opałowe i napędowe, opodatkowane są na mocy art. 89 ust. 2 ww. ustawy gdyż nie została dla nich określona stawka w pkt 1-13 ustępu 1 art. 89 ustawy o podatku akcyzowym – co oznacza, że w stosunku do przedmiotowych wyrobów nie występuje obowiązek o którym mowa w art. 21 ust. 6 ww. ustawy składania informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym.

Frakcja naftalenowa jest u Wnioskodawcy wyrobem o podwójnym przeznaczeniu tzn. sprzedawana jest:

• na cele inne niż opałowe i napędowe, a więc objęta jest stawką „0” akcyzy – brak jest zatem obowiązku składania informacji o której mowa w art. 21 ust. 6 ww. ustawy,
• na cele opałowe zarówno w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jak i poza procedurą, a więc w tej części jest ona objęta jedną ze stawek określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy – występuje więc akcyza zawieszona, a zatem Wnioskodawca jest obowiązany do składania informacji o której mowa w art. 21 ust. 6 ww. ustawy dotyczącej zawieszonej akcyzy.
  
  

Reasumując Wnioskodawca nie ma obowiązku składania informacji o wyrobach energetycznych niewymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, które nie są przeznaczone do celów opałowych – czyli tych wyrobów, które są opodatkowane zerową stawką akcyzy zgodnie z art. 89 ust. 2 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe - w zakresie stawek akcyzy stosowanych dla wyrobów energetycznych,
• prawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania informacji o której mowa w art. 21 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów akcyzowych opodatkowanych na mocy art. 89 ust. 2 ww. ustawy stawką w wysokości 0 zł.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocenę prawną stanowiska Wnioskodawcy dotyczącą::

• obowiązku złożenia deklaracji na podatek akcyzowy w przypadku, gdy Spółka dokonuje wyprowadzenia części wyrobów energetycznych wytwarzanych przez nią na cele opałowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz obowiązku wykazania takich wyrobów w informacjach o wytwarzanych i magazynowanych wyrobach energetycznych,
• obowiązku do składania deklaracji na podatek akcyzowy, w sytuacji, gdy Spółka prowadzi działalność w zakresie wyrobów energetycznych, niewymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, które nie są przeznaczone do celów opałowych, ani napędowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych,

- została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.