INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009r. (data wpływu 22 września 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wywozu towaru do składu celnego na Ukrainie oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, sprzedawanych następnie kontrahentowi na Ukrainie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2009r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wywozu towaru do składu celnego na Ukrainie oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, sprzedawanych następnie kontrahentowi na Ukrainie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca planuje poszerzenie prowadzonej działalności gospodarczej o sprzedaż produktów olejowych na terytorium Ukrainy, a także na terytorium innych krajów nie należących do Unii Europejskiej. Towary będą produkowane we Włoszech i sprowadzane przez Spółkę do Polski. Następnie będą one transportowane do składu celnego położonego na Ukrainie, gdzie będą składowane do momentu ich sprzedaży ostatecznym nabywcom na Ukrainie lub w innych krajach nie należących do Unii Europejskiej.

Składowanie towarów odbywać się będzie na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a spółką ukraińską, posiadającą odpowiednie zezwolenie na prowadzenie składu celnego na Ukrainie. Spółka podkreśla, że spółka ukraińska będzie świadczyć dla Wnioskodawcy wyłącznie usługi związane ze składowaniem towarów. W szczególności spółka ukraińska nie jest agentem Spółki, a także nie jest uprawniona do wystawiania faktur ani zawierania umów z ostatecznymi kontrahentami w imieniu Spółki. Spółka podkreśla ponadto, że do momentu sprzedaży ze składu celnego towary będą własnością Spółki; przeniesienie prawa własności ze Spółki na kontrahenta z Ukrainy (lub z innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) nastąpi w momencie opuszczenia składu celnego. W praktyce możliwe jest, że od momentu przemieszczenia towarów do składu celnego na Ukrainie do momentu ich zbycia kontrahentowi może minąć nawet do 3 lat.

W związku z wywozem towarów do składu celnego na Ukrainie Wnioskodawca wystawi wyłącznie dla celów dokumentacji celnej fakturę pro forma na siebie lub na spółkę ukraińską prowadzącą skład celny. Dopiero w momencie sprzedaży towarów ostatecznemu kontrahentowi ukraińskiemu (lub kontrahentowi z innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) Wnioskodawca wystawi zwykłą fakturę na tego kontrahenta..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym dla celów podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) zdarzenie polegające na wywozie z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i będzie się znajdowało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT... Jednocześnie Spółka zwraca się o potwierdzenie, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, sprzedawanych następnie kontrahentowi na Ukrainie (lub na terenie innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) - w myśl art 86 ust. 8 Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przez nią stanie faktycznym zdarzenie polegające na wywozie z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i będzie się znajdowało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT z uwagi na brak spełnienia definicji eksportu towarów, zawartej w art. 2 pkt 8 Ustawy VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają;

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 2 pkt 8 Ustawy VAT, przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4 Ustawy VAT, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1).
   
   

Z powyższej definicji wynika, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą być spełnione następujące warunki:

• towary są wywożone poza granice Wspólnoty,
• wywóz towarów jest potwierdzony przez urząd celny wyjścia,
• wywóz towarów jest dokonywany w wykonaniu odpłatnej dostawy towarów, bądź czynności zrównanych z odpłatną dostawą towarów.
  
  

Spółka zwraca przy tym uwagę, że wszystkie powyższe warunki muszą być spełnione łącznie.

Zdaniem Spółki sam fakt potwierdzenia, że towar został wywieziony z terytorium Wspólnoty nie przesądza o tym, że automatycznie występuje eksport towarów. W sytuacji wywozu towaru poza granicę Wspólnoty nie wynikającego lub nie związanego z transakcją sprzedaży z uwagi na brak wystąpienia czynności podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 7 Ustawy VAT eksport nie wystąpi. W konsekwencji, zdaniem Spółki w sytuacji wywozu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium Ukrainy do składu celnego gdzie towary nadal będą stanowić własność Spółki aż do momentu znalezienia kupca na rynku Ukraińskim (albo innym rynku poza terytorium Unii Europejskiej) - co może trwać nawet do 3 lat - nie jest spełniona definicja eksportu towarów i w rezultacie u Spółki nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu eksportu.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znalazło potwierdzenie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29 czerwca 2006 r., wydanym przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu (sygn. 1473/WV/443/57/2006/AN/IS). W uzasadnieniu postanowienia Organ stwierdził, że „przekazania l(przemieszczenia) towarów przez zarejestrowanego w Polsce podatnika czynnego VAT do składu celnego znajdującego się poza terytorium Wspólnoty, nie można uznać za eksport towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Nie ma tu bowiem wykonania czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT, tzn. spełniających kryterium przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co stanowi warunek do uznania określonej czynności za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 (...) Jeżeli podatnik jedynie wywozi towary poza granice Wspólnoty, ale nie wiąże się to z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, eksport towarów nie występuje, gdyż nie miała miejsca żadna czynność podlegająca opodatkowaniu, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT". Zdaniem Spółki z taka właśnie sytuacja ma miejsce w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego zapytania. Nabywane przez Wnioskodawcę z Włoch towary są jedynie przewożone z Polski do składu celnego na Ukrainie i tam przechowywane; sprzedaż towarów następuje w dalszej kolejności, po znalezieniu ostatecznego nabywcy. Do czasu sprzedaży towarów do podmiotu trzeciego na Ukrainie (lub na terenie innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) towary pozostają własnością PLP. Wystawienie w tej sytuacji faktury pro-forma nie dokumentuje żadnej sprzedaży i wynika jedynie z konieczności dopełnienia formalności celnych. Faktura pro-forma nie stanowi podstawy do ewidencjonowania ani obrotu VAT, ani przychodu podatkowego u Spółki.

Zdaniem Spółki pomimo tego, że w opisanym przez nią stanie faktycznym zdarzenie polegające na wywozie z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i będzie się znajdowało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, Spółka zachowa prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia wspomnianych towarów Powyższe - zdaniem Spółki - wynika z art 86 ust 8 pkt 1 Ustawy VAT; zgodnie z tym przepisem podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zdaniem Spółki przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy VAT będzie miał zastosowanie w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem nabywane we Włoszech towary, od których VAT Spółka zamierza odliczyć, służą wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu (nabywane we Włoszech towary są wywożone na Ukrainę, a następnie ma miejsce ich sprzedaż). Wprawdzie w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym czynność wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty w celu ich późniejszego zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to jednak gdyby takie zbycie nastąpiło na terytorium Polski, wówczas byłoby ono opodatkowane VAT według stawki krajowej. W rezultacie, przy założeniu realizacji sprzedaży w Polsce Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w przytoczonym już wyżej postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29 czerwca 2006 r, wydanym przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu (sygn. 1473/WV/443/57/2006/AN/IS). W uzasadnieniu organ podatkowy stwierdził; „w przypadku sprzedaży towarów przez podatnika w sytuacji, gdy znajdują się one poza terytorium Wspólnoty, należy uznać, iż nie będzie ona podlegała przepisom ustawy o VAT. W myśl bowiem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega jedynie odpłatna dostawa towarów na terytorium Polski. Zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących dostawy poza terytorium Polski, pod warunkiem, że podatek ten mógłby być odliczony, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium Polski, a podatnik posiadał dokumenty, z których wynika związek z tymi czynnościami.

Podsumowując, zdaniem Spółki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (zdarzenie przyszłe) polegające na wywozie przez Spółkę z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie, w związku z nabyciem towarów - wywożonych następnie na Ukrainę - Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego gdyż towary będą co do zasady służyły wykonaniu czynności dających prawo do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając na względzie, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 35-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.