INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 29 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych z tytułu rozłożenia zobowiązania na raty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismami z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu 02 lutego 2010 r.) oraz z dnia 04 marca 2010 r. (data wpływu 11 marca 2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• powstania przychodu z tytułu umorzenia przez bank części zobowiązania,

• powstania przychodu z tytułu umorzenia przez bank odsetek naliczonych od dnia zamknięcia opcji do dnia ich umorzenia ,

• momentu zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych z tytułu rozłożenia zobowiązania na raty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka w dniu 12 grudnia 2007 r. zawarła z Bankiem Umowę Ramową, Umowę Dodatkową oraz Umowę Zabezpieczającą wraz z Suplementem, regulujące zasady zawierania przez Strony terminowych operacji finansowych, które miały zabezpieczać dokonywane przez Spółkę transakcje gospodarcze rozliczane w walutach obcych. Na podstawie tych umów w dniu 29 sierpnia 2008 r. oraz w dniu 3 października 2008 r. Strony zawarły transakcje opcji walutowych. w następnych terminach Strony zawierały aneksy i suplementy do niniejszych umów, Spółka również zleciła zamknięcie części transakcji z dnia 29 sierpnia 2008 r. w wyniku nadzwyczajnej zmiany kursu złotówki oraz niezwykle zawiłej konstrukcji umowy zaproponowanej przez Bank, opcje - zamiast zabezpieczać - spowodowały ewidentne straty.

W dniu 2 września 2009 r. Spółka zleciła zamknięcie pozostałych Transakcji. z tego tytułu wynikała znacząca kwota wymagalnych wierzytelności Banku w stosunku do Spółki. w dniu 18 września 2009 r. Strony zawarły w formie aktu notarialnego Ugodę (zwaną w dalszej części „Ugodą”).

Na mocy Ugody, Spółka zobowiązała się do zapłaty części zobowiązania głównego w miesięcznych ratach wraz z odsetkami naliczonymi od dnia zawarcia Ugody w związku z rozłożeniem zobowiązania na raty. Spółka zobowiązała się również do zabezpieczenia spłaty wierzytelności wraz z odsetkami, m.in. poprzez ustanowienie hipotek na posiadanych nieruchomościach.

Bank zobowiązał się z chwilą spełnienia przez Spółkę czynności zabezpieczających roszczenie umorzyć część wierzytelności głównej wraz z odsetkami za opóźnienie w spłacie naliczone od wierzytelności głównej za okres od dnia zawarcia Ugody do dnia łącznego spełnienia warunków jw. Dotychczas te warunki nie zostały spełnione, zostaną wykonane w grudniu 2009 r. lub w styczniu 2010 r. Akcjonariuszami Spółki są osoby fizyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy z tytułu umorzenia przez Bank części zobowiązania po stronie Spółki powstanie przychód...
2. Czy z tytułu umorzenia przez Bank odsetek naliczonych od dnia zamknięcia opcji do dnia ich umorzenia po stronie Spółki powstanie przychód...
3. Czy odsetki naliczone z tytułu rozłożenia zobowiązania na raty są kosztem uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 3. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 24 marca 2010 r.: nr ILPB3/423-14/10-5/MM, ILPB3/423-14/10-6/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki, które są płacone od należności rozłożonej na raty są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ w tym przypadku zostały spełnione warunki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, określone w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., tj.:

• odsetki są związane z umową opcji walutowych, która została zawarta w celu zabezpieczenia źródła przychodów,

• zapłacone odsetki nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W związku z powyższym, odsetki naliczane w związku z zobowiązaniami Spółki względem Banku będą mogły zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia, czyli w dacie ich każdorazowej zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Wnioskodawca wskazał, iż Spółka w dniu 12 grudnia 2007 r. zawarła z bankiem umowy regulujące zasady zawierania terminowych operacji finansowych, które miały zabezpieczać dokonywane przez Spółkę transakcje gospodarcze rozliczane w walutach obcych. Na podstawie tych umów strony zawarły transakcje opcji walutowych. Spółka zleciła zamknięcie części transakcji z dnia 29 sierpnia 2008 r. Przedmiotowe opcje spowodowały straty. w dniu 2 września 2009 r. Spółka zleciła zamknięcie pozostałych transakcji. z tego tytułu wynikła znacząca kwota wymagalnych wierzytelności Banku w stosunku do Spółki. w dniu 18 września 2009 r. Strony zawarły ugodę, na mocy której, Spółka zobowiązała się do zapłaty części zobowiązania głównego w miesięcznych ratach wraz z odsetkami naliczonymi od dnia zawarcia ugody w związku z rozłożeniem zobowiązania na raty. Spółka zobowiązała się również do zabezpieczenia spłaty wierzytelności wraz z odsetkami.

Bank zobowiązał się, z chwilą spełnienia przez Spółkę czynności zabezpieczających roszczenie, umorzyć część wierzytelności głównej wraz z odsetkami za opóźnienie w spłacie naliczonymi od wierzytelności głównej za okres od dnia zawarcia ugody do dnia łącznego spełnienia ww. warunków.

Kwestią wymagającą odpowiedzi jest ustalenie, czy odsetki, które bank nalicza w wyniku rozłożenia spłaty zobowiązania Spółki wobec banku na raty są kosztem uzyskania przychodów oraz w którym momencie.

Kwalifikacja przedmiotowych wydatków wymaga uwzględnienia regulacji art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wyłącza z kategorii kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Oznacza to, że odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów podatnika w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, rozumianej jako dopisanie zobowiązania z tytułu spłaty odsetek do zobowiązania głównego, czyli przekształcenie go w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej kredytu.

Dla celów podatkowych za koszty uzyskania przychodów uznawane są wyłącznie odsetki zapłacone. Obciążenie finansowe z tytułu odsetek musi zostać zatem faktycznie poniesione przez podatnika.

Z powyższego wynika, iż aby odsetki można było uznać za koszt podatkowy, powinny zostać w rzeczywistości zapłacone. Tym samym, tylko poniesienie wydatku z tego tytułu przez Wnioskodawcę, daje możliwość zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując powyższe, odsetki naliczone przez bank w związku z rozłożeniem na raty spłaty zobowiązania Spółki stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto dodaje się, iż w zakresie dotyczącym kosztów uzyskania przychodów z tytułu straty powstałej w momencie zamknięcia opcji wniosku Spółki z dnia 21 grudnia 2009 r. wydane zostało postanowienie w dniu 24 marca 2010 r. nr ILPB3/423-14/10-8/MM o umorzeniu postępowania, zgodnie z pismem Spółki z dnia 29 stycznia 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.