INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2010r. (data wpływu 1 czerwca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnej dostawy gruntu zabudowanego wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budowli posadowionej na tym gruncie wybudowanej ze środków własnych nabywającego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnej dostawy gruntu zabudowanego wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności budowli posadowionej na tym gruncie wybudowanej ze środków własnych nabywającego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na nieruchomości stanowiącej własność Gminy został wzniesiony około 20 lat temu obiekt stacji transformatorowej, trwale związany z gruntem, spełniający funkcję służebną w stosunku do otaczających terenów zabudowanych. Obiekt ten został wybudowany w całości ze środków finansowych Zakładu Energetycznego.

Pismem z dnia 8 kwietnia 2009r. Zakład Energetyczny zwrócił się do Burmistrza Miasta o uregulowanie stanu prawnego działek pod stacjami transformatorowymi, w tym działki nr 4180/2.

Wykonany został podział geodezyjny tej nieruchomości mający na celu wydzielenie części niezbędnej do korzystania ze zlokalizowanego na niej obiektu (tj. działki nr 4180/4 o pow. 0,0069 ha).

Następnie zlecono rzeczoznawcy majątkowemu wycenę działki nr 4180/4 oraz zlokalizowanej na niej stacji transformatorowej. W operacie szacunkowym z dnia 10 lutego 2010r. rzeczoznawca majątkowy określił wartość działki nr 4180/4 o pow. 0,0069 ha na kwotę: 5.572,00 zł, zaś wartość budynku stacji transformatorowej - na kwotę 31.900,00 zł.

W dniu 29 kwietnia 2010r. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie określenia zasad zbycia nieruchomości stanowiącej własność Gminy, na której został wybudowany obiekt budowlany przez Zakład Energetyczny, w której upoważniła Burmistrza Miasta do uregulowania stanu prawnego nieruchomości, obejmującej stanowiącą własność Gminy działkę nr 4180/4 poprzez przeniesienie na Zakład Energetyczny własności tej działki - gruntu za wynagrodzeniem i nieodpłatne przeniesienie własności stacji transformatorowej na tej działce zlokalizowanej, jako wybudowanej ze środków finansowych Zakładu Energetycznego (na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego).

W celu zrealizowania uchwały Rady Miejskiej zostanie zawarta umowa notarialna, którą Gmina przeniesie na Zakład Energetyczny: odpłatnie własność działki gruntowej nr 4180/4 i nieodpłatnie własność zlokalizowanego na niej składnika budowlanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu odpłatnego przeniesienia własności działki gruntowej nr 4180/4 i nieodpłatnego przeniesienia własności zlokalizowanego na tej działce składnika budowlanego (stacji transformatorowej wybudowanej ze środków finansowych Zakładu Energetycznego), Gmina będzie obowiązana odprowadzić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, budynek stacji transformatorowej, wybudowany około 20 lat temu ze środków finansowych Zakładu Energetycznego i użytkowany przez Zakład Energetyczny do celów przetwarzania napięcia elektrycznego - zdaniem Wnioskodawcy - spełnia kryteria towaru używanego, dla którego można zastosować zwolnienie od podatku zgodnie z art. 43 ust. pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, gdyż od zakończenia jego budowy upłynęło więcej niż 5 lat, a Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Gmina nie ponosiła także żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku. Zatem wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 - nie znajduje w tym przypadku zastosowania. Ponieważ, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych - z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu - zwolnienie od podatku dotyczyło będzie zarówno odpłatnego przeniesienia własności gruntu, jak i nieodpłatnego przeniesienia własności zlokalizowanego na nim budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatne dostawy towarów. Natomiast nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku występuje transakcja w części mająca charakter odpłatny (dostawa gruntu) oraz w części nieodpłatna (zbycie prawa własności stacji transformatorowej).

Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006r. wydanym w sprawie C-251/05 w postępowaniu Talacre Beach Caravan Sales Ltd przeciwko Commissioners of Customs Excise, stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nieodpłatne przeniesienie prawa własności stacji transformatorowej, stanowiące nieodpłatną dostawę towaru, na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jej wytworzenie i tym samym nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Ww. stacja transformatorowa została bowiem wybudowana ze środków własnych nabywającego, a nie Wnioskodawcy.

Natomiast w odniesieniu do transakcji mającej charakter odpłatny tj. dostawy gruntu należy wskazać, iż grunt przeznaczony pod zabudowę w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, jest towarem, który zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są grunty zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Zwolnienie przysługuje zatem wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym czy leśnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca przeniesie na Zakład Energetyczny odpłatnie własność działki gruntowej nr 4180/4 i nieodpłatnie własność zlokalizowanego na niej składnika budowlanego (stacji transformatorowej).

W świetle powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, iż dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej 22% jako teren budowlany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż budynek stacji transformatorowej, wybudowany około 20 lat temu ze środków finansowych nabywcy i użytkowany przez nabywcę spełnia kryteria towaru używanego, dla którego można zastosować zwolnienie od podatku zgodnie z art. 43 ust. pkt 2 ustawy o VAT, gdyż od zakończenia jego budowy upłynęło więcej niż 5 lat, a Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo tut. organ pragnie zauważyć, iż przywołany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 6 ustawy o VAT został uchylony przez art. 1 pkt 34 lit. c ustawy z dnia 7 listopada 2008r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zmieniającej ustawę o VAT z dniem 1 stycznia 2009r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).