INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 14 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej kosztów związanych z organizacją konferencji branżowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej kosztów związanych z organizacją konferencji branżowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w lutym 2010 r. była organizatorem dwudniowej konferencji branżowej dotyczącej bezpieczeństwa energetycznego Polski i Europy Północnej. W konferencji uczestniczyło 150 osób. jej uczestnikami poza podmiotami gospodarczymi oraz organizacjami i instytucjami z branży energetycznej, a także przedstawicielami świata nauki zajmującymi się przedmiotową tematyką, byli politycy, których działania legislacyjne, dyplomatyczne etc. mogą mieć wymierny wpływ na funkcjonowanie branży poprzez zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego w regionie. Organizując konferencję, Spółka poniosła m.in. wydatki na:

• profesjonalną organizację konferencji przez wyspecjalizowaną agencję zewnętrzną - m.in. wynajem sal, catering, opłacenie wystąpień oraz kosztów pobytu i dojazdów prelegentów, opracowanie strony internetowej etc. Mając na uwadze znaczenie konferencji oraz uczestnictwo znamienitych gości, w trakcie jej trwania zorganizowany został ponadto bankiet oraz wieczór artystyczny połączony ze zwiedzaniem zamku, na którym odbywał się drugi dzień konferencji;

• marketing - w szczególności oprawę graficzną oraz wizualizację logo konferencji, gadżety konferencyjne z logo konferencji oraz logo Spółki, poligraficzne materiały konferencyjne;

• materiały prasowe (m.in. dodatek prasowy na temat konferencji w dzienniku Rzeczpospolita);

• realizację materiałów filmowych;

• konferencję prasową i obsługę dziennikarzy.

Organizacja przedmiotowej konferencji była w pełni uzasadniona ekonomicznie ze względu na zakres, którego dotyczyła. Gwarancja bezpieczeństwa energetycznego Polski oraz poszukiwanie skutecznych rozwiązań na forum krajowym oraz międzynarodowym w powyższym zakresie przekłada się na całokształt działalności gospodarczej spółki z branży paliwowo-energetycznej, jaką jest Wnioskodawca. Potencjalna destabilizacja bezpieczeństwa energetycznego spowodowałaby równoczesną destabilizację funkcjonowania Spółki, przykładowo poprzez ograniczenie dostępu do surowców, wahania ich cen etc. Potencjalne straty ekonomiczne Spółki spowodowane destabilizacją bezpieczeństwa energetycznego z pewnością mogłyby zaważyć nawet na jej dalszym funkcjonowaniu. Mając na uwadze znaczenie bezpieczeństwa energetycznego dla funkcjonowania Wnioskodawcy, jako jeden z kluczowych punktów jego misji określonych w momencie jego powstania przyjęte zostało właśnie podejmowanie działań w powyższym zakresie.

Poza powyżej wskazanym uzasadnieniem ekonomicznym, organizacja tak istotnej konferencji branżowej, informacje o której opublikowane zostały w ogólnopolskich mediach (m.in. w Rzeczpospolitej, która objęła nad konferencją patronat medialny), miała dla Spółki oraz jej produktów wymiar promocyjny. Organizacja imprezy, której uczestnikami byli m.in. Minister Gospodarki oraz Przewodniczący Parlamentu Europejskiego, stanowiła potwierdzenie jej znaczenia jako liczącego się gracza na rynku paliwowo-energetycznym (zarówno krajowym, jak i europejskim), a tym samym powinna mieć wpływ na zwiększenie poziomu zaufania do samej Spółki, jak i jej produktów (a co za tym idzie spowodować intensyfikację ich sprzedaży).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy całokształt wydatków na organizację konferencji branżowej, której charakter oraz uzasadnienie przyczyn organizacji wskazują na związek przyczynowo skutkowy z uzyskaniem przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia...
2. Czy podatek od towarów i usług wykazany na fakturach w związku z wydatkami poniesionymi na organizacje tej konferencji podlega odliczeniu...

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Stanowisko Spółki w pozostałym zakresie będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku (w szczególności uzasadnienie poniesienia wydatków oraz ich charakter) oraz brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotowe wydatki w całości stanowią bieżące koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku, należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z punktem 28 tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Omawiana ustawa nie zawiera definicji reprezentacji, wobec czego znaczenie tego terminu należy ustalić stosując wykładnię językową. Zgodnie z definicją słownikową, reprezentacja to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (por. Uniwersalny Słownik Języka Polskie pod red. St. Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Pomocną może być również etymologia tego słowa - „repraesentatio” (łac.) oznacza „wizerunek”. Reprezentację należy zatem rozumieć jako występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Działania te ułatwiają nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów handlowych, w tym poprzez budowanie osobistych relacji, a ich zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca zorganizował dwudniową konferencję branżową dotyczącą bezpieczeństwa energetycznego Polski i Europy Północnej, w której uczestniczyły podmioty gospodarcze, organizacje i instytucje z branży energetycznej, przedstawiciele świata nauki zajmującymi się przedmiotową tematyką, politycy (w tym Minister Gospodarki oraz Przewodniczący Parlamentu Europejskiego) oraz dziennikarze.

Wśród kosztów organizacji opisanej konferencji Spółka wyodrębniła wydatki poniesione na:

• „profesjonalną organizację konferencji przez wyspecjalizowaną agencję zewnętrzną”, obejmujące m.in. wynajem sal (w tym sal zamku), catering, opłacenie wystąpień oraz kosztów pobytu i dojazdów prelegentów, opracowanie strony internetowej, bankiet oraz wieczór artystyczny połączony ze zwiedzaniem zamku;

• marketing, obejmujące oprawę graficzną oraz wizualizację logo konferencji, gadżety konferencyjne z logo konferencji oraz logo Spółki, poligraficzne materiały konferencyjne;

• materiały prasowe (m.in. dodatek prasowy na temat konferencji w dzienniku Rzeczpospolita);

• realizację materiałów filmowych;

• konferencję prasową i obsługę dziennikarzy.

Jak wskazano powyżej, aby dokonać kwalifikacji podatkowej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów przez Wnioskodawcę oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie konferencji miało kształtować popyt na produkty Spółki, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Jednostki.

Okoliczności wskazane w opisie stanu faktycznego – w szczególności fakt uczestnictwa w konferencji podmiotów mających określone znaczenie w branży energetycznej, w której działa Wnioskodawca lub możliwość wpływu na jej funkcjonowanie (tj. podmiotów gospodarczych, organizacji, instytucji, przedstawicieli świata nauki, a także polityków), zakres ponoszonych wydatków, objęcie planem imprezy bankietu, wieczoru artystycznego połączonego ze zwiedzaniem zamku, nagłośnienie faktu organizacji „tak istotnej konferencji branżowej” w ogólnopolskich mediach – wskazują, że celem konferencji było przede wszystkim budowanie pozytywnych relacji z zaproszonymi gośćmi oraz wzmocnienie wizerunku Wnioskodawcy jako profesjonalnego, godnego zaufania, zamożnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Należy ponadto zauważyć, że Spółka sama podkreśla prestiżowy charakter konferencji, znamienitość zaproszonych gości oraz wskazuje, że organizacja konferencji, w której uczestniczyli m.in. Minister Gospodarki i Przewodniczący Parlamentu Europejskiego „stanowiła potwierdzenie jej znaczenia jako liczącego się gracza na rynku paliwowo-energetycznym (zarówno krajowym, jak i europejskim)”.

Mając na względzie powyższe cechy opisanej konferencji, należy uznać ją za działanie o charakterze reprezentacji. W konsekwencji, całość wydatków ponoszonych przez Spółkę na jej organizację – jako koszty noszące znamiona reprezentacji – nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, z uwagi na wyłączenie przedmiotowych wydatków z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 omawianej ustawy, dla ich kwalifikacji podatkowej nieistotna pozostaje ocena kwestii ekonomicznej zasadności ich ponoszenia, wynikającej z wagi bezpieczeństwa energetycznego dla prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz promocyjnego wymiaru konferencji branżowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.