INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w razie czasowego wyłączenia środka trwałego z użytkowania Spółka jest uprawniona do kontynuowania amortyzacji i traktowania odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w razie czasowego wyłączenia środka trwałego z użytkowania Spółka jest uprawniona do kontynuowania amortyzacji i traktowania odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Główną działalnością Spółki jest produkcja i dystrybucja gazów oraz technologii gazowych, a także budowa instalacji przemysłowych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka nabywa środki trwałe. Spółka rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia danego środka trwałego do ewidencji.

Zdarzają się sytuacje, w których środek trwały Spółki przestaje być używany do działalności (jednak sama działalność jest nadal przez Spółkę kontynuowana). W szczególności takie przypadki występują oraz mogą w przyszłości wystąpić w związku ze sprzedażą gazu w formie ciekłej.

Działalność firmy polega między innymi na dostarczaniu do kontrahentów gazu w formie ciekłej, gdzie na miejscu (tj. w lokalizacji klienta) jest on magazynowany w zbiornikach w postaci ciekłej. Zbiorniki stanowią najistotniejszą część tzw. stacji zagazowania lub stacji redukcji. Pobór gazu przez klientów następować będzie bezpośrednio ze zbiorników. Wyżej wymienione środki trwałe są własnością Spółki a korzystanie z nich przez kontrahentów jest odpłatne.

Zdarzają się sytuacje, gdy po rozpoczęciu użytkowania takiego środka trwałego i dokonywania odpisów amortyzacyjnych następuje tymczasowe zaprzestanie ich wykorzystywania dla tej działalności. Przykładowo demontaż w/w środków trwałych oraz ich przetransportowanie do placówek Spółki z lokalizacji klienta może nastąpić w razie zmiany działalności prowadzonej przez kontrahenta, likwidacji jego przedsiębiorstwa, rozpoczęcia jego obsługi przez konkurencję Spółki, zwiększenie zapotrzebowania lub zmniejszenie zapotrzebowania na produkty Spółki (co skutkuje koniecznością wymiany środków trwałych na bardziej dostosowane do zapotrzebowania kontrahenta) lub inne przypadki zakończenia z nim współpracy.

Wówczas przedmiotowe środki trwałe są magazynowane aż do momentu powtórnego wykorzystania w przyszłym okresie. W efekcie następuje tymczasowe wyłączenie danego środka trwałego z użytkowania. Zachowują one nadal dotychczasowy nr w ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w razie czasowego wyłączenia środka trwałego z użytkowania Spółka jest uprawniona do kontynuowania amortyzacji i traktowania odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Spółki, zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 Ustawy C1T, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Spółka zaznacza, że środki trwale od wartości których dokonywane są odpisy amortyzacyjne, spełniają wszystkie wyżej wymienione przesłanki.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, co do zasady, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Przedmiotowe wyłączenia nie znajdują zastosowania w analizowanym stanie faktycznym.

Z kolei na podstawie art. 16c pkt 5 Ustawy CIT, amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane. W tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności.

Treść art. 16c pkt 5 Ustawy CIT, wskazuje bezpośrednio, że amortyzacji podatkowej nie podlegają tylko takie składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której były wykorzystywane. Tym samym, okresowe zaprzestanie wykorzystywania danego środka trwałego w przypadku dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka trwałego. Ponadto, z ww. regulacji nie wynika również, iż tego typu odpisy amortyzacyjne nie stanowią dla podatnika kosztu uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, ze względu na fakt, iż działalność Spółki jest w dalszym ciągu prowadzona (w niezmienionym rodzajowo zakresie) i środki trwałe zostaną „powtórnie" wykorzystane (zaprzestanie użytkowania jest jedynie tymczasowe), Spółka uważa, że odpisy amortyzacyjne za okres, w którym dany środek trwały był czasowo wyłączony z użytkowania mogą być w dalszym ciągu naliczane i stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

Spółka zaznacza, ze powyżej zaprezentowane stanowisko znajduje również akceptację w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Tak między innymi:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 10 grudnia 2008 r. (Znak IPPB3/423-1365/08-2/JG) - „amortyzacji nie podlegają bowiem składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której składniki te były używane (art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym o dób prawnych). Ponieważ działalność podatnika (Spółki) jest nadal prowadzona, odpisy amortyzacyjne za okres, w którym środek trwały był czasowo wyłączony z użytkowania z ww. powodów mogą być naliczane i stanowią koszty uzyskania przychodów. Przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych jest zaprzestanie działalności, w związku z którym nastąpi zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych nie jest przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych (…)".
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 16 lipca 2009 r. (Znak IPPB5/423-245/09-3/MB) akceptując w całości stanowisko podatnika – „podsumowując, z analizy przepisów updop jednoznacznie wynika, że nie ma obowiązku zaprzestania amortyzacji środków trwałych w przypadku czasowego niewykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma również podstawy prawnej w updop do wyłączenia odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów. Zatem wnioskująca Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieużywanych czasowo bocznic kolejowych, a odpisy te są kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 updop”.
• Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z dnia 6 lipca 2007 r. (Znak 1471/DRP2/423-55/07/JB) - „w przypadku braku wykorzystania posiadanych przez podatnika środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej, przy równoczesnym kontynuowaniu prowadzenia działalności (...), dokonywane w tym okresie odpisy amortyzacyjne w wysokości wynikającej z ustawy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem podstawową zasadę wynikającą z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 updop, a mianowicie służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów”.

Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przypadku czasowego wyłączenia środków trwałych z użytkowania Spółka powinna kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych i traktować dokonane odpisy jako koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zdarzają się sytuacje, gdy po rozpoczęciu użytkowania środka trwałego i dokonywania odpisów amortyzacyjnych następuje tymczasowe zaprzestanie ich wykorzystywania. Przykładowo, demontaż środków trwałych oraz ich przetransportowanie do placówek Spółki z lokalizacji klienta może nastąpić w razie zmiany działalności prowadzonej przez kontrahenta, likwidacji jego przedsiębiorstwa, rozpoczęcia jego obsługi przez konkurencję Spółki, zwiększenie zapotrzebowania lub zmniejszenie zapotrzebowania na produkty Spółki (co skutkuje koniecznością wymiany środków trwałych na bardziej dostosowane do zapotrzebowania kontrahenta) lub inne przypadki zakończenia z nim współpracy. Wówczas przedmiotowe środki trwałe są magazynowane aż do momentu powtórnego wykorzystania w przyszłym okresie. W efekcie następuje tymczasowe wyłączenie danego środka trwałego z użytkowania, natomiast sama działalność jest nadal przez Spółkę kontynuowana.

Analizując stan faktyczny wynikający z wniosku należy mieć na uwadze brzmienie art. 16c pkt 5 ustawy o pdop, zgodnie z którym amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność (…).

Przesłanką powodująca niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego jest więc zaprzestanie działalności, w związku z czym nastąpi zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych nie jest natomiast przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z powyższego wynika, iż dla kwalifikacji przedmiotowych wydatków (odpisów amortyzacyjnych) do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia okoliczność, że Spółka aktualnie nie uzyskuje przychodów z tytułu eksploatacji niektórych środków trwałych. Nie można bowiem stwierdzić zaprzestania prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w tym zakresie; „zawieszone czasowo” środki trwałe nie zostały również zlikwidowane i są w ciągłej gotowości do wykorzystania.

Reasumując stanowisko Spółki, iż w razie czasowego wyłączenia środka trwałego z użytkowania jest Ona uprawniona do kontynuowania amortyzacji i traktowania odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.