INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 18 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków na założenie plantacji słomy miskantus – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. kwalifikacji podatkowej wydatków na założenie plantacji słomy miskantus.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się w głównej mierze produkcją peletu ze słomy. Chcąc zminimalizować koszty zużycia materiałów do produkcji peletów w maju 2010 roku założył plantację słomy energetycznej miskantus. W związku z założeniem plantacji ponoszone będą określone koszty, m.in. dzierżawa gruntów, sadzonki, zabiegi pielęgnacyjne plantacji, itp.

Przewiduje się, że plantacja będzie eksploatowana przez 20 lat, przy czym pierwszy zbiór słomy nastąpi w drugim roku.

Spółka zakłada, iż z działalności tej nie będzie uzyskiwać przychodów poprzez sprzedaż w stanie nieprzetworzonym produktów roślinnych. Uzyskany z tej działalności produkt roślinny wykorzystywany będzie przez spółkę jako surowiec w procesie produkcji peletów, który wpłynie na obniżenie kosztów Spółki oraz uniezależni Spółkę od dostawców zewnętrznych poprzez zapewnienie własnej bazy surowcowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy koszty założenia plantacji słomy miskantus stanowić będą koszt uzyskania przychodów w momencie zużycia surowca do produkcji peletu, z którego Spółka osiągnie przychody...
2. Czy prawidłowo koszty założenia plantacji można ująć na koncie rozliczeń międzyokresowych...
3. Czy wycena kosztu słomy zużytej do produkcji będzie prawidłowa...

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego. Stanowisko Jednostki w pozostałym zakresie będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawę słomy miskantus należałoby zaliczyć do działalności rolniczej, wobec czego kosztów poniesionych na założenie i prowadzenie plantacji miskantusa nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W momencie gdy słoma pochodząca z własnej plantacji zostanie przez Spółkę zużyta jako surowiec w procesie produkcji peletów, wówczas jej wartość stanowić będzie koszt uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami art. 15 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży peletów uzyskanych z tego surowca.

Do momentu zużycia słomy do produkcji peletów koszty założenia plantacji ujęte zostaną na koncie rozliczeń międzyokresowych i zostaną rozliczone w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostaną odpowiadające im przychody.

Koszt słomy zużytej do produkcji stanowić będą: koszty zbioru surowca w danym roku, powiększone o koszty założenia plantacji proporcjonalnie do ilości zebranego surowca w danym roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagalne dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.

W art. 2 ust. 2 ww. ustawy podatkowej zdefiniowano działalność rolniczą, jako działalność polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Należy przy tym podkreślić, iż stan nieprzetworzony, o którym mowa w niniejszym przepisie, to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu, a zatem zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego nabrał on nowych cech, czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka chcąc zminimalizować koszty zużycia materiałów do produkcji peletów założyła na dzierżawionych gruntach plantację słomy energetycznej miskantus, którą następnie zamierza wykorzystywać do produkcji ww. peletów.

Tego typu działalność mieści się w definicji działalności rolniczej, zamieszczonej w powołanym wcześniej art. 2 ust. 2.

W związku z powyższym, wydatki i koszty związane z założeniem i bieżącym utrzymaniem plantacji nie będą brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przypadku, gdy słoma energetyczna pochodząca z własnej plantacji zostanie przez Spółkę zużyta jako surowiec w procesie produkcji peletów, wówczas jej wartość będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży uzyskanego produktu (towaru handlowego).

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w celu ustalenia wartości zużytych do przetwórstwa rolnego i spożywczego lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 12 ust. 5 ustawy, na mocy którego wartość tę należy określić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c, czyli koszty te powinny być potrącone w dacie uzyskania przychodów ze sprzedaży peletów ze słomy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85–035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.