INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010r. (data wpływu do tut. Biura 20 maja 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowywania dochodów z czynszu najmu garaży uzyskanych od najemców lokali mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowywania dochodów z czynszu najmu garaży uzyskanych od najemców lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Towarzystwo Budownictwa Społecznego działa na podstawie ustawy z dnia 26 października 1995 roku o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Zgodnie z powołaną wyżej ustawą, przedmiotem działania Towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Towarzystwo może również prowadzić inną działalność związaną z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą techniczną. TBS buduje budynki mieszkalne wielorodzinne, w których oprócz lokali mieszkalnych znajdują się również garaże. Właścicielem budynków i znajdujących się w nich garaży jest Towarzystwo i stanowią one składnik majątkowy zaliczany do zasobu Towarzystwa. Z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych oraz garaży najemcy opłacają czynsz najmu.

Garaże wynajmowane są osobom będącym najemcami lokali mieszkalnych TBS oraz osobom spoza grona najemców zasobu mieszkaniowego Towarzystwa. Najemcy lokali mieszkalnych TBS wynajmują garaże na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych, bądź wykorzystują je do celów działalności gospodarczej. Najemcy wynajmujący garaże w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych regulują czynsz najmu garażu łącznie z czynszem najmu lokalu mieszkalnego. Najemcy wynajmujący garaże do celów działalności gospodarczej opłacają czynsz najmu na podstawie wystawionej im faktury VAT. Wszystkie przychody z wynajmu garaży TBS przeznacza na cele gospodarki mieszkaniowej.

TBS opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób prawnych dochody z garaży wynajmowanych najemcom lokali mieszkalnych stanowiących własność TBS do celów działalności gospodarczej oraz osobom nie będącym najemcami Towarzystwa, stojąc na stanowisku, że dochody z tego tytułu nie są dochodami z tytułu gospodarki mieszkaniowej i w tej sytuacji nie ma znaczenia fakt przeznaczenia uzyskanego dochodu na cele gospodarki mieszkaniowej.

TBS nie opodatkowuje dochodów z tytułu czynszów najmu uzyskanych od najemców lokali mieszkalnych Towarzystwa wynajmujących równocześnie garaż w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, stojąc na stanowisku, że dochody z tytułu czynszu najmu garaży służących zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych są dochodami z gospodarki mieszkaniowej i ich przeznaczenie na cele gospodarki mieszkaniowej kwalifikuje do zwolnienia z opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec przedstawionych faktów stanowisko TBS w zakresie nieopodatkowywania dochodów z czynszu najmu garaży uzyskanych od najemców lokali mieszkalnych i garaży stanowiących własność Towarzystwa, w związku z przeznaczeniem ich w całości na cele gospodarki mieszkaniowej jest słuszne...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieopodatkowywanie podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z tytułu czynszu najmu garaży uzyskanych od najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność Towarzystwa wynajmujących równocześnie garaże w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych w związku z przeznaczeniem ich na cele gospodarki mieszkaniowej, jest słuszne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54 poz. 654 ze zmianami), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Przez zasoby mieszkaniowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r., zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 z dnia 05 marca 2008r., należy między innymi rozumieć znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz pomieszczenia techniczne jak np. piwnice, komórki, garaże. Związane z lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami np. garażami, przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychody i koszty składające się na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi są jednocześnie przychodami i kosztami podatkowymi w rozumieniu art. 12 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. Dochód powstały z tego tytułu, jak wskazuje zapis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie i - bez względu na termin - wydatkowany na cele gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tak jest właśnie w przypadku TBS - dochód z tytułu czynszu najmu garaży uzyskany od osób wynajmujących lokale mieszkalne i garaże w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i jest przeznaczony na cele gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady działania towarzystw budownictwa społecznego określone zostały w rozdziale 4 ustawy z dnia 26 października 1995r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1070 ze zm.). Zgodnie z art. 23 ust. 1 powołanej ustawy towarzystwa budownictwa społecznego mogą być tworzone w formie:

1. spółek z ograniczoną odpowiedzialnością,
2. spółek akcyjnych,
3. spółdzielni osób prawnych.
   
   

Z treści art. 27 ust. 1 cytowanej ustawy wynika z kolei, iż przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Towarzystwo może również:

1. nabywać budynki mieszkalne,
2. przeprowadzać remonty i modernizację obiektów przeznaczonych na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych na zasadach najmu,
3. wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w budynkach towarzystwa,
4. sprawować na podstawie umów zlecenia zarząd budynkami mieszkalnymi i niemieszkalnymi niestanowiącymi jego własności, z tym że powierzchnia zarządzanych budynków niemieszkalnych nie może być większa niż powierzchnia zarządzanych budynków mieszkalnych,
5. prowadzić inną działalność związaną z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą (art. 27 ust. 2 ww. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochód ten winien być uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochód ten musi być przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

W określeniu „zasoby mieszkaniowe” mieszczą się zarówno lokale mieszkalne, jak i pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia „zasoby mieszkaniowe” nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody, w tym w szczególności opłaty (czynsze) pobierane od lokatorów oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio art. 12 i art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Uzyskany z tego tytułu dochód, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podatkowej, będzie wolny od podatku jeśli zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Wskazać należy, iż kluczowe znaczenie dla zaliczenia danego pomieszczenia (obiektu) do zasobów mieszkaniowych ma związek tego pomieszczenia lub obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności jeśli umożliwia go prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu. Garaże mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych albo wykorzystywane przez mieszkańców tego budynku. W przypadku natomiast, gdy garaże te są wynajmowane przez Wnioskodawcę osobom trzecim, tracą związek z celami mieszkaniowymi. Są bowiem wykorzystywane w działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe uregulowania, stwierdzić należy, iż przychody uzyskane przez Spółkę od najemcy lokalu mieszkalnego z tytułu opłat za korzystanie z garażu stanowią przychody dotyczące gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychody z tego tytułu mają wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.