INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana x przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 20 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 13 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodu ze sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodu ze sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 4 sierpnia 2010 r., znak ILPB1/415-602/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 6 sierpnia 2010 r., a w dniu 13 sierpnia 2010 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przed 2010 rokiem Wnioskodawca wraz z żoną nabył nieruchomości zabudowane budynkami (kamienice z lokalami mieszkalnymi). Każdy nabył równy udział w przedmiocie współwłasności.

Wspomniane nieruchomości zamierzają wnieść w 2010 roku jako wkłady do spółki komandytowej, która zajmie się między innymi gospodarką wspomnianymi nieruchomościami, ich wynajmem, obsługą techniczną itp. Wkłady do spółki w postaci nieruchomości wycenione zostaną z uwzględnieniem wartości rynkowej przedmiotowych nieruchomości, na dzień wniesienia wkładów. Wartość ta, będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ramach gospodarowania zasobem mieszkaniowym nie wyklucza się sprzedaży lokali mieszkalnych. Aktualna wartość nieruchomości jest wyższa niż ich wartość w momencie nabycia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, iż przedmiotowe nieruchomości nie były, nie są i nie będą przed ich wniesieniem jako wkład do spółki komandytowej wykorzystywane na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę lub małżonkę działalności gospodarczej.

Przedmiotowe nieruchomości są budynkami mieszkalnymi w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych (stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych PKOB Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie dochodu ze sprzedaży nieruchomości.

Jaka wartość nieruchomości (podatkowa, będąca kosztem uzyskania przychodu) winna być wykazana przy sprzedaży ułamkowej części gruntu razem z posadowionym na nim budynkiem, lokalem... Innymi słowy - czy uzyskany przychód, w części przypadającej na wspólników, może zostać pomniejszony o koszt uzyskania przychodu (przypadający proporcjonalnie na wspólników), w wysokości rynkowej wartości nieruchomości na dzień wniesienia wkładu do spółki osobowej, uwzględnionej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane przez spółkę osobową przed sprzedażą...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży nieruchomości, lub jej części (lokalu z odpowiadającym mu udziałem w gruncie) przez spółkę osobową, dochód stanowiący podstawę opodatkowania, w częściach przypadających na wspólników, obliczony zostanie jako różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia, a wartością nieruchomości (wartością jej części obliczoną proporcjonalnie do całości) przyjętą na potrzeby wyceny wkładu wniesionego do spółki osobowej, określoną w akcie notarialnym.

Jak podaje Wnioskodawca, stanowisko w podobnych sprawach zajęły organy podatkowe. Między innymi Izba Skarbowa w Poznaniu (pismo z dnia 20 lutego 2009 r. ILPB3/423-697/08-2/HS). Opinię zgodną z przedstawioną w niniejszym wniosku wyraził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu w piśmie z 14 marca 2007 r. Nr PDF I/415-80/06, w którym czytamy między innymi: „(…) Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowa dokona sprzedaży nieruchomości (tu – lokalu mieszkalnego wraz z przyporządkowanym udziałem w gruncie), wniesionej przez wspólnika aportem do spółki, a uznanego przez spółkę za środek trwały kosztem uzyskania przychodu będzie wartość nieruchomości ustalona na dzień wniesienia wkładu nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu”.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko akceptujące możliwość przypisania kosztów uzyskania przychodów, w wysokości wartości wkładów określonych w akcie notarialnym dokumentującym ich wniesienie, zostało także potwierdzone w następujących pismach:

• pismo Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2007 r. (znak IIUSpblA/1/415-61/81a, b/49,50/07BB);
• pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 12 lutego 2008 r. (znak IIUS.I/415-4/07);
• pism Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach z dnia 8 stycznia 2007 r. (znak PD1 A/415-54/06);
• pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 maja 2006 r. (znak US I/1-415/7c/2006).
  
  

W przypadku spółek mniemających osobowości prawnej powszechnie przyjmuje się, że w sytuacji zbycia składnika majątkowego otrzymanego w ramach wkładu, koszt uzyskania przychodów należy ustalić na podstawie wartości rynkowej zbywanego składnika, określonej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu.

Koszty uzyskania przychodów ze zbycia Nieruchomości przez spółkę osobową – ustalone w wysokości wartości Nieruchomości, ustalonej na moment dokonania wkładu – stanowić będą dla spółki i innych wspólników spółki osobowej koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w wysokości proporcjonalnej do posiadanego przez każdego z nich udziału w spółce osobowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
   • wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości koszty uzyskania tego przychodu ustala się w wysokości wartości początkowej nieruchomości ustalonej na dzień wniesienia wkładu, pomniejszonej o sumę odpisów amortyzacyjnych. Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowa dokona sprzedaży lokali mieszkalnych, wniesionych aportem przez wspólników, uznanego przez spółkę komandytową za środek trwały, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość nieruchomości ustalona na dzień wniesienia wkładu nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Treść art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zatem koszty uzyskania przychodów przypadające na wspólnika Spółki należy określić proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Reasumując, uzyskany przychód, w części przypadającej na wspólników, może zostać pomniejszony o koszt uzyskania przychodu (przypadający proporcjonalnie na wspólników), w wysokości rynkowej wartości nieruchomości na dzień wniesienia wkładu do spółki osobowej, uwzględnionej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane przez spółkę osobową przed sprzedażą.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe ze względu na fakt, iż we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w przypadku sprzedaży nieruchomości, do obliczenia dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania przyjmuje tylko różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia, a wartością nieruchomości (wartością jej części obliczoną proporcjonalnie do całości) przyjętą na potrzeby wyceny wkładu wniesionego do spółki osobowej, określoną w akcie notarialnym, nie uwzględnienia natomiast dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

W przypadku natomiast gdy przedmiotem wkładu będą składniki majątku stanowiące towar handlowy, należy je wycenić według historycznej ceny ich zakupu bądź nabycia, powiększonej o poniesione na nie nakłady. Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości stanowiących towar handlowy w spółce uzyskany przychód, w części przypadającej na wspólników, może zostać pomniejszony o koszt uzyskania przychodu (przypadający proporcjonalnie na wspólników), w wysokości historycznej ceny zakupu bądź nabycia nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie opodatkowania przychodów został rozstrzygnięty w dniu 20 sierpnia 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-602/10-4/IM.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tut. organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Ponadto tutejszy organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do małżonki Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.