Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-638/12-5/AK
z 18 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 19 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia od bieżących wydatków w zakresie utrzymania budynku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia od bieżących wydatków w zakresie utrzymania budynku. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 września 2012 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: OSiR) jest jednostką budżetową Gminy X dalej: Gmina). OSiR jest odrębnie od Gminy zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i posługuje się dla celów realizowanych transakcji (sprzedaży i zakupów) własnym numerem NIP.

Na terenie Gminy znajduje się kryta pływalnia, która został wybudowana w latach 2000-2002. Obecnie budynek pływalni znajduje się w trwałym zarządzie (o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) OSiR, tj. właśnie OSiR prowadzi działalność w zakresie udostępniania pływalni korzystającym. W szczególności to OSiR widnieje jako sprzedawca usług wstępu na krytą pływalnię na wystawianych paragonach i/lub fakturach, ujmuje wartość netto z tytułu tych obciążeń wraz z podatkiem należnym w rejestrach VAT oraz w deklaracjach VAT-7, a także rozlicza podatek należny.

Wstęp na krytą pływalnię do godz. 11 zarezerwowany jest wyłącznie dla uczniów szkół z Gminy w związku z przeprowadzaniem w tym czasie zajęć wychowania fizycznego. Zasadniczo, uczniowie tych szkół korzystając z krytej pływalni w ramach lekcji szkolnych, płacą każdorazowo opłatę za wstęp według preferencyjnej stawki (2 zł od osoby). „Technicznie” opłaty za wstęp mogą być uiszczane przez opiekuna grupy (ze względu na wiek dzieci), niemniej jednak środki na ten cel są przekazywane od rodziców uczniów. W konsekwencji, co do zasady, to uczniowie szkół, a nie same szkoły są nabywcą usług odpłatnego wstępu na krytą pływalnię. W szczególności OSiR nie dokumentuje wskazanych usług fakturami VAT wystawianymi na szkoły.

Dodatkowo, w przypadku uczniów z domu dziecka, to właśnie dom dziecka ponosi koszty wstępu uczniów na krytą pływalnię. Również w odniesieniu do uczniów ze szkoły społecznej i szkoły specjalnej, to te podmioty a nie ich uczniowie są nabywcą wstępu na krytą pływalnię. Dom dziecka i szkoła specjalna są jednostkami budżetowymi powiatu, natomiast szkoła społeczna jako jednostka niepubliczna znajduje się pod zarządem (...) Towarzystwa (...).

Poza godzinami zarezerwowanymi na zajęcia szkolne, kryta pływalnia jest ogólnie dostępna i za wstęp pobierane są opłaty zgodnie z obowiązującym cennikiem.

Dodatkowo, w budynku, w którym znajduje się kryta pływalnia, OSiR wynajmuje odpłatnie lokale użytkowe na rzecz innych, zewnętrznych pomiotów, które prowadzą w nich działalność gospodarczą, tj. solarium, fitness i kawiarnia. Również z tego tytułu OSiR wystawia faktury VAT, ujmuje wartość netto z tytułu tych obciążeń wraz z podatkiem należnym w rejestrach VAT oraz w deklaracjach VAT-7, a także rozlicza podatek należny.

W związku z wykonywaniem usług odpłatnego udostępniania krytej pływalni oraz wynajmu lokali użytkowych, OSiR ponosi szereg wydatków w zakresie utrzymania budynku, (np. koszty wody, prądu, sprzątania, ochrony, zakup wyposażenie i urządzeń, remontów, itp.). W związku z nabyciem tych towarów i usług OSiR otrzymuje faktury VAT wraz z wykazanymi na nich kwotami VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż nie jest podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. klubem sportowym, związkiem sportowym bądź związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy OSiR ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki na utrzymanie budynku, w którym znajduje się kryta pływalnia w całości czy też przy pomocy proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, OSiR ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki na utrzymanie budynku, w którym znajduje się kryta pływalnia w całości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
• pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
  
  

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemąjące osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W konsekwencji, OSiR, jako jednostka budżetowa jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT.

Stanowisko to zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 stycznia 2012 r., sygn. ILPP1/443-1329/11-3/BD, w której organ podatkowy stwierdził, że: „W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić prawidłowość zajętego stanowiska, zgodnie z którym ZBGKiM oraz MOKiS, w zakresie powierzonej im działalności, powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników VAT, tj. nie Gmina a te właśnie jednostki organizacyjne powinny rozliczać VAT należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług (względnie sprzedaży towarów)”.

Podobne stanowisko zostało wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 lutego 2012 r., sygn. IPTPP1/443-981/11-3/MH, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika przedstawione we wniosku, że „MZOK oraz OSiR w zakresie powierzonej im działalności, powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników VAT, tj. nie Gmina a te właśnie jednostki organizacyjne powinny rozliczać VAT należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług (względnie sprzedaży towarów)”.

Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest jego związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W ocenie OSiR również ten warunek jest spełniony.

Bowiem jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, obiekt, w którym znajduje się kryta pływalnia jest udostępniany wyłącznie odpłatnie, tj. w związku z wprowadzeniem biletów wstępu dla wszystkich korzystających z pływalni (zarówno uczniów jak i pozostałych chętnych) oraz wynajmowaniem lokali użytkowych znajdujących się w budynku, co w każdej sytuacji stanowi czynność opodatkowaną VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

W konsekwencji, cały obiekty jest wykorzystywany do odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji skoro wydatki będą związane ze świadczeniem wyłącznie czynności opodatkowanych OSiRowi będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z utrzymaniem budynku w całości.

Natomiast stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeśli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z zastrzeżeniem ust. 10.

Szczegóły w zakresie wyliczenia proporcji zostały wskazane w ust. 3 tego przepisu. Mając na uwadze, że w ocenie OSiR w przedmiotowym przypadku, pływalnia będzie w całości wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, wskazany przepis nie znajdzie zastosowania i w konsekwencji OSiR powinno przysługiwać prawo do odliczenia VAT w całości wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług niezbędnych do utrzymania budynku.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w analogicznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez poszczególnych Dyrektorów Izb Skarbowych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn. IPPP2/443-768/11-4/KAN, w której organ podatkowy stwierdził, że: „W oparciu o przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca (jednostka budżetowa gminy – przypomnienie OSiR) jednoznacznie wskazał, iż towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca zaznaczył, że korzystanie z lodowiska i skateparku będą usługami odpłatnymi dla społeczeństwa, środek trwały będzie ściśle związany ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z budową lodowiska stałego wraz z urządzeniami skateparku. Reasumując, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów związanych z realizacją inwestycji jedynie w takim zakresie, w jakim wykonana inwestycja będzie służyła czynnościom opodatkowanym”.
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. ITPP1/443-962/10/AP, w której organ podatkowy stwierdził, że „Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Ogrodzie Zoologicznym, będącym jednostką budżetową, stanowiącą własność gminy, został wybudowany budynek dla żyraf. Wszystkie faktury związane z tą inwestycją wystawiane były na Ogród Zoologiczny. Ekspozycja dla zwierząt oraz związana z nimi budowla mają związek ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż bilety wstępu opodatkowane są stawką podatku w wysokości 7% VAT. Ogród Zoologiczny jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Analiza stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż o ile wybudowany obiekt będzie w całości wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, to przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową tych obiektów, przy założeniu, że nie zachodzą wyłączenia tego prawa, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług”.
  
  

Podsumowując, skoro OSiR wykorzystuje budynek do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, niekorzystających ze zwolnienia, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, min. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w związku z wykonywaniem usług odpłatnego udostępniania krytej pływalni oraz wynajmu lokali użytkowych, OSiR ponosi szereg wydatków w zakresie utrzymania budynku, (np. koszty wody, prądu, sprzątania, ochrony, zakup wyposażenie i urządzeń, remontów, itp.). W związku z nabyciem tych towarów i usług OSiR otrzymuje faktury VAT wraz z wykazanymi na nich kwotami VAT.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno prawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Oznacza to, iż przepis art. 90 ustawy stosuje się wyłącznie do tej części obrotu i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie dotyczy działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

W interpretacji z dnia 17 września 2012 r. nr ILPP2/443-638/12-4/AK tut. Organ stwierdził, iż Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu jak i zwolnione od podatku.

Zatem mając powyższe na uwadze, tut. Organ stwierdza, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług w celu utrzymania budynku pływalni (np. koszty wody, prądu, sprzątania, ochrony, zakup wyposażenie i urządzeń, remontów, itp.), w takim zakresie w jakim służą czynnościom opodatkowanym. Natomiast, gdy powyższe służy czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, jak i zwolnionym z tego podatku, w sytuacji, gdy nie ma możliwości faktycznego wyodrębnienia kwot podatku naliczonego do poszczególnych czynności, Wnioskodawca ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług wydane zostało w dniu 17 września 2012 r. odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego X po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.