INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 01 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do kosztów uzyskania przychodów ma być uznana kwota netto czy brutto wynikająca z otrzymanej od usługodawcy faktury VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do kosztów uzyskania przychodów ma być uznana kwota netto czy brutto wynikająca z otrzymanej od usługodawcy faktury VAT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 września 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-966/10/MO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP w dniu 01 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna połączyła się ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością 31 lipca 2008 r. i w wyniku połączenia stała się sukcesorem podatkowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Połączenie nastąpiło na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH).

1. Umowa z dnia 29 grudnia 2006 r. dotyczy świadczenia usług od 7 maja 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.
2. Umowa z dnia 27 grudnia 2007 r. dotyczy świadczenia usług od 1 stycznia 2008 r. do 30 lipca 2008 r.

zawarte pomiędzy Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a Doradcą - spółką jawną.
3. Umowa z dnia 25 czerwca 2008 r. dotyczy świadczenia usług od 31 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.
4. Umowa z dnia 12 stycznia 2009 r. dotycząca świadczenia usług od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2009 r.
5. Umowa z dnia 2 stycznia 2010 r. dotycząca świadczenia usług od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.

zawarte pomiędzy Spółką a Doradcą - spółka jawna.

Zarówno Spółka jak i usługodawca są podatnikami czynnymi VAT posiadającymi siedzibę na terytorium Polski.

Zgodnie z postanowieniami wynikającymi z umów dotyczących usług świadczonych w latach 2008-2009 wynika że:

• usługi na rzecz Spółki są świadczone przez usługodawcę poprzez wspólników, którzy są powołani do zarządu Spółki oraz pracowników i współpracowników usługodawcy,
• przedmiotem umowy o świadczenie usług jest stałe świadczenie przez usługodawcę usług doradztwa w zakresie zarządzania Spółką. Zarządzanie polega na wykonywaniu obowiązków członka zarządu Spółki, realizację obowiązków Spółki jako płatnika i podatnika określonych w przepisach prawa podatkowego oraz usługi księgowe, marketingowe i finansowe,
• do obowiązków usługodawcy w zakresie świadczonych usług w szczególności należy:
  • analizowanie, reorganizowanie i planowanie rozwiązań służących zwiększeniu efektywności i optymalizacji działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę,
  • przeprowadzanie analizy, monitorowania i informowania zarządu Spółki o realizacji powierzonych usługodawcy zadań,
  • przygotowywanie opinii i raportów dotyczących bieżącej i planowanej działalności Spółki,
  • realizowanie polityki kadrowej w Spółce,
  • prowadzenie spraw finansowych Spółki, nadzór i prowadzenie usług księgowych oraz realizacja obowiązków płatnika i podatnika określonych w przepisach prawa podatkowego,
  • nadzór nad przygotowywaniem i publikowaniem informacji o Spółce w celach marketingowych i promocyjnych,
  • poszukiwanie podmiotów zainteresowanych współpracą zarówno kapitałową jak i handlową ze Spółką,
• usługi świadczone są zarówno w siedzibie usługodawcy jak i w siedzibie Spółki oraz każdym miejscu w którym Spółka prowadzi swoje interesy. O miejscu świadczenia usługi decyduje usługodawca w porozumieniu ze Spółką w zależności od zadań, które są realizowane w ramach świadczonej usługi,
• za wykonanie usługi uważa się świadczenie usługi z należytą starannością i dbałością o zabezpieczenie interesów Spółki oraz przygotowywanie niezbędnych dokumentów i sprawozdań,
• z tytułu świadczonych usług usługodawcy przysługuje od Spółki miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe. Wynagrodzenie to obejmuje wszystkie koszty związane ze świadczeniem usług przez usługodawcę,
• usługodawca ma ponadto prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego zależnego od osiągniętego przez Spółkę zysku brutto i wartości przychodów w danym okresie,
• usługodawca ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone Spółce z tytułu usług będących przedmiotem umowy świadczonych z nienależytą starannością,
• na usługodawcy ciąży również obowiązek zachowania w tajemnicy wszelkich informacji na temat Spółki uzyskanych w trakcie świadczenia usługi oraz zobowiązanie do powstrzymania się od działalności konkurencyjnej wobec Spółki jak i zakaz świadczenia usług na rzecz podmiotów prowadzących działalność konkurencyjną wobec Spółki,
• podstawą do zapłaty wynagrodzenia za świadczone na rzecz Spółki usługi jest faktura VAT wystawiona przez usługodawcę. Po jej otrzymaniu Spółka ewidencjonuje otrzymaną fakturę w księgach rachunkowych i dokonuje płatności za usługi świadczone na jej rzecz,
• w umowie wskazano, że w odniesieniu do spraw w niej nieuregulowanych mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny Dz. U. z 1964 r., nr 16, poz. 93 ze zmianami; dalej: KC).
  
  

Natomiast umowa dotycząca usług świadczonych przez usługodawcę w 2010 r. określa, że:

• usługi na rzecz Spółki są świadczone przez usługodawcę poprzez wspólników oraz pracowników i współpracowników usługodawcy,
• przedmiotem umowy o świadczenie usług jest stałe świadczenie przez usługodawcę usług doradztwa w zakresie zarządzania Spółką. Zarządzanie polega na świadczeniu usług związanych z controlingiem, finansami, zasobami ludzkimi oraz nadzorem nad dokumentacją spółki,
• do obowiązków usługodawcy w zakresie świadczonych usług w szczególności należy:
  • stałe i bieżące monitorowanie sytuacji Spółki w celu identyfikacji ewentualnych zagrożeń oraz zmian i możliwości rozwoju.
  • wdrażanie na wszystkich szczeblach zarządzania i we wszystkich komórkach organizacyjnych Spółki decyzji zarządu dotyczących jej działalności gospodarczej,
  • analizowanie, reorganizowanie i planowanie rozwiązań służących zwiększeniu efektywności i optymalizacji działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę,
  • przeprowadzanie analizy, monitorowania i informowania zarządu Spółki o realizacji powierzonych usługodawcy zadań,
  • przygotowywanie opinii i raportów dotyczących bieżącej i planowanej działalności Spółki,
  • realizowanie polityki kadrowej w Spółce,
  • prowadzenie spraw finansowych Spółki, nadzór i prowadzenie usług księgowych oraz realizacja obowiązków płatnika i podatnika określonych w przepisach prawa podatkowego.
• usługi świadczone są zarówno w siedzibie usługodawcy jak i w siedzibie Spółki oraz każdym miejscu w którym Spółka prowadzi swoje interesy. O miejscu świadczenia usługi decyduje usługodawca w porozumieniu ze Spółką w zależności od zadań, które są realizowane w ramach świadczonej usługi,
• za wykonanie usługi uważa się świadczenie usługi z należytą starannością i dbałością o zabezpieczenie interesów Spółki oraz przygotowywanie niezbędnych dokumentów i sprawozdań, opinii, raportów analiz oraz dokumentacji księgowo podatkowej związanych z działalnością Spółki,
• z tytułu świadczonych usług usługodawcy przysługuje od Spółki miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe. Wynagrodzenie to obejmuje wszystkie koszty związane ze świadczeniem usług łącznie z przeniesieniem praw autorskich do wszelkich dzieł powstających w trakcie świadczenia usług oraz nośników na których są one stworzone,
• usługodawca ma ponadto prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego zależnego od osiągniętego przez Spółkę zysku brutto i wartości przychodów w danym okresie,
• odpowiedzialność za wykonanie czynności będących przedmiotem umowy wobec Spółki jak i ewentualnych roszczeń od osób trzecich z tytułu usług świadczonych z nienależytą starannością ponosi usługodawca,
• na usługodawcy ciąży również obowiązek zachowania w tajemnicy wszelkich informacji na temat Spółki uzyskanych w trakcie świadczenia usługi oraz zobowiązanie do powstrzymania się od działalności konkurencyjnej wobec Spółki jak i zakaz świadczenia usług na rzecz podmiotów prowadzących działalność konkurencyjną wobec Spółki,
• podstawą do zapłaty wynagrodzenia za świadczone na rzecz Spółki usługi jest fakturą VAT wystawiona przez usługodawcę. Po jej otrzymaniu Spółka ewidencjonuje otrzymaną fakturę w księgach rachunkowych i dokonuje płatności za usługi świadczone na jej rzecz,
• w umowie wskazano, że w odniesieniu do spraw w niej nieuregulowanych mają zastosowanie przepisy KC.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 września 2010 r. Spółka wskazała, iż nie oczekuje na odpowiedź w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenie z tytułu umowy o doradztwo w zarządzaniu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy za koszty uzyskania przychodów ma być uznana kwota netto czy brutto wynikająca z otrzymanej od usługodawcy faktury VAT... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, zasada ogólna wynikająca z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług. Jednak zgodnie z pkt 46 lit. a) tiret drugi podatek naliczony jest kosztem uzyskania przychodów w części, w której zgodnie z przepisami wynikającymi z ustawy o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług (jeżeli naliczony podatek VAT nie powiększa wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych).

Natomiast zgodnie z 86 ust. 2 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo to jest jednak ograniczone o wyłączenia wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. W przepisie tym wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem jeśli otrzymana od usługodawcy - spółki jawnej przez Spółkę faktura VAT dokumentująca wykonanie usługi doradztwa w zakresie zarządzania byłaby czynnością niepodlegajacą opodatkowaniu w związku z faktem nieuznania jej za wykonaną w ramach prowadzonej przez usługodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, to Spółka ma prawo zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów również wartości podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury. Oznacza to, że kosztem uzyskania przychodów dla Spółki będzie wartość brutto wynikająca z otrzymanej faktury VAT od usługodawcy.

Stanowisko takie odnośnie uznania za koszty uzyskania przychodów kwoty podatku naliczonego jeśli z przepisów ustawy o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek nie powiększa wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych znajduje potwierdzenie m. in. w odpowiedzi na interpelację poselską do Ministra Finansów nr 3266 z 18 czerwca 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Ponadto należy dodać, iż niektóre wydatki pomimo, iż są związane z przychodami nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów jeżeli są objęte katalogiem zawartym w art. 16 ust. 1 updop.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 updop, co do zasady za koszty uzyskania przychodów nie uważa się, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „ustawa o VAT”), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie updop, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Przy czym zauważyć należy, iż przepis ten daje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług, o ile podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Innymi słowy, wskazany przepis nie dotyczy sytuacji, w których podatnik miał możliwość skorzystania z odliczenia w podatku od towarów i usług, ale z niej nie skorzystał.

Oznacza to, że w przypadku, gdy na mocy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie będących przedmiotem niniejszej interpretacji, z tytułu świadczonej na rzecz Spółki usługi zarządzania w istocie nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, wówczas Spółka będzie mogła uznać za koszt uzyskania przychodów wydatki udokumentowane fakturą otrzymaną od usługodawcy w kwocie brutto.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne z tego faktu, w postaci w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Jednocześnie wskazać należy, iż prawidłowość wystawienia faktury przez usługodawcę nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Stanowisko Spółki z uwzględnieniem powyższych uwag dotyczących zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że odnośnie sprawy będącej przedmiotem oznaczonego we wniosku pytania Nr 1, wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.