INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2010r. (data wpływu 14 czerwca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2010r. (data nadania 21.07.2010 r., data wpływu 26 lipca 2010r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 14.07.2010 r. nr IPPB5/423-340/10-2/MB (data nadania 15.07.2010 r., data odbioru 19.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę aportu zespołu poszczególnych aktywów- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę aportu zespołu poszczególnych aktywów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2010r. (data wpływu 26 lipca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14.07.2010 r. nr IPPB5/423-340/10-2/MB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarząd P” S.A. (dalej „P.”) planuje wydzielenie i zbycie w formie aportu do podmiotu w 100% zależnego od P., tj. spółki O. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej „O.” lub „Wnioskodawca”) nieruchomości oraz innych aktywów trwałych i aktywów obrotowych wchodzących w skład Bazy Obsługowej funkcjonującej w ramach Pionu Techniki Lotniczej P. (dalej „Baza Obsługowa”).

Wydzielenie Bazy Obsługowej ma nastąpić w drugiej połowie czerwca 2010r.

Pion Techniki Lotniczej stanowi wyodrębnioną jednostkę organizacyjną w strukturach P.. Do jednostki tej przypisany jest zespół pracowników wraz z kierownictwem oraz zespół składników majątkowych, zarówno o charakterze materialnym jak i niematerialnym, służący realizacji zadań przed nią postawionych.

W ramach Pionu Techniki Lotniczej realizowane są obecnie dwie odrębne funkcje, tj. działalność w zakresie Zarządzania Ciągłą Zdatnością do Lotu (dalej „Zarządzanie zdatnością”) oraz działalność w zakresie obsługi technicznej samolotów i ich podzespołów (dalej „Działalność obsługowa”). Funkcje te regulowane są odrębnymi przepisami regulacji lotniczych i w ramach Pionu Techniki Lotniczej mają zasadniczo odrębny charakter. Niemniej część działalności (komórek wewnętrznych) Pionu Techniki Lotniczej dedykowana jest zarówno do Działalności obsługowej, jak i Zarządzania zdatnością w związku z czym nie można w prosty sposób przeprowadzić podziału organizacyjnego Pionu Techniki Lotniczej na dwie odrębne, działające w jego ramach funkcje. Odzwierciedleniem powyższego jest fakt, iż istotna część pracowników Pionu Techniki Lotniczej przypisanych obecnie do Zarządzania zdatnością, głównie inżynierów, zostanie w związku z planowanym wydzieleniem przeniesiona wraz z Bazą Obsługową do O.. Jednocześnie ze względu na przenikanie się zadań i kompetencji obu funkcji w ramach Pionu Techniki Lotniczej wydzielenie Bazy Obsługowej spowoduje po stronie P. konieczność powołania nowej osoby (w randze dyrektora) odpowiedzialnej za Zarządzanie zdatnością.

W związku z przejęciem Bazy Obsługowej O. przejmie, w trybie art. 231 kodeksu pracy, pracowników Pionu Techniki Lotniczej P., z wyłączeniem grupy około 10 osób zajmujących się Zarządzaniem zdatnością, co jest działalnością specyficznie przypisaną przewoźnikowi lotniczemu czyli P. i nie może zostać wydzielona poza jego struktury.

W związku z planowanym wydzieleniem P. przeniesie na O. całość składników majątkowych przypisanych do Bazy Obsługowej, a w tym: prawo użytkowania wieczystego gruntów, budynki, wyposażenie i infrastrukturę obsługową, jak również inne zasoby materialne i niematerialne niezbędne do samodzielnego prowadzenia przez O. działalności w zakresie realizacji obsługi technicznej w ramach tzw. Total Maintenance Suport. W ramach wydzielenia Bazy Obsługowej na O. przejdą również podpisane przez P. umowy dotyczące wydzielanej działalności. Przeniesienie własności poszczególnych składników majątkowych na O. nastąpi w dwóch odrębnych transakcjach. W formie wkładu niepieniężnego przeniesione zostaną składniki majątkowe o charakterze materialnym. Natomiast stanowiące mniej istotną wartościowo i ilościowo część wydzielanego majątku składniki majątkowe o charakterze niematerialnym, w tym prawa własności intelektualnej (know-how) w postaci instrukcji, podręczników, programów szkoleniowych, dokumentacji technicznej, zapisów obsługowych, etc. zostaną przeniesione na O. w drodze umowy sprzedaży. Takie ukształtowanie prawne transakcji wynika z trudności technicznych z dokonaniem wyceny własności intelektualnej (know-how) w postaci specjalistycznych procedur, programów szkoleniowych, podręczników, instrukcji, dokumentacji technicznej i zapisów obsługowych, w sumie kilka tysięcy stron dokumentacji lotniczej opracowanej w ramach Pionu Techniki Lotniczej, zgodnie z przepisami prawa lotniczego. W związku z brakiem stosownej wyceny niezbędnej do określenia wartości przedmiotu wkładu w tym zakresie na ostateczny moment uzyskiwania zgód korporacyjnych dotyczących przeprowadzenia transakcji, podjęta została decyzja o zbyciu powyższej własności intelektualnej w odrębnej transakcji, której warunki finansowe określone zostaną po uzyskaniu stosownej wyceny wartości rynkowej jej przedmiotu.

W związku z przejęciem Bazy Obsługowej O. przejmie również zobowiązania kontraktowe wynikające z umów obsługowych z podmiotami zewnętrznymi jak również ze zleceń wewnętrznych w ramach P.. Przejście powyższych zobowiązań regulowane będzie stosownymi zapisami w umowach, które O. zawrze ze swoimi kontrahentami, w tym z P..

Dla prowadzenia przez O. działalności w zakresie obsługi liniowej, bazowej oraz warsztatowej, a także usług Zarządzania Ciągłą Zdatnością do Lotu, realizowanej dotychczas przez Pion Techniki Lotniczej, niezbędne jest uzyskanie stosownych certyfikatów z Urzędu Lotnictwa Cywilnego („ULC”). Przeniesienie na O. posiadanego obecnie przez P. certyfikatu byłoby możliwe jedynie w przypadku transakcji skutkującej sukcesją generalną praw i obowiązków lub w przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa w trybie art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Ponieważ żaden z tych warunków w przypadku transakcji pomiędzy P. a O. nie jest spełniony, konieczne jest wystąpienie do ULC z wnioskiem o nadanie O. nowego certyfikatu PART-145, bez którego nie jest możliwe prowadzenie przezeń Działalności obsługowej. Stosowne kroki w celu uzyskania certyfikatu, który ma zostać udzielony w dniu objęcia przez O. aportu w postaci Bazy Obsługowej zostały juz podjęte

Pion Techniki Lotniczej nie sporządza odrębnego od P. bilansu ani rachunku zysków i strat. Nie posiada również samodzielności finansowej w ramach przedsiębiorstwa P.. Ze względu na swoją specyfikę tj. pełnienie przede wszystkim funkcji obsługowej w stosunku do głównego przedmiotu działalności P., Pion Techniki Lotniczej stanowi jedynie odrębne centrum kosztowe w systemie finansowym P.. Zaznaczyć jednak należy, że do Pionu Techniki Lotniczej są przypisane skonkretyzowane aktywa wykorzystywane w ramach jego działalności oraz związane z nią pasywa. Realizacja zadań postawionych przed kierownictwem Pionu Techniki Lotniczej oceniana jest m.in. w kontekście realizacji rocznego budżetu jednostki określającego zarówno przewidywane przychody z tytułu działalności zewnętrznej jak i koszty funkcjonowania. System finansowy P. pozwala przy tym na bieżące kontrolowanie wykonania budżetu.

Co do zasady wszystkie bezpośrednie koszty działalności Pionu Techniki Lotniczej alokowane są w systemie P. do tego centrum kosztowego. Powyższe nie dotyczy jednak części kosztów ogólnozakładowych (np. koszty księgowości zarządzania zasobami ludzkimi koszty obsługi prawnej itp.), które co do zasady nie są alokowane przez P. do wewnętrznych jednostek organizacyjnych. Z drugiej jednak strony koszty energii elektrycznej mediów oraz podatku od nieruchomości które związane są aktywami przypisanymi do Pionu Techniki Lotniczej również alokowane są do centrum kosztowego Pionu.

Niemniej ponieważ na dzień dzisiejszy gros działań Pionu Techniki Lotniczej skierowane jest na wewnętrzną obsługę P., a jedynie niewielka część jego aktywności dotyczy usług świadczonych na rzecz podmiotów zewnętrznych, nie jest możliwe jednoznaczne i precyzyjne określenie przychodów generowanych czy też dających się alokować do Pionu Techniki Lotniczej.

Dodatkowo, podjęto decyzję, że do O. nie będą przenoszone należności ani zobowiązania dające się przypisać do Pionu Techniki Lotniczej. Ich rozliczenie dokonane zostanie przez P..

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zespół składników majątkowych, który na skutek planowanej transakcji zostanie przeniesiony przez P. na O. powinien być klasyfikowany dla celów podatkowych jako zespól poszczególnych aktywów czy jako zorganizowana część przedsiębiorstwa P....
2. Czy O. będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez P., dokumentujących przeniesienie na O. zespołu składników majątkowych o którym mowa w pkt 1...
3. W jaki sposób O. powinien ustalić wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych od P. w ramach planowanej transakcji...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytania oznaczone nr 1 (w części CIT) oraz nr 3.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. pytanie oznaczonych nr 1 (w zakresie VAT) oraz nr 2 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy zespół składników majątkowych, który zostanie przeniesiony przez P. na O. nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustaw podatkowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 - dalej: „Ustawa PDOP”), zorganizowana część przedsiębiorstwa definiowana jest jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Analogiczna definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa znajduje się w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 - dalej: „Ustawa o VAT”).

Dokładne ustalenie treści pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa” możliwe jest poprzez odwołanie się do orzecznictwa sądów administracyjnych dotyczących tego zagadnienia. Opierając się na najnowszych orzeczeniach w tym zakresie można uznać, iż aby określony zespół składników majątkowych mógł stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi spełniać następujące warunki:

• składniki majątkowe muszą być ze sobą funkcjonalnie powiązane, tj. pozostawać we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego;
• zespół składników majątkowych musi się odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym; organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi przy tym istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po przeniesieniu składników na inny podmiot.
  
  

Jak zgodnie przyjmują organy podatkowe i sądy administracyjne wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa ma zachodzić na trzech płaszczyznach (i) organizacyjnej, (ii) finansowej, (iii) funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zarówno w orzecznictwie, jak i interpretacjach Ministra Finansów podkreśla się również, że warunkiem wyodrębnienia finansowego nie jest samodzielne sporządzanie bilansu przez daną jednostkę wewnętrzną.

Wyodrębnienie funkcjonalne definiowane jest natomiast przez wymóg, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność zorganizowanej części przedsiębiorstwa do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, określony zespół składników majątkowych może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa tylko wówczas, jeżeli spełnia on łącznie następujące warunki: jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie. Tym samym, jeżeli którykolwiek z powyższych warunków nie zostanie spełniony, zespół składników majątkowych nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

1.1. Wyodrębnienie organizacyjne

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, Pion Techniki Lotniczej stanowi wyodrębnioną jednostkę organizacyjną w ramach struktur P.. Jest do niej przypisany zarówno ściśle określony zespół osobowy jak i zespół składników majątkowych wykorzystywany przez pracowników Pionu do realizacji zadań przewidzianych dla tej jednostki.

W systemie finansowym P. do Pionu Techniki Lotniczej są przypisane skonkretyzowane i oznaczone, materialne i niematerialne składniki majątkowe wykorzystywane przez jego personel na potrzeby realizowanej przez Pion Techniki Lotniczej działalności.

W ramach Pionu Techniki Lotniczej realizowane są obecnie dwie odrębne funkcje, tj. Działalność obsługowa oraz Zarządzanie zdatnością. Obie te funkcje mają na tyle zasadnicze znaczenie w ramach Pionu Techniki Lotniczej że wyłączenie którejkolwiek z nich uniemożliwia przyjęcie, że przedmiotem transakcji nadal pozostaje Pion Techniki Lotniczej. Jednocześnie żadna z powyższych funkcji nie jest organizacyjnie wyodrębniona w ramach P.. Pomimo faktu, że funkcje te mają odrębny funkcjonalnie charakter, część działalności (komórek wewnętrznych) Pionu Techniki Lotniczej dedykowana jest zarówno Działalności obsługowej jak i Zarządzaniu zdatnością, w związku z czym nie można w prosty sposób przeprowadzić podziału organizacyjnego Pionu Techniki Lotniczej na działające w jego ramach funkcje. Dodatkowo wraz z Bazą Obsługową do O. przejdzie również część pracowników Pionu Techniki Lotniczej przypisanych obecnie do Zarządzania zdatnością, co dodatkowo utrudnia określenie wydzielanego zespołu składników jako wyodrębnionego organizacyjnie.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, pomimo zewnętrznych oznak organizacyjnego wyodrębnienia wydzielana z P. Baza Obsługowa nie realizuje w pełni przesłanek do uznania jej za organizacyjnie wyodrębnioną w ramach P..

1.2. Wyodrębnienie funkcjonalne

Jak o tym była mowa w stanie faktycznym wniosku, zespół składników majątkowych przypisanych do Działalności obsługowej wykorzystywany przez zespół pracowników realizujących zadania przypisane Działalności obsługowej stanowi w ramach P. pewną spójną funkcjonalnie całość. Również po wydzieleniu ze struktur P. zespół ten zachowa w pewnym zakresie przymiot funkcjonalnego zorganizowania pozwalający mu na realizowanie tych działań. A zatem można, zdaniem Wnioskodawcy, mówić o funkcjonalnym wyodrębnieniu Bazy Obsługowej w ramach P..

Niemniej podkreślić należy, że legalne prowadzenie działalności w zakresie tzw. Total Maintenance Support nie jest możliwe bez posiadania stosownych certyfikatów nadawanych przez ULC zgodnie z przepisami lotniczymi. Jak o tym była mowa w stanie faktycznym wniosku, przeniesienie certyfikatu posiadanego obecnie przez P. nie jest możliwe, a co za tym idzie O. musi uzyskać swoje własne certyfikaty. Innymi słowy, bez dokonania dodatkowych czynności w postaci zapewnienia swojej działalności odpowiedniej certyfikacji zgodnej z przepisami lotniczymi O. nie byłby w stanie kontynuować działalności prowadzonej przez Bazę Obsługową w ramach przedsiębiorstwa P., które takie certyfikaty posiadało.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie można zasadnie przyjąć, że Baza Obsługowa stanowi funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników służących prowadzeniu działalności gospodarczej

1.3. Wyodrębnienie finansowe

Jak wspomniano w stanie faktycznym wniosku, Pion Techniki Lotniczej nie sporządza odrębnego od P. bilansu ani rachunku zysków i strat. Nie posiada również samodzielności finansowej w ramach przedsiębiorstwa P.. Ze względu na swoją specyfikę tj. pełnienie przede wszystkim funkcji obsługowej w stosunku do głównego przedmiotu działalności P. ,Pion Techniki Lotniczej stanowi jedynie odrębne centrum kosztowe w systemie finansowym P.. Ponieważ do dnia wydzielenia z P. przeważająca część działań Pionu Techniki Lotniczej skierowana jest na wewnętrzną obsługę P., a jedynie niewielka część jego aktywności dotyczy usług świadczonych na rzecz podmiotów zewnętrznych, nie jest możliwe jednoznaczne i precyzyjne określenie przychodów generowanych, czy też dających się alokować do Pionu Techniki Lotniczej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników majątkowych, który ma zostać przeniesiony przez P. na O. nie jest wyodrębniony finansowo w ramach P. w sposób wystarczający dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Stanowisko powyższe jest również zgodne z interpretacjami władz podatkowych – np. w interpretacji z dnia 17 lutego 2010r. (sygn. IBPBI/2/423-1401/09/MO) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: „Jak wskazano powyżej jednym z warunków niezbędnych do zakwalifikowania określonego zespołu składników majątkowych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o pdop jest jego wyodrębnienie finansowe, polegające na takiej ewidencji zdarzeń gospodarczych, aby możliwe było przyporządkowanie przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż nie jest możliwe przyporządkowanie przychodów związanych z działalnością wydziału. W ocenienie tut. Organu brak wyodrębnienia finansowego przedmiotowego wydziału przesądza o tym, iż nie stanowi on zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Dodatkowo należy podkreślić, iż podjęto decyzję ze do O. nie będą przenoszone należności ani zobowiązania dające się przypisać do Pionu Techniki Lotniczej. Ich rozliczenie dokonane zostanie przez P.. Pomimo zatem, iż składniki majątkowe Pionu Techniki Lotniczej tworzą pewną spójną funkcjonalnie całość, wyłączenie z zakresu transakcji należności i zobowiązań funkcjonalnie powiązanych z tymi składnikami majątkowymi uniemożliwia kwalifikację tych składników majątkowych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wpływ transferu zobowiązań i należności funkcjonalnie powiązanych z określonym zespołem składników majątkowych na klasyfikację przedmiotu transakcji był wielokrotnie analizowany przez władze podatkowe w wydawanych interpretacjach. Podkreślano w nich, że nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest nabyciem ogółu praw i obowiązków związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w tym także należności i zobowiązań związanych funkcjonalnie z przedsiębiorstwem i zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Tym samym wyłączenie takich należności albo zobowiązań z przedmiotu transakcji uniemożliwia przyjęcie, że przedmiotem transakcji nadal pozostaje przedsiębiorstwo albo jego zorganizowana część.

Wyłączenie więc z przedmiotu aportu istotnych elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa tj. wskazanych we wniosku zobowiązań i należności powoduje, że czynność tę należy uznać za aport sumy składników majątkowych i niemajątkowych, a nie aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu cytowanego art. 4a pkt 4 ustawy. Ustawodawca wskazał bowiem, iż w sytuacji, gdy istnieją zobowiązania dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to w trakcie wyodrębnienia tej masy majątkowej z przedsiębiorstwa zobowiązania te powinny być wydzielone w pełnej wysokości i przyporządkowane zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Analogiczne postąpić należy z należnościami.

Zatem dla uznania, iż wniesiona aportem będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, aport ten winien obejmować wszystkie elementy w tym należności i zobowiązania związane z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 marca 2010r sygn. ITPB1/415-1015a/09/MR).

„W sytuacji Wnioskodawcy wykluczenie części zobowiązań, jak również udziałów w podmiocie trzecim z nabywanego majątku łamie zasadę przeniesienia agregatu składników należącego do jednego podmiotu na inny podmiot.

Pomimo faktu, iż wydzielona część przedsiębiorstwa w pewnych warunkach mogłaby prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie sposób, w świetle art. 55(1) kc oraz art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, uznać tej części za zorganizowaną część przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwo. Należy wskazać, iż nabycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest nabyciem ogółu praw i obowiązków związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa czyli kupujący wstępuje w prawnie wyodrębniony majątek swego poprzednika. Z nabyciem praw związane jest, jak wskazano powyżej, także przejęcie długów. Na nabywcę przedsiębiorstwa winny przejść zobowiązania i obciążenia związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż stanowią one składniki przedsiębiorstwa” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 marca 2010r. sygn. IPPP3/443-1200/09-4/KG).

„Ponadto sprzedaż Spółce Holenderskiej tych składników majątku nie obejmowała przeniesienia na Spółkę Holenderską wszystkich należności i zobowiązań wygenerowanych przez te składniki. Zatem tak przedstawiony stan faktyczny nie pozwala na przyjęcie, iż spełnione zostały przesłanki pozwalające na zastosowanie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Reasumując, stwierdzić należy, że w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, wymienione we wniosku składniki nie posiadały na dzień ich dostawy cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z tym nie mieściły się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2010r. sygn. IPPP3/443-1167/09-3/MM).

„Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż wyłączenie w części zobowiązań z katalogu składników składających się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a istotnych dla funkcjonowania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa, nie pozwala przyjąć, że przedmiotem nabycia jest zespół składników, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy mogący zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, ale jest nim suma poszczególnych składników majątkowych, które mogą posłużyć do prowadzenia określonego zadania gospodarczego w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 lutego2010r. sygn. ITPP2/443-955/09/AD).

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy jakkolwiek Baza Obsługowa stanowi funkcjonalnie wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa P. zespół materialnych i niematerialnych składników majątkowych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, jednak ze względu na wskazany powyżej brak wyodrębnienia organizacyjnego, a zwłaszcza finansowego oraz braku możliwości kontynuacji dotychczasowej działalności bez uzyskania przez O. odrębnych certyfikatów wymaganych przepisami lotniczymi, nie stanowi ona zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową nabytych w formie aportu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowić będzie ich wartość wynikająca z umowy o wniesienie aportu. W odniesieniu zaś do know-how nabytego w drodze umowy sprzedaży, podstawą amortyzacji będzie cena nabycia ustalona zgodnie z art. 16g ust. 3

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 Ustawy PDOP, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 Ustawy PDOP, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Powyższe oznaczą że na skutek aportu O. uprawniony będzie do rozpoznania wartości początkowej otrzymanych składników majątkowych według ich wartości rynkowej wynikającej z umowy o wniesienie wkładu niepieniężnego. Tak ustalona wartość początkowa będzie podstawą dla dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez O.

W przypadku natomiast składników majątkowych, które zostaną przez O. nabyte w drodze umowy sprzedaży, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP ich wartość początkową będzie stanowić cena nabycia przez O.. Przy czym zgodnie z art. 16g ust. 3 za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (...).

Zasada wyrażona w art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP będzie miała zastosowanie m.in. w przypadku nabycia przez O. od P. w drodze umowy sprzedaży know-how P. w zakresie obsługi technicznej samolotów ujętego w postaci instrukcji, podręczników, programów szkoleniowych, dokumentacji technicznej, zapisów obsługowych, etc.

Ustawa PDOP stanowi w art. 16b ust. 1 pkt 7, że amortyzacji podlega, m.in. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Ponieważ Ustawa PDOP, podobnie jak inne ustawy podatkowe nie definiuje precyzyjnie pojęcia know-how, zasadnym, zdaniem Wnioskodawcy jest odwołanie się do definicji know-how sformułowanej w innych aktach prawnych.

Zgodnie z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 Iipca 2007 r. w sprawie wyłączenia niektórych rodzajów porozumień dotyczących transferu technologii spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję (Dz.U. z 2007 r., nr 137, poz. 963), wydanego na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2007 r., nr 50, poz. 331), know-how definiowany jest jako nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne lub technologiczne lub zasady organizacji i zarządzania, które są istotne z punktu widzenia wytwarzania towarów objętych umową i które zostały opisane w sposób pozwalający na weryfikację kryterium niejawności i istotności.

Definicję know-how zawiera również Rozporządzenie Komisji (WE) nr 772/2004 z 7 kwietnia 2004 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do kategorii porozumień o transferze technologii (D.U. UE L 123 z 27 kwietnia 2004 r., s. 11 - 17). Rozporządzenie nr 772/2004 definiuje know-how jako pakiet nieopatentowanych informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są:

1. niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne,
2. istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania produktów objętych umową oraz
3. zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności.
   
   

Termin „poufne” oznaczą że informacje nie są generalnie znane lub łatwo dostępne, a ich wartość wyraża się zwłaszcza w przewadze czasu, który uzyskuje korzystający z know-how nad konkurencją. Informacja jest „istotna” gdy zawiera ważne z punktu widzenia otrzymującego dla całości bądź istotnej części technologii produktu, bądź usługi dane istotne dla ich rozwoju. „Know-how musi być użyteczne dla korzystającego tzn. powinno polepszać jego pozycję konkurencyjną. Cecha „identyfikowalności” know-how polega na tym, że można je tak ustalić, że będzie możliwa obiektywna weryfikacja spełnienia kryteriów poufności i istotności (wyrok WSA w Szczecinie z dnia 12 marca 2008 r., sygn. I SA/Sz 725/07).

Komentarz do Modelowej Konwencji OECD przyjmuje natomiast, że know-how stanowi wszelkie nieujawnione informacje techniczne konieczne do przemysłowego odtworzenia produktu lub procesu w sposób bezpośredni i w tych samych warunkach niezależnie od tego czy informacja taka może podlegać ochronie patentowej, czy też nie, w zakresie, w jakim know-how jest wynikiem doświadczenia przedstawia ono to, czego wytwórca nie jest w stanie dowiedzieć się jedynie na podstawie zbadania samego produktu lub jedynie dzięki znajomości postępu technicznego.

Mając na uwadze powyższe należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, iż know-how obejmuje pewien zbiór informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej, jeżeli informacje te są niejawne, istotne oraz zidentyfikowane.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że zespół informacji w zakresie obsługi technicznej samolotów, który Wnioskodawca nabędzie od P. w drodze umowy sprzedaży, stanowi know-how w powyższym rozumieniu. Informacje nabyte przez Wnioskodawcę od P. będą miały charakter niejawny. Wiedza w zakresie obsługi technicznej samolotów jest jedną z najpilniej strzeżonych informacji przedsiębiorstwa. Dostęp do niej jest w znaczącym stopniu ograniczony i objęty specjalnymi procedurami. W rezultacie, wiedza ta nie jest ani powszechnie znana, ani łatwo dostępna.

Wiedza ta ma również charakter istotny. Jest ona bowiem niezbędna do prowadzenia działalności w zakresie obsługi technicznej samolotów i stanowi jeden z najważniejszych składników każdego przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w tym zakresie.

Wiedza ta jest również zidentyfikowana — obejmuje ona instrukcje, podręczniki, programy szkoleniowe, dokumentację techniczną zapisy obsługowe, etc., na podstawie których można dokonać obiektywnej weryfikacji spełnienia kryteriów poufności i istotności.

W konsekwencji, wydatki na nabycie przez Wnioskodawcę know-how od P. powinny zostać rozpoznane jako wartość niematerialna i prawna Wnioskodawcy i rozliczane w czasie poprzez amortyzację podatkową.

Wartość początkowa know-how u Wnioskodawcy powinna zostać określona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1Ustawy PDOP jako cena nabycia.

Ponieważ know-how zostanie nabyte przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży (z przyczyn opisanych szczegółowo w stanie faktycznym wniosku), nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 64 Ustawy PDOP, zgodnie z którym do kosztów podatkowych nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej naukowej lub organizacyjnej (know-how).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.