INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia płaconego spółce kapitałowej na podstawie umowy licencyjnej za korzystanie ze znaków towarowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów wynagrodzenia płaconego spółce kapitałowej na podstawie umowy licencyjnej za korzystanie ze znaków towarowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem wykładzin podłogowych PCW oraz włóknin. Ze względu na wzrost skali działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, w celu poprawienia jej efektywności, podjęta została decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji wewnętrznej Spółki. Reorganizacja polegać będzie na podzieleniu działalności gospodarczej Spółki poprzez wyodrębnienie jednostki organizacyjnej w formie oddziału, której przedmiotem działalności będzie promocja i marketing działalności Spółki, w tym promocja i marketing znaków towarowych oraz zarządzanie prawami własności intelektualnej, m.in. w postaci zarejestrowanych znaków towarowych Spółki (dalej: „Oddział")

Powyższe wyodrębnienie zostanie przeprowadzone zgodnie ze statutem Spółki na podstawie stosownej uchwały, przy uwzględnieniu następujących aspektów wyodrębnienia jednostki, tj.:

1. wyodrębnienie organizacyjne
   
   Spółka zamierza powołać odrębną organizacyjnie od struktury Spółki jednostkę - Oddział. W Oddziale będą zatrudnieni trzej pracownicy, którzy do tej pory wykonywali zadania związane z tą częścią działalności, która zostanie przeniesiona do Oddziału, w tym wskazany zostanie kierownik Oddziału odpowiedzialny za zarządzanie tą jednostką. Do Oddziału alokowane zostaną składniki majątkowe niezbędne do jego prowadzenia m.in. wyposażenie biura, sprzęt komputerowy, oraz inne środki trwałe wartości niematerialne i prawne funkcjonalnie związane z przedmiotem działalności Oddziału, w tym znaki towarowe, umowy gospodarcze, a także część środków znajdujących się na rachunku bankowym Spółki, należności i zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania.
   Oddział posiadać będzie własną nazwę, oraz siedzibę, jak również zostanie ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym jako oddział Spółki. W konsekwencji, Oddział zostanie formalnie wyodrębniony w strukturze Spółki.
   W skład Oddziału nie będzie wchodzić własność lub inne prawo do korzystania z nieruchomości. Wystarczające będzie wyposażenie Oddziału w pomieszczenia biurowe. Pomieszczenia te będą wystarczające do prowadzenia działalności przez nabywcę aportu. Po wniesieniu aportu pomieszczenia biurowe będą udostępniane na podstawie umowy najmu/podnajmu zawartej pomiędzy Spółką a nabywcą aportu.
   
   
2. wyodrębnienie finansowe
   
   Spółka zamierza utworzyć Oddział samodzielnie sporządzający bilans (jednostka samobilansująca w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości). W ramach prowadzonej dokumentacji rachunkowej do Oddziału zostaną przepisane należności i zobowiązania związane z funkcjonowaniem Oddziału, np. z tytułu wynagrodzenia za pracę pracowników zatrudnionych w Oddziale, umów gospodarczych.
   


3. wyodrębnienie funkcjonalne
   
   Uchwała o wyodrębnieniu będzie zawierała opis działalności, jaką będzie prowadził Oddział tj. promocja i marketing jak również związane z tą działalnością zarządzanie prawami własności intelektualnej w postaci praw do znaków towarowych.
   W kolejnym etapie restrukturyzacji Oddział zostanie wniesiony w ramach wkładu niepieniężnego na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym do innej powiązanej ze Spółką spółki kapitałowej (dalej: „Spółka Kapitałowa").
   Wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem wkładu niepieniężnego do Spółki, wiązać się powinno z powstaniem dodatniej wartości firmy w rozumieniu Ustawy CIT, tj. nadwyżki wartości nominalnej wydanych udziałów nad wartością rynkową składników majątkowych zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jednakże do czasu ostatecznego ustalenia wartości przedmiotu aportu powstanie dodatniej wartości firmy jest niepewne.
   Przedmiot działalności gospodarczej Spółki Kapitałowej będzie pokrywał się z przedmiotem działalności Oddziału. Zatem Spółka Kapitałowa będzie prowadziła działalność w zakresie promocji i marketingu z wykorzystywaniem znaków towarowych oraz Spółka Kapitałowa będzie nimi zarządzała.
   Znaki towarowe, z których prawa byłyby m.in. przedmiotem wkładu, są zarejestrowane, a Spółce przysługują wynikające z rejestracji prawa ochronne, o których mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tj. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm.).
   Po wniesieniu przez Spółkę aportu, planowane jest zawarcie prawdopodobnie na okres dłuższy niż 1 rok między Spółką a Spółką Kapitałową umowy licencyjnej na korzystanie przez Spółkę z wybranych znaków towarowych za wynagrodzeniem.
   
   

Rozważane są dwie alternatywne formy ustalenia wynagrodzenia z tytułu licencji:

• wynagrodzenie będzie ustalone na zasadzie określonego procentu obrotu osiąganego przez Spółkę za pośrednictwem znaku towarowego
• wynagrodzenie będzie określone jako stała miesięczna kwota ryczałtowa.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowy jest pogląd Spółki, że wynagrodzenie płacone przez Spółkę Spółce Kapitałowej na podstawie umowy licencyjnej za korzystanie przez Spółkę ze znaków towarowych będzie kosztem uzyskania przychodów Spółki... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Spółki wydatki, które mają być poniesione przez Spółkę na opłaty licencyjne będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki w świetle przepisu art. 15 ust. 1 oraz 16 ust. 1 Ustawy CIT, czy to bezpośrednio, czy to za pośrednictwem odpisów amortyzacyjnych, w zależności od przyjętego sposobu ustalenia wynagrodzenia z tytułu opłat licencyjnych. W przypadku, gdy opłaty licencyjne zostaną ustalone na zasadzie określonego procentu od obrotu osiąganego za pośrednictwem znaku towarowego, będą one stanowić bezpośrednio koszt uzyskania przychodu. W sytuacji określenia stałej zryczałtowanej opłaty miesięcznej, licencja będzie stanowić wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji, zatem w koszty uzyskania przychodów Spółka będzie uprawniona zaliczyć wartość odpisu amortyzacyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej Ustawy.

Powyższej powołana definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy Ustawa CIT wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka zamierza wnieść w formie wkładu niepieniężnego do Spółki Kapitałowej Oddział. Następnie Spółka planuje zawarcie ze Spółką Kapitałową umowy licencyjnej na korzystanie przez Spółkę z wybranych znaków towarowych, będących elementem wnoszonego do Spółki Kapitałowej wkładu, za wynagrodzeniem.

Uznanie opłat licencyjnych za koszty uzyskania przychodów Spółki wymaga, aby przedmiotowe wydatki były poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów. W związku z faktem, iż opłaty licencyjne nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, należy stwierdzić, że co do zasady wydatki takie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że uiszczane przez Spółkę na rzecz Spółki Kapitałowej opłaty licencyjne będą stanowiły przychód Spółki Kapitałowej, równocześnie zatem powinny stanowić koszt podatkowy w Spółce.

Mając na uwadze powyższe Spółka jest zdania, że wydatki, które mają być poniesione przez Spółkę na opłaty licencyjne będą co do zasady mogły stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Ponadto w zależności od przyjętego sposobu ustalenia formy wynagrodzenia z tytułu opłaty licencyjnej będą one stanowić koszt uzyskania przychodu rozliczany na bieżąco (w przypadku, gdy wartość opłaty licencyjnej będzie ustalona na zasadzie określonego procentu obrotu jaki osiągnie Spółka za pośrednictwem znaków) lub za pośrednictwem odpisów amortyzacyjnych (w sytuacji, gdy zostanie ustalona stała zryczałtowana wartość miesięcznej opłaty licencyjnej).

Wynika to z faktu, iż zgodnie z przepisem art. 16g ust. 14 Ustawy CIT wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłe uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z treści art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o pdop wynika, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, m.in. nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16g ust. 14 ustawy o pdop, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż po wniesieniu przez Spółkę aportu, planowane jest zawarcie prawdopodobnie na okres dłuższy niż 1 rok między Spółką a Spółką Kapitałową umowy licencyjnej na korzystanie przez Spółkę z wybranych znaków towarowych za wynagrodzeniem. Spółka rozważa dwie alternatywne formy ustalenia wynagrodzenia z tytułu licencji:

• wynagrodzenie będzie ustalone na zasadzie określonego procentu obrotu osiąganego przez Spółkę za pośrednictwem znaku towarowego
• lub też zostanie określone jako stała miesięczna kwota ryczałtowa.
  
  

W świetle zapisu powołanego wyżej art. 16 ust. 14 ustawy o pdop, w sytuacji gdy wysokość ponoszonych opłat licencyjnych uzależniona będzie wyłącznie od wysokości przychodów z licencji, opłaty te nie będą wpływały na wartość początkową licencji i będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, po spełnieniu przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o pdop. Natomiast gdy wynagrodzenie z tytułu umowy licencyjnej zawartej na określony okres czasu zostanie ustalone jako stała miesięczna kwota zryczałtowana wówczas tak obliczone wynagrodzenie będzie stanowić wartość początkową licencji, która będzie odniesiona w koszty uzyskania przychodów za pośrednictwem odpisów amortyzacyjnych.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.