INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 07 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie nasion, które są przez Spółkę przekazywane nieodpłatnie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 20 lutego 2013 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• skutków podatkowych nieodpłatnego otrzymania nasion, które są następnie wydawane nieodpłatnie we wskazany przez Spółkę sposób oraz
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie nasion, które są przez Spółkę przekazywane nieodpłatnie.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: X lub Spółka) jest firmą zajmującą się dystrybucją nasion wysoko wydajnych odmian buraka cukrowego. Spółka prowadzi sprzedaż na rzecz producentów cukru. Obecnie na rynku polskim Spółka handluje … odmianami nasion, zarejestrowanymi w Centralnym Ośrodku … w … (dalej: CO…).

Wszystkie nasiona, których sprzedaż prowadzi Spółka, są nabywane od firmy Y S.A. (dalej: Dostawca). Oprócz nasion nabywanych przez Spółkę od Dostawcy, Spółka otrzymuje od niego również nasiona nieodpłatnie. Nasiona te nie są zarejestrowane w CO…. Nieodpłatnie otrzymywane nasiona są wyszczególnione na fakturze zakupu w odrębnej pozycji i ich cena wynosi zero. Alternatywnie otrzymanie nasion jest potwierdzane fakturą proforma lub innym dokumentem (np. delivery note).

Wszystkie nasiona otrzymywane nieodpłatnie są przeznaczone wyłącznie do nieodpłatnego przekazania. Z uwagi na fakt, że nasiona te nie są nasionami zarejestrowanymi w CO…, Spółka nie ma prawnej możliwości handlu nimi. Poza działalnością handlową, Spółka nie prowadzi innej działalności (np. uprawy buraków cukrowych) w związku z tym, nie może wykorzystać w praktyce przedmiotowych nasion w inny sposób niż ich nieodpłatne przekazanie.

Nieodpłatnie otrzymane nasiona są przekazywane przez Spółkę nieodpłatnie:

1. w celu przeprowadzania badań danej odmiany nasion i jej rejestracji w Polsce; nasiona są przekazywane do CO…; dla celów kontaktu z CO…, Dostawca występuje jako „Hodowca odmiany”, a Spółka jako „Pełnomocnik hodowcy”,
2. w formie próbek, w celu umożliwienia podmiotom zainteresowanym uprawą buraków cukrowych zapoznania się z właściwościami danej odmiany buraków oraz w celu utrzymywania dobrych relacji z bezpośrednimi kontrahentami (firmy produkujące cukier) (np. w ramach uzupełnienia stanu nasion, które kontrahent nabył od Spółki i zużył do własnych badań lub przekazał do badań CO… lub na organizację tzw. „Dni …”) i innymi podmiotami związanymi z uprawami buraków cukrowych (np. inspektorzy terenowi przy cukrowniach, osoby z kierownictwa Krajowego Związku …).
   
   

Nasiona są przekazywane przez przedstawicieli handlowych obsługujących dany region Polski i odpowiedzialnych za kontakt z danym producentem cukru.

Otrzymując nasiona Spółka przyjmuje je na stan magazynu wyceniając ich wartość na podstawie cen zakupu podobnych nasion, którymi handluje Spółka. Wydanie nasion z magazynu jest dokumentowane dokumentem WZ.

Oprócz nasion otrzymanych nieodpłatnie Spółka przekazuje również nieodpłatnie nasiona, które są przez Spółkę nabywane w celach handlowych. Nasiona nabywane w celach handlowych są przez Spółkę przekazywane w takich samych okolicznościach jak nasiona otrzymane przez Spółkę nieodpłatnie (z wyjątkiem przekazania nasion do CO… w celu rejestracji odmiany w Polsce).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne otrzymanie nasion, które następnie są wydawane nieodpłatnie we wskazany sposób i które zgodnie z przepisami prawa nie mogą być przedmiotem handlu, powoduje powstanie po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Zależnie od odpowiedzi na pytanie 1, czy Spółka powinna rozpoznać koszt podatkowy w wysokości przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w związku nieodpłatnym przekazaniem nasion...
3. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszt nabycia nasion, które zostały nabyte w celach handlowych, ale są przekazywane nieodpłatnie...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 3.

Natomiast wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 oraz pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną w dniu 20 lutego 2013 r. nr ILPB3/423-490/12-3/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszt nabycia nasion, które zostały nabyte w celach handlowych, ale są przekazywane nieodpłatnie.

Uzasadnienie do pytania nr 3:

Koszt przy nieodpłatnym przekazaniu nasion zakupionych w celach handlowych.

Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszt nabycia nasion, które zostały nabyte w celach handlowych, ale są przekazywane nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, w ocenie Spółki, wydatki związane z nabyciem nasion, mogą zostać uznane, na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, za koszt uzyskania przychodów w przypadku nieodpłatnego ich przekazania. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka przekazuje nasiona zakupione w celach handlowych w szczególności w formie próbek, np. kontrahentom Spółki (cukrowniom), czy też w trakcie tzw. „Dni …”, podczas których podmioty zainteresowane uprawą buraków cukrowych mają możliwość zapoznania się z właściwościami danej odmiany buraków. Ponadto, nasiona są przekazywane także stałym kontrahentom Spółki (cukrowniom), w celu utrzymywania z nimi dobrych relacji handlowych, np. w celu uzupełnienia u nich stanów magazynowych nasion, które zostały przez nich zużyte np. w celu przeprowadzenia własnych badań nasion lub przekazania nasion do obowiązkowych badań przeprowadzanych przez CO…. Nasiona są także przekazywane przez Spółkę innym podmiotom związanymi z uprawami buraków cukrowych (np. inspektorzy terenowi przy cukrowniach, osoby z kierownictwa Krajowego Związku …), w celu zapoznania się przez nich z właściwościami danej odmiany buraków oraz utrzymania z nimi dobrych relacji.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, należy uznać, że realizowane przez Spółkę nieodpłatne przekazania nasion są dokonywane w celu zwiększenie sprzedaży nasion Spółki, poprzez umożliwienie podmiotom zainteresowanym uprawą danej odmiany zapoznania się z jej właściwościami i tym samym zachęcanie potencjalnych a także dotychczasowych klientów do ich zakupu. Ponadto, przekazywanie nasion ma na celu utrzymanie dobrych relacji biznesowych z głównymi kontrahentami. Przekazania nasion są więc dokonywane w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Podsumowując, w ocenie Spółki, okoliczności przekazywania przez Nią nasion w przedstawionym stanie faktycznym, przesądzają o tym, że przekazania te są gospodarczo uzasadnione oraz dokonywane w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, w konsekwencji czego wydatki na nabycie przekazywanych nieodpłatnie nasion powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Przytoczona powyżej regulacja wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy oraz wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła pozyskiwania przychodu. W związku z powyższym, kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów (zachowania albo zabezpieczenia), przy czym dany wydatek nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, tj. w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Innymi słowy, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów, pod warunkiem, że nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

Występujący w obrocie prawnym termin „reprezentacja” wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”, a nie „wystawność, okazałość, wytworność”. Dlatego też termin „reprezentacja” użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinno się definiować jako „przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz”.

Powyższe rozumienie pojęcia reprezentacji, zdaniem tut. Organu, należy uzupełnić o stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 maja 1998 r., sygn. akt SA/Sz 1412/97, stwierdził, że: „reprezentacja nie musi odnosić się do „okazałości, wystawności”, a odnosi się do „dobrego reprezentowania firmy”, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów”.

Natomiast, zgodnie z poglądem doktryny prawa podatkowego za reprezentację uznaje się występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (B. Brzeziński, M. Kalinowski., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159).

Przenosząc definicje słownikowe i stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz poglądy doktryny prawa podatkowego na grunt ustawy, w odniesieniu do działalności gospodarczej, reprezentacja winna być rozumiana jako działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z powyższego wynika, że reprezentacja nie musi odnosić się wyłącznie do okazałości, wystawności, a odnosi się do dobrego reprezentowania firmy. W konsekwencji, o reprezentacji należy mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

• stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
• stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.
  
  

Nie ma też podstaw, by twierdzić, że celem poniesienia wydatków musi być wyłącznie kreowanie wizerunku firmy - ustawodawca wyłączył z kosztów wszystkie te wydatki, które dotyczą reprezentacji - niezależnie od stopnia ich wpływu na wizerunek.

Natomiast „reklama” to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Od reklamy należy odróżnić również informację handlową o towarach i firmie (np. zawiadomienie o istnieniu firmy, oferowanych produktach i ich cenach). Różni się ona od reklamy tym, iż nie zawiera w sobie elementów wartościujących przedmiot sprzedaży ani zachęcających do jego nabycia. Wydatki te, podobnie jak wydatki na reklamę, stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów.

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny, czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu osób, do których jest skierowana, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka zajmuje się dystrybucją nasion wysoko wydajnych odmian buraka cukrowego. Spółka prowadzi sprzedaż na rzecz producentów cukru. Obecnie na rynku polskim Spółka handluje 16 odmianami nasion, zarejestrowanymi w Centralnym Ośrodku … w … (dalej: CO…). Wszystkie nasiona, których sprzedaż prowadzi Spółka, są nabywane od firmy Y S.A. (dalej: Dostawca). Oprócz nasion nabywanych przez Spółkę od Dostawcy, Spółka otrzymuje od niego również nasiona nieodpłatnie. Nieodpłatnie otrzymane nasiona są przekazywane przez Spółkę nieodpłatnie:

1. w celu przeprowadzania badań danej odmiany nasion i jej rejestracji w Polsce; nasiona są przekazywane do CO…; dla celów kontaktu z CO…, Dostawca występuje jako „Hodowca odmiany” a Spółka jako „Pełnomocnik hodowcy”,
2. w formie próbek, w celu umożliwienia podmiotom zainteresowanym uprawą buraków cukrowych zapoznania się z właściwościami danej odmiany buraków oraz w celu utrzymywania dobrych relacji z bezpośrednimi kontrahentami (firmy produkujące cukier) (np. w ramach uzupełnienia stanu nasion, które kontrahent nabył od Spółki i zużył do własnych badań lub przekazał do badań CO… lub na organizację tzw. „Dni …”) i innymi podmiotami związanymi z uprawami buraków cukrowych (np. inspektorzy terenowi przy cukrowniach, osoby z kierownictwa Krajowego Związku …).
   
   

Oprócz nasion otrzymanych nieodpłatnie Spółka przekazuje również nieodpłatnie nasiona, które są przez Spółkę nabywane w celach handlowych. Nasiona nabywane w celach handlowych są przez Spółkę przekazywane w takich samych okolicznościach jak nasiona otrzymane przez Spółkę nieodpłatnie (z wyjątkiem przekazania nasion do CO… w celu rejestracji odmiany w Polsce).

W ocenie tut. Organu, przedstawione we wniosku działania Spółki, związane z nieodpłatnym przekazaniem nasion podmiotom zainteresowanym uprawą buraków cukrowych oraz w celu utrzymywania dobrych relacji z bezpośrednimi kontrahentami (firmy produkujące cukier) i innymi podmiotami związanymi z uprawami buraków cukrowych (np. inspektorzy terenowi przy cukrowniach, osoby z kierownictwa Krajowego Związku …) należy zakwalifikować jako działania o charakterze reprezentacyjnym, bowiem działania te zmierzają do wykreowania pozytywnego obrazu Spółki w oczach odbiorców / potencjalnych odbiorców Jej towarów, a także innych podmiotów związanych z uprawami buraków cukrowych. Ponadto, z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji, nie wynika, aby zakupione przez Spółkę nasiona, wydawane następnie przez Nią nieodpłatnie posiadały Jej logo, były związane z Jej firmą lub znakiem.

Wobec powyższego wydatki Spółki na nabycie nasion, które są przekazywane nieodpłatnie, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Charakter tych wydatków ma bowiem na celu utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Noszą one zatem znamiona reprezentacji i tym samym, są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycia nasion, które zostały nabyte w celach handlowych, ale są przekazywane nieodpłatnie, stanowią koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jako takie nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.