INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 1 września 2010 r.), uzupełniony w dniu 2 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania sieci wodociągowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 2 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania sieci wodociągowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowych, na których, celem dalszej odsprzedaży osobom trzecim, zgodnie z pozwoleniami na budowę realizuje w ramach swojej działalności następujące inwestycje.

I.

Budowę zespołu domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej w miejscowości Z. Wybudowano jeden segment domów (w ilości 6 sztuk), w realizacji jest także budowa następnego segmentu sześciu domów, na etapie projektowania znajduje się następnych 17 domów. Do wszystkich tych inwestycji dojazd będzie od strony ul. S. – będącej drogą publiczną oraz wszystkie one będą korzystać z infrastruktury wodociągowej oraz sieci kanalizacji wodnej i deszczowej położonych w obrębie tej ulicy. Aby zrealizować opisaną inwestycję konieczna była budowa ww. ul. S. (dojazd utwardzoną ulicą będzie wpływał na cenę sprzedaży oraz zapewnienie niezbędnego dostępu do infrastruktury.) Wobec powyższego, Spółka podpisała porozumienie z Gminą S. – zarządcą drogi publicznej (ul. S.), wg którego zobowiązała się do partycypacji we współfinansowaniu wykonania kompletnej dokumentacji projektowej drogi w udziale 2/3 kosztów oraz zrealizowania i sfinansowania budowy całej infrastruktury podziemnej (wodociągowej, kanalizacji sanitarnej i deszczowej). Zarządca drogi sfinansuje pozostałe koszty budowy (w tym nawierzchnię drogi) oraz przejmie inwestycję, tj. urządzenia infrastruktury podziemnej nieodpłatnie, po podpisaniu bezusterkowego protokołu odbioru. Podpisanie tak sformułowanego porozumienia było konieczne, dzięki niemu może być realizowana inwestycja. Bez partycypowania w kosztach budowy drogi przez Spółkę, Gmina nie podjęłaby żadnych działań w tym kierunku.

Inwestycja, polegająca na wybudowaniu infrastruktury podziemnej – sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarno-deszczowej w ulicy S. (drodze gminnej), jest realizowana na gruntach stanowiących własność gminy. W momencie nieodpłatnego przekazania, wybudowane sieci będą stanowić część gminnej sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarno- deszczowej.

II.

Budowę zespołu dwunastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej, położonych w B. na osiedlu, do których brak jest istniejącego i projektowanego uzbrojenia terenu tj. sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej. Celem zapewnienia budowanym obiektom dostępu do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej i możliwości korzystania ze świadczeń dostawy wody i odprowadzania ścieków, Spółka podpisała z „W" Sp. z o.o. umowę, w której zobowiązuje się do wybudowania na własny koszt sieci wodociągowej i sieci kanalizacji sanitarnej, które następnie przekaże nieodpłatnie przedsiębiorstwu wodociągowemu. Decyzja o nieodpłatnym przekazaniu tych urządzeń jest ekonomicznie uzasadniona, ponieważ dzięki temu Spółka może kontynuować inwestycję, w celu późniejszej sprzedaży. Podłączenie do obu sieci jest niezbędne w celu terminowej realizacji całej inwestycji budowy budynków, a budując z własnych środków sieć, Spółka nie będzie zobowiązana uczestniczyć w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz Gminy opłat adiacenckich. Budowa tego odcinka jest niezbędna z punktu widzenia technologicznego, a przedsiębiorstwo wodociągowe nie dysponuje na tę chwilę środkami, umożliwiającymi realizację takiej inwestycji i nie ma też możliwości odpłatnego nabycia wybudowanej sieci. Powyższe inwestycje w infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, są przeprowadzane głównie siłami podwykonawców, którzy za swoje usługi wystawiają faktury VAT. Podatek naliczony, wynikający z wydatków na infrastrukturę, Spółka odlicza od podatku należnego w bieżących okresach rozliczeniowych.

Nowo wybudowane odcinki sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej, które zostaną nieodpłatnie przekazane, stanowią przedłużenie sieci należących do „W” Sp. z o.o. Odcinki tych sieci przebiegają częściowo przez działki stanowiące własność Spółki oraz działki stanowiące własność Gminy B. (pasy drogowe i drogi dojazdowe). Inwestycja jest realizowana w celu zagwarantowania wykonania uzbrojenia terenu, na podstawie art. 61 ust. 1 pkt 3 w związku z ust. z ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Tereny, na których Spółka buduje zespół dwunastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej nie były uzbrojone i nie miały projektowanego uzbrojenia terenu, a jego budowa nie była ujęta w obowiązującym wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Wybudowanie sieci na własny koszt i przekazanie ich nieodpłatnie jest jedyną możliwością, aby wybudowane domy mogły korzystać z usług doprowadzania wody i odprowadzania ścieków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie infrastruktury w postaci sieci wodociągowych i sieci kanalizacji sanitarnych w związku z realizacją obu opisanych inwestycji zrodzi w momencie ich przekazania obowiązek w zakresie należnego podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej może być uznane za przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż jest związane z zakresem wykonywanej działalności gospodarczej, polegającej na budowaniu i sprzedaży budynków mieszkalnych. Wnioskodawca nie mógłby zrealizować sprzedaży wybudowanych obiektów bez infrastruktury związanej z siecią wodno-kanalizacyjną. Przekazanie wytworzonej infrastruktury jest konieczne, aby wybudowane budynki mogły korzystać z dostępu do mediów, co jest istotnym warunkiem rentowności działalności, gdyż bez odpowiedniego dostępu do mediów, budowane domy nie znajdowałyby nabywców. Wobec tego, Wnioskodawca stwierdza, iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co jednak nie wpływa na prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, gdyż jest on związany z opodatkowaną działalnością podatnika. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał postanowienie Urzędu Skarbowego z dnia 30 października 2006 r., nr PP II 443/1/443/61594/06. Powołuje ponadto wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Po 364/09 oraz WSA w Warszawie z dnia 29 marca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 422/09. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje wyroki WSA w Warszawie z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 398/08 oraz NSA z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt I FSK 600/07, z dnia 28 czerwca 2008 r. sygn. akt I FSK 743/07, z dnia 24 września 2008 r. sygn. akt I FSK 922/08, z dnia 23 marca 2009 r. I FPS 6/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Ponadto, jak stanowi art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z kolei stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług muszą zostać spełnione łącznie warunki wymienione w ww. przepisie, tj. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa oraz przysługiwanie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ww. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku, jak również jego uzupełnienia wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka realizuje inwestycje w zakresie budownictwa mieszkaniowego, w związku z którymi konieczne stało się wybudowanie infrastruktury w postaci sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnych. Wybudowanie tych sieci jest niezbędne dla udostępnienia nabywcom wybudowanych domów dostępu do mediów, co jest bezpośrednim warunkiem rentowności działalności Spółki, bowiem brak opisanej infrastruktury uniemożliwiałby zbycie wybudowanych domów. W przypadku budowy domów w zabudowie szeregowej, infrastruktura podziemna jest realizowana na gruntach stanowiących własność gminy. W momencie nieodpłatnego przekazania do gminy, wybudowane sieci będą stanowić część gminnej sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarno deszczowej. Z kolei w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej, odcinki tych sieci przebiegają częściowo przez działki stanowiące własność Spółki, a częściowo własność gminy (pasy drogowe, drogi dojazdowe). Nowo wybudowane odcinki sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej, które będą przedmiotem nieodpłatnego przekazania do spółki wodociągowej, stanowią przedłużenie sieci należących do tej spółki.

W tym miejscu zauważyć należy, iż stosownie do art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Ponadto, z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 Kodeksu urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie wybudowanej inwestycji w postaci infrastruktury obejmującej sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnych i deszczowych, jest związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wykonanie ich jest niezbędne do przeprowadzenia inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych.

Uwzględniając natomiast regulacje wynikające z zapisów cytowanego art. 49 Kodeksu cywilnego, należy stwierdzić, iż w momencie nieodpłatnego przekazania Spółka nie będzie właścicielem wybudowanych sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnej, bowiem będą one włączone do sieci (w przypadku domów w zabudowie szeregowej) oraz będą stanowiły część istniejącej sieci należącej do spółki wodociągowej (w przypadku domów w zabudowie bliźniaczej), stanowiąc jedną całość. W świetle powyższego, nieodpłatne przekazanie infrastruktury w postaci sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej i deszczowej, o których mowa we wniosku, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.