Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-23/12-2/PG
z 7 grudnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 11 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości akceptacji faktury wystawionej przez nabywcę towaru w przypadku udzielenia stosownego pełnomocnictwa pracownikowi Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości akceptacji faktury wystawionej przez nabywcę towaru w przypadku udzielenia stosownego pełnomocnictwa pracownikowi Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. k. (dalej: Wnioskodawca albo Spółka) jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Spółka prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowana na terytorium kraju dla celów VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa towary/usługi od polskich dostawców.

Spółka zawiera z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.; dalej: rozporządzenie ws. faktur) umowy upoważniające ją do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy (dalej: umowy samofakturowania). Spółka nadmieniła, iż w procesie samofakturowania wystawia wyłącznie faktury korygujące - faktury sprzedaży są wystawiane przez dostawców (prawidłowość tego procesu została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2011 r., sygn. ILPP4/443-533/11-2/BA, wydanej na wniosek Spółki). Co do zasady, wystawiane przez Wnioskodawcę faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony. Spółka stosownie zmniejsza w takiej sytuacji kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres wystawienia takiej faktury. W zależności od okoliczności może się również zdarzyć, iż faktura korygująca będzie zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego pierwotnie zafakturowanych przez dostawcę.

Powyżej opisane umowy spełniają wszelkie przesłanki zawarte w § 6 rozporządzenia ws. faktur, tj. stwierdzają w szczególności, że:

  • podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi (tj. kontrahent Spółki) upoważnia Wnioskodawcę do wystawiania faktur korygujących w jego imieniu i na jego rachunek,
  • Spółka wystawia faktury korygujące zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Na mocy zawieranych umów, Spółka jest uprawniona do wystawiania w imieniu i na rachunek dostawców faktur korygujących. Faktury korygujące wystawione przez Wnioskodawcę w imieniu i na rachunek dostawców spełniają wszystkie wymagania, jakie zostały przewidziane dla faktur korygujących w przepisach Ustawy o VAT oraz przepisach rozporządzenia ws. faktur. W szczególności jest na nich wskazany podmiot wystawiający fakturę korygującą (tj. Spółka) oraz informacja, że faktura korygująca została wystawiona w imieniu i na rzecz dostawcy.

Jednym z warunków implementacji umowy samofakturowania przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, jest obowiązek podatnika dokonującego nabycia towarów lub usług oraz wystawiającego fakturę VAT (w tym przypadku Wnioskodawcy), przedstawienia drugiej stronie oryginału i kopii faktury (w tym także faktury korygującej) do jej akceptacji w formie podpisu. Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Spółka rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania.

Alternatywnie, Wnioskodawca i jego dostawcy rozważają możliwość udzielenia Spółce przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego, uprawniającego Spółkę jako osobę prawną do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania z możliwością udzielenia przez Spółkę dalszego pełnomocnictwa w tym zakresie osobie trzeciej (pracownikowi Spółki). Spółka jako podmiot umocowany do dokonywania akceptacji w imieniu dostawcy faktur korygujących udzielałaby następnie dalszego pełnomocnictwa swoim pracownikom, którzy byliby odpowiedzialni za podpisywanie (akceptację) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, może zostać dokonana przez pracownika Spółki (nabywającej usługi lub towary od dostawcy, z którym Spółka zawarła umowę samofakturowania), któremu dostawca ten udzieli szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur korygujących?

Zdaniem Wnioskodawcy, akceptacja faktur korygujących wystawianych w ramach umowy samofakturowania może zostać dokonana przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

Zgodnie z art. 224 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1; dalej: Dyrektywa VAT) państwa członkowskie mogą ustalić zasady i warunki wcześniejszego porozumienia pomiędzy podatnikami w zakresie wystawiania faktur VAT przez nabywcę oraz procedury zatwierdzania faktur przez dostawcę.

Z powyższego uprawnienia skorzystał polski ustawodawca wprowadzając § 6 rozporządzenia ws. faktur określający warunki zastosowania tzw. samofakturowania, czyli uproszczenia pozwalającego na wystawianie faktury przez nabywcę towaru lub usługi.

Jednym z warunków zastosowania procedury samofakturowania, przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit b rozporządzenia ws. faktur, jest przedstawienie dostawcy towarów lub usług, na rzecz którego nabywca wystawia fakturę, oryginału i kopii faktury do jej akceptacji w formie podpisu. Powyższy przepis precyzuje, że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma być tak określony w umowie samofakturowania, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

W opinii Spółki, żaden z przepisów Ustawy o VAT, czy też aktów wykonawczych do tej ustawy nie wyłącza możliwości dokonywania akceptacji, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, przez pracownika nabywcy, na podstawie pełnomocnictwa szczegółowego udzielonego mu w tym zakresie.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w zakresie oceny dopuszczalności udzielenia takiego pełnomocnictwa należy odnieść się do przepisów dotyczących pełnomocnictw zawartych między innymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.; dalej: Kodeks cywilny).

Kwestia udzielenia pełnomocnictwa uregulowana została m.in. w art. 98-108 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z powyższymi przepisami, na mocy udzielonego mu pełnomocnictwa, pełnomocnik otrzymuje od mocodawcy umocowanie do dokonania czynności prawnej w jego imieniu ze skutkami dla mocodawcy. Natomiast, w świetle art. 108 Kodeksu cywilnego pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa, albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że przepisy Kodeksu cywilnego co do zasady wyłączają możliwość udzielenia pełnomocnictwa drugiej stronie czynności prawnej, chyba że co innego wynika z udzielonego pełnomocnictwa. W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku gdy pracownikowi nabywcy udzielone zostanie odrębne pełnomocnictwo szczególne w zakresie dokonywania akceptacji faktur korygujących w imieniu dostawcy, powyższa przesłanka zawarta w art. 108 Kodeksu cywilnego wyłączająca możliwość udzielenia pełnomocnictwa nie zostanie wypełniona.

Ponadto, zdaniem Spółki, nie dojdzie również do naruszenia interesów mocodawcy (dostawcy towarów lub usług, udzielającego pełnomocnictwa do akceptacji faktur korygujących w jego imieniu), w przypadku, gdy będzie on dokładnie poinformowany o działaniach kontrahenta (Spółki) i wyrazi na to swoją zgodę.

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku znajduje pełne potwierdzenie zarówno w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych jak i w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów.

Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2011 r. (sygn. III SA/Wa 2494/10), sąd potwierdził, iż w świetle polskich przepisów o VAT dopuszczalne jest dokonywanie akceptacji faktur przez pracownika nabywcy, który upoważniony został w tym celu przez dostawcę na mocy szczególnego pełnomocnictwa.

Podobne stanowisko, zostało przedstawione w szeregu interpretacji indywidualnych, w tym m.in.:

  • w interpretacji z dnia 21 stycznia 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1109/10-3/AS), cyt: „pełnomocnictwo odrębne szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie wskazuje, iż upoważnia on pracownika swojego kontrahenta do podpisywania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę”,
  • w interpretacji z dnia 28 września 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1046/11-2/AS), cyt. „akceptacja faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur przez pracownika Spółki nabywającej usługi lub towary od dostawcy na podstawie pełnomocnictwa szczególnego udzielonego mu przez dostawcę, wypełnia dyspozycje określone w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.”,
  • w interpretacjach z dnia 16 lipca 2009 r. (sygn. IPPP2/443-520/09-2/SAP) oraz z dnia 4 sierpnia 2006 r. (sygn. P-I/443/44/TW/06).

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, iż akceptacja faktur korygujących wystawianych w ramach umowy samofakturowania może zostać dokonana przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W oparciu o art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

  1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
  2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
  3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały w przepisach obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

W świetle § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

  1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
  3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
  4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
  5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
  7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  9. stawki podatku;
  10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Ponadto, w myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako „FAKTURA VAT”, w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

  1. jest podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny;
  2. ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów - w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;
  3. w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w pkt 2, dostarczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację o zawarciu takiej umowy, zawierającą w szczególności:
    1. dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, z którym zawarł tę umowę,
    2. datę zawarcia umowy,
    3. okres obowiązywania umowy.


Stosownie natomiast do § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

  1. postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:
      upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
    1. poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
  2. postanowienia, iż podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:
    1. będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,
    2. będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,
    3. poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
  3. określenie terminu jej obowiązywania, z tym, że termin ten nie może być dłuższy niż 2 lata;
  4. określenie towarów lub usług, w odniesieniu do których nabywca będzie wystawiał faktury w imieniu i na rzecz dokonującego dostawy lub usługodawcy w okresie obowiązywania umowy.
    >

W § 6 ust. 3 rozporządzenia postanowiono, iż faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że obowiązujące regulacje rozporządzenia przewidują szczególną formę wystawiania faktur jaką jest możliwość wystawiania faktur dokumentujących dostawę towarów lub świadczenie usług przez nabywcę tych towarów i usług, w imieniu dostawcy lub świadczącego usługi. Aby jednak nabywca był upoważniony do wystawiania faktur musi spełnić wskazane powołanymi powyżej przepisami warunki. Niespełnienie lub nienależyte spełnienie warunków do wystawiania faktur przez nabywcę skutkuje z mocy powołanego przepisu brakiem uprawnień dla nabywcy. Powyższe ma zastosowanie również w przypadku niezachowania wymaganej przepisami treści umowy, stanowiącej podstawę dla wystawiania faktur przez nabywcę w imieniu dostawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowany na terytorium kraju dla celów VAT. W ramach prowadzonej działalności nabywa on towary/usługi od polskich dostawców. Zawarł on z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług umowy upoważniające go do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy. Spółka nadmieniła, iż w procesie samofakturowania wystawia wyłącznie faktury korygujące. Co do zasady, wystawiane przez Wnioskodawcę faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony. Zainteresowany stosownie zmniejsza w takiej sytuacji kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres wystawienia takiej faktury. W zależności od okoliczności może się również zdarzyć, iż faktura korygująca będzie zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego pierwotnie zafakturowanych przez dostawcę. Tak wystawione faktury spełniają warunki określone w przepisach powołanego powyżej rozporządzenia.

Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Wnioskodawca rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Zainteresowanego na mocy umowy samofakturowania.

Wnioskodawca jest zainteresowany, czy akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, może zostać dokonana przez jego pracownika, któremu dostawca udzieli szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur korygujących.

Należy zauważyć, iż przepisy prawa podatkowego nie zawierają wyłączenia możliwości udzielenia odrębnego pełnomocnictwa do dokonywania akceptacji faktur VAT przez pracownika nabywcy towarów i usług. W związku z tym do oceny dopuszczalności takich czynności należy stosować przepisy dotyczące pełnomocnictwa.

Kwestia udzielenia pełnomocnictw uregulowana jest w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Zgodnie z § 2 przywołanego przepisu czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. Zgodnie z art. 99 § 1 cyt. Kodeksu, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego przepisu pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Jednakże w myśl art. 108 Kodeksu cywilnego pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Zgodnie z treścią wskazanego przepisu pełnomocnik może być drugą stroną czynności prawnej w sytuacji, gdy możliwość taka wynika z treści pełnomocnictwa albo jeżeli ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Należy uznać, że obie powyższe przesłanki w przedmiotowej sprawie zostały spełnione. Z opisu zawartego we wniosku wynika bowiem, iż pełnomocnictwo szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie będzie wskazywać, iż upoważnia on pracownika Wnioskodawcy do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur korygujących. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż akceptacja faktur korygujących przez upoważnionego pracownika Zainteresowanego na podstawie pełnomocnictwa szczególnego spełniającego wymogi Kodeksu cywilnego udzielonego mu przez dostawcę, wypełni dyspozycje określone w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Reasumując, akceptacja w formie podpisu, o którym mowa w powołanym przepisie rozporządzenia, może zostać dokonana przez pracownika Spółki (nabywającej usługi lub towary od dostawcy, z którym Spółka zawarła umowę samofakturowania), któremu dostawca udzieli pełnomocnictwa szczególnego, spełniającego wymogi Kodeksu cywilnego do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur korygujących.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanego zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o tym, kto może być ustanowiony pełnomocnikiem, a zatem również o prawidłowości i skuteczności udzielonego pełnomocnictwa. Kwestia ta nie jest bowiem uregulowana w przepisach ustaw podatkowych i tym samym nie może być przedmiotem indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w oparciu o art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości akceptacji faktury wystawionej przez nabywcę towaru w przypadku udzielenia stosownego pełnomocnictwa pracownikowi Spółki. Natomiast w pozostałej części wniosek dotyczący podatku od towarów i usług, został rozstrzygnięty odrębnymi interpretacjami indywidualnymi z dnia 7 grudnia 2012 r. o nr. ILPP5/443-23/12-3/PG, ILPP5/443-23/12-4/PG oraz ILPP5/443-23/12-5/PG.

Jednocześnie należy zauważyć, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu administracyjnego oraz interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj