INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.10.2010 r. (data wpływu 20.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• terminu dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe,
• stwierdzania uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności na podstawie posiadanych dokumentów - jest prawidłowe,
• określenia właściwego w niniejszej sprawie stanu prawnego - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wierzytelności nieściągalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik X spółka jawna z siedzibą w W, w dniu 22 stycznia 2010 r. złożyła deklarację VAT-7 za miesiąc grudzień 2009 r., w której dokonano korekty podatku w ramach tzw. „ulgi za złe długi”. Podstawą dokonanej korekty była faktura VAT nr …. z dnia 7 października 2007 r. o wartości 76.721,23 zł, dokumentująca hurtową sprzedaż oleju napędowego oraz benzyny Pb 95 na rzecz Y. Wnioskodawca nadmienia przy tym, iż w chwili dokonania transakcji kupna – sprzedaży, Y nie było w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacyjnego.

Do przedmiotowej korekty dołączono również zawiadomienie o korekcie VAT od wierzytelności nieściągalnej z dnia 22 stycznia 2010 r. Następnie w dniu 12 lutego 2010 r. Spółka X skorygowała wniesioną uprzednio deklarację VAT-7 za grudzień 2009 r. rezygnując z rozliczenia w tym okresie ulgi za złe długi, dokonując jednocześnie korekty deklaracji VAT-7 za październik 2007 r.

Pismem z dnia 18 lutego 2010 r. Spółka poinformowała Urząd Skarbowy, iż wycofuje korektę deklaracji VAT-7 za październik 2007 r. i jednocześnie składa korektę deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r., korygując podatek na podstawie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług za tzw. ulgi za złe długi.

Spółka X spełniła w pełni wymagania określone w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług bowiem:

1. Y w chwili sprzedaży oleju napędowego oraz benzyny nie była w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji - Spółka dysponuje zaświadczeniem z Urzędu Skarbowego, wskazującym, iż Y była w chwili transakcji podatnikiem VAT czynnym.
2. Wierzytelność wynikająca z faktury VAT nr … z dnia 07 października 2007 r. została wykazana w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny.
3. Zarówno X, jak i Y, na dzień dokonania korekty byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
4. Przedmiotowa wierzytelność wynikająca z w/w faktury VAT nie została zbyta.
5. Spółka X pismem z dnia 17 listopada 2009 r. zawiadomiła Y o zamiarze skorygowania podatku należnego w trybie art. 89a ustawy, wyznaczając jednocześnie dłużnikowi 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia na uregulowanie zaległej należności. Mimo to dłużnik nie zastosował się do wezwania o uregulowanie należności.
6. Między Wnioskodawcą - wierzycielem, a dłużnikiem nie ma żadnego związku, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT tj. ani związku rodzinnego ani też kapitałowego.
   
   

Ponadto należy podkreślić, iż wierzytelność wynikająca z faktury VAT wystawionej Y, nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego na fakturze. Poza tym Spółka dysponuje postanowieniami z dnia 1 lutego 2010 r., w których Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym umorzył postępowanie egzekucyjne względem dłużnika. Dopiero w tym momencie Spółka posiadła wiedzę, iż wierzytelności stwierdzone w w/w fakturze VAT nie zostanie ściągnięta od dłużnika. Wcześniej Spółka była jedynie telefonicznie informowana o planowanym umorzeniu postępowania, stąd spółka rozpoczęła procedurę przewidzianą w art. 89a ustawy o VAT i w dniu 22 stycznia 2010 r. złożyła pierwszą korektę deklaracji.

Jednakże, mimo spełnienia powyższych przesłanek z art. 89a ustawy o VAT, Urząd Skarbowy po przeprowadzeniu w dniu 8 czerwca 2010 r. czynności sprawdzających, uznał, iż Spółka X nie uprawdopodobniła przesłanki z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, a ponadto nie była uprawniona do dokonania korekty podatku w korekcie deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r. złożonej w dniu 18 lutego 2010 r. z uwagi na fakt, iż dokonano korekty po upływie 2 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono fakturę VAT dokumentującą wierzytelność. Trudno zatem zgodzić się z powyższym stwierdzeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jakie dokumenty, poza postanowieniami z dnia 01 lutego 2010 r., w których Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym umorzył postępowanie egzekucyjne względem dłużnika należy przedłożyć w Urzędzie Skarbowym, aby spełnić przesłankę „uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności”...
2. Jak należy interpretować okres dwóch lat wskazany w art. 89a ustawy o VAT- czy termin ten odnosi się do okresu za jaki składana jest deklaracja czyli złożonej przez Spółkę deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 czy też odnosi się do daty złożenia tej deklaracji tj. 18 luty 2010 r....
3. Czy w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego nie powinna mieć zastosowania uprzednia regulacja prawna, obowiązująca do 30 listopada 2008 r., która wskazywała pięcioletni termin liczony od początku roku, w którym została wystawiona faktura, na dokonanie korekty podatku, skoro faktura VAT została wystawiona dłużnikowi w dniu 7 października 2007 r....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy przedłożone przez niego dokumenty w postaci prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego z dnia 31 marca 2008 r. zasądzające od dłużnika sporną należność wynikającą z wystawionej faktury oraz postanowienie z dnia 01 lutego 2010r., w którym Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym umorzył postępowanie egzekucyjne, jest wystarczającym uprawdopodobnieniem nieściągalności wierzytelności.

Ponadto zdaniem podatnika okres dwóch lat na dokonanie korekty deklaracji powinien odnosić się do okresu za jaki jest składana deklaracja, tj. grudnia 2009 r., a nie daty złożenia deklaracji tj. 18 lutego 2010 r. W takiej sytuacji okres dwóch lat na dokonanie korekty deklaracji VAT został przez Spółkę X w pełni zachowany.

Nie można przy tym zapominać, iż przedmiotowa faktura VAT, będąca podstawą dokonanej korekty, została wystawiona 7 października 2007 r. kiedy to obowiązywała ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r.), która przewidywała w art. 89a ust. 2 pkt 5 termin 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura na dokonanie korekty podatku. Powyższy stan prawny obowiązywał do 30 listopada 2008 r. w związku z powyższym należało go zastosować w niniejszym przypadku. Ponadto zgodnie z art. 6 ustawy nowelizującej z dnia 21 kwietnia 2005 r. przepisy dotyczące ulgi za złe długi stosuje się do wierzytelności powstałych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Przyjęcie zatem aktualnego uregulowania w zakresie 2 letniego terminu jest z pewnością krzywdzące dla Spółki, bowiem pozbawia ją de facto prawa do skorzystania z tzw. ulgi za złe długi, a poza tym jest sprzeczne z interesem publicznym.

Niezależnie od powyższych rozważań Spółka podnosi - powołując się na stanowisko ukształtowane w doktrynie - iż terminy związane z tzw. odliczeniem ulgi za złe długi nie powinny być tak krótkie. Należy uznać, iż powinny być one skorelowane z terminami przedawnienia się zobowiązań podatkowych i skorzystanie z ulgi na złe długi powinno być możliwe w terminie do końca trzeciego kwartału piątego roku, licząc od początku roku, w którym wystawiono fakturę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• terminu dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe,
• stwierdzania uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności na podstawie posiadanych dokumentów - jest prawidłowe,
• określenia właściwego w niniejszej sprawie stanu prawnego - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (ust. 1a).

Na podstawie art. 89a ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, iż podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Ponadto, wierzyciel musi zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1. Jeżeli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia ureguluje należności, korekty nie dokonuje się. Jeżeli dłużnik w powyższym terminie ureguluje tylko część należności korekty nie dokonuje się w odniesieniu do tej części. Do zawiadomienia, o którym mowa, przepis art. 89b ust. 5 ustawy, należy stosować przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach, które to przepisy wyznaczają bieg 14-dniowego terminu, o którym mowa wyżej.

Wobec powyższego, aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy, muszą być spełnione łącznie. Podkreślenia wymaga fakt, iż warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast w momencie dokonania korekty dłużnik (jak również wierzyciel) musi być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Odnosząc się do poruszonej przez Spółkę kwestii dokumentów potrzebnych do spełnienia przesłanki „uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności” należy wskazać, iż warunek, spełnienie którego przesądza o uprawdopodobnieniu nieściągalności wierzytelności sformułowany został w art. 89a ust. 1a ustawy o VAT. Wskazany przepis stanowi, iż nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Należy więc zauważyć, że ustawodawca nie wskazuje wprost, jakie dokumenty należy przedłożyć w Urzędzie Skarbowym, aby spełnić przesłankę uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności. Jednakże podatnik musi posiadać dokumenty, z których będzie wynikało, że nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona w myśl art. 89a ust. 1a ustawy, a zatem które będą potwierdzały, że w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, nabywca nie dokonał zapłaty. W przedmiotowej sprawie, posiadane przez Spółkę dokumenty (wyrok Sądu Rejonowego z dnia 31 marca 2008 r. zasądzający od dłużnika sporną należność wynikającą z wystawionej faktury oraz postanowienie z dnia 01 lutego 2010r., w którym Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym umorzył postępowanie egzekucyjne z dnia 31.03.2008r.) poświadczają, że wierzytelność nie została zapłacona przez kontrahenta zatem nieściągalność tej wierzytelności jest w dokumentach tych wystarczająco uprawdopodobniona.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w powyższej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Jak wynika z art. 89a ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 5 cyt. ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jeśli od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. W art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy sformułowany jest jeden z warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, jakie muszą być spełnione łącznie aby podatnik mógł skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona w rozumieniu art. 89a ust. 1a ustawy.

Przywołany wyżej przepis art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT poprzez dokonanie przedmiotowej korekty, jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są łącznie wszystkie warunki wskazane w ust. 2 i ust. 3 tego artykułu. Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż jednym z warunków, które należy spełnić jest m.in. warunek, aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Zatem korekta wierzytelności może być dokonana w deklaracji VAT-7 za miesiąc, który jest terminem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT, lecz tylko w przypadku, jeśli w miesiącu tym nie minął termin, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5. Spełnienie tych warunków powoduje zachowanie terminu do dokonania korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych.

Zatem prawidłowa interpretacja cyt. przepisu art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy wskazuje, że podatnik, po łącznym spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, może dokonać omawianej korekty w deklaracji VAT-7 za miesiąc, który jest terminem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT, lecz tylko w przypadku, jeśli w miesiącu tym nie minął termin o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 – okres 2 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiona została faktura dokumentująca wierzytelność.

Zatem wskazany w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy okres dwóch lat na dokonanie korekty deklaracji odnosi się do okresu, za jaki składana jest deklaracja, a nie do daty złożenia tej deklaracji.

Stanowisko Spółki w tej kwestii należało zatem uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, iż uregulowania w zakresie korekty podatku należnego w ramach tzw. „ulgi za złe długi” wprowadzone zostały ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 90, poz. 756) i zgodnie z art. 8 tej ustawy, przepisy te stosuje się do wierzytelności powstałych po dniu 1 czerwca 2005 roku.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31.11.2008r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Po nowelizacji ustawy o VAT wprowadzonej ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r., nr 209, poz. 1320), od 01.12.2008 r. art. 89a ust. 2 ustawy o VAT uzyskał następujące brzmienie: „Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.”
   
   

Określenie właściwego stanu prawnego, który obowiązuje w niniejszej sprawie jest o tyle istotne, iż zmianom przepisu w zakresie dotyczącym okresu, w jakim wierzytelność wynikająca z faktury podlega korekcie podatku należnego, nie towarzyszy przepis przejściowy, który precyzowałby, jakich wierzytelności dotyczy zmieniona regulacja, tj. powstałych po wejściu w życie nowelizacji (od dnia 1 grudnia 2008r.) czy także tych wcześniejszych.

Brak przepisów przejściowych oznacza zatem, że w momencie korzystania z ulgi podatnik winien zastosować nowe regulacje obowiązujące w dniu dokonywania korekty do stanów faktycznych zaistniałych przed dokonaniem zmian do ustawy, co oznacza, że prawem korekty w ciągu 2 lat od daty wystawienia faktury objęte byłyby również wierzytelności powstałe przed dniem 1 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawiadomiła dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego w trybie art. 89a ustawy pismem z dnia 17 listopada 2009 r., wyznaczając jednocześnie dłużnikowi 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia na uregulowanie zaległej należności. W konsekwencji Wnioskodawca mógł skorzystać z regulacji prawnej zawartej w ww. art. 89a ustawy o VAT nie wcześniej niż 14 dni od dnia otrzymania powyższego zawiadomienia przez dłużnika, a więc nie wcześniej niż w grudniu 2009 r. A zatem Wnioskodawca winien był zastosować przepisy ustawy o VAT dotyczące nieściągalnych wierzytelności w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

Wnioskodawca prezentuje pogląd, zgodnie z którym w niniejszym przypadku należało zastosować stan prawny obowiązujący do 30 listopada 2008 r., gdyż przedmiotowa faktura VAT, będąca podstawą dokonanej korekty, została wystawiona 7 października 2007 r. kiedy to obowiązywała ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r.), która przewidywała w art. 89a ust. 2 pkt 5 termin 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura, na dokonanie korekty podatku.

Ustosunkowując się do powyższego, wskazać należy, iż ocena spełnienia przesłanek warunkujących prawo podatnika do skorzystania z korekty uregulowanej wyżej wymienionymi przepisami art. 89a ustawy, dokonywana jest w oparciu o stan prawny istniejący w momencie, w którym podatnik ten korzysta z przysługującego mu prawa – tzw. czasowy (temporalny) zakres obowiązywania normy prawnej, co zgodne jest z zasadą Lex posteriori derogat legi priori (zgodnie z którą akt późniejszy uchyla moc obowiązującą aktu wcześniejszego).

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy w kwestii określenia właściwego w niniejszej sprawie stanu prawnego, uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy, iż przyjęcie aktualnego uregulowania w zakresie 2 letniego terminu na dokonanie omawianej korekty jest krzywdzące dla Spółki, bowiem pozbawia ją de facto prawa do skorzystania z tzw. ulgi za złe długi, a poza tym jest sprzeczne z interesem publicznym – należy uznać je za nieuzasadnione. Zastosowanie w przedmiotowej sprawie dwuletniego terminu na dokonanie korekty, wynikającego z art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, nie pozbawiło Spółkę prawa do skorzystania z „ulgi na złe długi”.

Zauważyć bowiem należy, iż faktura dokumentująca wierzytelność wystawiona została 07.10.2007 r. Zatem określony w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy termin na dokonanie korekty upłynął w niniejszej sprawie 31.12.2009 r. Po upływie wskazanego w art. 89a ust. 1a ustawy okresu 180 dni od upływu terminu płatności powyższej faktury, nieściągalność wierzytelności wynikającej z przedmiotowej faktury stała się uprawdopodobniona. Należy zatem uznać, że Spółka miała możliwość, w ciągu 2 lat od daty wystawienia przedmiotowej faktury, dokonać korekty podatku należnego, o której mowa w art. 89a ust. 1 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.