INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 8 października 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi swą podstawową działalność gospodarczą w zakresie handlu paliwami oraz wyposażeniem infrastruktury kolejowej. W swojej działalności zajmuje się również pośrednictwem w sprzedaży oleju opałowego.

Zgonie z art. 89 ust. 5 i ust. 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym, Spółka przygotowuje i przesyła miesięczne zestawienia oświadczeń o przeznaczeniu sprzedawanego oleju opałowego do Urzędu celnego. W tym przypadku Spółka nie jest podatnikiem podatku akcyzowego.

Jednakże art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, iż w przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

W miesiącu lutym Spółka spóźniła się ze złożeniem zestawienia oświadczeń o przeznaczeniu nabywanego oleju opałowego za sprzedaż dokonaną w styczniu. W związku z tą sytuacją Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za okres rozliczeniowy styczeń 2010r.

Wtoku postępowania ustalono, że uwzględniając przepis art. 10 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym, dla transakcji, dla których faktury zostały wystawione w miesiącu lutym 2010r. nie powstał podatek akcyzowy w miesiącu styczniu. Dla pozostałych transakcji, dla których wystawiono faktury w styczniu, obowiązek podatkowy za miesiąc styczeń powstał.

Naczelnik Urzędu Celnego określił wysokość zobowiązania podatkowego za okres rozliczeniowy styczeń 2010r. w kwocie 195.049,00 zł. Spółka złożyła odwołanie do Izby Celnej, która podtrzymała decyzję Urzędu Celnego.

W miesiącu czerwcu Spółka złożyła deklarację podatku akcyzowego i zapłaciła 98.478,00 zł podatku akcyzowego za transakcje dokonane w styczniu, dla których faktury wystawiono w lutym, gdyż te nie były przedmiotem postępowania podatkowego, jednak ze względu na nieterminowe złożenie zestawiania oświadczeń podlegały zastosowaniu art. 89 ust. 16.

Zgodnie z decyzją 06.09.2010 Dyrektora Izby Celnej Spółka zapłaciła 14.09.2010r. podatek akcyzowy za okres rozliczeniowy styczeń 2010r. w kwocie 195.049,00 zł.

Przedmiotowy podatek akcyzowy nie stanowił elementu ceny sprzedaży oleju opałowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczony i wpłacony podatek akcyzowy stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000r. Nr 34, poz. 654, z póżn. zm. - dalej: updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków.

Zatem, warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest:

1. istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo -skutkowego, czyli wykazanie, ze poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,
2. istnienie przesłanek aby poniesiony wydatek wpływał na zachowanie lub zabezpieczenie istniejącego źródła przychodów.
   
   

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od tego, czy nie znajduje się on w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza więc, ze podatnik może zaliczyć w ciężar kosztów podatkowych wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, z wyłączeniem wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów - to wydatek racjonalnie i gospodarczo uzasadniony, pozostający w związku przyczynowo - skutkowym albo gospodarczym z przychodem z danego źródła lub źródłem przychodu.

Odnosząc się do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, należy stwierdzić, że prowadzać działalność korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów o podatku akcyzowym, jednakże w momencie niespełnienia określonych przepisami warunków Spółka ma obowiązek zapłaty podatku akcyzowego do urzędu celnego.

Obowiązek zapłaty podatku akcyzowego, w określonych okolicznościach, został zatem na podatników (Spółkę) nałożony ustawowo. Spółka, realizując obowiązki ustawowe, dokonała wpłaty odpowiednich kwot podatku akcyzowego. Nie można wiec mówić tu o jakiejkolwiek sankcyjnej, czy też karnej roli tego podatku, gdyż został on zapłacony, w przewidzianych przepisami prawa przypadkach.

Jednocześnie należy wskazać, że zapłata podatku akcyzowego wiązała się bezpośrednio z dokonana, wcześniej sprzedażą, oleju opałowego przez Spółkę. W związku z tą sprzedażą Spółka wykazała przychód do opodatkowania. Fakt późniejszej zapłaty podatku akcyzowego od dokonanej sprzedaży oleju, stanowiącego element kosztu, pozostaje tu bez wpływu na prawo zaliczenia tego wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w ocenie Spółki

• podatek akcyzowy zapłacony przez Spółkę nie został wymieniony w art. 16 ust 7 updop, stanowiącym katalog wydatków nie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów,
• zapłacony podatek akcyzowy wiązał się bezpośrednio ze sprzedażą, oleju opałowego, z tytułu którego Spółka rozpoznała przychód.
  
  

Uwzględniając powyższe zapłacony przez Spółkę podatek akcyzowy powinien stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie updop..

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co nastepuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest:

1. istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo – skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,
2. istnienie przesłanek aby poniesiony wydatek wpływał na zachowanie lub zabezpieczenie istniejącego źródła przychodów.
   
   

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od tego, czy nie znajduje się on w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Z treści wniosku wynika, iż Spółka prowadzi swą podstawową działalność gospodarczą w zakresie handlu paliwami oraz wyposażeniem infrastruktury kolejowej. W swojej działalności zajmuje się również pośrednictwem w sprzedaży oleju opałowego.

W miesiącu lutym Spółka spóźniła się ze złożeniem zestawienia oświadczeń o przeznaczeniu nabywanego oleju opałowego za sprzedaż dokonaną w styczniu co spowodowało, że uiściła podatek akcyzowy.

Poniesiony przez Spółkę wydatek nie został wymieniony w tzw. katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak wskazać należy, iż fakt ten nie oznacza, że automatycznie można taki wydatek uznać za koszt podatkowy. Pomiędzy poniesionym kosztem, a potencjalnym przychodem musi bowiem zaistnieć związek przyczynowo - skutkowy, albo musi być to wydatek poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a także powinien być racjonalny i ekonomicznie uzasadniony.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, iż zapłacony przez Spółkę podatek nie spełnia warunku poniesienia wydatku w celu uzyskania przychodów, bowiem jak wskazała Spółka nie stanowił elementu ceny sprzedaży oleju opałowego. Tym samym nie przyczynił się do powstania przychodu podatkowego. Ponadto nie można uznać, iż wydatek ten był racjonalny i ekonomicznie uzasadniony, ponieważ konieczność jego poniesienia wynikała jedynie z zaniedbania przez Spółkę w postaci niedotrzymania terminu do złożenia oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju opałowego. W przypadku gdyby Spółka przedmiotowe oświadczenie złożyła w przewidzianym przepisami ustawy o podatku akcyzowym terminie, byłaby z tego podatku zwolniona. Powyższe okoliczności powodują, iż zapłacony przez Spółkę podatek akcyzowy nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.