Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/2/423-1759/10/JD
Data
2011.03.07
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
dywidendy
dywidendy
kompensata
kompensata
różnice kursowe
różnice kursowe
waluta obca
waluta obca
Istota interpretacji
Czy w powyższym opisanym stanie faktycznym, w związku z kompensatą dywidendy z udzielonymi wcześniej pożyczkami w walucie euro, Wnioskodawca był zobowiązany do zaliczenia dodatnich różnic kursowych do przychodów podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992r. ?
Wniosek ORD-IN
953 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 6 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu różnic kursowych powstałych w związku z wypłatą dywidendy przez kompensatę z pożyczkami – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu różnic kursowych powstałych w związku z wypłatą dywidendy przez kompensatę z pożyczkami.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Spółka w związku z uchwałą wspólników z dnia 17 czerwca 2010 roku wypłaciła dywidendę za rok 2009 na rzecz swojego hiszpańskiego udziałowca. Biorąc pod uwagę fakt, iż udziałowcami wnioskodawcy są spółki zagraniczne, uchwała o wypłacie dywidendy została podjęta w walucie EURO. Dywidenda była wypłacana w walucie EURO przez kompensatę dywidendy z pożyczkami należnymi na rzecz Spółki od spółki hiszpańskiej, z którą to udziałowiec podpisał umowę przejęcia długu. Pożyczki zostały udzielone w walucie EURO. Kompensata dywidendy została dokonana po kursie średnim NBP z dnia podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy, tj. 17 czerwca 2010 roku. Umowa przejęcia długu została zawarta tego samego dnia. Także w tym dniu zostało przesłane pismo od udziałowca Spółki informujące o umowie przejęcia długu i potrąceniu go z przysługującą, udziałowcowi dywidendą. W wyniku księgowania kompensaty dywidendy po kursie NBP z dnia podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy z pożyczkami udzielonymi na rzecz wnioskodawcy po kursie ich wpływu powstały dodatnie różnice kursowe.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w powyższym opisanym stanie faktycznym, w związku z kompensatą dywidendy z udzielonymi wcześniej pożyczkami w walucie euro, Wnioskodawca był zobowiązany do zaliczenia dodatnich różnic kursowych do przychodów podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992r. ...
Zdaniem Spółki, w powyżej opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca był zobowiązany do zaliczenia powstałych różnic kursowych do przychodów podlegających opodatkowaniu i odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych. W ocenie Wnioskodawcy uchwała podjęta odnośnie wypłaty dywidendy została określona w walucie euro, kompensata została dokonana również w walucie euro po kursie średnim NBP z dnia podjęcia uchwały. Kompensata była dokonywana z pożyczkami udzielonymi w walucie euro.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że we wniosku z dnia 30 listopada 2010r., w poz. 47, Spółka zaznaczyła, iż oczekuje interpretacji przepisów art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. zwanej dalej „ustawa o pdop”). Okoliczność ta upoważnia do przyjęcia, iż dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych Spółka dokonuje ustalenia różnic kursowych na podstawie przepisów ustawy o pdop, a nie ustawy o rachunkowości. Przechodząc do oceny stanowiska Spółki należy stwierdzić, że zgodnie z art. 191 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1. Stosownie do przepisów z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jak wynika z art. 15a ust. 1 ustawy o pdop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy o pdop, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Natomiast w myśl przepisów art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy o pdop, ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Treść cytowanych powyżej przepisów dotyczących podatkowych różnic kursowych wskazuje, że aby różnice kursowe stanowiły przychód bądź koszt uzyskania przychodu muszą być związane z kosztem poniesionym. Generalną zasadą uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, jest istnienie pomiędzy nim a spodziewanym przychodem związku przyczynowo skutkowego tego typu, że jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów. Wypłata dywidendy, jest podziałem zysku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i w żaden sposób nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, jak też nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu Spółki. Jest jedynie realizacją prawa wspólnika do udziału w zyskach Spółki wynikającego z ww. art. 191 Kodeksu spółek handlowych. W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, iż skoro dywidenda nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, to różnice kursowe powstałe w związku z jej ewentualną kompensatą z należnościami z tytułu udzielonych pożyczek, nie mają wpływu na dochód do opodatkowania. Reasumując należy stwierdzić, że dodatnie różnice kursowe jakie powstaną w związku z wypłatą dywidendy (w formie kompensaty z należnościami z tytułu udzielonych pożyczek) nie zwiększają przychodu Spółki.
Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
|