INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) – dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków na organizację imprezy integracyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków na organizację imprezy integracyjnej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 14 stycznia 2011 r. Nr ITPB3/423-617/10-2/AW, ITPP1/443-1099/10-2/MS, ITPB2/415-1042/10-2/ENB wezwano Spółkę do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dokonane w dniu 28 stycznia 2011 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka wchodzi w skład grupy kapitałowej, którą tworzą również inne podmioty, m.in. "R." sp. z o. o., "S." sp. z o. o., "V." sp. z o. o. (te trzy spółki zwane są dalej łącznie „Spółkami Powiązanymi”).

Spółka oraz Spółki Powiązane planują połączenie w trybie przejęcia Spółek Powiązanych przez Spółkę. Intencją Spółki oraz Spółek Powiązanych jest, aby proces połączenia zakończył się na początku 2011 roku.

Spółka zorganizowała spotkanie integracyjne dla wszystkich pracowników Spółki oraz Spółek Powiązanych, jak również dla członków rodzin tych osób. Zasadniczym celem zorganizowania spotkania integracyjnego było zintegrowanie wszystkich pracowników ww. spółek w związku z planowanym procesem połączenia. W trakcie tego spotkania pracownicy Spółek Powiązanych zostali zapoznani z kulturą korporacyjną obowiązującą w Spółce, zasadami pracy, warunkami pracy itd. Jednocześnie pracownicy Spółek Powiązanych w trakcie spotkania integracyjnego mogli uzyskać dodatkowe informacje o warunkach pracy w trakcie rozmów z pracownikami Spółki.

Jednym z elementów spotkania integracyjnego był turniej piłki nożnej, w którym uczestniczyły drużyny złożone z pracowników Spółki i Spółek Powiązanych. Dodatkowo wśród uczestników spotkania integracyjnego będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym) zostały rozlosowane nagrody, tj. bony towarowe o różnym nominale.

Koszt zorganizowania spotkania integracyjnego poniosła Spółka, która poniosła wydatki z tytułu:

1. organizacji spotkania integracyjnego przez podmiot zewnętrzny – w tym konsumpcji,
2. zakupu strojów piłkarskich (koszulek, spodenek, getrów) z nadrukowanym logiem grupy, do której należy Spółka,
3. zakupu piłek,
4. ochrony fizycznej rozgrywek i spotkania integracyjnego,
5. przewozu uczestników spotkania integracyjnego, którzy zgłosili się w miejscu zbiórki, autokarami na piknik,
6. nabycia bonów towarowych.

Wydatki w powyższym zakresie zostały udokumentowane fakturami, z wyjątkiem bonów towarowych, których nabycie zostało udokumentowane notami księgowymi.

Spółka nie zaliczyła ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów ani nie odliczyła podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących ww. wydatki.

Stroje piłkarskie, o których mowa powyżej, pozostały własnością Spółki i nie zostały wydane uczestnikom spotkania integracyjnego na własność.

Wydatki poniesione na organizację spotkania integracyjnego zostały sfinansowane ze środków obrotowych Spółki. Świadczenie realizowane w ramach spotkania integracyjnego nie stanowi działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z zaprezentowanym powyżej stanem faktycznym Spółka zadaje następujące pytania:

1. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka będzie mogła w całości zaliczyć wydatki poniesione na organizację spotkania integracyjnego do kosztów uzyskania przychodów w charakterze kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami...
2. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka będzie zobowiązana – w przypadku osób będących pracownikami Spółki – do uwzględnienia wartości świadczeń otrzymanych przez te osoby w związku z uczestnictwem w Spotkaniu Integracyjnym w kwocie przychodów tych osób ze stosunku pracy opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
3. Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka będzie zobowiązana – w przypadku osób niebędących pracownikami Spółki – do rozpoznania świadczeń otrzymanych przez te osoby w związku z uczestnictwem w Spotkaniu Integracyjnym, innych niż bony towarowe, jako przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 tej ustawy oraz do sporządzenia dla tych osób informacji odpowiednio do przepisu art. 42a niniejszej ustawy...
4. Czy w odniesieniu do bonów towarowych rozlosowanych wśród uczestników Spotkania Integracyjnego będących pracownikami Spółek powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym), których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł, będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
5. Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z organizacją Spotkania Integracyjnego zgodnie z art. 86 ust. 1 tej ustawy...
6. Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług Spółka będzie zobowiązana rozpoznać nieodpłatne otrzymanie świadczeń przez uczestników Spotkania Integracyjnego po swojej stronie jako odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług stosownie do art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 tej ustawy...

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1). Wniosek Spółki w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania pierwszego – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki poniesione na organizację spotkania integracyjnego będą mogły zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w charakterze kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie do art. 15 ust. 4d tej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Spółka stoi na stanowisku, że wydatki poniesione przez nią na organizację spotkania integracyjnego będą mogły zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w charakterze kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Zdaniem Spółki, wydatki na organizację spotkania integracyjnego zostały bez wątpienia poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów, a okoliczność, że wśród uczestników spotkania organizacyjnego były osoby niebędące pracownikami Spółki nie ma znaczenia dla prawidłowości zaliczenia tych wydatków w całości do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, okoliczność, że planowane jest przejęcie Spółek Powiązanych przez Spółkę, a w związku z tym, okoliczność, że Spółka będzie docelowo pracodawcą dla obecnych pracowników Spółek Powiązanych, stanowi dodatkowy argument uzasadniający prawidłowość zaliczenia w pełnej wysokości wydatków na organizację spotkania integracyjnego do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z dnia 13 maja 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak: IBPBI/1/415-218/10/JS) stwierdzono: „(...) ponoszone przez Spółkę wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla pracowników można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeśli powyższy wydatek zostanie poniesiony ze środków obrotowych firmy oraz nie ma na celu udzielenia pomocy socjalnej dla pracowników, tj. nie mieści się w zakresie działalności socjalnej – o ile spełniona została zasadnicza przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj. o ile zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, bądź też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

1. został poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny, a więc bezzwrotny,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
5. nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
6. został właściwie udokumentowany.

Innymi słowy, kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, czyli np. w postaci organizacji dla nich imprez (wycieczek) okolicznościowych (integracyjnych). „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to jest bowiem związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu).

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód). Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). „Pośrednie” koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy.

Natomiast moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4–4h omawianej ustawy podatkowej. Przepisy te zawierają odrębne zasady, dotyczące ustalania momentu rozpoznania kosztu, kwalifikowanego jako koszt uzyskania przychodu. Są nimi m.in.:

• zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami – zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c;
• zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami – art. 15 ust. 4d ustawy stanowi, że są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca poniósł wydatki na organizację spotkania integracyjnego, w którym uczestniczyli wszyscy pracownicy Spółki, pracownicy Spółek Powiązanych oraz członkowie rodzin tych pracowników. Jednym z elementów spotkania integracyjnego był turniej piłki nożnej, w którym uczestniczyły drużyny złożone z pracowników Spółki i Spółek Powiązanych. Dodatkowo wśród uczestników spotkania integracyjnego będących pracownikami Spółek Powiązanych (niebędących pracownikami Spółki ani niepozostających ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym) zostały rozlosowane nagrody, tj. bony towarowe. Wnioskodawca wskazał, iż poniósł następujące wydatki: organizacji spotkania integracyjnego przez podmiot zewnętrzny – w tym konsumpcji, zakupu strojów piłkarskich (koszulek, spodenek, getrów) z nadrukowanym logiem grupy, do której należy Spółka, zakupu piłek, ochrony fizycznej rozgrywek i spotkania integracyjnego, przewozu uczestników spotkania integracyjnego, którzy zgłosili się w miejscu zbiórki, autokarami na piknik, nabycia bonów towarowych. Z opisu stanu faktycznego wynika także, że wydatki zostały poniesione ze środków obrotowych. Jednocześnie świadczenia realizowane w ramach spotkania integracyjnego nie stanowią działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto Spółka wskazała, iż zasadniczym celem zorganizowania spotkania integracyjnego było zintegrowanie wszystkich pracowników spółek powiązanych w związku z planowanym procesem połączenia (zapoznanie z kulturą korporacyjną, zasadami pracy i warunkami pracy).

W przedmiotowej sprawie na uwagę zasługuje fakt, iż Wnioskodawca wchodzi w skład grupy kapitałowej. Planowane jest połączenie w trybie przejęcia Spółek Powiązanych przez Spółkę. Niniejsze powinno nastąpić na początku 2011 r.

Grupa kapitałowa to grupa co najmniej dwóch przedsiębiorstw, które pozostają ze sobą w związku kapitałowym. Składa się z jednostki dominującej i jednostek zależnych (kontrolowanych przez jednostkę dominującą) bądź też stowarzyszonych. W opisywanej kwestii na podkreślenie zasługuje fakt, że koncentracja i współpraca kilku powiązanych ze sobą kapitałowo podmiotów, które zrzeszyły się i podjęły współpracę tworząc tzw. holding nie skutkuje tym, iż stają się one jednym bytem prawnym. Przepisy podatkowe nie przewidują natomiast możliwości odnoszenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów ponoszenia wydatków pokrywających koszty związane z funkcjonowaniem innego podmiotu gospodarczego, a takowymi są opisane przez Spółkę w stanie faktycznym wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację spotkania integracyjnego dla pracowników innych firm. Chodzi tu bowiem o odrębne podmioty prawne, odrębnych podatników, zaś stopień ich powiązania lub współzależności ekonomicznej, a nawet fakt, iż w przyszłości przewidywane jest ich przejęcie nie może być wyznacznikiem i decydującym motywem uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów. Podobna sytuacja dotyczy także osób towarzyszących pracownikom spółek powiązanych (członków ich rodzin), bowiem trudno dopatrzeć się wpływu ich obecności na omawianym spotkaniu na przychody Wnioskodawcy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy więc wyodrębnić wydatki poniesione na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników Wnioskodawcy i członków ich rodzin oraz wydatki poniesione na spotkania integracyjne innych osób, tj. pracowników spółek powiązanych oraz osób towarzyszących tej grupie (członkowie rodzin pracowników spółek powiązanych).

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację spotkania integracyjnego – o ile wypełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i są właściwie udokumentowane – mogą zostać odniesione w koszty podatkowe inne niż bezpośrednio związane z przychodem w sytuacji, gdy wydatki te dotyczą świadczeń na rzecz pracowników. Nie ma natomiast prawnego uzasadnienia dla zaliczania przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację spotkania integracyjnego, które Spółka ponosi na rzecz pracowników podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, a także osób im towarzyszących.

Dodatkowo – na tle wymienionych w piśmie wydatków – wyjaśnić należy, że w ramach instytucji interpretacji indywidualnej nie ma możliwości przypisania poszczególnych wydatków wymienionych przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego do kategorii kosztów podatkowych lub niepodatkowych. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze omawianych kosztów wymagałoby bowiem przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów. W przedmiotowej sprawie – mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa – organ nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby na związek poszczególnych wydatków z przychodami Spółki, gdyż do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

W odniesieniu natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż zapadła ona w indywidualnej sprawie osoby, która się o nią ubiegała i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację, co więcej nie jest ona sprzeczna z niniejszą interpretacją.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17, 80 – 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.