Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-547/12/BP
z 28 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012r. (data wpływu 30 listopada 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2013r. (data wpływu 21 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 lutego 2013r. (data wpływu 21 lutego 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 lutego 2013r. znak: IBPP4/443-547/12/BP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Dostawa taka podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę w swojej dokumentacji dowodów świadczących, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Część transakcji sprzedaży realizowana jest na warunkach FCA z magazynu Wnioskodawcy. W związku z czym na zlecenie odbiorcy, firmy przewozowe odbierają towar z magazynu siedziby Spółki. Dokumentacja potwierdzająca dokonanie powyższych dostaw wewnątrzwspólnotowych obejmuje: zamówienie handlowe od nabywcy, kopię faktury, kopię specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podpisaną przez kierowcę odbierającego towar na zlecenie odbiorcy, otrzymane od przewoźnika (spedytora) podpisane przez odbiorcę dokumenty przewozowe (CMR) oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka nie otrzymuje od przewoźnika (spedytora) dokumentów przewozowych potwierdzonych w miejscu dostarczenia towarów. W takiej sytuacji powstaje pytanie odnośnie zakresu dokumentacji dającej prawo zastosowania stawki 0% właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż:

• Wnioskodawca – spółka X z o.o. – jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE
• Nabywca posiada właściwy i ważny, zawierajmy dwucyfrowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy,
• Nabywca dokonuje zapłaty za towar po otrzymaniu tych towarów (tj. po fizycznym dostarczeniu towarów od przewoźnika – spedytora),
• pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentem istnieje umowa handlowa / dokument potwierdzający przyjęcie przez strony warunków współpracy w której zawarte są ustalenia, iż kontrahenci dokonują zapłaty za towar dopiero po ich dostarczeniu do kontrahenta w innym kraju członkowskim,
• Wnioskodawca nie posiada innych dokumentów oprócz wymienionych we wniosku (zamówienie handlowe od nabywcy, kopia faktury, kopia specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku czasami podpisana, czasami nie przez kierowcę odbierającego towar na zlecenie odbiorcy, dokument przewozowy (CMR) podpisany przez przewoźnika (spedytora) lecz nie potwierdzony przez nabywcę, dokument potwierdzający zapłatę za towar).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w momencie otrzymania zapłaty za towar, będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy na warunkach FCA magazyn dostawy (INCOTERMS) posiadając jednocześnie: zamówienia handlowego od odbiorcy, kopii faktury, kopii specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podpisanej przez kierowcę odbierającego towar na zlecenie odbiorcy z magazynów Spółki, nie posiadając potwierdzonego dokumentu przewozowego, dostawa będzie podlegała opodatkowaniu według stawki 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej powyżej otrzymanie zapłaty od kontrahenta za towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, wraz z zamówieniem handlowym od odbiorcy, kopią faktury, kopia specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podpisaną przez kierowcę odbierającego towar na zlecenie odbiorcy daje prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Stanowisko takie zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydając interpretację indywidualną: ILPP2/443-153/08-4/SJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

W oparciu o art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer,

, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
   
2. kopia faktury,
   
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

W art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jak już wcześniej wskazano, przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty obowiązkowe nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Wymienione w ust. 11 art. 42 dokumenty mają charakter subsydiarny i nie mogą same w sobie stanowić dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może również posiadać dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Część transakcji sprzedaży realizowana jest na warunkach FCA z magazynu Wnioskodawcy.

W związku z czym na zlecenie odbiorcy, firmy przewozowe odbierają towar z magazynu siedziby Spółki. Dokumentacja potwierdzająca dokonanie powyższych dostaw wewnątrzwspólnotowych obejmuje: zamówienie handlowe od nabywcy, kopię faktury, kopię specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podpisaną przez kierowcę odbierającego towar na zlecenie odbiorcy, otrzymane od przewoźnika (spedytora) podpisane przez odbiorcę dokumenty przewozowe (CMR) oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar. Ponadto Zainteresowany poinformował, iż jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Nabywca posiada właściwy i ważny, zawierajmy dwucyfrowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy oraz dokonuje zapłaty za towar po otrzymaniu tych towarów (tj. po fizycznym dostarczeniu towarów od przewoźnika – spedytora). Pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentem istnieje umowa handlowa / dokument potwierdzający przyjęcie przez strony warunków współpracy w której zawarte są ustalenia, iż kontrahenci dokonują zapłaty za towar dopiero po ich dostarczeniu do kontrahenta w innym kraju członkowskim. Nadto Wnioskodawca nie posiada innych dokumentów oprócz wymienionych we wniosku (zamówienie handlowe od nabywcy, kopia faktury, kopia specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku czasami podpisana, czasami nie przez kierowcę odbierającego towar na zlecenie odbiorcy, dokument przewozowy (CMR) podpisany przez przewoźnika (spedytora) lecz nie potwierdzony przez nabywcę, dokument potwierdzający zapłatę za towar).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie posiadać następujące dokumenty dotyczące powyższej transakcji:

• zamówienie handlowe od nabywcy
• kopię faktury sprzedażowej,
• kopię specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, czasami podpisaną przez kierowcę odbierającego towar, a czasami nie
• dokument przewozowy (CMR) podpisany przez przewoźnika (spedytora) lecz nie potwierdzony przez nabywcę
• dokument potwierdzający zapłatę za dostarczone towary,
• umowę handlową z kontrahentem (lub inny dokument) potwierdzający przyjęte przez strony warunki współpracy), z którego wynika, że nabywca dokonuje zapłaty za towary po ich fizycznym dostarczeniu do kontrahenta w innym kraju członkowskim.
  
  

Odnosząc zatem powyższe do wymagań dotyczących zastosowania 0% stawki podatku VAT przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, zawartych w art. 42 ust. 3 i 11 stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie posiadał następujące dokumenty:

• kopię faktury – potwierdzającą dokonanie sprzedaży,
• kopię specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku – określającą tożsamość dostarczonego towaru,
• zamówienie handlowe od nabywcy
• umowę handlową z kontrahentem lub inny dokument potwierdzający przyjęte przez strony warunki współpracy,
• potwierdzenie zapłaty, które dokonywane jest zgodnie z warunkami umowy dopiero po dostarczeniu towaru do odbiorcy z innego niż Polska kraju UE.
  
  

W tym miejscu należy jednocześnie mieć na uwadze, że co do zasady, dowód zapłaty za towar nie jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym dokonanie przemieszczenia towarów z kraju do innego państwa członkowskiego w ramach WDT. Należy bowiem zauważyć, że strony mogą dokonać rozliczenia transakcji przed jej zrealizowaniem czyli np. przed dokonaniem dostawy (przemieszczenia towarów z kraju do innego państwa członkowskiego). Tym samym nie sposób uznać, iż dowód zapłaty w sposób jednoznaczny potwierdza dokonanie WDT.

Nie mniej jednak, jeżeli z dokumentów posiadanych przez Wnioskodawcę jednoznacznie wynikać będzie, iż zapłata przez nabywcę dokonywana jest po fizycznym otrzymaniu przez Niego towaru, wówczas taki dokument zapłaty, w powiązaniu z pozostałymi dokumentami posiadanymi przez Wnioskodawcę wystarczająco uprawdopodabnia przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Skoro w przedmiotowej sprawie, jak wynika to ze zdarzenia przyszłego, umowy handlowe zawierają między innymi warunki płatności po otrzymaniu dostawy co oznacza, że odbiorcy dokonują zapłaty za towary po otrzymaniu tych towarów (tj. po fizycznym dostarczeniu towarów do danego odbiorcy w innym niż Polska kraju UE), zatem należy uznać, że potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar jest dokumentem, który w sposób wyczerpujący uzupełnia kopię faktury oraz kopię specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku posiadaną przez Wnioskodawcę.

Powyższe wskazuje zatem, że zostaną spełnione przesłanki do uznania tak udokumentowanej transakcji za WDT i zastosowanie stawki 0%.

Reasumując, w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty za towar, będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, od odbiorcy i będąc w posiadaniu: zamówienia handlowego od odbiorcy, kopii faktury, kopii specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenia zapłaty za towar, które dokonywane jest zgodnie z warunkami umowy dopiero po dostarczeniu towaru do odbiorcy w innym kraju UE, nie posiadając potwierdzone przez odbiorcę dokumentu przewozowego, dostawa podlega opodatkowaniu według stawki 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.